Historisch Archief 1877-1940
No. 2607
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 21 MEI 1927
Vrouwen over Mannen
Mei teekening voor de Groene Amsterdammer"
W. Heskes.
C. Joh. Kieviet
door E. BELINFANTE?BELINFANTE
IC* EN praatje houden over Johan Kieviet. Wat
een genoegelijke opdracht. Plots, als bij
tooverslag, verschijnen voor je geestesoog een troep
frissche rakkers van jongens. En de uitroep, die in de
jongenswereld beroemd is geworden: ,,'t is een
bizonder kind, dat is ie", meen je te hooren.
Want Dik Trom en Johan Kieviet zijn tot een
geheel saamgegroeid.
Daar zitten we dan over elkaar, hij en ik, in
zijn gezellig huis te Wassenaar. Ik kijk hem lang
en onderzoekend aan. Ja, zóó heb ik me den schrij
ver van al die gezonde, kostelijke jongensboeken
vrij wel voorgesteld. Een eerlijk, open gelaat, ge
tuigend van een zeldzame goedheid. Vooral als
hij lacht, straalt je een onweerstaanbare humor
tegen en zijn wakkere oogen twinkelen guitig als hij
je iets vertelt waar hij zelf een binnenpretje om
heeft.
Heb ik het goed verstaan ? Johan Kieviet is in
1858 te Hoofddorp geboren. Dus ik reken in ge
dachte vlug uit 69 jaar is hij, bijna zeventig.
Reeds ging de mare dat Johan Kieviet dit jaar zijn
zeventigste zoU vieren en werden den populairen
schrijver op den Ssten Maart vele bloemstukken,
brieven en telegrammen toegezonden, en kreeg hij
dus een voorproefje van wat het worden zal op den
dag dat hij wettelijk 70 zal zijn.
Ik kijk hem er nog eens even goed op aan. Mins
tens tien jaar jonger, zou ik hem gegeven hebben.
Naast de fauteuil waar hij me zoo gezellig in
plantte, staat een groote boekenkast waarin onder
meer de 40 boeken, door hem zelf geschreven, op
geborgen zijn.
Je gaat weer even na, in 1858 geboren ! Je spreekt
je verbazing over dit feit uit. Hij kijkt je met een
kinderlijke blijheid aan: ,, Vindt II dat zoo bizonder ?
Ik werk vlug, in vier of vijf weken schrijf ik een
boek".
Ja, dan is 't te begrijpen, dat hij het klaar speelde
tusschen al zijn ander werk door, veertig boeken te
; schrijven.
Johan Kieviet heeft een eigenaardige manier van
; werken. Eiken, dag schrijft hij een tiental cahier
blaadjes in zijn regelmatig, klem handschrift. Heeft
hij eens op een dag slechts acht geschreven, dan is
hij niet voldaan over zichzelf en heeft den geheelen
dag een onbehagelijk gevoel. Vlot schrijft hij het
neer, niet in klad, doch direct klaar voor de pers.
Glashelder staat, vóór hij begint te schrijven, het
boek voor zijn geest en verandert hij onder het
werken hier en daar nog wat, de opzet blijft zooals
hij zich dien voorgesteld had vóór hij begon.
Veel put hij uit eigen jongenstijd, maar het
meeste is toch ontsproten aan zijn rijke fantasie.
Johan Kieviet koestert, wat dan ook voor een
goed kinderschrijver absoluut noodzakelijk is, een
groote liefde voor kinderen. Uren lang kan hij ze
gadeslaan en met hen spelen als ware hij zelf nog
een kwajongen. Geen wonder dan ook, dat zijn
eigen kleinkinderen o, de liefdevolle blik in die
goede oogen als hij over ze spreekt dol op hem
zijn, en het feest is als ze bij de grootouders logeeren.
Zelf uit een gezin van elf kinderen, waarvan hij
op n na de jongste is, heeft hij, als hij zijn her
inneringen nagaat, stof te over om kinderboeken te
schrijven, maar de wijze waarop hij die stof ver
werkte is bijna uniek te noemen. Ik denk hierbij
onwillekeurig aan dat bizondere jongensboek
eigenlijk is het onjuist hier bepaaldelijk van een
jongensboek te spreken De club van zessen
klaar", waarin het Kieviet gelukt is naast veel
jongensstreken en schelmerijen de jeugd een lesje
te geven, zóó fijntjes zoo in-paedagogisch, als
slechts weinigen hem zullen nadoen.
Pratend over Dik Trom, dit jongensboek zonder
weerga, dat door alle tijden heen de jongens en ook
de meisjes zal blijven bekoren, vertelde Kieviet,
waaraan dit boek eigenlijk zijn ontstaan te danken
heeft. Hij had, zoo vertelde de schrijver, tot de
geboorte van Dik Trom niet anders dan romanne
tjes in elkaar gedraaid, die zoo gaat het meer
met dat soort werk kalm hun weg vonden bij
H.H. Uitgevers. Tot op zekeren dag het hem duide
lijk werd, hoe jammer 't toch was, dat de jeugd
zulke boeken moest lezen en het gevolg was dat hij
direct begon aan een jongensboek zonder de ge
bruikelijke verliefdheden, maar gezond en frisch.
Vier uitgevers weigerden botweg het boek uit te
geven. Een hunner vroeg aan een collega van Kie
viet, met het bekende manuaal van den tikkenden
vinger op het voorhoofd, of die Kieviet wel
heelemaal wijs was"? Want iemand die zóó'n jongens
boek durfde schrijven. . . .
Intusschen kwam zijn derde romannetje bij van
Goor uit. Kort daarop ontfermde Kluitman zich
over Dik Trom en was daarmede ,,de man die den
moed had". Of de firma Kluitman er spijt van ge
had heeft? De achttiende druk van dit boek is reeds
verschenen.
Vóór me op tafel heeft de schrijver al vertellende
de eerste en de zeventiende druk van Dik Trom
neergelegd. De eerste uitgaaf, een dun boekske, in
rooden band, de zeventiende een kloek deel, ge
llustreerd door Braakensiek, in mooien grooten
druk uitgevoerd. Deze twee drukken naast elkaar
spreken. . . . boekdeelen.
Als bewijs van het enorme succes van Kieviet's
boeken dient wel, dat Dik Trom o.a. vertaald is in
het Madoereesch; Een Corsikaansche jongen in het
Maleisch.
Okke Tannema" werd geïnspireerd door een
leerling van Kieviet en zóó had de schrijver zich in
geleefd in zijn boek, dat hij den vader van den
jongen, een dronkaard, niet kon laten sterven uit
medelijden met dien kleuter.
Nu legt hij Kleine Olie en zijn Ekster" voor me
neer. Dit is toch zoo'n lief boekje" zegt hij en weer
treft me de warme klank in zijn stem en ik merk op,
dat het de zelfde innige warmte is waarmee hij over
zijn kleinkinderen sprak. Bij dit aardig boekske,
met de frissche mooie platen schreef Kieviet den
tekst. Oorspronkelijk in een vreemde taal geschre
ven, was het bestemd om vertaald te worden, doch
bij de vertaling bleek dat het ongeschikt was, waar
op de uitgever Kieviet verzocht er den tekst bij te
schrijven. Niemand beter dan hem had hij dit
kvmnen toevertrouwen. Kieviet, die het kind kent in
de diepste vezelen van het teêre zieltje, wist hier
van iets buitengewoon moois te maken.
Of het niet lastig was, dit werken naar platen,
vroeg ik hem. Hij had het heeleniaal niet moeilijk
gevonden, en een heerlijk werk, dat hem vlot van
de hand ging en in een ommezien klaar was.
Voor een groote beschuitfabriek schreef hij de
Avonturen van Oom Theo en Aboe Do". Ter perse
is een boek over kleine kinderen, ontleent aan1 de
drie eerste levensjaren van zijn jongste kleindoch
ter. En. ..." hierbij een schuchter even opkijken,
de volgende week is mijn eerste roman klaar. Ja
heusch, geen romannetje zooals ik er vroeger zoo
veel fabriekte, maar een heusche roman. Maar niet
onder m'n eigen naam, hoor".
Ik verklap u niets van den inhoud, dien hij mij
losweg vertelde, maar ik kan wel de verzekering
geven dat het bekende klaverblad: hij, zij en de
huisvriend" er niet in voorkomt.
Kieviet is de man van de goede oude romantiek en
hij staat als een onbedorven kind tegenover het
gebeuren van onzen tijd. 't Is alsof dehopelooze
chaos die ons leven tegenwoordig vertoont hem
voorbijgaat en sterk wordt je doordrongen als je
tegenover hem zit, van de weldadige rust die van
hem uitgaat, innerlijk en uiterlijk. Kieviet's wereld is
niet die van Jazz en dancings, van echtscheidingen
en schandalen.
Te midden van de heerlijke natuur, die hij zoo
zeer liefheeft, in een rustig mooi huis, waar een
liefdevolle hand alles voor hem effent, leeft hij zijn
benijdenswaardig, rustig leven en wanneer zooals
nu, de lijster al in zijn tuin begint te zingen en wan
neer over een paar weken ook de nachtegaal zijn
zoeten zang uitjubelt, en alles vol fleurige
lentebloemen staat, dan geniet deze eenvoudige van
harte van een rijkdom als slechts weinigen be
schoren is.
Kijkt u eens naar dien schotel, daar boven m'n
boekenkast", en hij vertelt me hoe die schotel van
Friesch aardewerk en met het opschrift: min kin
net over twa sleatten tagelijk springe", hem toe
gezonden werd door de leerlingen van een school te
Ytens, een dorpje in Friesland. De schotel ging ver
gezeld door evenveel brieven als er leerlingen in de
klasse waren, brieven vol bewondering voor hun
schrijver", sommige wel vier zijdjes lang, welke
blijken van waardeering pleit het niet voor
Kieviet's kinderlijken aard hoogelijk op prijs ge
steld worden.
In zijn opeenvolgende standplaatsen als onder
wijzer te Delft, Haarlemmermeer, Lisse, den Haag,
Oosthuizen en Zaandam had hij alleszins gelegen
heid in nauwe aanraking te komen met de jeugd,
hetwelk dan ook een stempel heeft gedrukt op zijn
werk. Hij verliet het Onderwijs in 1917 van welk
jaar af hij zich geheel aan de literatuur wijdde.
Dat Kieviet ook andere figuren kon scheppen dan
Dik Trorn en zijn vroolijke kornuiten, bewees hij b.v
in dat boek vol innig familieleven: Het Huisgezin
van Dr. Forting", ontstaan naar aanleiding van een
hem ter oore gekomen episode uit het gezin van
een plattelandsdokter, die zilveren bruiloft vierende,
een huis vol gasten kreeg, waarvoor op zolder logis
geïmproviseerd werd. Dit teekent alweer de on
gebreidelde fantasie van dezen nog zoo jeugdigen
ouden heer.
Heeft Kieviet's hand een bizondere vaardigheid
tot schrijven, het is wel aardig te hooren hoe on
handig hij overigens is, geen spijker in den muur
kan slaan zonder dat zijn vingers <]e dupe worden
van het vruchteloos pogec>
Bij het afscheid nomen we hadden veel langer
zitten babbelen dan in mijn bedoeling had gelegen
zei hij me: Gaat u nog even mee kennis maken
met mijn vrouw?"
In de gang kwam ze ons al tegemoet, klein.
kwiek vrouwtje met al grijzend haar en een lief
moedertje's gezicht.
Mevrouw komt je eens even bekijken" plaagde
hij haar.
,,Nu, aan mij is niets bizonders te zien" lachte ze.
Toen legde hij een breede, goede hand op haar
grijze hoofd en zei, met veel innigheid in z'n stem:
Heeft ze niet een lief kopje?"
Ja, dat heeft ze" gaf ik volmondig toe.
Vóór ik afscheid nam moest ik nog even de por
tretten van de kleinkinderen zien en ik dacht, hoe
fijn het moest zijn voor die peuters een Grootvader
te hebben, die zóó kan schrijven !. . . .
Koopt U een gouden ring ?
zonder merk?
Waarom dan wel boter
zonder Rijksmerk ?
Hofstede Oud^Bussem"
Kerkstraat 67 . Tel. 37344