No. 2591 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 17 N GEMEENTERAAD DOOR BARBAROSSA MET TEEKENINGEN VOOR DE GROENE AMSTERDAMMER" DOOR FELIX HESS De intocht der Gladiatoren.... Zij komen zoo kersversch uit de arena waar de laatste heroënstrijd gevoerd wordt over de Bezuiniging. Voorop de Aartsbezuiniger. Prachtig is hij om aan te zien en op de publieke tribune vraagt een juffrouw, gekomen om Zachie Jansen over de politiek van het Middenstandsblok te hooren spieden: wie is die mooie man?" Zijn spieren zijn als glimmende staal draden, zijn stierennek is als het voet stuk van een nieuwerwetsche lantaarn paal en heel zijn houding die van een Imperator Rex. Hij heeft den Machtige gelegd, fluistert er een op de perstribune en aller oogen wenden zich naar den locoBurgemeester. Maar er is niets anders DE MATCH WALRAVE-WIBAUT aan hem te zien dan dat hij een speciaal en erg zwart jasje aan heeft, waarin hij straks de zitting zal voorzitten. En nog altijd stroomt de stoet naar binnen. Daar is Samuel Pothuis. Nog dam pend van den strijd. Zijn krullebol groeit naar achteren, maar zijn hersenen naar voren en achter hem verdwijnt de Generaal bijna in het niet. Er is iets in de houding van den Generaal dat mij niet bevalt. Iets onzekers dat wij anders in den waardigen, gemoedelijken man nooit aan treffen. En hij kijkt ietwat schichtig naar Jan, den Geweldigen Leider, die hem een banvloek naar het onschuldige hoofd heeft gegooid. Hij zou te veel naar links kijken ! Hij, die een der weinigen is in dit gezelschap die nooit een richting uitkijken maar óf de ingeving van hun hart of de over weging van hun verstand volgen. En juist daarom is de Generaal een figuur die de sympathie geniet van alle partijen, o Janus ! Nee, Janus, gij zijt zelf een man met het dubbele aangelaat, want terwijl gij vurig-christelijk-historisch zijt, zit gij dood pp uw gemak in een rood-op-degraterig college van B. en W. en stemt zoowel links als rechts. En dat verwijt een ander Achter den generaal stapt de Miranda. De Mohammed der Volkshuisvesting is niet gehuld in de bournous die hem op zijn tochten door de Uitbreiding-West zoo flatteus staat, maar hij heeft voor deze gelegenheid het Joedelpak aange trokken dat hij in Zurich tijdens zijn merkwaardige reis op den kop tikte.Het hoofd van den Exter ziet hij aan voor een gletscher en mevrouw Koek voor een Sennerin en als hij het podium be klimt, waarop tegenwoordig B. en W. troonen, blijft hij op den rand staan en heel de Raad is in afwachting: zal hij joedelen? Maar het Juchei!" blijft in zijn keel steken als hij in de verte den schedel van Majoor Solkesz voor den top van den Mont Blanc aanziet en onmiddellijk berekent wat ze in Zurich uit zoo'n reclamevlakte zouden kloppen. Overst verschijnt na hem. Het houdt vandaag niet op met de groote mannen. Hij treedt op de teenen binnen als vreesde hij over kopspijkers te loopen en zijn eerste werk is bij den bode te infonneeren waar de te lefoonstaat. Hij teekent snel de pre sentielijst-en verdwijnt daarna in de cel. De chefbode vertelt mij dat ze ,.hem gister morgen pas: ontdekt hebben, ! maar hij wou er nog niet uit. Hij kon nog maar altijd geen verbin ding krijgen metdeNeppers. i Eindelijk zitten B. en W. De bur gemeester is naarShanghaï, hebben ze mij verteld, en aan de groene tafel mis sen wij zijn zonnig lachje. Hij straalt al tijd, hetzij van opgewektheid, hetzij van verveling maar nooit is hij zonder glans en wie hem zoo ziet zitten denkt bij zich zelf: hij beschouwt zoo'n zitting als een sport, een boksmatch waarin hij elegant de slagen opvangt en alleen de knock-out toepast als Daaf onder den gordel begint te stompen. Nu zit Wibaut in zijn stoel. Hij is plechtiger dan de Vlugt, alles zwart en wit. Wit het haar, zwart de das en zwart de jas. Hij leidt zakelijk, kijkt van tijd tot tijd den Raad in als het wat erg rumoerig DE MIRANDA IN ZIJN JOEDELPAK wordt en zijn blik is meestal genoeg. Maar het is vandaag niet moeilijk. Bij dozijnen tegelijk vliegen de voordrachten onder den hamer door en als er eindelijk een discussietje is, begint hij stukken te teekenen. En wat ik nog nooit een Burgemees ter heb zien doen, zoo lang als ik mijnWoens dagmidda genhierspelenderwijze doorbreng, geschiedde heden: hij zond een stuk terug, maakte een bemerking blijkbaar over den slotzin ! i Zoo zit hij en bestuurt en regeert en Walrave kijkt met ontstelden blik naar hem en pre velt: ,,moet ik dien leg gen?" Ineen hei lige stad is meestal iets dat niet hei lig is. Soms is er veel van dat onhei lige. In het Mekka der Volkshuis vesting is het niet anders. Er is nu gebouwd met een 77 millioen aan premies en men is er erg trots op. En er zijn enkele complexen onder die het laten liggen, sommige zelfs hee! leelijk. En het allerleelijkste is dat de Gemeente garant is voor de rente en aflossing. Het wordt, na de vele bedevaarten naar Mekka, nu het seizoen van de stroppen. Er kwam in den Raad een gevalletje van negen ton waarvan bij executie zoo ongeveer de helft naar de haaien is. Geld van den belastingbetaler, £4' N,// V x M,.^ f ^.* natuurlijk. Zal de Gemeente het verlies nemen'" Of trachten nog te redden wat te redden is? Men vond uitkomst bij e?n arbeidersbank die wilde bijspringen en de wet houder was zoo voldaan dat hij de be stuurders van het wrakke complex nog; een vriendelijkheid toestopt als zij het toezicht op de nakoming der voorwaar den op het innen van de huur willen houden. Op de edelmoedige gevoelens van den Alpenjager heeft de berglucht blijkbaar een opwekkenden invloed. ??* En dan was er nog een debat over een klein gebouwtje op een sportterrein waar reeds vele dergelijke kleine ge bouwtjes voor een twintig mille zijn DE ALLERVRIENDELIJKSTE KLEINE GEBOUWTJES neergezet. Allervriendelijkste kleine ge bouwtjes, niets dan kleine gebouwtjes, zoo ver net oog reikt, als men den beminnelijken wethouder hoort praten. En zoo goedkoop, zoo goedkoop ! Waarna men snel in geheime zitting. toog, want er was wel erg veel gesproken over stroppen waarin de hals van den belastingbetaler precies paste. Alle voor net redactioneele gedeelte bestemde inzendingen moeten worden geadresseerd AAN HET SECRETARIAAT DER REDACTIE VAN DE GROENE AMSTERDAMMER" KEIZERSGRACHT 333 AMSTERDAM, zonder vermelding van persoonsnamen. De geschiktste omvang van artikelen bedraagt ten hoogste 1800 woorden. De copy moet in machineschrift zijn geschreven, terwijl slechts n zijde van het papier mag zijn gebruikt. EEN STROP, WAARIN DE HALS VAN DEN BELASTINGBETALER PRECIES PAST W H E E R EN S SCHOEISEL BERNARD ELIAS 51 LEIOSCHESTRAAT ffi AMSTERDAM H