Historisch Archief 1877-1940
No. 2613
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 2 JULI 1927
11
VOOR VROUWEN
Staatsburgeressen
door
N. MANSFELDT?DE WITT HUBERTS
Jaarvergadering der Nederlandsche
Vereeniging van Staatsburgeressen.
~\ E Afdeeling Haarlem van bovengenoemde
Vereeniging, die ditmaal gastvrouw was, had
?een moeilijke taak nu de elementen zóó tegen
werkten; want bij de Zomerverg. behoort een
?zomersch uitstapje en al tracteerde zij haar gasten
op een tocht naar Groenendaal, de ware schoonheid
-van dit stukje natuur kon niet voldoende gewaar
deerd worden, als men bibberend een warm kopje
>thee als een weldaad beschouwt.
Daarom was het een voorrecht in het bijzonder
?mooie Restaurant Hildebrand" te kunnen ver
gaderen en dineeren, waar in de artistieke, rustige
omgeving, iets van de sfeer uit de Camera Obscura
is vastgelegd; want het is een niet te weerspreken
feit, dat de stemming eener bijeenkomst soms zeer
^terk beïnvloed wordt door de omgeving waarin
*men verblijft.
De bovengenoemde vergadering verliep zeer
-aangenaam. Al betreurt men het egoisme der jeugd,
?dat het vrouwenkiesrecht als een vanzelfsprekend
eit aanvaard heeft en, in plaats van nu flink mede
~te werken, zich verre houdt en de ouderen haast
«Jleen verder laat strijden; wanneer men het lan
dier ouderen waarneemt, dan zouden de laksche
-vrouwen alleen al uit ijdelheid zich in onze rijen
moeten scharen, want niets houdt zoo jong als het
?strijden voor een ideaal. Dat ziet men aan onze
eere-Presidente, Dr. Jacobs, die al weer trouw op
haar post was en merkwaardig vief aan de dis
cussies deelnam.
Een groot deel der besprekingen was gewijd aan
liet onderwerp: Hoe behoort de vrouw haar kies
recht te gebruiken", door de Presidente, Mevrouw
v. d. Hoeve?Bakker, op pittige wijze ingeleid.
Bij de afgeloopen Staten- en Gemeenteraads
verkiezingen hebben de vrouwen bewezen nog niet
solidair te voelen; want al is men de meening toe
gedaan, dat het beter is geen vrouw in een wettelijk
«ollege te kiezen dan een die er niet bekwaam voor
is, men stelt over het algemeen te hooge eischen aan
de vrouwen (de mannen hebben er zich toch ook
langzamerhand moeten iwwerken !) en daardoor zijn
vele vrouwen te bescheiden geweest en durfden
rgeen candidatuur te aanvaarden en, stemden de
vrouwen niet voldoende op de vrouwen. Daarbij
!komt nog, dat veel te weinig vrouwen zich bij een
:politieke partij hebben aangesloten en daardoor de
?gelegenheid hebben laten voorbijgaan, om invloed
jfce kunnen uitoefenen op de nummering der lijsten.
De Staatsburgeressenvereeniging hoopt, dat dit
een les is die de vrouwen ter harte zullen nemen,
met het oog op de Kamerverkiezingen van 1929.
Maar naast deze mineurklank werden ook wel
«eenige majeurtonen gehoord, want niets ontgaat
?aan het beleid van het Hoofdbestuur. Zoo wees de
'voorzitster in haar openingsrede op twee winsten
die te boeken zijn. Namelijk het getuigenwetje,
«dat de vrouwen niet meer uitsluit en de mogelijkheid
?voor de vrouw om benoemd te worden als griffier
ibij de Provinciale Staten. En, de benoeming van
dr. Cornelia de Lange, als professor in de Kinder
geneeskunde.
Op de avondvergadering heeft mr. Bakker?Nort
het rapport besproken der Commissie-Limburg,
tinzake de Hervorming van de Huwelijkswetten.
,üZij wees op het lichtpunt in dat rapport, nml. dat
de gehoorzaamheid der echtgenoote er uit is gelicht,
anaar tevens op de vele leemten die het nog heeft
n op de inconsequenties. Bijv. dat de vrouw wel
aansprakelijk wordt gesteld voor finantieele ver
plichtingen, maar geen recht op geld wordt ge
geven, enz.
Zij wekte alle aanwezigen op krachtig mede te
,-werken om de actie te steunen van het Comit
tot Hervorming der Huwelijkswetgeving" dat in
1926 is opgericht, op initiatief der Ver. van Staats
burgeressen en waarbij zich hebben aangesloten:
De Vrijheidsbond, de Vrijzinnig-Democratische
Partij, de Democratische Partij, de Nederlandsche
Unie voor Vrouwenbelangen, de Ver. Onderlinge
Vrouwenbescherming", De Vrouwengroep uit den
Vrijheidsbond, de Rein-Leven-Beweging", De
"Vrouwenclub uit den Vrijzinnig-Democratischen
33ond, het ComitéBloemsma", het Comitétegen
JANNEMAN
door MARTHA DE VRIES
(Met teekeningen voor de Groene
Amsterdammer" door Nora Schnitzler)
T ANNEMAN is een stevig, parmantig kereltje
J van 3J jaar, een kleine praatsmaker, die
zichzelf echter al groot" vindt. Jarmeman kiest
graag alles wat groot" is van afmeting, want ik
ben een göte jongen, hoor juffouw", verzekert
hij mij eenige malen per dag. Janneman is een
heerlijk-spontaan kind, waar ik veel van geniet, maar'
hij is ook een kleine rakker.
De laatste dagen klaagt mijn kweekelinge erover,
dat Janneman zoo lastig is als ik eens even weg
geroepen word, wat nog wel eens gebeurt in zoo'n
groote school. Als ik Janneman bij mij roep, erkent
hij dit stralend, hij vindt het eigenlijk wel een beetje
flink van zichzelf dat hij dit zoo maar durft.
Het spijt mij, dat ik mij in je vergist heb,
Janneman", zeg ik ernstig, ik dacht dat je al
groot was, daarom gaf ik je altijd een groote blok
kendoos als je er om vroeg. Je moet er nu maar
niet meer om vragen, aan een kleinen jongen kan
ik geen groote blokkendoos geven".
Janneman gaat zitten en is wel een beetje onder
den indruk. De eerste vijf minuten hoor ik hem
niet, maar daarna klinkt zijn
praatsmakersstemmetje weer door onze klas.
En 's middags stapt Janneman parmantig naar
de kast en roept al lang voor zijn beurt:
Ikke een goóte blokkendoos, hoor juffrouw, een
goöte, want ik ben een goète jongen ! ! !"
^ Ik kijk hem ernstig aan en ontmoet zijn verbaas
den blik. Hij is het totaal vergeten ! Maar dan, plot
seling, herinnert hij zich mijn woorden en als met
tooverslag verandert zijn stralend snuitje in een
boos gezicht. Hij laat alle kinderen voorgaan en
dan mompelt hij kortaf: Een kalendoos".
Dit heb ik voorzien, natuurlijk gunt Janneman
mij niet de eer hem met een kleine blokkendoos te
zien spelen, maar deze keuze verbaast me toch.
Hij heeft een hekel aan kralenrijgen en kiest het
nooit.
Asjeblieft Janneman", zeg ik vriendelijk, maar
het kost wel even moeite voor hij dank u", mom
pelt. En glimlachend denk ik aan het juichende:
.,Dankuwel, hoor juffouw, dankuwel!" waarop
ik nooit behoef te wachten als ik hem een groote
doos aanreik.
En ? terwijl ik Wiesje een nieuw werkje leer
en Koosje nog eens weer vertel, dat zij de punt
van een schaar moet vasthouden als ze die aan een
ander geeft, let ik op m'n Janneman. Hij heeft zes
kralen en veel zuchten aan zijn ketting geregen en
staart nu zwijgend voor zich uit. Dan, met een
resolute beweging, schuift hij de kralendoos dicht
en brengt die naar de kast. Daar blijft hij lang
staan, zijn handen op den rug en kijkt alle planken
langs. Er is veel, dat hij kiezen kan, allemaal
prettige kinderwerkjes, maar verboden vruchten
smaken zoet, nietwaar en langzaam strekt
Jannemans kleine hand zich naar een groète blokken
doos. Hij grijpt die, drukt haar even tegen zich aan
en zet haar dan, met een diepen zucht, weer op haar
plaats. Even later moet ik bij de kast zijn.
Wat wou je, Janneman, kan ik je helpen?"
vraag ik vriendelijk.
Een blokkendoos", zegt Janneman kortaf.
Asjeblieft, vent". Maar met een heftige be
weging smijt hij het doosje op den grond. Die wil
ik niet, ik wil een goöte, want ik ben. ..."
Raap die doos eens op, Janneman".
Gelukkig doet hij het terstond en blijft er dan
mee in zijn handen staan. Het duurt nog lang voor
wij opruimen, maar al dien tijd staat Janneman
met een boos gezicht naast de kast, de versmade
doos in zijn beide, stevige knuistjes. . ..
Later, in den tuin, roep ik hem eens even apart
en dan spreken we erover dat hij toch wel erg kin
derachtig heeft gedaan, hij, Janneman, die zoo
graag groot" wil zijn.
* *
*
Dien middag word ik lang opgehouden en als ik
m'n klas binnentreed, zijn de kleuters al druk aan
't werk. Met schrik kijk ik even naar Janneman;
zou hij het waargenomen hebben nu de kweekelinge
de leiding had? Maar neen, hij speelt met een klein
blokkendoosje en heeft er natuurlijk een auto van
gemaakt. ,
Kijk es, juffouw", juicht zijn stemmetje, kijk
es, wat een gappig klein autootje, ziet u wel,
juffouw !"
Van de kweekelinge hoor ik dat Janneman direct
het bewuste doosje heeft gekozen en nog geen
oogenblik lastig is geweest. Met Janneman spreek
ik er nog niet over en hij zegt ook niets. Maar den
volgenden dag wijst hij met gebiedend vingertje
en een stralend snuitje:
Ikke die goöte blokkendoos asjeblieft juffouw,
want ik ben nu weer een goöte jongen weet u wel
juffouw van toen? Nou, dat ben ik nou altijd, hoor
juffouw en kijg ik nou alstublieft de goöte blokken
doos?"
Asjeblieft, groote jongen", zeg ik blij en nu be^
hoef ik geen oogenblik op het dank u" te wachten.
Achteruitstelling der Vrouw" en de Vrouwen
bond" te Groningen en vele particuliere personen.
Al is de jeugd goist, zooals ik in het begin
schreef, ook dit werk, dat hoofdzakelijk voor de
jonge huwende vrouwen en het komende geslacht
wordt gedaan, zullen de staatsburgeressen vol
brengen, al is de weg lang. Geduld en altruïsme
overwinnen ten slotte alle hinderpalen.
Op de avondvergadering werd ook door den heer
Tillema een voordracht met lichtbeelden gehouden
over Indische Volkshygicne, waarin deze strijder
voor de belangen van de bevolking onzer Koloniën,
op duidelijke wijze door statistieken en afbeeldingen
liet zien, hoeveel daar nog moet gedaan worden
op hygiënisch gebied.
De voeding van een zuigeling
met KARNEMELK van
OUD BUSSEM
-:- kost 30 cent per dag
-JKerkstraat 67 Telefoon 37344