No. 2590 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND EEN REMBRANDT VAN RHIJN DE BESTUURDEREN Onzen mediamieken medewerker Bernard van Vlijmen is de eer te beurt gevallen om door onzen grooisfen Nederlandschen schilder, Rembrandt vanRhijn, tot werktuig te worden verkozen voor het vervaardigen van het hierboven gereproduceerde schilderij: DE BESTUURDEREN. Aan de echtheid van dit, gedurende de afgeloopen week bij Buffel en zoon geëxposeerde, meesterwerk val f niet te twijfelen; toets, structuur ensignatuur zijn ongetwijfeld van Rembrandt. De compositie geeft een reminiscentie aan ,,De Slaalmeesfers" van den zelfden meester. Een certificaat van echtheid" za/ zeer zeker zonder eenig voorbehoud van een deskundige kunnen worden verkregen, waarna het kunstwerk spoedig naar Amerika zal gaan. indiengeen kunstzinnig Neder/ander wordt gevonden, die dit product van nationale schilderkunst aankoop! en hef, voor plaatsing in het Rijksmuseum of in het' Amsterdamsche Raadhuis, ten geschenke geeft. De uitgebeelde personen stellen voor van links naar rechts: Wibauf, De Vlugf, E. Polak, De Miranda, Jan f er Haar Jr en Von Frijfag Drabbe. Hef ontbreken van de beeltenis van den heer Vos, die o. i. hier behoorde, vindt waarschijnlijk zijn oorzaak in een geestelijke tegenwerking van den genoemde, Bij informatie is ons namelijk gebleken, dat de heer Vos niet gelooft in hef overbrengen van kunstwerken langs mediamieken weg. Hef resultaat, dat Rembrandt' hier bereikte is anders wel geschikt om den heer Vos van hef tegendeel te overtuigen. C O M O E D I A DOOR HENRIK SCHOLTE Theater Heerengracht, Den Haag: Russisch Cabaret Le Coq d O r" L E Coq d'Or" heet Puschkin's verhaaltje van den }, haan, die niet sterven wilde. Met de revolutie kreeg deze naam voor het oude Petersburger cabaret eerst zijn ware beteekenis. Het week uit naar Parijs, encanailleerde zich daar met zijn gallischen collega en kraaide er sindsdien victorie, min of meer in burenruzie met zijn vroegeren Moskouer mededinger: Balieff's cabaret La Chauve-Souris", dat eveneens op de boulevards asyl gevonden had. Het derde in deze arke Noach's van Russische kleinkunst vestigde Juschnij als Der Blaue Vogel" in Berlijn, nadat eerst een korte samenwerking met den metteur en scène van Le Coq d'Or", Dr. Michel Dolinoff, op een laaiende ruzie en een proces was uitgeloopen. (Juschnij het zij hier volledigheidshalve ingevoegd had echter reeds in Moskou een theatertje geleid, waar men na de premières van Stanislawsky nog een geïm proviseerd cabaret toe kreeg.) Volgens dierenaard aapt men elkaar nu voortdu rend na en geeft den ander de schuld van de copie. Wie zal hier beslissen? De een of andere Siberische mammouth is misschien de moeder van al dit klein en rumoerig gebroed geweest. Trouwens, de eerste frischheid van deze Russische cabarets is er nu wel af. Ze zijn wat overschat en vooral ook daardoor zoo spoedig met zevenmijls laarzen achteruit gegaan. Der Blaue Vogel" is een tiende aftreksel van wat het vóór zijn hoogmoedswaanzin was. Ook Le Coq d'Or" moet stellig honderd procent beter geweest zijn om de reputatie te ver werven, waarop het nu aanspraak maakt. Gaat men beide gezelschappen vergelijken, dan is, voorloopig althans, Le Coq d'Or" de mindere in raffinement van spel en compositie en vooral ook de mindere in originaliteit enjhumor. Zijn Chanteurs de la Rue" (?Leierkasten"), zijn|?Haleurs de la Volga" (?Burlaki)" zijn sentimenteele tableautins,geworden. Zijn Ménestrel" is een heel zwakke tegenhanger van het prachtige Le Roi a fait battre tambour", dat n op het repertoire van de Chauve-Souris" n op dat van Der Blaue Vogel" een succesnummer is. Het kan daar tegenoverstellen zijn Doctor Universitatis", met een aardige ensceneering, de gebruike lijke kindergilletjes en de marionettengebaartjes, en zijn pittig gespeelde Cinema Parodie".... maar first class wordt dit toch niet. Wel beschikt Le Coq d'Or" over een paar mooie vocale elementen (o.a. de bariton uit het mannenkwartet). Het timbre der vrouwenstemmen is ook niet zoo staalhard als doorgaans van Russische soubrettes en het entrain van een Warjevskaia vergoedt veel. In het decor geeft af en toe een achterdoek wel de zoo onontbeerlijke atmosfeer, maar de verrukkelijke appliques van Der Blaue Vogel" vindt men hier niet terug. Goede schmink, goede regie en vlot verloop zijn de cabaret-eigenschappeninhun voordeel. Werke lijke verfijning en innigheid vindt menechtereigenlijk alleen bij de bekoorlijke prima ballerina Svejenskaia,, al is het dan ook streng hoogeschool-ballet en weinig. Russisch" wat zij praesteert. Zoo'n Foxtrott Rose (Arizona)", zoo'n ballet galope, zoo'n gracieuse gavotte uit La Marquise" heeft Der Blaue Vogel'" alleen op zijn verlanglijstje en men moet tot het bezoek, een paar jaar geleden, van het Théatre Balagantchik" teruggaan om haar gelijke te vinden. Dolinoff père, die in .zijn vóórnaam Anatol geens zins de voor den conférencier zoo geknipte eigenschap pen van een?leichtsinnigenMelancholiker" vereenigt, had het uiterlijkvanNikitaBalieff,nietzijn geest. Hij had eigenlijk heelemaal niets, en hij kan verdwijnen. Een voordeel van dit cabaret was de gunstige om geving, waarin het optrad: het gezellige Theater Verkade, met zijn leges met schemerlampen, zija zachte tinten en zijn foyer-American Bar, waar men. in de pauze de kunst van Svejenskaia zoo aangenaam. kan vulgariseeren. Waarom echter het programma van een Fransch-Russisch cabaret in het Duitsch geschreven moet zijn, is mij niet duidelijk. De na men uitgezonderd die van den niets praesteerenden conférencier moest ik uit een in het Spaansch gesteld prospectus opvisschen. Nederland bestaat niet, ook niet als men er een tournee door maakt en zijn guldens opstrijkt. MUZIEKHANDEL 3 PIA N O 'S A" 1835 D UbttiSt. Fitter 4 U n« VLEUGELS D Td. 443 UTRECHT