De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 28 mei pagina 6

28 mei 1927 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 28 MEI 1927 No. 2608 door ANNIE SALOMONS , . CCLXX (Vervolg) T K dacht even aan de opvoering van de Ohineesche mantel", maar eigenlijk was dit toch wel heel iets anders. Want als ik me weL herinner, waren \>ij die vertooning alle figuren, die op het tooneel te zien waren in schoone gewaden gehuld, terwijl hier de gestalten uit de tooneel-wereld, uit de droom-wereld omringd worden door gestalten uit de gewone, de daaglijksche wereld, maar het groote onder scheid is, dat de eerste in kleurige kleederen zijn gestoken, terwijl de laatste gewoon in hun singletje over het tooneel rondloopen. De pompeus heid der kleedije gaat gelijk op met het luidruchtige tamtam der muziek, waar de schelle zang der actrices zich van tijd tot tijd in komt mengen; ze zijn geschminkt met roode wangetjes; de eene, de schitterendste, is de mees teres; de andere, donkerder gekleed, is de dienstmaagd; later komt ook de heer en meester, zoo geraffineerd uitgedoscht, dat ik hem eerst voor een vrouw hield.... Maar daarmee is dan ook alles verteld, wat we van deze vertooning hebben begrepen. Er komt een oogenblik, dat de echtgenoote op een soort praalbed plaats neemt, dat in den hoek van het tooneel staat; twee tooneelknechts, die even hun si garet hebben weggelegd, laten de roze?zijden gordijnen neer, zoodat alleen de mijden beenen en de witte schoentjes van het vrouwtje zichtbaar blijven; ze hengelen zelfs een kind in een wit baadje weg, dat daar een beetje liep "te spelen.... en ik denk, dat 't nu meenens wordt. Maar nadat de die nares en de meester elkaar een liedje hebben toegezongen, komen de man nen in singletje de roze gordijnen weer oprollen; de bekoorlijke schoone zat nog steeds op 't randje van de le gerstede en voegt zich bij de anderen; het kleine meisje in het witte baadje heeft zich op den achtergrond neer gelaten en eet met stokjes uit een kleine kom. Hoe sterk moet de illuzie zijn, die zoo midden in de banaalste werkelijkheid kan opbloeien ! De groote zaal is lang niet gevuld, maar voortdurend komen er nieuwe bezoekers binnen, meisjes van een jaar of tien, met een klein broertje op den awn; opgewekte vrouwen met keurig glad-gekapte hoofden; mannen met kale bollen en lacherige schooljongens; kleine kereltjes gaan rond met kommetjea en een keteltje thee; aan alle kan ten: hangen doeken uitgespannen en kleurige vaandels. Het is weer een in nig gezellig en fleurig Chineesch gedoe en we weten, dat het zoo tot diep in den nacht zal voortgaan. Maar daar voor zijn we dan toch te Europeesch ongedurig en als de jonge dame ten tweeden male den tocht naar haar roze zijden slaapplaats onderneemt, staan EETKAMER NAAR ONTWERP W.PENAAT. ? BESTAANDE UIT ? DRE55OIR.TAFEL. THBETAFEL.4 STOELEM 2ARMSTOELEN ?.473. UITGEVOERD INI PRIMA. ' EIKENHOUT EN IN ELKE CEWENSCHTE HOUTKLEUR AFBEELDINGEN! METZCC2 AMSTER DAM OEM HAAG FRANCO iMSTER DAM we op en wandelen onder vele dank betuigingen naar buiten. Ah Lim staat verdekt opgesteld; hij kijkt in span ning naar onze gezichten, omdat hij niet durft te vragen, of we het mooi gevon den hebben, en als we zwijgend doorslenteren, volgt hij ons op een afstand. Dan staan we voor een hoog wagen tje door een olielamp verlicht en mot allerlei speelgoed behangen. Vooral van een trommel gaat een onontkoom bare fascinatie uit; hij is met rozen beschilderd; hij geeft een diepen klank als een gong; we moeten er telkens op nieuw op slaan eti een dikke Chinees met een peuterig klein jongetje op z'n arm komt bij ons staan om 'm ook te bewonderen. ,,ïk wou 'm zoo graag voor Jan mee nemen, hij zal 'm zoo mooi vinden", zegt m'n geleider begeerig. Maar hoe krijg je zoo'n ding in een koffer.... en trouwens: hij is bijna zoo groot als Jan zelf. . . . Hij kan 'm niet dragen. ..." Jammer", zegt hij, en dan lachend tegen den Chinees: 't Is maar voor een kleinen jongen. U zoudt 'm voor uw zoontje óók te groot vinden. ..." Maar als we weer doorgaan, treft opeens een eigenaardig rammelend ge luid ons oor, als werd er met een blikje ulevellen geschud, en in een liembrandtiek slobje ontdekken we een mageren Chinees met een kokertje in zijn hand en een bord vol ingekerfde Chineesche karakters voor zich. Op het ongewone geschuifel van twee paar schoenen heft hij zijn hoofd en we zien, dat zijn oogen zonder licht zijn. Onder de klep van zijn platte pet is zijn smal, verwoest gezicht won derlijk pathetisch om te zien. Hij schudt zijn kokertje, dat de bekerfde bamboestaafjes door elkaar dansen en beduidt ons, dat we er n trekken moe ten. Eerst schijnt onze greep niet ge lukkig te zij n en hij laat 't ons nog eens probeeren, omdat hij ons voor onze ruime gift blijkbaar mér goeds wil voorspellen, dan dat stokje hern moge lijk maakte. Den tweeden keer is hij voldaan. De gevoelige vingers van den blinde glijden over de Chineesche ka rakters, die er ingekerfd staan en zoeken vervolgens na op het groote bord, dat vóór hem ligt. Dan geeft hij ons in gebroken Maleisch /Jjn profecie, die vertaald ongeveer aldus luidt: Nu is het vandaag, hè, en van dezen dag duurt het geen vier maanden meer en dan ga je ver weg; begrijp je: ver weg met het schip; en dat wordt allemaal erg goed ja, ja, ja, ja". Een troepje Chineesche kinderen joelt vroolijk om ons heen; maar wij staren in het blinde gezicht en ver geten, dat het maar een grap was. Deze woorden, juist nu, op een keerpunt van ons leven. . . . Het moet een toe val zijn, een dwaze speling van het lot; we zullen toch niet zoo kinderachtig bijgeloovig zijn. ... en toch. . . . Accipio omen", zegt m'n geleider met een stem, die vergeefs probeert luchtig te klinken. Amen", antwoord ik, en het voelt, alsof het het einde was van een gebed, dat het toch als je blieft waarheid zou mogen worden. . . . We draaien ons om en kijken in het belangstellende gezicht van Ah Lim. Ajo dan maar; die kerel verdoet z'n kostbaren tijd met achter ons aan te slenteren". En hij rijdt ons op een vroolijk draf je veerend naar huis door den zoelon tropennacht, terwijl de stamelende stem van den blinde ons nog aldoor in de ooren klinkt: ,,En dat wordt allemaal erg goed ja, ja, ja, ja". JPHOENIX-MEUBELEN" Voor WONING en KANTOOR rijn GOED, GOED KOOP en worden onder GARANTIE geleverd «* »* BEHANGEN - STOFFEEREN - BEDDENMAKERI) l OPGHJCOTISV l Magazijn Damrak 76 Tel. «489 <*> < Fabriek-Toonkamer* Warmoeutraat 141 Tel. 42689 PICHT U TOT TtOOJTKMK VOOR /PECIME BOUUTINHET En VERSTREKT DE DIRECTIE MET OPSTAAN DEN BUITEN R AM O HERSTELT D E/PL ATVO ET \\ O.A.MESSING. V O.Z.VOOR8URGWAL 334-. ftfO ~*~ V&HET BINNENGASTHUIS! OVERHEMDEN NAAR MAAT FR. SINEMUS 20 Leidachestraat 22 ? Amsterdam Pension 'T MATTHIJSSENHOUT" Blaricum (Gooi). Voor groote inrichtingen, gestichten. Scheep vaart-Maatschap p ij e n enz. behandelen wij de wasch op streng hygiënische wijze en tegen bijzonder tarief Onze meer dan 100jarige reputatie is een waarborg voor de degelijke behandeling. De Pelikaan", Gouda Vraagt eens om onze prijscourant No. 16 nder den \JJ en - klaarte m - ^Amsterdam. NOVA 's J U N I - N o. weer tal van goed bevat geïllustr. verhalen, schetsen, enz. IMF* De laatste novelle van Marie Metz-Koning *VQ Monicelli Hanns Heinz Ewers Conan Doyle. Schitterende kleurfoto's enz. van Jacqueline Rooyaards-Sandberg, Di Moorlag, Lily Bouwmeester, Helene Treep-Vink enz. MEN VRAGE AAN STATIONS EN KIOSKEN NQVfA 3 60 Ct. VICTORIA-WATER Reeds meer dan 40 jaren OBERIAHMSTCIM in Nederland ingevoerd

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl