De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 4 juni pagina 9

4 juni 1927 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

No. 2609 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 4 JUNI 1927 eraan ten voorbeeld te stellen. het niet ernstig op, want hij-deet-h«t zelf niet. Alles gaat hier een beetje om en bij, maar terTslotte kdmt"K vóór elka^,r-.£ lifkheid ;'SA>rg"o3*Ujfevat ajBijjjjrSeBisiti ontbreekt. Zie lïeèWé^liee^of ftrEt. Men heeft het minder beschaafd dan téLondaa geBöSidJ Minder beschaafd moet dSM be'téefcerien bruusker, met horten en stoolën. Zoo inderdaad" is <\e aard van den Parijzenaar den Parijschen chauffeur. tóant een kjjdjjlpjiie: leiden ^iljÉjj»^!^* tak|' aangepa] wordt mazen ea-aet hij" gaat. De _ niet gcidealiseerd te wofïen, maa*4ëfewade oor log Jtregen, is niet .meer verdiend. Die v h?!6?§chheid in het dagelij kscKe verkper is olie, welke den omgang smeert. Men zegt, ze is niet .gemeend. Is .hoe-. kjgheid het welj^ÏRf ^leT^aalT de Parijzenaar in zaken en beloften geen woord houdt. Neen, het zijn geefli percte handelsmenschen, maar evenmin knoeiers, deloyaal of op eigen voordee» bedacht. In de transacties van het dagelijksche leven blijken ze slag op ?sl^S h§t Jjegendeeljrafl. rekgjupeesters, want bij de elementairste rekensom . tiafl..Jat>e geil aich «niettemin jn, eigeja -r zijn ze, indien de jjier: eea ;ge ;ke 'J? i** iacM* n etai'tiStete Jn vele-opzichten is z%ken worden veelal door vrouwen _ gedreven, ook hotels en a^lertiêwide ** ondernenrVng'8n. IfT ialloozej* windels ' zit de patrones aan de kas, terwijl) (de j eahtgenoot lummelt." De vrouw als ?; klssier is een algemeen verschijnsel, ? alhter loketten ^fenals in de trajj^s ? hebben velen de plaats vaa-^n^pnen ingenomen en het aantal stü?feefende vrouwen neemt gestadig toe. Ze kwij- . ten zich meest nauwkeuriger dan de man vAahjuj taak, al heef t huju.jjlicKIs- ^ vervulling soms het nfcodgloo* scterpe x van wie, zich eigen zwakte bewust, aMoor tot tegenweer bereid is. »? Deze gelijkstellingjin jhet zakelijke PAirrjS" kt,l dat wil .zeggen: ,, jnj ^dan de vacht ( voor-, fon het aHerkost; , 'voor ieder bereikbare. dertien,maan-, . dèlfjkSchè" termijnen" van 50 frank kunnen "worden"'"afbetaald. Vap de centrale hallen en filialen in andere wijken van de stad behoeft niet/Vqbl te w^r'deBuverteld^ Men weet wel, datnde «gr-§ie tegen het.ophtendgraXiwen in hun volle doen zijn. Fantastisch' gaat'hèt' er dan toe in het schijnénV vaïf'de felle booglampen met het.*woegen van,de sjouwen», -die de malden gTÖeTrt&~^n*ooft en brokken ,( vleescb*te*S»H»"Hieromheen is een woekering. ..yan. n, p«eti.afgdzakt.i Ook hier , evenals in'^Tónt'niartre ondergaan ze , dea wearsiag, der,- sjBijgiug» van den frank. Eigenaardig zijn de periodieke tttórkten van goedkgope/;sph^ld,£cjjen.. ?jn dé'op'en'fcrch'top verschillende plaat,sen yan de stad. De makers houden er omgang tusschen de geslachten. In is zij vaak lokt, meer of minder opzette ijk,"blikkén n verlangens, want met déuiter ste zorg is ze, gekleed en hoe bevallig, drapeert ze zich in mantel of sjaal om' zich het voegende óogenbtïk daaruit te ontsluieren. )e dans heeft'de sexen nauwer. rsamehgebracht en die''gel!jk-", -*--1"-- weer een stap nader gëb'racht'. Niets, is makkelijker dan een onbe kende ten dans te leiden, hóe voornaam ze ook zij, al behoudt ze zich de vrij- " heid voor van neen te zeggen. Vrou wen dansen ook veel met vrouwen n dan heeft de een het recht de andere .u??:><([ .- w-1''1'- '??"? r >; ii-' te vragen en te ,,voeren . 'Een- iaérkeéelsèn ? vAa dte weeldeb^jioe.fte is de algemeenheid, waarmee d. ia gaat «r een massa om. Beroepad is de luizenmarkt" in het noorden van ontt verwarring aan laftikelen bijeen:staat. * . . . . De 'fijngevoelige lefzeres voelt haar reuk- en andere zenuwen door deze evocatie onaangenaam beroerd. 'Zij ga om ? w-et-r- op kracht te komen een Zoiwtag.d>cht«nd kijken naar de- pantoffèlparade ih de Avenue du Bois de Bonlpgne. ..Heel Parijs!' pleegt er langs elkaar te schuifelen, terwijl op heb'mulle rij pad'de amazones met de hupsche ruiters galoppeecen. Zij kent de->? modieuze restaurants,. de theeschenkerijen niet en zonder dans, de voorname hotels, de theaters. voor. moer of minder lichte kunst evenals de böites de nuit". Hierover geen woord, want veel echter dan dit klater goud, deze speculatie op vreemdelin gen, dit chaotisch gekrijsch en gewriemel is het Qüartier latin met zijn vertierigen Boul' Mich', zijn gonzende café's, zijn deugdelijke eethuizen, klein en groot, zijn gastvrije boek winkels, intieme kronkelstraten in die overoude buurt van Parijs' oudste kerkjes, Saint Sévérin en Saint Julien, zijn kelderholen, waar tegenwoordig wordt gezongen en muzk>k gemaakt, deze wijk van Villon's kattekwaad, waar Dante volgens de legende zou hebben getoefd en vele vagebondeerende kunstenaars na hem. liet Quartier latin met zijn in alle tijden en seizoenen blijvende Luxembourg, dien toovertuin, waar de droom van de stad is heengevlucht en 's nachts gevankelijk blijft, harmonieus mengsel van natuur on cultuur, bloemenweelde, vooral in den herfst, met zijn statig dalende trappen, rondende balus trades, op zich zelf monsterlijke poppen van steen en, beheerschend element, het monumentale paleis van Maria de ifedicis. Parken zijn er meer te Parijs, geen is schooner, geen wordt u vertrouwder dan het Het is .hier bij het beginnen.eiken dag een genot de atwjfrt 'J gaan. Xiet om dit of dat,:ntet rrtftat Aéf* te werk gaande meisjes er'pittig'uitzien of het plaveisel degelijk'ondect "houden wordt, maar omdat de')V*r-< houding tusschen stad en bewoÉes; precies dat standvastige evenwicht * bereikt heeft, dank Tzij hetwelk deaé' ' oceaan van liuizen niet' een willekeu rig agglomeraat, maar een organisch ' gegroeide stad is eri tegielijk d«.ibóv'*n.. alles op geestelijke vüijheid beluste bewoner zich door niets naanganaaoiis ? geraakt.voelt. Ik weet wel, IN DE HALLE i de dichterlijke weréldling, Parijs voor al als een stad van zielspij n zag. Maar Kilke ook heeft openlijk gezegd, het wonen hier boven 'dat waar ook te verkiezen. Omdat, voegde hij er ver klarend ongeveer aan toe, de wande laar te Parijs van gezicht naar gezicht gaat en elk 'gezicht iets uitdrukt en mijmeren doét. In Duitschland is dit hein kwalijk genomen, maar het is duidelijk, wat hij ermee bedoelt. Dit opehe, dit tegelijk vrijmoedige en ingchoudenc,' waarbij het opene den enkeling 'of het temperament, het ingehoudene de massa, traditie of opvoeding betreft, deze rhythmische ongedwongenheid maakt, dat waar men Parijs "ook aanpakt, het niet alleen interessant is, maar heugelijk aandoet, evenals Parijs, van welken kant ook genomen, u verblijdend grijpt en vasthoudt/ Er' is ergens in het hemelruim een planeet zoo klein als het departement van de Seine, zeg maar: als Parijs."Débewoners, ge steld dat ei' Waren; moeten er de kim aan allen kant zien omlaag vluchten. Ze zitten op die aardkluit midden in het barre heelal. 7oo inderdaad gaat het den Parijzenaar, met dit verschil, dat de wereld hem minder baf -venschijttt.. Nergens kan hij zich heter isoleeren.. ^Nergens is hij veiliger besloten dan tuseohen zijn broze wandfen in deV.-veg«ltóoi8n van de kazerrfehuizen!' . Kn wil hijv de ruimte, de Mssche openheid, IMJ «gaat naar de Seine, den verrukkemleïi stroom van loiiter kronkfelingen-, 'altijd anders en altijd het zelfde, met de ra,ppe sprongen van zijn brnggert n het ijle loof van de boomen, vlak aan het water, waarvan het loof in pluimen tot boven de ka gerezen komt. Aan de Seine zij de eerste en laatste _bladzjj?yan.dit tqoverboek gewijd.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl