De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 2 juli pagina 22

2 juli 1927 – pagina 22

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 2 JULI 1927 No. 2613 De Aap van Josephine Baker Het Allerlaatste Avontuur van Sherlock Holmes door MELIS STOKE I~) BZER dagen heeft Sir Arthur Oonan Doyle verklaard dat het met den beroemden detective Sher lock Ifolmes nu dan toch heusch, absoluut definitief gedaan is. Vele bewonderaars van den scherpzinnigen morphinist, die niet geweten hebben dat hij ziek was, zullen zich mét ondergeteekende geërgerd hebben over deze ruwe en hartelooze doodstijding.... Te harteloozer daar Conan Doyle zijn roem en een zeer aanzienlijk inkomen te danken heeft aan dengene dien hij thans, met zóó weinig piëteit, uitluidt, zónder behoorlijke necrologie, zonder portretten in de geïllustreerde bladen.... De Groene, die nimmer is te kort geschoten in hare verplichtingen te genover beroemde tijdgenooten, acht het zich een eer hieronder Sherlock Holmes te gedenken met de beschrij ving van zijn allerlaatste avontuur. Watson" sprak de beroemde speurneus, terwijl hij zijn pijp uitklopte in den geprepareerden schedel van den Houd van de Baskervilles, ?daar stapt Sir Arthur Conau Doyle uit den rooden bus op den hoek. Hij zal over vier minuten aanbellen en een actentasch onder den linkerarm dra gen " Maar Meester !" riep dr. Wat son uit, met de verbazing die de trouwe secondant gedurende een kwart eeuw plichtmatig was blijven cultiveeren.... De groote detectieve glimlachte vermoeid. Watson.... zul je het dan nooit leeren? Vanmorgen kondigde die man, die mij jarenlang gevolgd heeft, zijn bezoek aan, om drie uur precies. Hij is te gierig om een taxi te nemen; het is nu vier minuten voor drieën. Sir Arthur is een man van de klok. Hij schreef me, dat hij het dossier van Josephine Baker zou meebrengen, die een actie tot echtscheiding heeft inge steld tegen den Italiaanschen Graaf, haar echtgenoot, omdat deze in een interview verklaard heeft dat zij lak heeft aan den Volkenbond en de gedachte van Locarno, en dat Levine een grooter man is dan Baldwin.... Aangezien dat een enorm dossier moet zijn en Sir Arthur steunt op een stok dien hij in de rechterhand draagt...." Toen klonk de bel, en even later kondigde de knecht aan: .... daar is die oude reporter weer...." Holmes diende zich snel achter elkaar drie morphine-injecties toe en zuchtte: ,,... .noodeloos mij te vermommen .... laat den vervelenden ouden heer binnenkomen !" Sir Arthur stond reeds op den drempel en stampte met zijn stok op het parket. Holmes ! ondankbare ! ben je weer in een van je gemelijke buien? ... en moet ik, je weldoener, daarvan het slachtoffer worden?" Zónder zich om te wenden bromde de groote detective: U hebt in den bus naast een groote rossige vrouw gezeten, met een foxterriër op schoot en een papieren zak met uien...." Sir Arthur ging zuchtend zitten. Houd nu op, Sherlock, met die flauwe trucs, die je van mij hebt.. . . Je hebt een zakspiegeltje in je hand.... en die rossige haar is van mijn hospita, die me vandaag uiensoep heeft ge bracht, en wat tenslotte die afdruk van een hondenpoot op mijn jas 'betreft, dien heb ik er op gemaakt om er jou eens in te laten loopen t" Hierop liet de oude edelman een onaangenaam, cynisch gelach hooren, en klapte zijn actentasch open. Sherlock Holmes monsterde laat dunkend het vóór hem gelegde dos sier. ,., Finsch tourist, in een der luxueuse vliegtuigen van de Imperial Airways, op weg naar Parijs, en dienzelfden avond, laat, zaten zij elk achter een flesch champagne, in verschillende hoeken van Josephine Baker's ta blissement. Watson hield het oog op de deur gevestigd; Holmes daarente gen scheen zorgeloos en uitgelaten. Hij had een papieren muts op het hoofd en wierp links en rechts handen vol confetti. Op een gegeven oogenblik schudde hij een geheelen zak van die papieren snippers in den hals van een ernstig uitziend man, met hoornen bril, die het legioen van Eer droeg en met twee andere, deftige heeren, zat te sou peeren. RIJM-KRONIEK Te Voet door den Stillen Oceaan door MELIS STOKE Hei Volk" schrijft onder een plcmtje van twee Maleische jongens: DE ZEGENINGEN VAN DE WE8TERSCHE CULTUUR Op de Philip pijnen (Kolonie van de V. S.) Maleische Jcinderen, die, als lastdragers, de bananen naar de stad Honoloeloe transporteeren. N.B. Honoloeloe is de' hoofdstad van de Sandwich eilanden in den Stillen Oceaan, die op ten afstand van pl.m. 1/4 van den omtrek der aarde van de Philippijnen gelegen zijn. Straks slaat, o lijdend volk van 'f onderdrukte Oosten, tenslotte ook voor u het blij bevrijdingsuur. . . Reeds hoont de socialist in bloederige toasten De zegeningen van de Weslersche cultuur. . . Hef Volk', toont ons een beeld van die onduldb're pijnen . . . Maleische kinderen (blijkbaar ver van d eigen grond, want, volgens 't blad gevestigd op de Philippijnen) l gaan zwijgend, zweetend met bananenlrossen rond. . . Ze sleepen die, o schond van 't onvermurw'baar Westen, een kwart ven de aarde rond. . . en over louter zee . . . naar Honoloeloe . . .! Bah!. . . dat noem ik nou toch p-sten . . . Je krijgt er, als je 't hoort, al medelijden mee! Ze dragen, stil en stom, de trossen der bananen, van 't Phi/ippijnsch gebied naar Honoloeloe's strand... (dus denkelijk langs den bodem van de Oceanen) . . . . . . doornat, en weken lang, langs f mulle bodemzend.. .!! Die droef-doornatte stoet trekt p/oeferend naar het Oosten . . . En zweef en zeewier kleeft aan den bananentros ... Wellicht dat 'f schrijvend Volk zijn lezerskring kan troosten, wanneer 'f behalve Marx, een . .. atlas koopt van Bos !! Josephine Baker," zeide hij ver achtelijk, wenscht echtscheiding van den Italiaanschen Graaf op politieke gronden. ... Ik ben mijn leven lang in de criminalistische branche ge weest en...." Sir Arthur's gelaat klaarde op, en hij vulde aan: ,,.... en daarom, Holmes, is dit iets voor jou .... Zie hier !" Hij hield den wereldberoemden speurder het portret van een aapje voor, en zeide triomfantelijk: Dit aapje, toebehoorend aan Jose phine Baker, is vermoord gevonden op de trappen van de Académie Francaise.... en men verdenkt den Italiaanschen graaf van moord uit jalouzie. ..." Twee uren later zaten Sherlock Holmes en Watson, de eerste in de vermomming van een Hongaarsch edelman, de laatste als een eenvoudig Toen zij verontwaardigd omkeken, nam Holmes den champagne-emmer en ledigde dien over het hoofd van den diksten heer. Deze sprong op, maar, watervlug, dekte Holmes zijn aftocht inet een regen van confetti. Dr. Watson snelde hem na de straat op en haalde hem, ademloos, in, toen Holmes in een taxi sprong en den chauffeur toeriep: naar de Morgue !" Even later was het voertuig ver dwenen. Watson slenterde naar zijn hotel terug, en, toen hij den volgenden morgen ontwaakte, stond de groote detective glimlachend aan zijn bed. We gaan naar huis, Watson l" zeide hij opgewekt. Onze taak is afgeloopen I" En hij stak zijn ver baasden assistent een ochtendblad toe. Met groote letters stond op de voor pagina te lezen: Beroemd Geleerde gearresteerd. Bomaanslag op Collega's. Hedennacht is een afschuwe lijke aanslag ontdekt op het college onzer OnsterfeUjken. Pro fessor Petitnez, wiens candidatuur voor de Académie Francaise niet aanvaard is, blijkt een vreeselijk wraakmiddel.... Maar Holmes rukte dr. Watson het blad uit de hand. Wij vertrekken over tien minuten," zeide hij, straks vertel ik je alles...." In de auto die hen naar Le Bourget bracht, verhaalde hij: Sir Arthur is een dwaas. Ik begreep onmiddellijk dat de Italiaansche graaf den aap van Josephine Baker niet vermoord kon hebben. Het was zijn engagements cadeau aan haar geweest, en het beestje was nog niet eens betaald bovendien. Tenslotte was de plaats van den moord al heel ongeschikt. Moorden uit hartstocht hebben niet plaats op de trappen van de Académie Francaise, nog wel op den dag van eene vergadering van dat onsterfelijke college. De agenda dier vergadering bracht mij op het spoor. Deze bevatte de installatie van den tegencandidpat van Prof. Petitnez, den beroemden oriëntalist, en bewonderaar van Jose phine Baker.... Daar lag het spoor ! Gistermiddag begaf ik mij naar de Morgue, waar het vermoorde aapje heen is gebracht. Het lijk vertoonde geen uiterlijke teekenen van geweld, maar er was een vreemde zwelling in het achterlijf. Bij nader onderzoek bleek dit gezwel veroorzaakt te zijn door een van buiten af ingebracht voorwerp: een buisje met springstof van ontzettend vernielende kracht. Ziehier ! Wees niet bang. . .. het slaghoedje was defect, en ik heb het verwijderd.... Het arme dier is ge storven aan de gevolgen van het in brengen van dat voorwerp.... Wie kon dat voorwerp anders hebben ingebracht dan de teleurgestelde candidaat? " Dr. Watson knikte vol bewondering, en de wereld-beroemde detective ging voort: Ik vond Professor Petitnez in het etablissement van Josephine, waar hij eiken avond pleegt te soupeeren. Hij was de man met wien ik mij den onschuldigen scherts met de confetti veroorloofde. Ik vluchtte, en stelde mij op bij de Morgue. Tegen drie uur 's nachts kwam een limousine aan rijden. Twee heeren vroegen toegang om, naar ze zeiden, te zien of een hunner vrienden, met wien ze dien avond gebridged hadden, uit de Seine was opgehaald. Ik volgde ze en had de voldoening ze te arresteeren, op het oogenblik zelf dat ze in het achterlijf van den aap naar het bewijsstuk van hun toeleg zochten. . . . Toen beken den ze alles, ze hadden het beestje de vergadering in willen jagen, en zouden, indien het niet ter rechter tijd ge storven ware, Frankrijk van zijn roemruchtigste college hebben beroof d. .." Hier zweeg Holmes; maar Watson vroeg: en die confetti....?" De groote detectieve schudde mede lijdend het hoofd. Watson.... Watson.... je zult het nooit leeren ! Indien de schurken mij ontkomen waren, hoe zou ik dan in een stad als Parijs hun spoor hebben moeten vinden, als er geen confetti in hun haren en kleeren zat?" Op dat oogenblik reed de auto het vliegkamp binnen, en een messengerboy sprong op de treeplank. Twee telegramman voor Mr. Hol mes !" zeide hij. Het eene was van Josephine Baker, en luidde: YOU HAVE SPOILED SENSATIONAL DIVORCE, PLEASE SMASH THE PIECES". Het andere was van Sir Arthur. Watson," sprak Holmes ernstig, de oude heer breekt met ons.... er blijft ons niets anders over dan voor ons zelf te gaan beginnen...."

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl