Historisch Archief 1877-1940
12
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 14 MEI 1927
No. 2606
Dramatische Kr o ei e k
door TOP NAEFF
VULPENHOUDER MICROSCOOP
Nieuw lin. vergrooting 20 X fl. 2,25 bij vooruitbetaling.
JOS. HARTOG, Opticien
Hoofdsteeg 17 Nobelstraat 28
Rotterdam Utrecht.
Het Rotterdamsch-Hofstad'tooneel:
,,De heer en mevrouw Die en Die .."
door Denys Amiel
- A MSTERDAM blijft in den laatsten tijd vrijwel
^^ verstoken van de tooneelstukken van beter
gehalte, waarmede het Rotterdamsch-Haagsch
gezelschap nu en dan het
vermakelijkheidsrepertoire onderbreekt en opheft. De brief van den
Koning", het Apostelspel", e.a. Op welk noodlot
deze stiefmoederlijke behandeling berust, weet ik
niet, maar het zou mij bepaald spijten wanneer de
vertooning van Amiel's Monsieur et Madame un
Tel", in de Nederlandsche vertaling van Emmy van
Lokhorst, onthouden bleef aan den Stadsschouw
burg, waar men het werkje van de Franschen heeft
kunnen zien in een opvoering, die, hoeveel goeds
er in haar soort van te zeggen viel, voor deze onder
deed.
Van hoe doorslaand belang de toevallige ver
tolking voor een stuk kan zijn, is bij deze gelegen
heid weer eens gebleken, het kwam mij voor of ik
Mr. et Mad. un Tel" voor de eerste maal in het
juiste licht zag, en de bezwaren, die ik tegen het
charmante blijspel in de theatraal knappe, doch
zware, en schier tragische opvatting van het
Fransche gezelschap had gevoeld, daarin ver
smolten. Zelfs het zwakke derde bedrijf hinderde
thans veel minder dan toen, nu wij inderdaad deel
hadden genomen aan het allersimpelst, door geen
schijn van romantiek belangwekkender geworden,
bestaantje van den heer en mevrouw Die en
- Die". Menschen, tragisch voor den dichter in hun
algemeenheid, doch niet tragisch in persoon. Het
bedroevende, dat dergelijk lapwerk der liefde in
de meeste huwelijken de plaats inneemt van ook
maar het verlangen naar eenig ideaal, wordt hier
gecompenseerd door de gelaten overtuiging, dat
het gros van de menschen dit ideaal dan ook niet
mist, en, door de eischen der burgerlijke praktijk
volledig gevormd, van nature elke hoogere ver
vulling in den weg zou staan. Wanneer mevrouw
,,un Tel", haar lastige bevlieging voor den knappen
jongen man in alles het contrarie van haar echt
genoot natuurlijk une maladie" noemt?gelijk
Goethe zijn gevoelens voor Charlotte von Stein
dan denken wij bij deze ziekte hoogstens aan de
mazelen. Het leed van den echtgenoot om de
ontrouw van dit vrouwtje slaan wij ook niet
hooger aan dan de narigheid, waarin waar er
drie zijn onvermijdelijk de n, die tijdelijk te
veel is, zich moet schikken, aangezien wij in dezen
gedupeerde" den troostbaren materialist her
kennen, voor wien in het ergste geval, dat deze
Suzanne niet tot hem terug mocht keeren, dertien
Suzanne's in het dozijn gereed staan.
* *
*
Het is allesbehalve gemakkelijk bij de opvoering
van een stuk, dat door onbelangrijkheid belangrijk
moet zijn, de roos in het hart te treffen, de lichtheid
van het spel geen geweld aan te doen. Elke onder
lijning, en zelfs elke omlijning van het gevoel
schaadt. Bij de Fransche vertooning voelden wij
doordat de personen zich individueeler en dieper
voordeden dit spelen met de hoogste
levenswaarden als een schennis. Tot een satyre kon het
niet groeien, daarvoor mist het de elementen; in
wezen tragisch is het niet; wat bleef, was burgerlijke
romantiek, in een weinig geloofwaardig milieu.
N.v. % F. VAN DER HEIDE
HILVERSUM
'80RAVELANDSCHEWEQ, TEL. 1150.
VRAAGT U EENS TEEKEN INGEN
EN PRIJSOPGAAF VOOR HET
SMAAKVOL INRICHTEN VAN
uw LANDHUIS OF VILLA.
BEKNOPT PROSPECTUS FRANCO.
Op die manier gespeeld, boeide het als een
intriguestuk, maar miste daarbij elke betoovering.
En deze betoovering had het nu juist wel in de
Hollandsche vertooiiing, waar men er in geslaagd
was het spel licht en doorzichtig te houden. Het
had naar het slot toe iets meer toegespitst kunnen
zijn, op iets breeder grondslag kunnen staan. . . .
De versregels van Géraldy, die bij de Fransche
vertooning evenmin hun sfeer van fijne, wrange
melancholie vonden, voldeden ook hier niet best:
Assieds-(oi. Va! Reprends pres de moi ton ennuie.
Moi, pres de toi, je rependroi ma so/ilude"l
Want zóó ingrijpend hadden wij de verveling" van
dit vrouwtje niet gevoeld, zóó eenzaam voelde
zich de zakenman niet naast zijn aangebeden
kindvrouwtje. De loud-speaker redde feitelijk de
situatie door deze woorden een beetje te wrang
en te gewild voor kleine liefdetjes volmaakt
onverstaanbaar uit te galmen. De heer en mevrouw
Die en Die zouden elkaar ook zonder deze poëzie
terug hebben gevonden, het romantisch uitstapje
was niet mee gevallen, en wat spiegelt de goede
man haar in z'n vreugde en verliefdheid al niet
voor aan gezellige uitstapjes en lekkere eetmalen !
Merkwaardig, zooveel dichter als de Hollander
bij dit novellistisch tooneelwerk uit de moderne
Fransche school staat dan de Franschman. Géraldy,
Amiel, Duvernois, Jean Jacques Bernard schrijven
een litteratuur volkomen passend bij onze geaard
heid en onzen smaak. Waarom we deze soort
kamerspelen niet zelf schrijven? Een feit is. dat
onze tooneelspelers ze in het algemeen voortref
felijk vertolken.
Hoe verrassend goed was Gimberg, als de man,
de middenstander, een mensch van de beste
qualiteit, alleen wat irriteerend in zijn eenvoud en
onbevangenheid. Zijn Fransche collega speelde de
rol machtiger, boven het werkje uit, te persoonlijk
en te autoritair. De daad van het vrouwtje was
tegenover dien imponeerenden man nauwelijks
denkbaar, en de jonge man, die hem met louter
uiterlijke middelen verslaat, moet heel wat in z'n
mars voeren in dit opzicht, aan kilkoude zelfver
zekerdheid en aan na-den-oorlogsche chic. Gimberg
hield de rol op veel eenvoudiger plan, en trof daarin
zoo zuiver den toon, dat hij ook het laatste bedrijf
daarmede nog redde. Hij ontroerde sterk, zonder
zich in gevoeligheid te buiten te gaan, door innige
menschelijkheid. Het gebeurt meermalen, dat het
na-Sèizoen nog een kleine schadeloosstelling brengt.
Verleden jaar was het ook Lily Bouwmeester, die
in een, ten onrechte vergeten stukje van Frans
Mijnssen, met Jan van Ees plotseling deed beseffen,
dat in zeker opzicht de tooneelkunst in Nederland
toch een andere, en betere, is geworden dan een
kwart eeuw geleden. Ook thans vervulde zij met
de haar eigen fijne levendigheid de rol van het
vrouwtje. Meer dan de Fransche Huzanne" was
zij, wat zo zijn moest, ..gamine", en oven kiesch
als zij, wist zij in de ietwat pénible scènes van het
eerste bedrijf, het spel lief en onbevangen te houden.
Frenkel, als de derde, bracht het niet, gelijk zijn
in het genre volmaakte Fransche nonfraler, tot een
type: Ie fils de Monsieur l'oirier. Maar hij wist de
moeilijke rol toch boven het ordinaire te houden.
Cor van der Lugt Melsert had van deze mooie
voorstelling de regie.
Op den verkeerden AVeg
In den loop van dit seizoen trof mij in een
poriodiekje: ITet Voetlicht", dat door de Rederijkers
kamer Inter Amicos" wordt uitgegeven, onder
bovenstaanden titel een frisch stukje anti-critiek",
dat mij wel waard schoen in ruinieren kring gelezen
on overdacht te worden. Redon waarom ik het uit
knipte, en er hier gaarne een plaats voor inruim:
..Het tooneel gaat slecht.
Over de oorzaak zullen we het ditmaal niet
hebben, wel over het gevolg. Over n van de
gevolgen. Er openbaart zich in de pers, in enkele
bladen althans, een streven om dat tooneel, dat
kwijnende tooneel, te helpen.
Prachtig, zou men geneigd zijn te zeggen.
Prachtig, zouden ook wij zeggen, als de manier,
Holland. Sier- en Nijverheidskunst
In opdracht van de Nederlandsche Kamer van
Koophandel voor Duitschland heeft W. L. en,
J. Brusse's Uitgevers Mij. te Rotterdam een.
groot formaat boekwerk doen verschijnen dat een,.
overzicht bedoelt te geven van hetgeen de laatst
vijf en twintig jaren zooal in Holland op het
gebied der toegepaste kunst is gemaakt. De uit
gave geschiedde ter gelegenheid van de tentoon
stelling te Leipzig welke, zooals bekend is, var»,
6 Maart tot 15 Augustus aldaar in het z.g.
GrassiMuseum wordt gehouden.
Samensteller is de heer Carel Begeer, terwijl
Dr. G. Knuttel Wzn. eene inleiding schreef en
de Heeren W. F. Gouwe en J. H. Plantenga een.
bibliografische opgave verzorgden.
Het omslag werd ontworpen door den architect
C. de Haas in goud op crèmekleurig papier^
Voor den druk van het boekwerk werd het
Grotius-type van de Roos gebezigd in zwart met
groene initialen, terwijl elke pagina aan den
bovenen onderrand omsloten wordt door een versiering
van diepzwarte, rechthoekige lijnen met in het
midden het woord Holland.
Niet alleen dat de drukspiegel hierdoor in het
gedrang komt, maar ook is het gevolg een twee
slachtig karakter tusschen tooi en tekst: het.
Grotiustype verdraagt nu eenmaal het modern.
accent van de Haas' opvattingen niet en dit samen
gaan van ongelijke elementen liep dan ook op een,
uit typografisch en aesthetisch oogmerk bezien,
volkomen vergissing uit. <
Overigens is het boek een aangenaam plaatwerk
hoewel, doordat men zich grootendeels aan
dereeds bestaande cliché's moest houden van
debekende uitgaven der Jaarboeken Ned.
Ambachts& Nijverheidskunst, het totaal (vooral door
dezeer uiteenloopende formaten der reproductie'»
wat rommelig aandoet.
OTTO VAN TUSSENBROEK.
Vraagt steeds
VAN OUDS NET BESTE MERK
waarop dat helpen plaats vindt, niet zoo moord
dadig slecht was.
Men geeft geen serieuze kritiek meer, men durft
geen stukken meer af te kammen. Ais men ze leelijk
vindt, dan praat men in de critiek over alles,
behalve over het stuk.
Als het spel slecht was, dan keuvelt rnen over
den inhoud en men praat langs de vertooning heen.
Als de rollen niet zijn gekend, dan schrijft men:
dat de vertooning zal winnen, als het stuk wat
meer is ingespeeld en als de rollen wat beter zijn
gekend.
Dat is er naast. Dat is fout.
Do manier om het tooneel te redden is o.a. om
te zorgen, dat wat er op hut. tooneel komt, goed is
en af. Als iemand zijn harde zilverlingen aan het
loket heeft neergeteld, dan heeft hij recht te
eischen, dat de voorstelling in elk opzicht ,,gereed"
is. Afgewerkt.
Een costuum, dat nog met de rijgdraden wordt
bij elkaar gehouden, gaat naar den kleermaker
terug en oen voorstelling, die niet af is moet de
pers niet aceepteoren.
Als de tooneeldirecties dan zolf niet snappen, dat
ze met het geven van floddervertooningen op den
verkeerden weg zijn, dan heeft de pers hier een
taak te vervullen.
Wie zijn kinderen liefheeft, kastijdt ze.
KORAN"
Nederlandsche Munt
Holland's beste 10 cents sigaar