"UÊf GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR ?17 !Z DEN GEftEENTERA DOOR BARBAROSSA MET TEEKENINGEN VOOR DE GROENE AMSTERDAMMER" DOOR B. VAN VLIJMEN ?*«$$? AlTIE tegenwoordig zich van de Damstraat spoedt naar de Hoogstraat en daarbij de brug over de Nieuwezijds Achterburgwal passeert, zal verbaasd blijven staan en zijn neus de lucht in steken. Een zonderling geluid zal hem verrassen. Een dof gezoem, alsof een zware turbine-aan het werk ware en hij zal den politie-agent, die hier op post staat, aankijken, die zich naar hem toe zal begeven en hem zeggen zal: meneer, dat geluid? Dat komt van het Stadhuis. Ze bennen daar an het bezuinigen !" Inderdaad. Er gaat geen dag voorbij of de Bezuinigingscommissie komt bijeen en bezuinigt alweer. Hoe het er toe gaat? vraagt misschien een of andere lezer, die wat achterlijk is in het betalen van zijn belastingpen ningen. Heel gemoedelijk, om niet te zeggen sjoviaal. Wibaut zit voor en is zoet als bier en suiker. Hij is tot elke concessie bereid maar n ding heeft hij op den voor grond gezet: alles kun je met mij doen maar van mijn Begrooting blijven jullie af." En de anderen, die ook geschikte jongens zijn, hebben het goed gevonden. Meneer Walrave krijgt het wel eens wat warm en trekt er dan zijn jas bij uit, maar tot vechten komt het niet. Daarvoor zorgt nauwlettend de Oeneraal die een van de vredelievendste mannen is uit onzen Raad. De vorige week was men aan de drie en dertigste vergadering en de ietwat ?ongeduldige Ketelaar wenschte te weten hoeveel men nu al bezuinigd had. Wibaut nam zijn domme potlood en begon op te tellen. Hij kwam tot precies elf gulden en drie cent. Maar meneer Baas, die een scherp oog heeft, vroeg hertelling en kwam tot elf gulden elf cent. Toen had u de Commissie moeten aan schouwen. Toen was zij op haar best en zij was wei nig minder dan groot. Pothuis ging zelfstandig aan het reke nen en bleef bijtiengulden eneenige dub beltjes steken zoo ingewik keld werd het voor hem, waarop Rotrime met jeug digen over moed hem het papier uit de hand rukteen op zijn beurt begon: drie en vier is acht en vijl is.... Het eind, was dat de heeren de Reken kamer opschelden en om assistentie vroegen in den vorm van het blonde typistje dat speciaal belast is met het controleeren van de declaraties der wet houders, die een studiereis achter den rug hebben. Het maagdelijnke kwam, zag en had allang overwonnen nog voor zij een cijfer gezien had. Zij zette zich naast den complaisanten Wibaut en de Oeneraal, galant homme par droit de conquête' » trok zijn zwaard en sleep een puntje aan haar potlood onderwijl de niet minder galante Walrave haar zijn eversharp" aanbood. Maar grillig als vrouwen kunnen zijn, greep zij het peukje dat Romme haar aanbood en cijferde. Het was stil in de kamer in dit histo rische oogenblik en men hoorde alleen het zachte kirren van den Machtige, bewijs hoe hij van deze oogenblikken geniet. En? vroeg Ketelaar die zich ook door niets en niemand laat imponeeren. Het maagdelijnke telde en telde en zette haar eindcijfer neer: negen gulden en vier en negentig cent. Niemand sprak en nadat de Wet houder de dame bedankt had met eenige goedgekozen woorden, vormde zich een eere-escorte, bestaande uit den heer Boissevain, die haar begeleidde tot aan den overkant van de binnenplaats, waar na hij zich snellelijk terug spoedde naar VAN M U*' BEGROOT"!N6 E»UJF JULLIE. AF !! BEN)ME DAAR AAW 'T B£ZUIA/lG£/\l. de vergadering ten einde met een nieuw bezuinigingsvoorstel zijn collega's al weer te overdonderen. Neen, zonder overdrijving het zijn groote dagen daar.... De gelukkige vader van den 743.728sten Amsterdammer onze hartelijke gelukwenschen aan vader, moederen kind werd het dezen middag niet gemak kelijk gemaakt. Er was weereen van de vele woning-voordrachten, ditmaal ;voor geringe draagkrachters o, Charivarius ! en de oppositie was groot. De Bouwheer Peters déwethouder noemde hem een paar maal per vergissing. Petrus" was tegen, want aan geen enkele der hem dierbare voorwaarden was voldaan. De communisten waren tegen omdat de sociaal-democratische wethouder niet ver genoeg ging en de heer Arpad was tegen om weer iets anders, terwijl de heer Gulden B. en Wbezwoer het daarheen te leiden dat in deze woningen badkamers komen, vermoe delijk minder om er in te baden dan wel om er een commeiisaal te houden. De voordracht ging er natuurlijk als koek door, zooals al deze voordrachten. Het Neutrale Granieten Blok der Midden standers vertoonde een gapenden scheur. Zachie scheidde zich af, liet Arpad, die met zes neutraalders in den Raad na de verkiezingen wil terugkeeren de Hemel der Evenredigheid behoede ons voor een dergelijk noodlot ! bleef met den majoor alleen in de kon. Waarna het was als in de paradijsche tijden vóór den oorlog toen wij dagen achter elkaar in dezen Raad niet anders deden dan krotwoningen af keuren. Schoon bewijs dat cle woningnood in onze stad nu werkelijk verdwenen is. Indien ooit de historie van den strijd tegen de woningnood uit deze jaren be schreven wordt, dan zal er nooit genoeg lof toegezwaaid kunnen worden aan de geweldige energie, waarmede n door B. en W. en hun ambtenaren en door den Raad deze strijd gestreden is. Amsterdam is het Mekka" der Volks huisvesting geworden. Indien hier ooit een Heilige Steen" ergens los in de lucht komt te hangen, dat hij dan de koppen vertoone van Wibaut, de Mi randa en Keppler !....