De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 2 juli pagina 11

2 juli 1927 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

No. 2613 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 2 JULI 1927 11 VOOR VROUWEN Staatsburgeressen door N. MANSFELDT?DE WITT HUBERTS Jaarvergadering der Nederlandsche Vereeniging van Staatsburgeressen. ~\ E Afdeeling Haarlem van bovengenoemde Vereeniging, die ditmaal gastvrouw was, had ?een moeilijke taak nu de elementen zóó tegen werkten; want bij de Zomerverg. behoort een ?zomersch uitstapje en al tracteerde zij haar gasten op een tocht naar Groenendaal, de ware schoonheid -van dit stukje natuur kon niet voldoende gewaar deerd worden, als men bibberend een warm kopje >thee als een weldaad beschouwt. Daarom was het een voorrecht in het bijzonder ?mooie Restaurant Hildebrand" te kunnen ver gaderen en dineeren, waar in de artistieke, rustige omgeving, iets van de sfeer uit de Camera Obscura is vastgelegd; want het is een niet te weerspreken feit, dat de stemming eener bijeenkomst soms zeer ^terk beïnvloed wordt door de omgeving waarin *men verblijft. De bovengenoemde vergadering verliep zeer -aangenaam. Al betreurt men het egoisme der jeugd, ?dat het vrouwenkiesrecht als een vanzelfsprekend eit aanvaard heeft en, in plaats van nu flink mede ~te werken, zich verre houdt en de ouderen haast «Jleen verder laat strijden; wanneer men het lan dier ouderen waarneemt, dan zouden de laksche -vrouwen alleen al uit ijdelheid zich in onze rijen moeten scharen, want niets houdt zoo jong als het ?strijden voor een ideaal. Dat ziet men aan onze eere-Presidente, Dr. Jacobs, die al weer trouw op haar post was en merkwaardig vief aan de dis cussies deelnam. Een groot deel der besprekingen was gewijd aan liet onderwerp: Hoe behoort de vrouw haar kies recht te gebruiken", door de Presidente, Mevrouw v. d. Hoeve?Bakker, op pittige wijze ingeleid. Bij de afgeloopen Staten- en Gemeenteraads verkiezingen hebben de vrouwen bewezen nog niet solidair te voelen; want al is men de meening toe gedaan, dat het beter is geen vrouw in een wettelijk «ollege te kiezen dan een die er niet bekwaam voor is, men stelt over het algemeen te hooge eischen aan de vrouwen (de mannen hebben er zich toch ook langzamerhand moeten iwwerken !) en daardoor zijn vele vrouwen te bescheiden geweest en durfden rgeen candidatuur te aanvaarden en, stemden de vrouwen niet voldoende op de vrouwen. Daarbij !komt nog, dat veel te weinig vrouwen zich bij een :politieke partij hebben aangesloten en daardoor de ?gelegenheid hebben laten voorbijgaan, om invloed jfce kunnen uitoefenen op de nummering der lijsten. De Staatsburgeressenvereeniging hoopt, dat dit een les is die de vrouwen ter harte zullen nemen, met het oog op de Kamerverkiezingen van 1929. Maar naast deze mineurklank werden ook wel «eenige majeurtonen gehoord, want niets ontgaat ?aan het beleid van het Hoofdbestuur. Zoo wees de 'voorzitster in haar openingsrede op twee winsten die te boeken zijn. Namelijk het getuigenwetje, «dat de vrouwen niet meer uitsluit en de mogelijkheid ?voor de vrouw om benoemd te worden als griffier ibij de Provinciale Staten. En, de benoeming van dr. Cornelia de Lange, als professor in de Kinder geneeskunde. Op de avondvergadering heeft mr. Bakker?Nort het rapport besproken der Commissie-Limburg, tinzake de Hervorming van de Huwelijkswetten. ,üZij wees op het lichtpunt in dat rapport, nml. dat de gehoorzaamheid der echtgenoote er uit is gelicht, anaar tevens op de vele leemten die het nog heeft n op de inconsequenties. Bijv. dat de vrouw wel aansprakelijk wordt gesteld voor finantieele ver plichtingen, maar geen recht op geld wordt ge geven, enz. Zij wekte alle aanwezigen op krachtig mede te ,-werken om de actie te steunen van het Comit tot Hervorming der Huwelijkswetgeving" dat in 1926 is opgericht, op initiatief der Ver. van Staats burgeressen en waarbij zich hebben aangesloten: De Vrijheidsbond, de Vrijzinnig-Democratische Partij, de Democratische Partij, de Nederlandsche Unie voor Vrouwenbelangen, de Ver. Onderlinge Vrouwenbescherming", De Vrouwengroep uit den Vrijheidsbond, de Rein-Leven-Beweging", De "Vrouwenclub uit den Vrijzinnig-Democratischen 33ond, het ComitéBloemsma", het Comitétegen JANNEMAN door MARTHA DE VRIES (Met teekeningen voor de Groene Amsterdammer" door Nora Schnitzler) T ANNEMAN is een stevig, parmantig kereltje J van 3J jaar, een kleine praatsmaker, die zichzelf echter al groot" vindt. Jarmeman kiest graag alles wat groot" is van afmeting, want ik ben een göte jongen, hoor juffouw", verzekert hij mij eenige malen per dag. Janneman is een heerlijk-spontaan kind, waar ik veel van geniet, maar' hij is ook een kleine rakker. De laatste dagen klaagt mijn kweekelinge erover, dat Janneman zoo lastig is als ik eens even weg geroepen word, wat nog wel eens gebeurt in zoo'n groote school. Als ik Janneman bij mij roep, erkent hij dit stralend, hij vindt het eigenlijk wel een beetje flink van zichzelf dat hij dit zoo maar durft. Het spijt mij, dat ik mij in je vergist heb, Janneman", zeg ik ernstig, ik dacht dat je al groot was, daarom gaf ik je altijd een groote blok kendoos als je er om vroeg. Je moet er nu maar niet meer om vragen, aan een kleinen jongen kan ik geen groote blokkendoos geven". Janneman gaat zitten en is wel een beetje onder den indruk. De eerste vijf minuten hoor ik hem niet, maar daarna klinkt zijn praatsmakersstemmetje weer door onze klas. En 's middags stapt Janneman parmantig naar de kast en roept al lang voor zijn beurt: Ikke een goóte blokkendoos, hoor juffrouw, een goöte, want ik ben een goète jongen ! ! !" ^ Ik kijk hem ernstig aan en ontmoet zijn verbaas den blik. Hij is het totaal vergeten ! Maar dan, plot seling, herinnert hij zich mijn woorden en als met tooverslag verandert zijn stralend snuitje in een boos gezicht. Hij laat alle kinderen voorgaan en dan mompelt hij kortaf: Een kalendoos". Dit heb ik voorzien, natuurlijk gunt Janneman mij niet de eer hem met een kleine blokkendoos te zien spelen, maar deze keuze verbaast me toch. Hij heeft een hekel aan kralenrijgen en kiest het nooit. Asjeblieft Janneman", zeg ik vriendelijk, maar het kost wel even moeite voor hij dank u", mom pelt. En glimlachend denk ik aan het juichende: .,Dankuwel, hoor juffouw, dankuwel!" waarop ik nooit behoef te wachten als ik hem een groote doos aanreik. En ? terwijl ik Wiesje een nieuw werkje leer en Koosje nog eens weer vertel, dat zij de punt van een schaar moet vasthouden als ze die aan een ander geeft, let ik op m'n Janneman. Hij heeft zes kralen en veel zuchten aan zijn ketting geregen en staart nu zwijgend voor zich uit. Dan, met een resolute beweging, schuift hij de kralendoos dicht en brengt die naar de kast. Daar blijft hij lang staan, zijn handen op den rug en kijkt alle planken langs. Er is veel, dat hij kiezen kan, allemaal prettige kinderwerkjes, maar verboden vruchten smaken zoet, nietwaar en langzaam strekt Jannemans kleine hand zich naar een groète blokken doos. Hij grijpt die, drukt haar even tegen zich aan en zet haar dan, met een diepen zucht, weer op haar plaats. Even later moet ik bij de kast zijn. Wat wou je, Janneman, kan ik je helpen?" vraag ik vriendelijk. Een blokkendoos", zegt Janneman kortaf. Asjeblieft, vent". Maar met een heftige be weging smijt hij het doosje op den grond. Die wil ik niet, ik wil een goöte, want ik ben. ..." Raap die doos eens op, Janneman". Gelukkig doet hij het terstond en blijft er dan mee in zijn handen staan. Het duurt nog lang voor wij opruimen, maar al dien tijd staat Janneman met een boos gezicht naast de kast, de versmade doos in zijn beide, stevige knuistjes. . .. Later, in den tuin, roep ik hem eens even apart en dan spreken we erover dat hij toch wel erg kin derachtig heeft gedaan, hij, Janneman, die zoo graag groot" wil zijn. * * * Dien middag word ik lang opgehouden en als ik m'n klas binnentreed, zijn de kleuters al druk aan 't werk. Met schrik kijk ik even naar Janneman; zou hij het waargenomen hebben nu de kweekelinge de leiding had? Maar neen, hij speelt met een klein blokkendoosje en heeft er natuurlijk een auto van gemaakt. , Kijk es, juffouw", juicht zijn stemmetje, kijk es, wat een gappig klein autootje, ziet u wel, juffouw !" Van de kweekelinge hoor ik dat Janneman direct het bewuste doosje heeft gekozen en nog geen oogenblik lastig is geweest. Met Janneman spreek ik er nog niet over en hij zegt ook niets. Maar den volgenden dag wijst hij met gebiedend vingertje en een stralend snuitje: Ikke die goöte blokkendoos asjeblieft juffouw, want ik ben nu weer een goöte jongen weet u wel juffouw van toen? Nou, dat ben ik nou altijd, hoor juffouw en kijg ik nou alstublieft de goöte blokken doos?" Asjeblieft, groote jongen", zeg ik blij en nu be^ hoef ik geen oogenblik op het dank u" te wachten. Achteruitstelling der Vrouw" en de Vrouwen bond" te Groningen en vele particuliere personen. Al is de jeugd goist, zooals ik in het begin schreef, ook dit werk, dat hoofdzakelijk voor de jonge huwende vrouwen en het komende geslacht wordt gedaan, zullen de staatsburgeressen vol brengen, al is de weg lang. Geduld en altruïsme overwinnen ten slotte alle hinderpalen. Op de avondvergadering werd ook door den heer Tillema een voordracht met lichtbeelden gehouden over Indische Volkshygicne, waarin deze strijder voor de belangen van de bevolking onzer Koloniën, op duidelijke wijze door statistieken en afbeeldingen liet zien, hoeveel daar nog moet gedaan worden op hygiënisch gebied. De voeding van een zuigeling met KARNEMELK van OUD BUSSEM -:- kost 30 cent per dag -JKerkstraat 67 Telefoon 37344

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl