No. 2610 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 11 JUNI 1927 hoord heb, heeft blijkbaar in de gaten gekregen dat ik op ben. Hij komt geruischloos met een keurig blaadje aangewandeld: de xnorgenkoffie. Het smaakt als nektar. Ik wil hem duidelijk maken dat ik een bad wil nemen, maar op het ? lijstje met Maleische woorden dat een goede vriend mij mee gaf, en dat ik aan den binnenkant van m'n kastdeur heb vastgeprikt,komt bad" nietvoor. O, foei, vriend I Ik wenk Matrakim dus maar even mij te volgen naar de badkamer, die drie deuren verder ligt, en maak 't ge baar van zwemmen. Hij begrijpt me. Iaja, Toewan". Gelukkig! Want veel tijd mag ik niet verliezen met bad en ontbijt. Het binnenvaren van Spithead en, de baai van Southampton zal op een. blijen stralenden lentemorgen zoo heer lijk mooi wezen l 't Is een zee'tje van Mesdag, met schepen, schepen, schepen. Zwarte schepen, grijze, met twee, drie, vier pijpen. En een zee met schepen is wel 't mooistewat je zien kunt. Mooier nog dan een bosch met boomen of een wei met koeien. Maar als die sciiepen nu verderop nog zeiljachten worden, - dan is 't nog mooier dan mooi. En zoo is 't bij Oowes, de jacht haven van 't eiland Wight, welke wij nu voorbij varen. Als je daar die vele, vele zeiljachten. ziet liggen en een paar groote als. sierlijke vogels met witte vleugels over 't water ziet scheren, dan denk je bij jezelf dat vele Engelschen 't nog niet zoo hél slecht hebben. En mij valt in eenonzin - zin uit een Duitsch reislectuurtje in: ? Geld aUein macht nicht glücklich. Man tmtss es auch haben!" * # * Tusschen de heerlijk mooie oevers van de baai - de krijtrotsen van Engeland's zuidkust aan stuurboord en aan bakboord de beboschte heuvels met dorpjes en tusschen dat sprookjesdecor grijze riddersloten van Wight vaart de Slamat in den zilvergrijzen morgen de haven van Southampton binnen. De Engelsche loods, die in Rotter dam al aan boord komt - omdat hij bij mistig weer 't schip licht zou kun nen missen - is op de brug en geeft kort z'n orders. We zien nu ook voor het eerst uit de verte den kapitein naast den loods, maar hij ziet ons niet. Hij is er heelemaal in. Zijn blik is gestreng, zijn aandacht gespannen. Snel worden de orders doorgegeven. Vooruitl Achteruit! Stop!" De trossen worden uitgegooid en vastgemaakt. Eindelijk ligt de reus aan de kade gemeerd. *** Om lading en stookolie in te nemen zullen we van Donderdagochtend tot Vrijdagmiddag 5 uur te Southampton blijven liggen. Wat de moderne meiisch hier aan schoonheid wrocht, is gering. Doch vroegere geslachten deden gelukkig beter. Het weinige dat die voor ons over lieten, brengt ons in verrukking. Daar staat op eens midden in de winkelstraat een oud poortje. Een poortje om te zoenen. Bargate". Een Romaansche poort. Uit de llde eeuw. Vroeger deel van de wallen der stad. Xu zetel 'van den politierechter. Grijs, verweerd, nobel en streng van lijn. Twee beren van steen op een voet stuk ervoor. Als dat de eenige beren van Sout hampton zijn, is 't er beter aan toe dan onze mooie vaderstad! Karel Van Seben krijgt den geest en haalt midden op straat /'n schetsboek voor den dag en gaat staan teekenen. 't Boek geleund tegen een telegraaf paal. De voorbijgangers werpen nu en dan SOUTHAMPTON Het spreekt vanzelf dat e*" in dien tijd iets gebeurt om de>i toeristen afleiding te bezorgen! Dat iets" bestaat uit een tweetal uitstapjes overdag en een Music Hall 's avonds. Alles per si^ht-seeing-car. Maar de ochtend v *n Donderdag is vrij. Dus besluiten van Se ben en ik samen Southampton eens te g(aan verkennen, met het schetsboek gewapend. Behalve de dokker', die hun eigen schoonheid in hun 'vuilheid hebben en in hun doeljmatigheid l is in Southampton-zelf niet veel te be wonderen. Eén la.nge winkelstraat met trams en busselEn Engelsche n'ienscheri in plaats van Hollandsche. ' Verder een grap;pig stationnetje en vele lanen met onp ersoonlijke villatjes waar hier en daar prachtige bloeiende meidoorns als gro :>te rose boeketten over de hekjes hangen. Dat is alles. een blik op de teekening niets anders ! en loopen dan rustig door. Eenige jongens staan kalm het vorde ren van de knappe schets gade te slaan. Zonder 'n woord. Probeer 't eens op de Reguliersbreestraat met den Munttoren en de Amsterdamsche jeugd! 't Teekenen duurt wat lang. Wat zal ik onder de hand uitvoeren? Ik ga een pijp koopen. Ik heb nooit een pijp gerookt en weet niet of ik er tegen kan. Maar je ziet ze veel aan boord en 't is een xeemans-attribuut dat ik nog mis. Voor een experiment is de Dunhill pipe me te dmir en ik vergenoeg me dus met een fraaie imitatie en een doosje Engelsche tabak. Tiet eerste brandje wordt erin ge stoken, doch het smaakt me maar half en de vonken vliegen in 't rond. Je moet overal aan wennen, niet waar? Ik maak nog een Kalverstraatje neen, een Above Bar"-straatje en de schets blijkt af te zijn. De ver kleinde reproductie vindt ge hiernaast. 't Lijkt sprekend. Ik wilde den teekenaar niet opjagen, maar ben blij dat hij klaar is. Want we zullen moeite hebben op tijd aan boord te zijn voor de lunch. De maag jeukt en 't is nog een heel eind van het tram-eindpunt tot 't schip, in de dokken. Juist staat er een taxi met 't op schrift For hire". Ik zeg tot van Seben: Kijk, latenv we die nemen: Voor heeren". Dat deden we. En /oo kwamen wij juist een half uur te vroeg op de Hlamat voor 't. koffiedrinken, dat eerst te n. ua plaats vindt en niet om half n. ... Nadien hebben we ons nooit meer in den lunchtijd vergist. Ka de lunch iedereen luncht" aan boord: koffiedrinken kun je een zoo complete Dikker-en-Thijs of Bagatelle-gebeurtenis tooh niet noe' men ! na de lunch dan bereikte Ons het verzoek bij den kapitein te willen komen in zijn hut. Gaarne ! Wij naar boven! En /.oo maakten we toen nog maar vluchtig kennis met den heer Adam, gezagvoerder van de Slamat, in zijn smaakvolle woning boven op de brug. Ken kennismaking die bijna dagelijks op 't theeuurtje werd voort gezet. Ik wil niet schrijven bitter uurtje. 't Was heelemaal geen bitter uurtje. Een heel gezellig uurtje was het I Waarbij de heer Adam ons op aan gename wijze eenige kennis van de navigatie trachtte bij te brengen en dat afwisselde niet smeuige verhalen uit den tijd dat hij nog bij den Greuninger kaptein op het zeilschip voer. Of met liefde en trots sprak -van z'n jongens en de anderen thuis. Ik vertel er verder niets van, maar bewaar het voorrecht van de nadere kennismaking met den sympathieken en fermen gezag \ oerder -. an de Slamat stil bij mijn iijooie herinneringen! DE ADMINISTRATEUR