De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 28 mei pagina 18

28 mei 1927 – pagina 18

Dit is een ingescande tekst.

18 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 28 MEI 1927 No. 2608 Het Feestbaoket der Populairste door MELIS STOKE Een Attentie van de Redactie van Het Leven. Een. sympathieke traditie getrouw heeft de Redactie van Het Leven", onze gele perszuster, de twintig per sonen die door haar prijsvraag zijn aangewezen als de populairste Neder landers, aan een eenvoudigen maaltijd vereenigd in Huize Stranders" te Amsterdam. Vijfjaar geleden had een dergelijk banket plaats, en, zooals de hoofd redacteur terecht met vreugde mocht «onstateeren, waren er weer heel wat oude bekenden rondom den rijk-vooraienen disch vereenigd. Ook ditmaal waren de heeren ge rangschikt naar volgorde van popula riteit. Aan de rechterhand van den gastheer zat, evenals vijf jaar geleden, de heer Willem Mengelberg. Ter linkerzijde van den onvermoeiden gastheer was, als tweede in populari teit, Dorus Rijkers gezeten. Heelemaal aan het ondereind van de tafel, zat, met een vrij zuur gezicht, dr. Berlage, die niet minder dan twaalf plaatsen was achteruitgezet sedert het vorige diner, tusschen Wibaut, een nieuweling in dit gezel schap en Is. Querido, die ook al bar uit z'n humeur was omdat hij vijf jaar geleden zeven plaatsen hcoger gezeten had, vlak naast Sir Henry Deterding. Mr. Zimmerman daarentegen, die drie plaatsen in populariteit was op geschoten, zat met een opgewekt ge laat tusschen de heeren Kan en van Karnebeek. Hoe voel je je nou hier, Kan?" vroeg hij naar links, en tot den heer van Karnebeek fluisterde hij: je hadt zeker niet verwacht dat je gevraagd zou worden, Herman? Overigens ben je maar drie plaatsen afgezakt. M'n compliment, ouwe l" Willem Royaards, die n plaats was afgezakt, keek scheel naar den naast hem gezeten Henri ter Hall. ,,U bent ,hm een nieuweling in onzen kring?" informeerde hij ein delijk. Jawel, broeder" lachte Henri, of zal 'k maar Willem zeggen? We tutoieeren elkaar gewoonlijk, weet je, onder de upper twenty ! Ik ben met Dorus meegekomen !" En hij wees op den heer Rijkers, die juist bezig was met zijn vinger de medailles op Willem Mengelberg's borst te tellen: ,,'k heb d'r lekker n meer dan Uwee l" zei hij eindelijk, maar 'n roeispaan is ook heel wat zwaarder te hanteeren dan zoo'n maatstokkie !" Oh," zeide Mengelberg blufferig, ,,'k heb anders al voor Oost- en WestIndiëgespeeld l" Mot je daar dan harder voor slaan, Wim?" vroeg Dorus Rijkers. Nee", zei Mengelberg zuur. Dorus Rijkers gaf 't niet op: Heb U wel-es in Central gegete, in Den Haag?" informeerde hij, ,,'n best strijkje en 'n hoop knappe meisjes." Daarop gaf hij den heer Mengelberg een allergevoeligsten stoot in de rib ben, en dronk ter Hall toe. Maar deze had alleen ooren voor zijn rechter buurman, den heer Buziau, die juist bezig was den naast hem ge zeten Mr. P. J. Troelstra uit te leggen hoe je de lachers op je hand kon krijgen. BeToluusje mot je maken !" zei hij, en trok een allergekst scheef gezicht. Vindt U ? " vroeg Troelstra koeltjes, en wilde zich tot zijn anderen buurman wenden, maar dat was de vliegtuigconstructeur Fokker, met wien hij heelemaal niet goed was vanwege de ontwapening. U bent een heel end afgezakt sinds vijf jaar geleden. ... zes plaatsen als ik me niet vergis !" zei Troelstra daarom.. Maar de heer Fokker antwoordde slagvaardig: U bent toch immers in de vacature van dr. Philips gekomen, van de petroleum, nadat u onder de politieke werkeloozen bent terecht gekomen?.. . ." En toen hield de heer Troelstra zijn mond maar verder. Want een groepje aan zijn rechterzijde maakte een ont zettend kabaal. Het viertal had blijk baar bijster veel pleizier. Het waren de jolige heeren Moeskops, Colijn, van Dongen en Nolens, en ze hadden het allerluidru-chtigst over Montmartre. Een lol gehad !" riep Van Dongen, die aan het vertellen was, moet je hoonen, Piet, Hendrik, Monseigneur. . toen gingen we naar een andere ge legenheid, en wien zie ik daar zitten met 'n Magnum-flesch en drie jonge meisjes.... raai eens?" Piet Moeskops raadde het eerst: misschien die dikke?" vroeg hij, met een vinger die glom van jus op Wibaut wijzend. Ben je mal, Piet", schreeuwde van. Dongen, zoo'n vieux satyre als hij lijkt is hij niet. . . . Raad jij eens, Hendrik. ..." ,,'k Wee-waarachtig niet," peinsde Colijn. ... en weifelachtig vroeg hij: ....toch soms niet Kersten....?" Béje nou ! Foei, Hendrik .'" riep Van Dongen, laat Monseigneur liever eens raden...." Aller oogen waren op den heer Nolens gericht. Waar hebben jullie het over?" riep Van Karnebeek van het andere eind van de tafel. Paris la nuit", greinsde Buziau en schoot een broodpilletje naar het hoofd van Berlage: ben je daar óók wel eens geweest. doctor-Bouwmeester ?'' Ik vind", zei Harry Denis, dat jul lie verschrikkelijk zitten te zaniken !" Hij zat tusschen Clirige Doorenbos, Speenhoff en Querido die een heftige conversatie over letterkunde voerden. Vertel jij liever wat van de Zeedijk, Is.!" Hèja," riep de heer Nolens, en schoof zijn stoel bij. Hij was verheugd de conversatie van zijn persoon te kunnen afleiden. Maar Querido, die het niet kon ver zetten dat hij lager dan de twee dich ters zat, zei grimmig op minister Kan wijzend: . . . .dat moet je hom vragen bij het hoofd van de tafel. . . . die komt immers overal?" Toen gaf hij een gil, want Wibaut had, in een speelsche bui, zijn vingerkommetje in zijn halsboord geledigd, waarop Berlage in zulk een gelach losbarstte dat hij heelemaal paars werd en door Dorus Rijkers met kunst matige ademhaling moest worden op gewekt. Ileeren", zei de hoofdredacteur van Het Leven" toen, tegen zijn glas tikkend, laten we netjes blijven en bedenken dat we de allerhoogsten van den lande zijn. ..." Waar zijn Vissering, Loder en Van Aalst toch?" vroeg Moeskops met zijn mond vol tarbot. . . . Waarop Troel stra, die zelf elf plaatsen was verhoogd, haastig opmerkte: . . . . daarvoor bent U in de plaats gekomen.. . . met Bu ziau en Harry Denis". . . . Toen veeg den Moeskops, Buziau en Harry Denis als op een afgesproken teeken reso luut hun servetten langs mond en kin, stonden op en namen dreigende aanvalshoudingen aan.. . Wat willen jullie nou.... 't werd nét zoo gezellig !" riep Monseigneur Nolens, gehoorzamend aan zijn immer werkzaam verzoenend instinct. Als uit n mond antwoordden Moeskops,Buziau enDenis: Kriokke". Wat willen ze?" riep de heer Van Karnebeek. Met hullie !" vulden de drie vech tersbazen gedecideerd aan, en ze wezen op de heeren Troelstra, Zimmerman en Querido. ,,'k Heb niets gedaan !" riep de laatste angstig. Intusschen trok Moeskops Troelstra treiterend aan zijn jas, terwijl Denis Querido's glas omgooide en Buziau zijn tong uitstak tegen den heer Zimmerman. Hoor eens", begon Monseigneur Nolens weer, wij populairste Neder landers onder mekaar...." Ze hebben ons uitgescholden !" zei Moeskops resoluut. ... Pieter Jelles heeft ons uitgemaakt voor Van Aalsten en Visseringen en Loders, en dat laten we ons niet zeggen. En voegde hij er aan toe, wijzend op Zimmerman en Querido hun hebben d'r om gelachen. ..." WTe zijn door eigen kracht op de lijst gekomme !" constateerde Buziau zelfbewust. Ik met nummer acht en de heeren met elf en zestien. . . . We late ons niks zeggen door jullie !" Heeren", suste de hoofdredacteur van Het Leven", die het ergste voor het gehuurde vaatwerk begon te vreezen, laten we het af drinken ! U bent allemaal door eigen kracht en verdiensten onze gasten, en ik ben door al het rumoer nog niet eens in de gelegenheid geweest U behoorlijk welkom te heeten. ..." Hèjakkes! ha! merkte de heer van Karnebeek op , voor vijf jaar was het een vél netter gezelschap hier !" Deze opmerking ontketende een verschrikkelijk spectakel. Bent U kampioen?" schreeuwde Moeskops. Ik zal je duiken !" riep Harry Denis, met een kopstoot dat je d'r van huivert !" Ileeren", zeide do heer Nolens, ik geloof dat ik maar weg zal gaan. . . . 't wordt mij hier wat te rumoerig !" Niet doen, Monseigneur !" zei Buziau vertrouwelijk, want dan komt Clinge naast Hendrik Colijn te zitten, en die maken altijd ruzie als ze met mekaar zijn. Net een paar jonge hondjes! En straks komt er kreeft!" Mag ik je nog 'es van de asperges bedienen, Wim?" vroeg ter Hall aan den heer Royaards, maar deze zucht te: laat maar Henri. ... ik heb m'n bekomst al van het heele feest. ..." Ja", zei Mengelberg hatelijk, het is wel een kunstmatige combinatie. . . . bij ons in Amerika is het niet zóó democratisch, hèFokker?" Nee," lang niet zoo gemèleerd !" zei Fokker, en schopte van Dongen onder tafel, waarop deze, denkende dat Nolens het deed, tegen dezen knipoogende opmerkte: Wat is die Wim weer zuur, hè? Kn dat is nog wel de populairste van ons allemaal !" De hoofdredacteur van Het Leven" die de situatie alleronaangenaamst begon te vinden, zei: Kom Clinge, draagt eens een klei nigheid voor !" Laat Koos het doen !" antwoordde deze grimmig. Of^Buziau !" stelde Speenhoff voor. Nee, laat Herman liever wat voor ons huiveren !" meende deze. Huiver zelf !" beet van Karnebeek grimmig terug. Intusschen was Monseigneur No lens aan de piano gaan zitten, en speelde de Rhapsodie Hongroise, met het pedaal neer. Mengelberg stak zijn vingers in de ooren: hou op. . . . hou op !" riep hij wanhopig. Minister Kan en Harry Denis tennisten met broodjes over tafel. Dat ging een heelen tijd goed totdat Wi baut er een in z'n oog kreeg. Outside", riep Kan. Flauwe kerels", bromde Wibaut, zijn oog bettend met bourgogne, tot Berlage, ....vindt U niet." En deze, die sinds de gebeurtenis met het vingerkornmetje een grenzenlooze bewondering voor den populairen Magistraat had opgevat, knikte toe stemmend. Van Dongen teekende achter op het menu het portret van Colijn. Toen het klaar was, bood hij het dezen aan: Voor het Kuyperhuis",zeide hij er bij. Colijn stak het met een haastige be weging in zijn zak, want hij stond er een beetje wuft op, met wel zes wijnglazen vóór zich, en een toetertje in zijn hand. Het wordt mij al te populair" fluisterde Colijn tegen Nolens, zullen we gaan?" Heeren, smeekte de Hoofdredac teur van liet Leven", wacht u ten minste op onzen fotograaf. ... !" Verschillende heeren begonnen nu om hun jassen en hoeden te roepen. Er was een geschuifel van stoelen en een groote verwarring van kreten en uitroepen. Au" gilde plotseling Colijn boven alles uit. Moeskops had hem tegen den muur gedrongen en prikte hem met een dessertvorkje onbarmhartig in buik en dijen. Spellebreker ! Daar. . . . daar !" riep hij daarbij sissend, van haat. Hulp !" gilde Colijn. Harry Denis en Mengelberg wierpen zich tusschen de vcchtenden. Er was een ontzettend tumult waarvan ver scheidene heeren gebruik maakten om te ontvluchten, terwijl de heeren Bu ziau, Querido en Berlage haastig alle glazen ledigden. Op dat oogenblik kwam de, door den gastheer gewaarschuwde politie binnen. Wat moet dat hier?" vroeg de agent, terwijl hij Troelstra bij den kraag vatte: bent Uw es weer de bel hamel?" «Speenhoff wilde den agent van achteren aanvallen met een vischcouvert, doch werd intijds door Fokker en Wibaut ontwapend. Wat 'n zoodje", zei de agent. . .. hebben jullie hier een stiekeme nachtgelegenheid. . . . ?" Op dat oogenblik kwamen de heeren Kan, Colijn, Nolens, van Karnebeek, Mengelberg, Querido, Zimmerman, Ter Hall, Royaards en Berlage doods bleek binnensnellen. Het huis is omsingeld" riepen ze krijtbleek. Over de daken dan !" gilde Fokker en sprong naar het venster. De agent had Troelstra losgelaten en stond onthutst. Excellenties !" stamelde hij. Er is een misverstand, vriend" zei Royaards plechtig. We ware gezellig onder mekaar !" lichtte Dorus Rijkers toe. Dat blijkt !" mopperde Troelstra en peuterde aan z'n gescheurde jas. . Een half uur later was iedereen weg. Zonder den gastheer te bedanken. . De fotograaf kwam voor niets. . . . 't WTas een jammerlijk maar dan ook volkomen mislukte avond.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl