Historisch Archief 1877-1940
16
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2600
HOTEL DES PAYS-BAS
Wagenstraat 102 D £ N HAAG.
Rust. familiehotel. K. en w. str. w. op alle kam.
Vraag onze tarieven. Aanbev. J. M. v. d. SANDE.
MUZIEK IN DE
HOOFDSTAD
DOOR CONSTANT VAN WESSEM
T~) IT ensemble gaf verleden Woensdag een zeer
*-*. goed concert, een revanche op dat in November,
waarop niet alles zoo geslaagd was wat de samenstel
ling betreft. En dat nog wel, terwijl het programma
niets als noviteiten bevatte, die echter alle even
interessant waren!
Wij begonnen met een Phantasie" van Mozart,
bewerkt door Pijper voor zes blazers en piano. Eerst
later lazen wij in een der dagbladen, dat dit werkje
van Mozart een werkje was, gecomponeerd voor een
mechanisch orgel en de programma-schrijver zou ons
ditmaal zeer verplicht hebben, wanneer hij deze
vermelding ook in het programma had laten afdrukken
(inplaats van die drukfouten-puzzle met de jaartallen,
die ons een oogenblik deed denken aan een demonstra
tie van mediumieke kunst: een compositie van Mozart
acht jaar na zijn dood geschreven en inl 927 overgezet"
door Pijper!) Het had ons veel verstaanbaarder ge
maakt dan nu het geval was, nu men zich eenigszins
verwonderde over dezen wat stuggen en ondoorzich
tig klinkenden Mozart, die wij in deze instrumentatie
nauwelijks herkenden en die ons een moderne geweld
daad van den heer Pijper toeleek. Nu verklaarde
de overzetting der aanvankelijke mechanische effecten
ons voor den indruk,die de instrumentatie maakte, veel.
' Het tweede nummer was eveneens een werk van
Mozart, het concert voor harp en fluit, waarbij een
klein orkest de solisten Mevrouw Lijsen en Nic. Klasen
begeleidde, onder aanvoering van Jaap Spaanderman.
Een voortreffelijk spel en een voortreffelijke voor
dracht.
Na de pauze ging een klein trio van Willem Pijper
voor fluit, klarinet en fagot. Ontegenzeggelijk loopt
het mechaniekje van Pijpers eigen individualiteit
steeds vlotter en neemt zijn vaardigheid in het uit
drukken van muziek van onromantische en
mechaniseerende allure steeds toe. Doch Pijper mag zich
daardoor als een uitzonderlijke figuur onder onze
componisten handhaven, de vrees voor Tyroler wijsjes
jage hem niet naar een ander uiterste, en een harte
lijk" stuk muziek van hem zou ons minstens evenveel
plezier doen als dit volgehouden in een andere taal
spreken", die men met respect, maar met wat on
geloof begint aan te hooren, daar het niets bewijst:
het eenige wat ons zou overtuigen.
Een pleizierig echt muzikanten-monet van L.
Spohr besloot brillant en bevredigend dit uitste
kende concert. Die speel-muziek" is nog zoo kwaad
niet, vooral wanneer zij zoo voortreffelijk en met
entrain wordt uitgevoerd als door de medewerkers
van het Concertgebouw-sextet geschiedde en wij
wachten met genoegen nog zulke ontdekkingen" !
Concertgebouw
De Beethoven-hulde in deze dagen heeft ongetwij
feld een goede zijde. De muziek is thans in een stadium
gekomen, dat .het geen kwaad kan zich over zekere
dingen nogmaals rekenschap te geven, ook al be
schouwen de huidige muziek an sich"-vereerders,
dit als een ongeoorloofd achterom-zien. Het kan
geen kwaad aan de muziek van Beethoven nogmaals
gewaar te worden, dat al heeft zijn eeuw het nadeel
van het persoonlijke in de muziek te zeer vergroot,
het menschelijke als ondergrond er niet aan kon ont
breken en dat de huidige componisten met hun op
zichzelf bestaande" muziek het reactieverschijnsel op
het persoonlijke wel wat te veel voor een nieuw doel:
het onmenschelijke, mechanische nemen. Beethoven's
muziek, die zich verrassend goed in cijfers Iaat uit
tellen, logenstraft iedere speculatie op een muzikale
mathemathiek juist door dat verloochende men
schelijke, dat men onder zijn ontaardingsvorm: het
sentimenteele terecht aan de kaak stelt, doch dat de
stuwkracht, het geestdriftige, het levende der muziek
moet blijven uitmaken wil zij voor menschen ver
staanbaar en doorleef baar zijn, daar niets op de wereld
voor den mensch bestaat dan door den mensch.
DIT
MERK
S EEN WAARBOfcöVOOR ONOVER
TROFFEN REPRODUCTIE EN
ONGEËVENAARDE AFWERKING.
N.V. DUTCH GRAMOPHONE COMPANY,
AMSTERD. VEERKADE 22*. DEN HAAO.
Naast symphoniè'en van Beethoven en de Missa
Solemnis kon men op een der laatste concerten ook
JoséIturbi, den Spaanschen pianist, weer hooren.
Iturbi speelde het d-moll-concert van Mozart,
en ondanks de zorgeloos-zekere voordracht, magni
fiek ondersteund door Mengelberg met het orkest
heb ik voor dit glas-achtige Mozart-spel niet die
waardeering, die anderen er blijkbaar voor gevoelen.
Ik wacht nog altijd op de openbaring van Iturbi's
kunstenaarschap; van zijn meesterschap als pianist
ben ik allang overtuigd.
Het was merkwaardig op ditzelfde concert Richard
Strauss' Ein Heldenleben" nog eens terug te hooren.
Het leek alsof Mengelberg een schim uit het verleden
opriep, die tegenwoordig aan macht en overtuigings
kracht heeft ingeboet. Naast de breede en doorvoelde
gedeelten, waaraan Mengelberg's directie nog altijd
een eigenaardigen gloed weet te geven, valt veel tot
een onduldbaar en vermoeiend lawaai in elkaar en
heeft deze held" afgedaan voor ons, die niet meer
aan den vooravond van den grooten oorlog staan.
Maar de Eroïca leeft, zonder Widersacher", zonder
veldslag en zonder sabelgekletter !
,,Parade" van Salie
Een aardig amusement op de motieven van
Cocteau's en Satie's ballet Parade" bracht ons A. van
der Vies met eenige dansers en danseressen: een eigen
interpretatie, die den ondertitel van het oorspronke
lijke werk, ballet réaliste" eigenlijk te letterlijk nam.
Tefkening voor ,,de Groene Amsterdammer"
door B. van Vlijmen
die met veel succes in ons land optreedt
Want dit ballet ging en plein cubisme" in zijn tijd
(1917) op de stelten eener uitdaging door de wereld,
strijdbaar tot in dien ondertitel ballet réaliste",
toen Cocteau en Satie het publiek wilden vergasten
op een schouwspel plus vrai que Ia vrai", dat
scheiding maakte tusschen het gewone (romantische)
ballet en het irriëeele aspect van wat er te zien werd
gegeven: de homme-decor"-manager, bijv. met de
heele stad New York op zijn rug! (Zie Cocteau's Le
secret professional")
Satie streed met zijn uitwerking van het danssche
ma op machine-rythmen in zijn partituur tegen de
vaagheden der impressionisten (oorspronkelijk dacht
hij zelfs aan een geheel leger van motorische hulp
troepen) Parade", volgens de cubistische opzet is
echter nooit een echt succes geworden: op de irritatie
bij de eerste uitvoering volgde de vroolijkheid over
een dwaas-revolutionair geval, dat meer een aardige
herinnering scheen dan een kunstdaad, en misschien
is het maar het verstandigst wat van der Vies er van
maakte: een parodistisch kermis-spuHetje met een
klein dramaer achter?dat ons hierfeitelijk niet raakt,
hoewel de rostalgie er van in de muziek wel is te hoo
ren, vol aardige vertellende" vondsten en waarbij
de muziek van het oorspronkelijke ballet niet meer
beteekende dan een rythme, waarop men op en af
kon trippelen.
Was het dus ten slotte niet het ballet Parade",
dat wij kregen, wij zijn blij met zulke pogingen om
het kluizenaarschap waarin wij hier in Holland leven
ten opzichte van andere dan de gewone moderne"
prestaties van het buitenland (die wij dan verachtelijk
en neuswijs experiment" noemen) voor een oogenblik
op te heffen: het is altijd even een opfrissching, wat
reeds op zichzelf bewijst, dat zulks niet geheel onnoodig
gedaan wordt!
CO-MOEDIA
DOOR HENRIK SCHOLTE
Gala Karsenly.- Le Marchand d" Esfampes".
par Georges de Porto-Riche.
T\ E schrijver van dit drame d'amour et d'amitié"
*~' verklaart in zijn querulanterige noten vier actes
tot drie te hebben moeten omwerken. Hij had er
rustig nog een paar kunnen schrappen en het nog
beter heelemaal kunnen laten. Het is een thema zon
der variaties. Een uit den oorlog teruggekeerde, fysiek
ongeschikte kunsthandelaar leert op zijn wandelingen
een andere vrouw kennen, waarvan wij echter alleen
in gesprekken hooren: eindelooze gesprekken met
zijn eigen vrouw, die hem en de kunstzaak staande
tracht te houden in een voortdurende wisseling van
hoop en moedeloosheid. Einde a la Rosmerholm:
halsoverkop een dubbele zelfmoord.
Een sterk tooneelschrijver van na-oorlogsche con
flicten als Vildrac of Duhamel had hier misschien een
stil en innerlijk bewogen stuk uit kunnen halen, maar
een afgedankte moralist als Porto-Riche volstaat
met eenig gefraseer over het voor en tegen en met een
melodramatisch-opgezweepte slotscène, waarvoor een
gewone badkraan evengoed had geholpen als nu
deze salto in de Seine.
Maar feitelijk doet het heele gegeven slechts dienst
om Porto-Riche zijn wijsheid te laten luchten op een
totaal ander gebied: dat der prentkunst en gravure.
Het is een verkapte handleiding met aardige divagat ies,
goedstaande citaten en muzikale intermezzi, kortom
een aangekleede volksuniversiteit. Afbeeldingen van de
besproken Fragonards en Ooya's hadden in de pauze
verkocht kunnen worden of althans in het programma
kunnen staan, tegelijk met een gidsje van Parijs,
voorzoover wij dat voor de wandelmanie van den
hoofdpersoon noodig hadden. Deze hoofdpersoon wan
delde het tooneel op en af met regelmatige
tusschenpoozen van tien minuten, daartusschen vulden eenige
andere, evenmin gemotiveerde bezoekers den kunst
winkel en zoo zeulden wij kalmpjes-aan naar half
twaalf, ons alleen verwonderend dat wij hier zoolang
moesten overwerken, terwijl zulke zaken toch om
zes uur plegen te sluiten.
Zonde was het, dat men aan de opvoering van dit
zoogenaamde drama nog zooveel moeite had besteed.
Van den kunsthandel was een aardig, warm, om
zoo te zeggen knus interieur gemaakt, het achter
doek toonde de absis van de Notre-Dame en men kon
zich een oogenblik in Parijs verplaatst wanen, toen
iemand, die Hugo declameerde, om het Pantheon aan
te duiden in de zaal wees met de woorden: il dort en
face", ook al waren het minder beroemden, die
daar sliepen.
Germaine Dermoz, die wij hier meen ik voor het
eerst zagen, scheen een niet sterke, maar wel gevoelige
en zuivere actrice, die de eindelooze conversatie
met eenige variatie en veel légance wist op te disschen.
Le Roy, zwaar gesouffleerd in een voor hem blijkbaar
nieuwe rol, kon daardoor niet geven wat hij waard is
en bleef met een ongelukkig Moissi-gezicht bij het
tusschenschotje staan. De verdere winkelbezoekers
waren niet anders dan men ze in winkels onopge
merkt voorbij pleegt te loopen,
Het was voor het Fransche tooneel een slechte en
onvoordeelige avond.
| TRANSPORT Mij. HOLLAND" i
Wcespcrzijdc 94 AMSTERDAM!
HOLLAND
HOLLAN
) Telefoon 51271 Tel.-Adres Transport")
j Verhuizingen, door geheel Europa per meu- <
©belwagen en gesloten spoorwegwagons,J
© binnenlands ook per gesloten autoverhuis- <
j wagens met aanhangwagen. Binnen een<
' rayon v. 80 K.M. bespaart men Hotelkosten j
i BEWAARPLAATSEN VOOR GEHEELE EN <
GEDEELTELIJKE INBOEDELS