De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 22 januari pagina 16

22 januari 1927 – pagina 16

Dit is een ingescande tekst.

16 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2590 ' 3Het is reeds een tijd geleden, dat zij op advies van haar Geneesheer koffie en thee moest schrappen uit de lijst harer dagelijksche ge noegens. Het was, toen zij zelf voelde, dat het met haar gezondheid achteruit ging. Altijd was zij moe, opgewonden over elke kleinigheid, huiselijke scènes bleven niet uit. Zij leek ouder dan ze was. De dokter vertelde haar, dat deze toestand alleen kon veranderen als zij eindelijk ophield met dagelijks de zenuwen opnieuw op te zweepen door gebruik van sterke coffe ne-bevattende dranken. De surrogaten, daarvoor in de plaats ge bruikt, voldeden in geen enkel opzicht. Zij miste den heerlijken smaak en het fijne aroma van haar kopje koffie, want deze kunstproduc ten konden noch een goede thee, noch een fijne koffie vervangen. Toen vond zij koffie H AG Zij was gelukkig, weer echte lekkere koffie te mogen gebruiken en zooveel als zij maar wilde. Zelfs 's-avonds laat kon zij nog daarvan genieten, zonder bevreesd te moeten zijn voor 'n slapeloozen nacht. Wanneer de gewone koffie U een onrustigen nacht en een ongezonde slaap bezorgt, dan is de oorzaak daarvan gewoonlijk de coffeïne. De coffeïnevrije koffie HAGzal U geen enkele minuut van de diepste en meest verkwikkende slaap berooven, onverschillig hoeveel U over dag of voor het ter ruste gaan gebruikt. Wan neer de gewone koffie U prikkelbaar maakt, zoodat U vóór Uw tijd oud lijkt, dan verdient het aanbeveling koffie H AG te gebruiken, want daardoor neemt U het eenigste bezwaar weg, hetgeen ooit tegen gebruik van koffie met recht bestond. Aan koffie HAG is n.l. de speciaal voor hart en zenuwen zoo schadelijke coffeïne onttrokken; ze is coffeïnevrij. Koffie HAG is dus geen surrogaat, maar de edelste en beste koffie, welke U ooit geproefd heeft. Samengesteld uit eerste klas koffiesoorten van Java n Centraal Amerika, draagt deze koffie het kenmerk van de fijnste melange, n.l. het delicate bouquet, het overheerlijke aan gename aroma en een zuiveren smaak. Dat is koffie HAG! U zult tusschen de onschadelijke koffie HAG en de vroeger gebruikte merken ten opzichte van smaak en aroma geen enkel verschil constateeren. Koffie HAG bevat alle extractiestoffen, welke smaak en aroma van de koffie voort brengen, want deze stoffen ontwikkelen zich eerst bij het branden der koffieboonen, terwijl de coffeïne op zeer ingenieuse wijze aan de ruwe boonen wordt onttrokken. Er worden ook geen andere bestanddeelen aan de koffie toegevoegd,. alleen de coffeïne wordt eruit verwijderd. van de advertentie in de uit gave van 15 Januari 1927 ter verkrijging van eenproef pakje is ook thans nog geldig KOFFIE HAG ltssf is alleen in de bekende ver pakking met het gedeponeer de Handelsmerk (Reddingsboei)verkrijgbaar.Er is geen andere coffeïnevrije koffie en ook geen echte thee, welke onschadelijk is. DE BON AALTJE'S CROQUANTE CROQUETJES DOOR ALIDA ZEVENBOOM ~W UFFROUW Alida, vroeg meneer l die ineens binnenkwam, wat mofdj/ feit u daar weg? Ik schrikte me, wat zij vroeger in de keuken noemden, een mikje" en wist niet zoo gauw waar ik het mode-blad zou laten want ik had net een paar platen gezien van de allerkortste rokken zooals zij die in Parijs nu dragen. Schandelijk kort, tot boven de knie. Waar moet dat naar toe? Nu weet ik wel, dat ze in Parijs, om het evenwicht te herstellen, de hoeden erg hoog maken, maar dat vind ik leelijk. Een behoorlijk korte rok mag ik, ook voor een dame op leeftijd, wel zien, vooral als men goed gebouwd is en ik houd er niet van mij zelf in de hoogte te steken of al te veel waarde te hechten aan de uiterlijkheden des eeuws maar wat een goeden vorm heeft, is niet leelijk. Dat zeg ik maar. En mijn naaister vindt dat ik best een paar centimeter van mijn bruine-zijdje kan afnemen. Zonde is het alleen van de mooie zij, zegt zij, want zonde is hetheelemaal niet. Het is zonde als men iets verbergt dat gezien mag worden. Maar ik ga toch nog maar liever niet met mijn korte rok naar de kerk. De menschen praten toch al zoo en van de week vroeg meneer Baas, de broer van die in den Raad zit: Juffrouw Zevenboom, is het waar dat u ook al sigaretten rookt? Ik had zoo gauw geen vinnig ant woord klaar, maar wat gaat het een ander aan als ik eens zoo'n klein sigaartje opsteek als meneer gezellig met het Handelsblad" bij den haard zit? Rookt Juffrouw Crielars niet kleine Habaneros als zij achter de eere-loge in den Stads schouwburg even uitblaast van de ver moeienissen van het kijken naar het stuk en de zaal? Het is hier anders een drukte, nu al, met die Staten- en raadsverkiezingen. Er schijnt hard achter de schermen gewerkt te worden om de zwakke broe ders aan het verstand te brengen, dat zij niet meer mee mogen doen. Meneer Wierdels was hier van de week en zijn hart was boordevol. Blijft u maar zitten, juffrouw Zevenboom, zei hij, u weet meer van de politiek dan B. en W. met z'n allen en misschien weet u een middel dat wij van Lingen kwijt raken. Gaat die dan niet uit zich zelf weg? vroeg meneer verbaasd. Denk je maar ! Hij vindt zich zelf een sieraad van de fractie en als ik het eenigszins poëtisch zou mogen uitdruk ken: hij is de roos en ik de lelie er van. En Romme de doorn, zei ik. En Drabbe de water-en-melk-lelie, zei Wierdels, die iets tegen meneer Drabbe schijnt te hebben. Het is anders jammer van meneer van Lingen, zei ik, zoo'n plichtsgetrouw Raadslid en dag en nacht in de weer voor het stadsbelang. En nooit denken aan het eigenbelang. Misschien heeft juffrouw Alida gelijk, opperde meneer. Hij was de eerste die ontdekte dat er met de erf pachtsterreinen een handeltje te maken was en wat zou een ander in zijn plaats gedaan hebben? Die was naar den wet houder geloopen, die natuurlijk dien dag het geen spreekuur had ik heb eens een meneer ontmoet die een jaar lang vergeefs geprobeerd had een wethouder te spreken te krijgen op zijn spreekuur en zou den bode op de hoogte gebracht hebben, die het verkeerd zou overge bracht hebben aan den wethouder, die op zijn beurt B. en W. verkeerd had ingelicht en ongestoord zou het speculeeren in erfpachtsgronden zijn voort gegaan. Maar wat doet meneer van Lingen, om de aandacht op het gaatje in het erfpachtsnet te vestigen? Hij kruipt er zelf door ! Zoo iets als die Romein die in den afgrond sprong, waarop de spleet van zelf dichttrok, zei meneer Wierdels, die zich plotseling den tijd herinnerde dat hij Propria Cures" redigeerde, wat toen wel zoo leesbaar was als de Tijd" nu, meneer me uitlegde toen hij weg was. En wat hij als lid van de Tuinstadcommissie deed is niet minder in het belang van Amsterdam, zei ik, want wat deed die commissie tot nu toe? Zij trok op mooie zomeravonden per auto door het Gooi, zat bij Hamdorf naar het dansen te kijken, dwaalde in 't maan licht over de Huizer-hei en nam een afzakkertje in Hilversum in Het Hof van Holland". Heeft u gemerkt dat het met die Tuinsteden-geschiedenis op schoot? En dat doet meneer van Lingen, die lid is van de Tuinstad-commissie. Dacht u dat die stukken bestudeert en rapporten naleest en platte gronden napluist? Neen, meneer Wierdels. Die deed meer practisch werk. Die richt vlak aan de grens van Amsterdam een tuindorp op ! En ineens is de heele commissie wakker en staat op haar achterste beenen Als alle leden dat voorbeeld volgden, was er nu al een kring van ttiindorpen om de stad getrokken.' Van dien kant heb ik de zaak nog niet bekeken, maar ik geloof dat u gelijk heeft en daarom zal ik de kiesvereeniging. voorstellen niet mezelf maar van Lingen als no. l op de langste lijst te plaatsen. En als een stalen punt zal hij kiesge rechtigd Amsterdam aan onze speer rijgen, sprak meneer Wierdels, die bij momenten erg dichterlijk kan zijn. >. En wanneer duelleer je met Weiss? vroeg meneer. ? Heb je er van gehoord? vroeg. meneer Ferdinand. Onaangenaamheden gehad bij. Chez Gaston"? vroeg ik. Daar kom ik niet, zei meneer Wierdels gestrengelijk. Neen, het ge beurde in de koffiekamer achter de Raadszaal. Ik maakte Weiss een kleine, vriendelijke opmerking over een van de 183 moties, die hij tijdens de begrootingsdebatten had ingediend en het antwoord van Weiss was zoo Hongaarsch" dat ik presenteerde hem mijn kopje thee in het gezicht te gooien. Jammer van de thee, zei ik, want ik ben dol op een lekker kopje thee. En werden jullie handgemeen? vroeg meneer. Neen, zei meneer Wierdels spijtig. De Miranda kwam tusschenbeide en je weet die heeft een knock-out-slag in Zwitserland geleerd, die niet mis is. Want anders had ik hem in de Voetboog straat eventjes gelegd. Ik wist niet dat politiek en sport zoo verwant zijn, zei ik. Ik ook niet, antwoordde meneer Ferdinand. En daarom neem ik nu maar alvast boksles. Als Weiss met zes man na de verkiezingen in den Raad terug komt, lijkt mij een goede upper-cut" een van de stevigste argumenten die wij in het debat kunnen brengen. Het is jammer dat de Olympische Spelen niet met de algemeene ver kiezingen samenvallen, zei meneer. Ver schillende Kampioenschappen ontgingen ons dan zeker met....

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl