Historisch Archief 1877-1940
Nó; 2594
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
13
ANNA PAVLOVA
BALLET
BERLIJNSCHE
PHAENOMENEN
DOOR MENNO TER BRAAK
,,Dansen op een vulkaan,' Van Anna
Pavlova tot Valeska Gerl
~\\7 IE na een afwezigheid van eenige jaren ergens
** terugkeert, verwacht verandering; hij bereidt
zich voor op ontgoochelingen, die de tijd onvermij
delijkgebracht zal hebben; hij hoopt op een nieuw en
-onbekend leven, dat zich op de oude plaats is gaan
voltrekken....
Wie in Berlijn terugkeert, vindt de oude stad terug;
.zonder waardeloos papiergeld weliswaar, maar onver
anderd in haar wezenlijke trekken. Nog steeds draagt
Berlijn, het oude Hohenzollernverblijf, zonder
Hohenzollernverguldsel, de teekenen van een vloek; nog
steeds he«ft het de tragische sporen van oorlog en
.inflatie nietfkunnen uitwisschen; nog steeds is deze
huizenzée een verleden, dat zich moeilijk in het heden
schikt, n groot brok negentiende eeuw zonder de
^werkelijke waarheid tot de twintigste. Het blijkt een
zware taak hetmodernelevenmetgratieteondergaan,
de moderne impulsen te verwerken en niet slechts als
oppervlakteverschijnselen te dragen. Is dit niet het
verrukkelijk geheim van het luchthartige Parijs, dat
het zelfs met de zakelijkste symptomen van het
Amerikanisme weet te tooveren en de ellende voor
?den argeloozen reiziger met een hoffelijk gebaar weet
te verbergen? De atmosfeer omspoelt daar de afzon
derlijke dingen en neemt ze op in n stroom van
:schijnlicht en schijngeluk....
Anders Berlijn. Het ontbreekt werkelijk niet aan
^overstelpende lichtreclames, aan gestyleerde publici
teit. De U.F.A. gaat voor met haar in electriciteit
F.
9f
Automobielen.
99
Gedurende 25 jaar in ons land ver
tegenwoordigd, nog steeds aan
de spits wat betreft:
SNELHEID, BETROUWBAARHEID,
LEVENSDUUR en
SIERLIJKE LIJNEN.
10 en 16 P.K.
Kopkleppen, Voorwielremmen,
Ballonbanden.
Vraagt demonstratie bi] de importeur voor Zuid-Holland:
AUTO-GARAGE ARCHIPEL",
de Ruyterstraat 24?28, 's-Gravenhage.
Telefoon 16899
gedompelde paleizen; de groote boulevards zijn des
avonds geharnast in fantastische kleuren. Maar het is,
alsof dit alles te zwaar en te massief is; het licht
vloeit niet samen met de architectuur; het schroeit
een somberen bodem, die nog niet geleerd heeft de
schrijnende tegenstellingen handig en coquet te
bemantelen. Zelfs de oppervlakkige romantiek, die de
parijsche armoede nog als een traditie bezit, mist men
hier; nergens ziet men zooveel arrogante bontkragen
en 'zooveel verongelukte wrakken van
krantenverkoopers naast elkaar als juist hier. De sfeer is als de
moderne duitsche reclameletter: brutaal, zakelijk,
toch decoratief en voor alles economisch gespannen;
het Geschaft" gaat voor.
Het is gemakkelijk genoeg ondulation permanente''
door Dauerwellen" te vertalen; maar het is minder
gemakkelijk, de eeuwig-hartstochtelijke golving van
Parijs op duitsch terrein over te planten. Protsigheid
en ellende, negentiende en twintigste eeuw staan hier
nog onverzoend naast en tegenover elkaar; de platte
revue wint nog altijd veld; en Shaw's sarcastisch
pessimisme vindt opnieuw een opmerkelijke belang
stelling. ... Nog danst hier het leven op een gevaar
lijken vulkaan, maar men denkt er niet meer over na;
de eenige levensmogelijkheid....
Dansen op een vulkaan". Zoo mag in den meest
letterlijken zin de kunst van Anna Pavlova heeten.
Want in het Theater des Westens kan Berlijn nog eens
de illusies van het Keizerrijk herdroomen, de sensatie
van het woord: russisch ballet" proeven, de waarde
van het volmaakte, spelende gebaar ondergaan.
Het is iets als Schicksal" dat de op^zichzelf voorbije
symboliek van Pavlova juist nu weer volle zalen en
een zeldzaam spontaan enthousiasme vindt. Immers
men moet zeggen, dat Pavlova noch door de originali
teit harer dansen, noch door haar stijl, maar uitslui
tend door haar technisch raffinement imponeert; het is
echtereveri zeker, dat het berlijnsche publiek er anders
over denkt en in haar den glans van het ancien régime
terugverlangt; misschien nauwelijks bewust, maar
daarom met niet minder passie.... Het groote ballet
Das schlecht bewachte Madchen", waarin Pavlova
de hoofdrol" vervult, is b.v. van een zoo provinciale
leegheid, dat men zich werkelijk even móet realiseeren,
dat men in Berlijn is! Schillerkragen, onwaar
schijnlijke boeren met houten sikkeltjes, echte kippen
op het tooneel, omslachtige liefdesavonturen, waarbij
men tegenwoordig allang voor den (natuurlijk goeden)
afloop door een autobus is overreden, vormen de
zonderlinge aanleiding tot een aantal min of meer
schoone balletten, die door een genoeglijk muziekje
worden begeleid. Het is bijna altijd vervelend; tot
Pavlova komt en met een enkele wending het rhythme
ophitst tot een zuiveren dans om den dans. En in haar
Sterbender Schwan", die niet ten onrechte beroemd
is, komt dan het hoogtepunt. Dit is, ik geef het toe,
misschien in wezen te veel imitatie van den zwaan en
te weinig eigen conceptie; maar het is betooverend.
Deze nerveuse rillingen, waarin het verzet, het steeds
mattere verzet tegen den dood doortrilt, dit gebroken
sterven van een hoop blanke, verwaaiende veeren,
zij zijn bijna onstoffelijk licht en teeder; het is een
laatste groote illusie van den romantischen dood, die
in deze veramerikaniseerde tijden niet meer gestorven
wordt.... Maar het publiek is opgetogen; het applaus
wordt een ovatie; het wil dezen glans en deze roman
tiek, deze perfectie van het ballet en het verdraagt
daarvoor Pavlova's gezelschap, dat een hollandsch
boerendansje van het welbekende genre uitvoert en
Agyptische Fresken" vertoont, die meer aan een
expositie van exotisch pluimvee doen denken. Het
wil, gewelddadig, het verleden als het schoone....
Men moet Pavlova met Valeska Gert vergelijken
om geheel te doorzien, op welken vulkaan deze zoete
idylle eigenlijk gedanst wordt. In Valeska Gert is de
dans zuiver tot parodie geworden; tot een onbe
schaamde, indecente, bijna vlegelachtige, maar steeds
knappe parodie op het hedendaagsche stadsleven. De
beperktheid van dit periodiek talent blijkt het duide
lijkst, wanneer men naar de princes in Ramuz'
Historie du Soldat" ziet ver-charlestonnen; het is
meer physieke psychologie, wat men hier te zien krijgt,
dan lichaamsrhythme; zooals Gert trouwens zelf toe
geeft, door nu en dan van den dans af te zien en in
gesprochene Grotesken" ook aan de stem een aandeel
in dit macabere schouwspel te geven. Wel zijn wij ver
van de tijden van Otto Weininger, die de vrouw een
productieve ziel meende te moeten ontzeggen; want
hier heeft een vrouw haar eigen instincten tot op den
bodem gepeild en omgedraaid in een vlijm-scherpe
intellectueele groteske! Het is walgelijk, afzichtelijk,
zooals Gert in een Gruss aus dem Mumienkeller",
in een Diseuse", de rotheid van onze beschaving
tentoonstelt; maar het is vóór alles.... waar.
Gert heeft men reeds eenmaal in Amsterdam
kunnen zien; Pavlova zal er binnenkort komen; maar
niets is interessanter, dan haar onmiddellijk na elkaar
te zien. Tusschen deze twee polen is nauwelijks een
verband meer te bespeuren; hier ligt de bittere
scheidslijn, die de oorlog tusschen twee geslachten
trok, zelfs tusschen hen, die naast elkaar leven....
Het berlijnsche publiek adoreert Pavlova; het lacht
om Gert, zooals het om Charlie Chaplin lacht; het
wil de romantiek als het tragische beschouwen en de
tragiek als een grap. Maar zoowel de adoratie als de
lach zijn ietwat valsch en gebarsten....
ANNA PAVLOVA
SYRISCHE DANS
SCHILDERKUNST
DOOR MR. M. F. HENNUS
Bij Buffa. Charles Eijck. S. Garf.
Charles Eijck is een prix de Rome. Niet altijd is
dit een gunstig voorteeken, zooals uit de geschiedenis
blijkt. Dikwijls faalt de draagkracht van het gepro
clameerde talent; een ander maal schijnt de invloed
van Rome zelf te duchten. Charles Eijck heeft veel
fresco's gezien, hij is er van gaan houden, in zijn
hart is iets dat aan de kinderlijke blijmöedigheid der
quattrocentistische schilders aansluit; hij maakt zijn
visie tot de hunne, vooral die der vertellers Benozzo
Gozzoli of Ghirlandajo, hij kijkt door hun oogen, hij
assumeert zich op zijn wijze hun techniek. Hij ziet
Italiëniet met zijn eigen verwonderden of naieven of
opgetogen blik, maar door den kijker van wie eeuwen
voor hem leefden; hij laat hun eenvoudigheid om zijn
eigen simpele en zeker niet onartistieke conscienti
te doen spreken en bij gebrek aan een muur maakt
hij het doek tot een verkleinde, pittoreske, onmonu
mentale fresco. Men kan niet blind zijn voor Eijck's
zachte, goed gekozen, harmonieerende kleuren en zijn
vereenvoudigende, rythmisch bewegende lijnen en
toch meenen, dat deze uiting op deze wijze niet te
lang mag duren. Dit is geen tot een eigen bezit ver
werkte invloed, maar dit is het verhaspelen van eens
anders dialect. En ik geloof dat men Eijck moet
toewenschen, niet dat hij zijn persoonlijke eenvoudige,
sympathieke, synthetische visie en zijn wat te een
zijdig naar het zoete en liefelijke neigende kleurcom
binatie verliest, maar dat hij onder de te sterke pressie
eener hem gemeenzame artistieke cultuur uitkomt.
Zijn wat weeke natuur moet andere indrukken ver
werken om te komen tot een eigen expressie. Een
volgende tentoonstelling moge hiervan blijk geven.
De houtsneden van S. Garf die men in het graphisch
cabinet kan zien, hebben veel minder pretentie. Het
zijn naakten en landschappen door een schilder in
houtsnee omgezet. Ik weet niet of deze techniek den
kunstenaar ligt. Eerder lijkt mij de litho voor den
op het picturale en op toonwaarden ingestelden kijk,
aangewezen. Het is dan ook minder de vorm dan de
kleur die ge in zijn houtsneden waardeert.
N.v. % F. VAN DER HEIDE
HILVERSUM
'SQRAVELANDSCHEWEQ. TEL. 1150.
VRAAGT U EENS TEEKEN INGEN
EN PRIJSOPGAAF VOOR HET
SMAAKVOL INRICHTEN VAN
uw LANDHUIS OF VILLA.
BEKNOPT PROSPECTUS FRANCO.