No. 2604 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 30 APRIL 1927 21 UIT DEN GE A A DOOR BARBAROSSA MET TEEKENINGEN VOOR DE GROENE AMSTERDAMMER" OP DE LEI VAN JANTJE OVER het bedrijf van den concessio naris heeft de Raad alles te zeggen, over het gemeentebedrijf niets, zei Jantje" langs zijn ooi ij ken neus, onder wijl hij naarstiglijk zat te teekenen. Is er tegen deze paradox iets in te brengen? De concessionaris is doodsbe nauwd dat hij iets doet dat hem zijn concessie zal doen verliezen denk aan wat onlangs met het Ver. Tooneel ge beurde en hij zal zich er voor wachten met vijf en veertig controleurs op zijn hielen, ook maar n poging te doen om, zeg, zijn personeel niet te behandelen volgens de concessievoorwaarden, Op de gestie van het geconcessioneerde bedrijf heeft de Raad alles te zeggen. Maar hoe groot is zijn invloed op het ge meentebedrijf? De gemeentewerkman is zijn politieke patroon, de directeur is de man aan wien hij zich blindelings heeft over te geven,~want weet hij het beter o jee! de wethouder heeft slechts voor te stellen wat de directeur in opper ste wijsheid hem voorlegt, en de Raad heeft ja te knikken. Heeft Jantje" gelijk of niet? Neem bijvoorbeeld het bedrijf der vischvoorziening. Als een particulier de gemeente naren van yisch moest voorzien, hoe zou de man zijn best moeten doen om de honderd en n eischen die den Raad hem zou stellen, na te komen ! Als er maar n lichtriekend scholletje onder zijn voorraad school, hoe zou er direct een interpellant bij de hand zijn om hem aan te vallen! En hoe gaat het nu met de gemeente lijke vischvoorziening? De Raad zit al sinds jaren met dat bedrijf in zijn maag. Het heeft in geen enkel opzicht gegeven waarop men bij de stichting er van hoop te de burgerij tot het eten van visch te bekeeren. De Raad moppert, de bur gerij eet niet meer visch dan vroeger en de dienst gaat doodleuk zijn gang en trekt zich van niets wat aan. Er wordt voor een kleine zeventigduizend pop verduisterd bij de visch voorziening en weer doet de Raad niets dan wat machteloos sputteren. En de wethouder, als getuige voor de Recht bank geroepen, ziet de gelegenheid schoon en passant het particuliere be drijf een trap'te~geven,"waar~eenige be scheidenheid ten aanzien van het ge meentelijk beheer beter op haar plaats ware geweest! Is het wonder dat de Middenstand" op de uitlatingen van den ietwat loslippigen de Miranda reageerde met een adres waarin hij verhaal trachtte te halen op de beweringen van den leider van het onder gebrek aan controle lij dende bedrijf? Maar dat verhaal kregen de heeren niet. De wethouder het was Mr. Romme die het keurig aan de niet-juristen in den Raad uitlegde had daar voor de Rechtbank niet gestaan als vertegen woordiger van de gemeente maar simpel en alleen als de Miranda, oud zooveel, van beroep dit, van geloof dat enz. en was dus als particulier aan niemand in den Raad eenige verantwoording schul dig. En of Zachie Jansen, die in zijn ijver allerlei geheimen van den particu lieren vischhandel vertelde die Wijnkoop onmiddellijk vastlegde, al sputterde en of meneer Boissevain nog zoo kracht dadig zijn vriend Carels te hulp snelde die, naast afkeuring over de houding van den wethouder, tevens de opheffing van het vischbedrijf verzocht, het hielp niets. Maar, over de vischvoorziening is het laatste woord nog niet gesproken na de uitlating van den wethouder voor de Rechtbank dat de gemeente haar per soneel zoo goed betaalt dat zij volledige plichtsbetrachting kan eischen zonder controle". Misschien dat er dan ook een lid is die vraagt wat de beteekenis is van de verklaring van den verdediger van en der veroordeelden, volgens welke d e wethouder aan zijn cliënt te verstaan had gegeven dat er wel iets op te vinden zou zijn als hij maar verklaarde dat de verduisteringen een gevolg waren ge weest van het beheer onder vroegere wethouders! Dat kon nog wel eens een interessant debatje worden, vooral ais het net voor de verkiezingen gehouden wordt. Er was natuurlijk weer een voordracht om een credietoverschrijding te sanctioneeren, nu van dien mallen verbouw op de Kloveniersburgwal bij de Oumanhuispoort. Het bleek dat iedereen dat gedrocht leelijk vindt. B. en W., en Publieke Werken nota bene zelf, en al wat architect is, zoo leelijk dat ik een voorstel uit den Raad, die het ook een monster vindt, verwachtte om het ding maar af te breken. Doch zoover kwam het niet. Wel sprak Boekman van offi cieel vandalisme" in onze stad en hij had het over den gravenden de Graaf die onze boomen niet met rust kan laten, naar het schijnt, niettegenstaande de wethouder den Raad bezwoer dat er geen boom wordt omgehakt zonder dat er in de commissie van bijstand een boom van je welste over is opgezet. Bij deze gelegenheid kwam ook de verbou wing van het Stadhuis ter sprake en Boekman vond die ook al een misluk king het schijnt er overdag aarde donker te zijn ! en de wethouder, die den dienst in bescherming nam, zei dat er van gemaakt is wat er van te maken viel, gezien de benauwende omstandig heden waaronder gewerkt moest worden en liet doorschemeren dat ook voor die verbouwing vermoedelijk een aanvul lend crediet zal aangevraagd dienen te worden. Tot overschrijding ziet men blijkbaar altijd kans, ook al zijn de omstandigheden nog zoo weinig vrien delijk ! Verder vernamen wij op dezen genoegelijken middag dat er een belang rijke studie gemaakt is van het venten en dat er nog belangrijker gestudeerd wordt over middelen om de kraampjes op de markten electrisch te verlichten. Laat ons hopen dat beide belangrijke onderwerpen het noodig maken dat raadscommissies ter bestudeering naar het buitenland trekken. Wij zijn trouwens de Fransche heeren, die hier geweest zijn om ons abattoir te bestudeeren, een tegenbezoek schuldig VERWEEGEN &. KOK AMSTERDAM DEN HAAG Wardrobe Trunks 24 modellen prijzen van f 65. ~ af