Historisch Archief 1877-1940
No.2607
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 21 MEI 1927
15
belangstelling voor het vergeestelijkt stumperig
jongmensch, dat later psychiater wordt, uit te
drukken, wat caricaturaal gelukt is, doch verder
geen indruk achterlaat.
Dan komen de Engelschen en met hen de prach
tige nonsense en langgezochte humor na al die
irriteerende stuiversblad-grappigheid. Wat een
natuurlijke vlotheid bij het neerzetten hunner
visie op den dokter; hoe fijn hanteeren zij het
?wapen der kritiek, houwend met houten sabels om
gemaakte schramwonden keurig met een steriel
gaasje te verbinden. Bekijk de teekening van den
collega, van zijn kinderpartijtje in de spreek
kamer geroepen, vergetend zijn papieren muts af te
zetten en hiermee voor de verbaasde oogen van het
oude moedertje verschijnend. Is dat haar dokter
of is het een mensch? Zie den geneesheer zichzelf
behandelen of den verstrooiden physician-danser,
die met de eene hand heel elegant den pols van zijne
danseuse voelt, terwijl de andere, gewapend met
sthetoscoop, op het rug-décolletéde zuiverheid
der geruischen constateert.
Daar is de glimlach verrassend snel te voorschijn
getooverd, en als blijvende indruk het scherp
afgeteekende beeld van den zoon der goden tegen
het achtervlak der werkelijkheid. Zij sleuren hem
niet van zijn voetstuk, hij blijft er statig, al kreeg
zijn pantalon een scheur, waar zijn dessous
doorgluurde. Was hij belachelijk om zijn ernst of
gewichtigdoenerij, dan werd hij gemoedelijk ter
elachtbank geleid om na de speldeprik-operatie
springlevend aan het leven teruggegeven te worden.
Dat is na lang speuren de dankbare ontdekking,
tusschen alle malligheid: de menschelijkheid in de
doktersfiguur met den bril van den humor
bekeken te vinden.
Zoo weinig menschelijks is ons vreemd, dat we
met het bescheiden genoegen van te zijn opge
merkt" gelukkig zijn.
Er zijn zooveel wangedrochtelijke
geneesmenschjes te kijk gesteld, dat het een prestatie lij kt
een gezonde doktersfiguur te scheppen. Wie door
gaat met de conventie te breken, dient beloond.
Hij krijge naast de onsterfelijkheid, die wij artsen
niet kunnen geven, een gratis consult bij den oog
arts. Omdat, wie zoo scherp ziet in een wereld
van zoovele brülendragers, nauwelijks normale
oogen kan hebben
Abonneert U op De Vrouw
en haar Huis"
Prijs per Jaar f 10 Franco p.p.
f 10.75 Proefnr. op aanvraag
Uitgave Van Holkema 6
Warendorf s Uitg. Mij. A'dam
FRANCISCA. DE GOYA
(Uit: Corn. Velh, De ar f s in caricaluur)
COMOEBIA
door HENRIK SCHOLTE
Nieuw Nederlandsch Tooneel: Op Hoop
van Zegen", door Herman Heyermans
D EHOORBNDE tot een geslacht, dat voor
Heyermans als een fait accompli werd gesteld
en op dramatisch gebied begrippen leerde onder
scheiden, die voor Heyermans nog
een-en-ondeelbaar waren, voel ik behoefte het oordeel aan te
halen, dat Alfred Kerr reeds in de eerste jaren van
de Hoop" formuleerde en dat ik thans zou willen
onderschrijven: keine hervorragende Mangel,
sondern Mangel an Hervorragendem."
Heyermans had in de Hoop" stof bijeen om
een in absoluut opzicht groot-menschelijk drama
der zee te schrijven. Maar hij had nog een ander
uitgangspunt: het sociale motief. Hij wilde beide
vermengen, maar hij faalde, in onze oogen. Het
resultaat was: enkele gróóte perspectieven der zee,
Hollands ernstigste poëzie. En los daarvan een
redelijk, maar vooral sterk speelbaar sociaal con
flict. Maar dit laatste zeker óók met de keerzijden:
onduldbare tendenz en de goedkoope viezigheden
van een afgedankt naturalisme tooneel.
Kern van het stuk is voor ons het vergaan van
die arme jongens op zee, en niet de wrakke boot,
J. S. MBUWSEN, Hofl. A'dam-R'dam-Den Haag.
DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND
waarin zij vergaan. Voor ons is de Hoop" nog
altijd het drama van Kniertje, die haar ziel op een
meedoogenlooze en bijna mystische wijze aan de
zee heeft verkocht. De acte der samengescholen,
angstige en in haar angst op bijna balladeske wijze
vertellende visschersvrouwen. Kniertje's ontzag
lijke smart aan het slot. Dan ook? Barend, in zijn
bezeten angst voor de zee. Niet Geurt, die is in de
eerste plaats de jonge, oproerige S.D.A.P.-er en
maar zeer bijkomstig: zeeman. Niet Bos, in de eerste
plaats: uitzuiger, werkgever. Nadere definitie:
reeder. Juist omdat deze figuren schijnbaar het
dichtst bij het voetlicht staan en het meeste
galerij-applaus oogsten, staan zij het verst van den
grooten achtergrond, de zee verwijderd. En ook
van ons, die van na Heyermans zijn.
Dat het drama van de Hoop" echter, als geheel,
toch opnieuw en tot ontroering toe getroffen heeft,
ligt dunkt mij vooral aan de sterke opvoering, die
het Nieuw Nederlandsch ervan gaf, en dan wel
in de eerste plaats aan de Kniertje van Mevr.
Sablairolles, die voorzoover ik een zeer ouden
indruk met een kersverschen vergelijken durf
in geen enkel opzicht bij de Kniertje hoeft
achter te staan. Fel en gedrongen, een afgebeulde
en harde vrouw, en in het laatste bedrijf toch
zoo erbarmelijk, steunloos gebroken spel dat
sterk aangreep en naar een grootsch einde voerde.
Daarnaast trof mij het meest de hartstochtelijke
Jo van Sophie de Vries, die misschien minder ge
lukkig begon, maar in de voorlaatste en laatste
acten prachtige aanklachten gaf. Tourniaire speelde
den reeder niet te zwaar en daardoor menschelijk,
ook in de tendentieuze gedeelten van zijn rol.
Kreeftwas een glansrolletje als diakenhuismannetje.
Van de beide zoons was de Geurt van Gobau
goed, ruim, hoewel hij zijn traditioneel pathos niet
schijnt te kunnen moduleeren. Ongaver, maar
gevoeliger, in zijn bijfragmenten verrassend was
dit keer Bien van Noppen als Barend. Hij nam
de heele afscheidscène voor zijn rekening. Van de
jongeren typeerde vooral Jack Hamel uitmuntend
als het boekhoudertje Kaps.
Zoo was, alles bij alles, deze voorstelling een
gelukkig bewijs, dat de oude garde" noch sterft
noch zich overgeeft. En juist uit dezen hoek
mochten wij daarvan, na een weinig gelukkig jaar,
dat bewijs wel eens hebben.
H. RAHR
MUZIEKHANDEL
Violen © Snaren
Achter St. Pieter 4
Utrecht © Tel. 443
PIANO'S
eenvoudig alles wat een Engelschman
doet: echt Engelsen , alles wat een
Spanjaard schrijft: echt Spaansch.
Dit volstaat voor de waarden". De
feiten" lezen we dagelijks in de krant,
we zien ze voor onze oogen gebeuren.
De heele tschniek is nu eenvoudig
deze: we trekken lijntjes van ,,feite i"
naar waarden", lijntjes die recht of
kronkelig mogen zijn, tusschen elke
mogelijke waarde" en elk mogelijk
feit". Een eeuwenlange theologische
vorming bewijst hier uitnemende dien
sten. Op den bijbel heeft zich geslacht
na geslacht geoefend in deze heilzame
geestelijke acrobatiek.Het moet al hél
raar loopen, als er niet tusschen het
een of andere feit" en de een of andere
waarde" een lijntje van causaal
verband" kan worden getraceerd.
Eenigen tijd geleden mocht ik hier
met vreugde wijzen op de boeken van
Lucie Cousturier over Afrika, op
het boek van Martin Börrmannover
Sumatra, waarin op
wonderbaarlijkschijnende, maar toch eigenlijk zeer
verklaarbare overeenkomstige wijze
met deze soort volksbeschrijving ge
broken is. DeFransche vrouw heeft in de
dorpen langs de Niger, de Duitsche
man op de vlakten rondom het
Tobameer l'ame humaine" ontdekt! Om
dat ze zulke geweldige psychologen
zijn? Neen, omdat ze diepe, simpele
onbevangen menschen zijn , beu van
het niet alleen ijdele en lichtvaardige,
maar ook gevaarlijke en giftige
anthropopsychologisch stcta isme, op
den bodem waarvan immers altijd
zelfophemeling en zelfrechtvaardiging,
heerschzucht en haat verborgen lig
gen. L'ethnographie a trahi les peuples.
En wat beduidt het nu, dat de eene
den Mensch, dat is: zichzelf, terug
vond in de vergeten negerdorpen langs
den Niger, maar niet bij de koloniale
beau-monde van Dakar en Conakry, en
de ander dienzelfden Mensch, zichzelf,
bij de Batakkers aan het Toba-meer,
maar niet tusschen de Holofernessen
der industrie" in het Medan-Hotel?
Waarheen wijst deze eensluidend
heid hunner ervaringen? Naar het
fundamenteele onderscheid tusschen
Individu en Collectiviteit, tusschen
den mensch als kudde-dier en den
Mensch als Representant van de
Wereldziel". Daarom is er dan ook
geen ame franpaise" of ame juive",
maar er is de ziel van de kudde en er is
de ziel van den Mensch. En de kudde,
de collectiviteit is altijd en overal
dezelfde, en de Mensch, het Individu
is eveneens altijd en overal dezelfde.
Tegenover deze verblijdende open
baringen van een nieuw, humanis
tisch streven blijkt de Causerie sur
Israël" van de gebroeders Tharaud
weer een teleurstelling. Het is de ge
wone lijntjestrekking, de gebruike
lijke soort argumentatie, reeds door
Kant evenzeer machteloos als subtiel"
geheeten. altijd weer de averechtsche
logica van den schooljongen, die zijn
sommen uitrekent op de antwoorden
achter in zijn boekje, een
allerwonderlijkst gegoochel met waarden" en
feiten". Links op het
dubbelgevouwen blad: Esprit messianique, rechts:
Trotsky, Bela Kuhn en.... Théodore
Herzl! Etonnés de se trouver ensem
ble? Geen nood. De Esprit messia
nique" produceert naar believen nati
onalisme en communisme, Herzls en
Trotsky's. De Esprit messianique"
kan, desgevorderd zoo goed als de
pianola letterlijk alles produceeren,
alles verklaren, en de meest-ui
teenloopende daden, handelingen, nei
gingen, levenswijzen der
meest-uiteenloopende Joden worden zonneklaar toe
gelicht uit n en dezelfde ame juive".
Marx en Heine, Spinoza en Rathenau.
Het karakteristieke onderscheid tus
schen deze uit de lucht gegrepen
pseudo-psychologie en de andere, in
den grond (in grcnd-begrippen) worte
lende wezenlijke psychologie is deze,
dat in de laatste niets gegeven" is,
d.w.z.: dat er niets cadeau gegeven
wordt. Alles moet worden veroverd,
gecreëerd,gebouwden daardoor komt men
dan, geenszins tot onomstootelijke
waarheden", maar tot een harmonisch,
organisch geheel, als een bouwwerk.
Juist van dat organische en harmoni
sche, van dien samenhang en die con
tinuïteit vertoont de
anthropo-psychologie, vertoonen deze beschouwingen
geen spoor.
Misschien lijkt het onbillijk om
tegen een geschriftje, dat zich aan
dient onder den bescheiden naam van
Causerie" zulke zwaarwichtige be
zwaren te berde te brengen, maar daar
tegenover rijst dan toch de vraag of het
in invloedrijke menschen als de
Tharauds van veel verantwoordelijkheids
gevoel getuigt, in dezen tijd, op deze
wijze, over deze dingen te causeeren.