Historisch Archief 1877-1940
18
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 28 MEI 1927
No. 2608
Het Feestbaoket der Populairste
door MELIS STOKE
Een Attentie van de Redactie
van Het Leven.
Een. sympathieke traditie getrouw
heeft de Redactie van Het Leven",
onze gele perszuster, de twintig per
sonen die door haar prijsvraag zijn
aangewezen als de populairste Neder
landers, aan een eenvoudigen maaltijd
vereenigd in Huize Stranders" te
Amsterdam.
Vijfjaar geleden had een dergelijk
banket plaats, en, zooals de hoofd
redacteur terecht met vreugde mocht
«onstateeren, waren er weer heel wat
oude bekenden rondom den
rijk-vooraienen disch vereenigd.
Ook ditmaal waren de heeren ge
rangschikt naar volgorde van popula
riteit. Aan de rechterhand van den
gastheer zat, evenals vijf jaar geleden,
de heer Willem Mengelberg. Ter
linkerzijde van den onvermoeiden
gastheer was, als tweede in populari
teit, Dorus Rijkers gezeten.
Heelemaal aan het ondereind van
de tafel, zat, met een vrij zuur gezicht,
dr. Berlage, die niet minder dan
twaalf plaatsen was achteruitgezet
sedert het vorige diner, tusschen
Wibaut, een nieuweling in dit gezel
schap en Is. Querido, die ook al bar
uit z'n humeur was omdat hij vijf jaar
geleden zeven plaatsen hcoger gezeten
had, vlak naast Sir Henry Deterding.
Mr. Zimmerman daarentegen, die
drie plaatsen in populariteit was op
geschoten, zat met een opgewekt ge
laat tusschen de heeren Kan en van
Karnebeek.
Hoe voel je je nou hier, Kan?"
vroeg hij naar links, en tot den heer
van Karnebeek fluisterde hij: je hadt
zeker niet verwacht dat je gevraagd
zou worden, Herman? Overigens ben
je maar drie plaatsen afgezakt. M'n
compliment, ouwe l"
Willem Royaards, die n plaats
was afgezakt, keek scheel naar den
naast hem gezeten Henri ter Hall.
,,U bent ,hm een nieuweling
in onzen kring?" informeerde hij ein
delijk.
Jawel, broeder" lachte Henri, of
zal 'k maar Willem zeggen? We
tutoieeren elkaar gewoonlijk, weet je,
onder de upper twenty ! Ik ben met
Dorus meegekomen !"
En hij wees op den heer Rijkers, die
juist bezig was met zijn vinger de
medailles op Willem Mengelberg's
borst te tellen:
,,'k heb d'r lekker n meer dan
Uwee l" zei hij eindelijk, maar 'n
roeispaan is ook heel wat zwaarder te
hanteeren dan zoo'n maatstokkie !"
Oh," zeide Mengelberg blufferig,
,,'k heb anders al voor Oost- en
WestIndiëgespeeld l"
Mot je daar dan harder voor slaan,
Wim?" vroeg Dorus Rijkers.
Nee", zei Mengelberg zuur.
Dorus Rijkers gaf 't niet op: Heb
U wel-es in Central gegete, in Den
Haag?" informeerde hij, ,,'n best
strijkje en 'n hoop knappe meisjes."
Daarop gaf hij den heer Mengelberg
een allergevoeligsten stoot in de rib
ben, en dronk ter Hall toe.
Maar deze had alleen ooren voor zijn
rechter buurman, den heer Buziau,
die juist bezig was den naast hem ge
zeten Mr. P. J. Troelstra uit te leggen
hoe je de lachers op je hand kon
krijgen.
BeToluusje mot je maken !" zei
hij, en trok een allergekst scheef
gezicht.
Vindt U ? " vroeg Troelstra koeltjes,
en wilde zich tot zijn anderen buurman
wenden, maar dat was de
vliegtuigconstructeur Fokker, met wien hij
heelemaal niet goed was vanwege de
ontwapening.
U bent een heel end afgezakt sinds
vijf jaar geleden. ... zes plaatsen als
ik me niet vergis !" zei Troelstra
daarom..
Maar de heer Fokker antwoordde
slagvaardig: U bent toch immers in
de vacature van dr. Philips gekomen,
van de petroleum, nadat u onder de
politieke werkeloozen bent terecht
gekomen?.. . ."
En toen hield de heer Troelstra zijn
mond maar verder. Want een groepje
aan zijn rechterzijde maakte een ont
zettend kabaal. Het viertal had blijk
baar bijster veel pleizier. Het waren
de jolige heeren Moeskops, Colijn, van
Dongen en Nolens, en ze hadden het
allerluidru-chtigst over Montmartre.
Een lol gehad !" riep Van Dongen,
die aan het vertellen was, moet je
hoonen, Piet, Hendrik, Monseigneur. .
toen gingen we naar een andere ge
legenheid, en wien zie ik daar zitten
met 'n Magnum-flesch en drie jonge
meisjes.... raai eens?"
Piet Moeskops raadde het eerst:
misschien die dikke?" vroeg hij, met
een vinger die glom van jus op
Wibaut wijzend.
Ben je mal, Piet", schreeuwde van.
Dongen, zoo'n vieux satyre als hij
lijkt is hij niet. . . . Raad jij eens,
Hendrik. ..."
,,'k Wee-waarachtig niet," peinsde
Colijn. ... en weifelachtig vroeg hij:
....toch soms niet Kersten....?"
Béje nou ! Foei, Hendrik .'" riep
Van Dongen, laat Monseigneur liever
eens raden...."
Aller oogen waren op den heer
Nolens gericht.
Waar hebben jullie het over?"
riep Van Karnebeek van het andere
eind van de tafel.
Paris la nuit", greinsde Buziau en
schoot een broodpilletje naar het hoofd
van Berlage: ben je daar óók wel eens
geweest. doctor-Bouwmeester ?''
Ik vind", zei Harry Denis, dat jul
lie verschrikkelijk zitten te zaniken !"
Hij zat tusschen Clirige Doorenbos,
Speenhoff en Querido die een heftige
conversatie over letterkunde voerden.
Vertel jij liever wat van de Zeedijk,
Is.!"
Hèja," riep de heer Nolens, en
schoof zijn stoel bij. Hij was verheugd
de conversatie van zijn persoon te
kunnen afleiden.
Maar Querido, die het niet kon ver
zetten dat hij lager dan de twee dich
ters zat, zei grimmig op minister Kan
wijzend: . . . .dat moet je hom vragen
bij het hoofd van de tafel. . . . die
komt immers overal?"
Toen gaf hij een gil, want Wibaut
had, in een speelsche bui, zijn
vingerkommetje in zijn halsboord geledigd,
waarop Berlage in zulk een gelach
losbarstte dat hij heelemaal paars werd
en door Dorus Rijkers met kunst
matige ademhaling moest worden op
gewekt.
Ileeren", zei de hoofdredacteur van
Het Leven" toen, tegen zijn glas
tikkend, laten we netjes blijven en
bedenken dat we de allerhoogsten van
den lande zijn. ..."
Waar zijn Vissering, Loder en Van
Aalst toch?" vroeg Moeskops met zijn
mond vol tarbot. . . . Waarop Troel
stra, die zelf elf plaatsen was verhoogd,
haastig opmerkte: . . . . daarvoor bent
U in de plaats gekomen.. . . met Bu
ziau en Harry Denis". . . . Toen veeg
den Moeskops, Buziau en Harry Denis
als op een afgesproken teeken reso
luut hun servetten langs mond en kin,
stonden op en namen dreigende
aanvalshoudingen aan.. .
Wat willen jullie nou.... 't werd
nét zoo gezellig !" riep Monseigneur
Nolens, gehoorzamend aan zijn immer
werkzaam verzoenend instinct.
Als uit n mond antwoordden
Moeskops,Buziau enDenis: Kriokke".
Wat willen ze?" riep de heer Van
Karnebeek.
Met hullie !" vulden de drie vech
tersbazen gedecideerd aan, en ze wezen
op de heeren Troelstra, Zimmerman
en Querido.
,,'k Heb niets gedaan !" riep de
laatste angstig.
Intusschen trok Moeskops Troelstra
treiterend aan zijn jas, terwijl Denis
Querido's glas omgooide en Buziau
zijn tong uitstak tegen den heer
Zimmerman.
Hoor eens", begon Monseigneur
Nolens weer, wij populairste Neder
landers onder mekaar...."
Ze hebben ons uitgescholden !"
zei Moeskops resoluut. ... Pieter
Jelles heeft ons uitgemaakt voor Van
Aalsten en Visseringen en Loders, en
dat laten we ons niet zeggen. En
voegde hij er aan toe, wijzend op
Zimmerman en Querido hun hebben
d'r om gelachen. ..."
WTe zijn door eigen kracht op de
lijst gekomme !" constateerde Buziau
zelfbewust. Ik met nummer acht en
de heeren met elf en zestien. . . . We
late ons niks zeggen door jullie !"
Heeren", suste de hoofdredacteur
van Het Leven", die het ergste voor
het gehuurde vaatwerk begon te
vreezen, laten we het af drinken ! U
bent allemaal door eigen kracht en
verdiensten onze gasten, en ik ben door
al het rumoer nog niet eens in de
gelegenheid geweest U behoorlijk
welkom te heeten. ..."
Hèjakkes! ha! merkte de heer
van Karnebeek op , voor vijf jaar was
het een vél netter gezelschap hier !"
Deze opmerking ontketende een
verschrikkelijk spectakel.
Bent U kampioen?" schreeuwde
Moeskops.
Ik zal je duiken !" riep Harry
Denis, met een kopstoot dat je d'r
van huivert !"
Ileeren", zeide do heer Nolens, ik
geloof dat ik maar weg zal gaan. . . .
't wordt mij hier wat te rumoerig !"
Niet doen, Monseigneur !" zei
Buziau vertrouwelijk, want dan komt
Clinge naast Hendrik Colijn te zitten,
en die maken altijd ruzie als ze met
mekaar zijn. Net een paar jonge
hondjes! En straks komt er kreeft!"
Mag ik je nog 'es van de asperges
bedienen, Wim?" vroeg ter Hall aan
den heer Royaards, maar deze zucht
te: laat maar Henri. ... ik heb m'n
bekomst al van het heele feest. ..."
Ja", zei Mengelberg hatelijk, het is
wel een kunstmatige combinatie. . . .
bij ons in Amerika is het niet zóó
democratisch, hèFokker?"
Nee," lang niet zoo gemèleerd !"
zei Fokker, en schopte van Dongen
onder tafel, waarop deze, denkende
dat Nolens het deed, tegen dezen
knipoogende opmerkte:
Wat is die Wim weer zuur, hè?
Kn dat is nog wel de populairste van
ons allemaal !"
De hoofdredacteur van Het Leven"
die de situatie alleronaangenaamst
begon te vinden, zei:
Kom Clinge, draagt eens een klei
nigheid voor !"
Laat Koos het doen !" antwoordde
deze grimmig.
Of^Buziau !" stelde Speenhoff voor.
Nee, laat Herman liever wat voor
ons huiveren !" meende deze.
Huiver zelf !" beet van Karnebeek
grimmig terug.
Intusschen was Monseigneur No
lens aan de piano gaan zitten, en
speelde de Rhapsodie Hongroise, met
het pedaal neer.
Mengelberg stak zijn vingers in de
ooren: hou op. . . . hou op !" riep hij
wanhopig.
Minister Kan en Harry Denis
tennisten met broodjes over tafel. Dat
ging een heelen tijd goed totdat Wi
baut er een in z'n oog kreeg.
Outside", riep Kan.
Flauwe kerels", bromde Wibaut,
zijn oog bettend met bourgogne, tot
Berlage, ....vindt U niet."
En deze, die sinds de gebeurtenis
met het vingerkornmetje een
grenzenlooze bewondering voor den populairen
Magistraat had opgevat, knikte toe
stemmend.
Van Dongen teekende achter op het
menu het portret van Colijn. Toen het
klaar was, bood hij het dezen aan:
Voor het Kuyperhuis",zeide hij er bij.
Colijn stak het met een haastige be
weging in zijn zak, want hij stond er
een beetje wuft op, met wel zes
wijnglazen vóór zich, en een toetertje in
zijn hand.
Het wordt mij al te populair"
fluisterde Colijn tegen Nolens, zullen
we gaan?"
Heeren, smeekte de Hoofdredac
teur van liet Leven", wacht u ten
minste op onzen fotograaf. ... !"
Verschillende heeren begonnen nu
om hun jassen en hoeden te roepen.
Er was een geschuifel van stoelen en
een groote verwarring van kreten en
uitroepen.
Au" gilde plotseling Colijn boven
alles uit. Moeskops had hem tegen
den muur gedrongen en prikte hem
met een dessertvorkje onbarmhartig
in buik en dijen.
Spellebreker ! Daar. . . . daar !"
riep hij daarbij sissend, van haat.
Hulp !" gilde Colijn.
Harry Denis en Mengelberg wierpen
zich tusschen de vcchtenden. Er was
een ontzettend tumult waarvan ver
scheidene heeren gebruik maakten om
te ontvluchten, terwijl de heeren Bu
ziau, Querido en Berlage haastig alle
glazen ledigden.
Op dat oogenblik kwam de, door
den gastheer gewaarschuwde politie
binnen.
Wat moet dat hier?" vroeg de
agent, terwijl hij Troelstra bij den
kraag vatte: bent Uw es weer de bel
hamel?"
«Speenhoff wilde den agent van
achteren aanvallen met een
vischcouvert, doch werd intijds door Fokker
en Wibaut ontwapend.
Wat 'n zoodje", zei de agent. . ..
hebben jullie hier een stiekeme
nachtgelegenheid. . . . ?"
Op dat oogenblik kwamen de heeren
Kan, Colijn, Nolens, van Karnebeek,
Mengelberg, Querido, Zimmerman,
Ter Hall, Royaards en Berlage doods
bleek binnensnellen.
Het huis is omsingeld" riepen ze
krijtbleek.
Over de daken dan !" gilde Fokker
en sprong naar het venster.
De agent had Troelstra losgelaten
en stond onthutst.
Excellenties !" stamelde hij.
Er is een misverstand, vriend" zei
Royaards plechtig.
We ware gezellig onder mekaar !"
lichtte Dorus Rijkers toe.
Dat blijkt !" mopperde Troelstra
en peuterde aan z'n gescheurde jas. .
Een half uur later was iedereen weg.
Zonder den gastheer te bedanken. .
De fotograaf kwam voor niets. . . .
't WTas een jammerlijk maar dan
ook volkomen mislukte avond.