No. 2612 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 25 JUNI 1927 lange gelederen heele zalmen, tarbotten, heilbotten, tongen en botjes, alles hard als hout, stijfbevroren. Ben ander deurtje gaat open, dat toegang geeft tot een tweede ruimte. Wij gaan er binnen. Het is er even koud, doch de wanddecoratie wordt gevormd door ontelbare kippen, eenden, ganzen en kalkoenen. Een derde kamer bevat helften van koeien, schapen en var kens en heele hammen. Onze vriende lijke geleider laat ons gelukkig eerst langzaam in de groentenbergplaats ontdooien en voert ons dan langs 20000 eieren de bevolking van de Slamat verbruikt duizend eieren per dag ! weer naar dek. Tot onze ver bazing zien wij, dat de lucht betrokken is en de golven witte kopjes vertoonen. Het is juist tijd voor de zang repetitie . Dat zit zoo: Er zal den volgenden avond gedanst worden aan dek. Karel van Seben, die de gelukkige bezitter is van een prachtige natuurstem en die zooals vele dillettanten graag zingt, heeft met den vlotten Jhr. von Bosse, administrateur, afge sproken, dat hij ter verhooging van de gezelligheid den volgenden avond bij het dansje een paar liederen ten beste zal geven. Om een debacle te vermijden raad ik hem eerst te repeteeren. Het middagslaapje van de passagiers moet gerespecteerd worden. Daarna kan worden geproefstoomd in de 2e klasse muziekkamer, die goed is af te sluiten. In de scheeps-bibliotheek zoeken wij eenige leutige liedekens uit. Des teekenaars geweldige orgaan dringt blijkbaar door ruiten en muren heen. Eerst komen een paar van de Longobarden" langgebaarde zendelingen uit de 2e klasse om de muziekkamer heenwandelen en daarna komen de kindertjes. Van kinderen, die aan tafel nog niet alleen kunnen eten tot bakvischjes toe. Allemaal komen ze op de muziek af, net als bij den Rattenvanger van Hameln. De kleintjes klauteren op de schouders van de grooten. Eén brutaal Indo-joggie opent van buiten een venster van de muziekzaal. Zijn voorbeeld vindt navolging en zoo ontstaat direct contact tusschen or kest en publiek. Om de kleintjes aan het lachen te maken draai ik achter des zangers rug als aan een denkbeeldigen slinger van gramofoon of draai orgel. Dat heeft een geweldig succes ! Schaterlachen ! Brullen van den lach ! Toe menérrr, nog es drrraaien, ja, menérrr !" roept het Indo-joggie. Als het lied uit is, klappen de kleintjes met geestdrift, maar het Indo-knaapje is nog niet tevreden. Toe, menérrr, sing U es van Valencia", ja, menérrr ! Van Valencia", menérrr!" zegt ons Indo manneke. Valencia is niet in de ver zameling, dus wordt een ander num mer gekozen: Tosca", het lied van Cavaradossi. De hooge a wordt door den artiest met zooveel fougue in de atmosfeer geslingerd, dat alles trilt en des zangers mond eenige seconden wijd open blijft in een zér blozend gelaat! Juist gaat de gong: driemaal. Als de klok slaat, blijf u zoo, menérrr", roept het brutale Indojoggie, dat z'n Valencia niet had gekregen ! Toen was het concert uit en de kleintjes verdwenen naar de hobbel paarden op het kinder-speeldek. 's Avonds bij het dansje was het succes des zangers groot. Maar de kindertjes hadden er toch nog meer pret van gehad. Morgen zal mij een dierbare levenswensch vervuld worden. Morjje-n zal ik den voet mogen zetten op den -T geheiligden bodem van Afrika met zijn duizendjarige historie ! Morgen zal ik den Oriënt betreden. Me batte il cor". Ik zal een stukje zien van den 1001 nacht! Ik zal wandelen onder palmen, die niet in potten staan! Ik zal Mooren zien, geen tooneel-Othello's met kurk zwartgemaakt, maar onvervalschte Mooren, wier voorvaderen Granada en Sevilla hebben gesticht en beheerscht. En ik zal Tanger zien, het vierduizend jaar oude Tanger. Een flinke douche, die over de brug spuit, bekoelt ietwat m'n vóórpret betreffende Tanger en de palmen. En voor ik het weet,.... weg is de pet, de pet met de stormkleppen ! Ik had natuurlijk verzuimd dezelve vast te knoopen.... Ik hoor den glunderen lach van den kapitein! Een golf slaat over de brug. Nu hebben we toch een storm, kaptein" ! zeg ik. Ha, ha", zegt de Heer Adam, lachend, dat is maar spuitwater". In den vroegen ochtend zien wij de zwarte bergen van Afrika's Noordkust voor ons uit den nevel opdoemen. Vaag teekent zich daarop af een witte plek. Later duidelijker. Die witte plek is Tanger. Door den kijker zie ik de vierkante Arabische huizen en een slanke minaret. Langs de kust zie ik een karavaan bewegen. Trage speelgoedkameelt j es. Om de Slamat heen schommelen booten met Morianen in fantastischvuile pakjes, de roode fez of een gore tulband op het hoofd. Ze willen met hun koopwaar aan boord. De trap wordt neergelaten. Vlug als katten zijn de Moursche kooplieden uit hun heftig schommelende booten geklau terd en zijn nu aan boord met hun zakken vol ja waarmee? Aan. dek spreiden ze hun koopwaar uit. Taschjes, schrijfmappen, portefeuilles van Marokko-leer. Ze zullen goede zaken doen. Immers, niemand kan aan wal gaan en probeeren, of 't daar goedkooper is ! Want om slecht weer kan liet uitstapje naar Tanger niet doorgaan ! De teleurstelling onder de passagiers is natuurlijk heel groot. Maar de Othello's met hun taschjes, schrijf mappen en portefeuilles van het glociendst rood tot het blankste wit zijn ware bliksemafleiders ! Zie de kij klust en dan de kooplust ! Maar de grootste lust is toch wis en zeker: de afdinglust ! de pingel-lust J Dat is een lieve lust om te observeeren ! Vooral om de hooghartige wijze, waarop n der Moorsche kooplieden, een slip van z'n. burnous statig over z'n arm, daarop reageert ! Alsof hij de Sultan MAttsEiU-B zelve waar! Zoo wordt aan boord genoegelijk yetangerd" (nieuw werk woord). En zoo heb ik, evenals mijn groote voorvader Mozes, het beloofde land wel gezien, maar ik heb het niet betreden. Te elf uur licht de Slamat het anker, verlaat de reede van Tanger en zet koers naar de Straat van Gibraltar. Het weer blijft slecht. Wij passeeren den Kots van Gibraltar nog een rêve in nacht en nevel. Ik zag niet den Slapenden Leeuw. Valencia" en Barcelona" hebben we wel gehoord aan tafel van 't strijkje maar niet gezien. En zonder dat er iets vermeldenswaards geschiedt, stoomt onze Slamat Marseille's eindelooze dokken binnen. Van Marseille zou ik U nog veel kunnen vertellen. Van de Vieux Port, die de Romeinen al kenden en van de Bouillabaisse bij Basso. Maar er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. Met een stevigen handdruk neem ik afscheid van mijn vaderlijken vriend, den kapitein Adam en van zijne officieren. En ik dank hen hier nog wel voor degulle gastvrijheid, die ze mij, den landrot en genezerik" in hun mess bij de liedjes en bij de guitaar hebben verleend ! En voor hun geduld bij. mijne vragen Zij hebben dit uitstapje voor mijgemaakt tot een reisje, dat ik nooit vergeet !" Ik zal ze allen een Groene'7 sturen voor moeder de vrouw ! En nu is de taart op. Vlug het spoorboek geraadpleegd om den Pullmann" op te zoeken die mij terug zal brengen naar de boorden van den Amstel, waar mijn lieve vrouw en jongens mitsgaders mijne dierbaren patiënten mijn thuiskomst [van het vacantiereisje ongetwijfeld met ver langen tegemoetzien ! Amsterdam, Juni 1927. »aven R wierstra, Radio-ontvangst in theorie en pradijk 3e Druk, De beide deeltjes, waaruit de vorige drukken bestonden, zijn in deze nieuwe uitgave tot n geheel vereenigd. De in de twee deeltjes gegeven theorie is op meer elementaire wijze weerge geven en een hoofdstuk vanpractischen. aard is toegevoegd AT.F. Philips Radio. Practische u-enken ten gebruike bij den ^Philips Luidspreker. Ten behoeve van de bezitters van een Philips Luidspreker heeft de N.V. Philips Kadio eenige practische wenken in druk laten verschijnen, waardoor het ieder mogelijk is zelf na te gaan of zijn ontvanginstallatie voldoet aan de eischen, aan goede luidspreker ontvangst te stellen. Deze brochure wordt op aanvrage gratis toegezonden. Deze brochure bevat schema's voor de vervaardiging van goed,; plaatsstmomapparaten, met gebruikmaking van de nieuwe Telefunkenlamp K.(S.N. 1503. Deze uitgave is eveneens gratis te verkrijgen.