Historisch Archief 1877-1940
2612
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 25 JUNI 1927
19
Op den Economischen Uitkijk
? 9 /p , «
:igjari!
door Jhr. Mr. H. SMISSAERT
^[ ATUURLIJK is de honderdvijftigjarige, die
ik.bedoel, de Nederlandsche Maatschappij voor
Nijverheid en Handel, gelijk zij thans heet, de
Maatschappij van Nijverheid, onder welken naam
zij vroeger bekend was. Over die eerwaardig-oude,
maar altijd nog zoo jeugdige, immers steeds zich
verjongende instelling is het mij een lust, hier iets
te schrijven. Maar dat doende, zal ik niet trachten,
een kort begrip van hare geschiedenis tijdens de
anderhalve eeuw van haar bestaan te geven; er is
gelegenheid te over, bij dit zeldzaam jubileum zich
daarin naar hartelust te verdiepen en te lezen hoe
de oeconomische tak" een zelfstandige boom
werd, ook hoe die .boom groeide en welke vruchten
hij in den loop der vele jaren afwierp. Zij, die daarin
belangstellen en de geschiedenis daarvan is
inderdaad zeer belangwekkend kunnen elders
alles daaromtrent vinden.
' Wat ik liever doe, is den aard en het streven der
instelling kenschetsen, een zij het vluchtig
beeld geven van de beteekenis dezer Maatschap
pij" voor ons land en ons volk; ik doe dat met voor
liefde, omdat ik dit streven en die beteekenis reeds
lang heb gadegeslagen en dat eenigen tijd van zeer
nabij heb .kunnen doen, toen ik den normalen
diensttijd en daarna als invaller" nog een korten
tijd een plaats in haar hoofdbestuur heb mogen
innemen.
Het voortdurend streven der Maatschappij kan
men, dunkt mij, kort, eenvoudig en juist formu
leeren als: bevordering van de volkswelvaart.
Daarop is van den aanvang af haar arbeid gericht
geweest en steeds gericht gebleven. De tot bereiking
van dat doel aangewende middelen waren in hoofd
zaak tweeërlei: handelen en getuigen. Handelen:
door het in 't leven roepen of stichten van instel
lingen, die volkswelvaart bevorderen zouden.
Getuigen: door gedachtenwisseling (na onderzoek)
over allerlei vraagstukken, waarvan de oplossing
in dezen of m genen zin invloed op de volkswel
vaart zou oefenen; na die gedachtenwisseling
uiting geven aan de slotsommen, waartoe men
gekomen was, in het orgaan der maatschappij of in
haar vergaderingen (door moties of in adressen) aan
openbare colleges of het een n het ander, in n
woord: propaganda maken voor de aanbevolene
oplossing.
Van niet geringe beteekenis is het voor ons land
en ons volk, dat eene groep van ernstig-denkende,
het algemeen belang voor oogen houdende lieden
in elkaar opvolgende geslachten naar bevordering
van welvaart hebben gestreefd. Van te meer
beteekenis, omdat deze groep de grenzen van hare
belangstelling zeer wijd trok (en trekt); zij
beperkt(e) zich niet tot onderwerpen op eenig
bepaald afgebakend gebied gelegen, maar schonk
en sch enkthare aandacht aan vrijwel alles, wat
voor onze volkswelvaart in ruimen zin gewicht
heeft.
Als ernstige, het algemeen belang in het oog
houdende lieden duidde ik hierboven de groep aan
van hen, die in deze Maatschappij elkaar vinden
voor den arbeid, die hun ter harte gaat. Daarmede
heb -ik reeds aangegeven in welken zin en geest die
arbeid verricht wordt, maar ik wil nog daarbij
stilstaan, omdat de waarde van het werk, van de
adviezen, moties, uitspraken, adressen daardoor
meer dan door iets anders wordt beheerscht.
Inderdaad is m.i. de groote kracht der Maat
schappij altijd hierin te vinden geweest: dat zij
niemand uitsloot, dat tot haar kan toetreden ieder,
die iets gevoelde voor haar streven en dit wilde
steunen, ongeacht de vraag tot welke staatkundige
of andere partij of groep hij behoorde of zich
aangeVAN NELLE'STABAK
KWALITEIT
A LOM VERKRIJGBAAR
trokken zag. Die vraag blijft buiten beschouwing,
omdat men in dezen kring alle zich voordoende
vraagstukken slechts bezien wil uit het oogpunt
van volkswelvaart, van algemeen belang, dus los
van vooropgezette theorieën, van partij-program
ma's, politieke desiderata, aan de zaak en het doel
vreemde overwegingen. In dat losmaken van die
vraagstukken uit de sfeer van partij- of groeps
belangen, in de behandeling en beschouwing van
die vraagstukken naar den eisch van het eenige,
eigene programpunt: volkswelvaart en algemeen
belang, is men wonderwel geslaagd en juist daarom
is elk advies, iedere uitspraak van deze zijde
waardevol.
Hoe kan men zoo zal men vragen ? de vraag
stukken van den dag, waaromheen zich dadelijk
weeft het netwerk van allerlei staatkundige ten
denties, daaruit bevrijden en ze als 't ware door
kleurlooze glazen bezien? Dit schijnt waarlijk iets
heel bijzonders, zoozeer zijn wij gewend alles te
beschouwen door het prisma der vooropgezette
meeningen, te toetsen aan den eisch der in partij
programma's vastgelegde leuzen. Kan het dan toch
ook wel anders ? En hoe bereikt men dat ?
Op die laatste vraag kan ik geen ander antwoord
geven dan dit: het wordt in dezen kring bereikt en
het wordt daar, meen ik, enkel en alleen verkregen
en behouden, doordat de zakelijke beschouwing nu
eenmaal is wat ik zou willen noemen van oudsher
de traditie van het Huis", die als 't ware lederen
binnentredende omspint, zoodat wie zich onder die
inwerking onbehagelijk zou gevoelen maar liever
weer uittreedt, beseffende dat zijne plaats daar
niet is. Het is die traditie van het Huis, welke ik
voor mij sterk heb gevoeld en ondergaan in de
jaren, waaraan ik boven herinnerde, toen het mij
gegeven was deel uit te maken van het Hoofd
bestuur. Denk ik terug aan de vergaderingen van
dat college, dan komen mij weder voor den geest
gedachtenwisselingen van ons twaalven over des
tijds zeer actueele vraagstukken, welke toen, gelijk
dat immers heet, in het brandpunt ook der politiek
stonden. En onder ons twaalftal waren vogels van
zeer uiteenloopende politieke veeren. Ik zeg niet,
dat wij met hoed en jas onze vooropgezette politieke
inzichten in het Paviljoen aan den kapstok op
hingen alvorens in de breede fauteuils der antieke
vergaderzaal ons neer te zetten. Maar dit zeg ik
wel: de traditie van het Huis, de sfeer der Maat
schappij had dusdanig ons in haar greep, dat wij
ons van die inzichten volkomen vrij wilden maken,
de zaak als zaak wilden beschouwen, haar alleen
toetsen aan het algemeen belang, aan de bevordering
van volkswelvaart. In die stemming droegen wij
van weerszijden onze meeningen met gematigdheid
voor, waren ontvankelijk voor van de onze afwij
kende beschouwingswijzen, dat te eer omdat ook
die niet met heftigheid ontwikkeld werden. Wij
waren erop uit, als niet deze groep gene overtuigde
en aan hare zijde meekreeg, den grootsten
gemeenen deeler" te zoeken, in het vinden waarvan wij
wel altijd slaagden, daarin bijgestaan door die mede
bestuurders in ons midden, die niet of minder dan
wij bij de bepaling van een oordeel tegen den bacil
der politiek te kampen hadden.
Deze gelukkige traditie is tot den huldigen dag
in de Maatschappij blijven heerschen. Daardoor
zijn hare uitspraken waardevol.
Ook gewaardeerd? Op hare rechte waarde ge
schat ?
Het is altijd uiterst moeilijk te zeggen, welke
wezenlijke kracht er uitgaat van een getuigenis op
hen, die in laatste instantie omtrent de oplossing
van vraagstukken als hier bedoeld te beslissen
hebben, b.v., gelijk meestal het geval zal zijn,
Regeering en Volksvertegenwoordiging. Eene in
stelling, die zich geroepen gevoelt hare stem te doen
klinken, moet zich daarover ook niet te veel be
kommeren; hoofdzaak is voor haar, dat zij hare
uitspraak te goeder trouw en naar beste inzicht
gegeven weet en overtuigd is, dat zij de openbare
meening op juiste wijze voorlicht. En dat mag
zeker wel van deze Maatschappij worden gezegd.
Dat zij, hare traditie handhavende, haar nuttigen
arbeid nog lang moge voortzetten, wen.sch ik haai
en ons land en ons volk toe.
Beurs-Spiegel
Donderdag, 23 Juni
r~\ VER het geheel genomen vertoonden de
noteeringen op de locale geldmarkt uiterst
weinig verandering. Wel zakte gedurende enkele
dagen de prolongatiekoers in tot 3.5 pCt., doch
overigens werd nog 4 pCt. betaald. Wellicht is de
toeneming van de bedragen der nieuwe emissies,
die in den laatsten tijd aan de markt kwamen,
aan het aanhouden der vaste stemming mede
schuldig.
Ook de discontokoersen, die in den aanvang der
hier besproken periode, na het publiceeren van de
voorlaatste weekbalans van de Nederlandsehe
Bank, een kleinigheid lager afkwamen, handhaaf
den ten slotte het feit van de vorige week. Papier
met twee handteekeningen kon niet dan tegen
3 9/16 pCt. worden ondergebracht. Toch is blijkens
de jongste bankstaat de binnenlandsche
wisselportefeuille der centrale bank afgenomen met circa
i 12.000.000, zoodat blijkbaar het bedrag van het
vervallen papier dat van het bij de bank onderge
brachte met deze som overschreed.
Ondanks dit geruststellende cijfer bleef het
disconto nabij den officieelen voet gehandhaafd.
De vaste geldkoersen te Londen en Berlijn (par
ticulier disconto werd daar kortelings op 5 6/s
pCt. gebracht), zoomede de herleefde haussebe
weging in Noorsche Kronen maken verdere af
vloeiing van korte gelden niet onmogelijk.
In Belgiëkon men wederom voor den derden
maal sedert de stabilisatie het bank-disconto ver
lagen, waardoor dit zich op 5 pCt. stelt. Ook ten
aanzien van dit land werkt dus de
nivelleeringstendenz inet de onringende geldmarkten. Reeds
gedurende meerdere maanden was men in Belgi
getuige van groote belangstelling uit het
buitenland voor inheemsche obligaten, waarvan
de kansen snel konden stijgen. Het resultaat
blijkt niet uitgebleven te zijn: de geldruimte
heeft zich ook tot de discontomarkt uitgebreid.
In Frankrijk besloot de regeering tot uitgifte
van een nieuwe O pCt. leening. Reeds in een onzer
vorige overzichten wezen wij op de anomalie,
dat op de Parij sche geldmarkt een buitengewoon
ruim aanbod heerscht, tengevolge van de kunst
matige uitbreiding der circulatie door steeds voort
schrijdende aankoop van deviezen, terwijl tegelijker
tijd de Regeering een zeer groote vlottende schuld
bij de centrale bank heeft. Aan deze misstand
zal thans een einde worden gemaakt; de regeering
neemt een leening op, saneert daarmede de geld
markt, en lost haar schuld aan de Banque de
France geheel of gedeeltelijk af. Indien dan over
eenigen tijd nog afschaffing van het
kapitaalexportverbond kan worden tegemoetgezien
deze regeling heeft reeds lang hare valuta-bescher
mende beteekenis verloren dan kan men op de
Parij sche geldmarkt weder een gezonden toesta,nd
verwachten.
* *
*
Afgezien van de tijdelijke oplevingen wil de
handel aan de Duitsche fondsenbeurzen nog niet
zeer vlotten. Nog steeds is geld tamelijk duur,
hoewel voor de a. s. ultimo-liquidatie geen moeilijk
heden worden verwacht. Het jongste maandbe
richt van de Direction der Disconto-Gesellschaft
ademt een geruststellende geest. Vele aandeelen,
aldus het overzicht, staan op een peil, dat den
kooper op den huldigen dividendbasis een goed
rendement biedt. Het bericht van de Deutsche
Bank, die evenals voormelde instelling vóór den
,. zwarten Vrijdag" voortdurend in haar overzicht
waarschuwde tegen te groot optimisme, is daar
entegen van meening, dat het liquidatioproces
nog niet als geëindigd kan worden beschouwd, uit
hoofde van den korten tijd, die sedert hall' Mei is
verstreken.
De Duitsche regeering schijnt in te '/.ien, dat
men in den aanvang van dit jaar wat hard van sta
pel wilde loopeii toen men den import van
buitenlandsch kapitaal geheel wilde stoppen, en
metdat doel de vrijstelling van 10 pCt. couponbe-lasting
voor het buitenland aangegane leeningen ophief.
Zij verklaarde dat voor ..productieve leeningen''
voorloopig weer aanvragen tot vrijstelling in over
weging zouden worden genomen. Keeds werden
Ie Amsterdam onder het nieuwe regime twee
li.5p('t. leeningen. ondergebracht.
(.'. K.