DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 2 JULI 1927 No. 2613 BUKOMST1GHEDEN door ANNIE SALOMONS ,M COLXXV EN zegt wel, dat the call of the East" een mensch altijd blijft vervolgen, en dat wie eenmaal het «oèt vergif der tropen heeft ingedronken, zijn .hart er nooit meer heelemaal van los maken kan. Ik weet niet, of dat 'waar zal blijken; maar ik weet wel, dat, als het schip eindelijk van. den wal is losgemaakt, als we varen, dagen en nachten en weken lang, Indiëons nog altijd in zijn macht houdt en we met het vita nuova", dat we hopen te beginnen, nog steeds geen contact kunnen krijgen. En nu bedoel ik niet eens, dat we, hij 't scheiden van de markt, hebben gemerkt, dat ons hart zich hier en daar aan menschen had gehecht met banden, die niet tegelijk met de tou wen van de boot worden losgegooid, . maar die ons voor elke havenplaats naar de schrijftafel doen gaan om nog een laatster groet te zenden: die schaarsche vrienden zullen we, met overtuigde inconsequentie, nooit met Indiëidentificeren, maar ze altijd als stukjes Holland" blijven be schouwen, ook al voelen zij zelf zich in het nieuwe vaderland zoo gelukkig, ?dat ze er nauwelijks meer weg willen.... En ik bedoel ook niet, dat de boot met zijn Indische menschen, met zijn Indisch lastige en luidruchtige kin deren en zijn stille, Javaansche be dienden, ons eigenlijk nog midden in de tropensfeer houdt, waar de ge moedelijke, Hollandsche Jantjes met hun blauwe pakken en hun matrozenmutsen eigenlijk wonderlijk tusschen détoneeren.... Ik bedoel vooral, dat wij zelf nog niet van ons Indische zelf kunnen loskomen; dat we wel telkens ons best doen elkaar toe te glimlachen en te zeggen: ,,Nu is het toch werkelijk waar.. .." Alweer driehonderd zestig mijl dichter bij huis", maar dat de echte vreugde tot onze eigen teleur stelling verre blijft. We voelen ons moe en gedrukt; het lijkt, alsof alle kin deren kibbelend en gillend, juist voor de deur van onze hut samenrotten; of alle dribbelvoetjes, met enerveerende cadans, juist boven ons hoofd hun wedloop houden.... Aan tafel is de stemming saai of geïrriteerd; ' s avonds liggen de dekken en de salons verlaten; men beklaagt er zich over, maar niemand heeft de fut er verandering in te brengen.... Als we maar eenmaal Sabang voorbij zijn," troosten we elkaar eerst, pas als we Sabang voorbij zijn, wordt het meenens". We zitten er in den heel vroegen ochtend hoog boven de heete baai; we kijken naar het blikkerende water; we kijken naar de weelde van palmen .'.. .Jhoe heb ik ze gehaat, die eeuwige, KAAR ONTWERP W. P E NAAT. ? BESTAANDE UIT ? DRE5SOIRTAFEL. r, THEETAFEL.4STOELEN 2ARMSTOELEN ?.473. UITGEVOERD IN PRIMA EIKENHOUT EN IN ELKB CEWEHSCHTE HOUTKLEUR AFBEELDINGEN FRANCO naar den hemel strevende palmen.... zou ik daar ooit naar terug verlangen? We komen in Colombo, Colombo, dat Engelsch is; Colombo met zijn in gele toga's gehulde Boeddhistische monniken ea zijn statige Singaleesche bevolking. En toch ook hier weer dezelfde Oostersche weelde van plan tengroei, dezelfde rommelige kedehtjes; hetzelfde oostersche overvragen en aandringen in de toko's, alsof we al die dagen voor niets hadden gevaren. En als we, weer na dagen Indische oceaan, Perim zien liggen, zengende in de zon, die rots, waar geen boom wil groeien en waar de Europeesche bezetting ieder half jaar verwisseld moet worden, om in het leven te kunnen blijven, dan is het ons, alsof we in een visioen zien, wat de tropen voor den Europeaan beteekenen; ze houden er zich staande door hun energie; ze doen er soms prachtig werk, maar ze wortelen er zoo weinig, als de boomen in dien barren grond kunnen wortelen.... 's Ochtends, met de blauwe zee door het raampje van onze hut, lijkt het leven soms wat feestelijks te zullen krijgen; maar in de heete middagen wordt de lucht van busjesmelk tot een martelende obsessie en de avonden, rusteloos van zbelen wind, geven geen soulaes. We hangen tusschen twee werelden; we kunnen het nieuwe nog niet grijpen, en het oude laat ons niet los. Zelfs de brieven uit Holland, die ons overal opwachten, geven niet die diepe voldoening, die ze ons in onze ballingschap verschaften. Alleen het vaderland zelf kan ons zóó genezen, dat we zijn menschen en zijn atmosfeer weer kunnen liefhebben, zooals we het in onze droomen hadden bedoeld.... Eén middag, terwijl ik in het me lancholieke licht kort na zonsonder gang mij sta te kleeden voor het diner, wordt er plotseling met onze groote brom-fluit geblazen. M'n hart bonst, terwijl ik de stooten tel: n, twee, drie.. ..; vier zou brand beteekenen; maar het blijft bij drie, en terwijl ik opgelucht m'n schoentjes aantrek, hoor ik een roffel op de deur: Kom er gauw uit; trek maar een peignoir aan;.... maar er is haast bij". Ik ben al in de gang en hij trekt me ijlings mee naar het achter-kuildek, waar een klompje menschen bij elkaar staat. Ze kijken allen naar links, waar vlak langs ons heen, een klein kittig sleepbootje een grooten, zwaren tinmolen achter zich aansleept. Het bootje tornt moedig tegen de golven op; er staat nog al wat zee, en op den wijden oceaan lijkt het wonderlijk nietig. Onze groote mailstoomer groet met de vlag, eerbewijs voor den moed van dien kleinen durfal, en het bootje toetert drie keer terug, en geeft een vlaggesein met drie vaantjes goede reis, behouden aankomst en meld onze reederij dat ge ons hebt gezien". Het is de sleepboot Zwarte Zee" van Weismuller, die een tinmolen naar ons toebrengt," zegt een verlofganger van de Singkep Tin Maatschappij. De mannen hebben ontroerde oogen, en terwijl ze hun gezichten expres strak trachten te houden, praten ze erover, wat zoo'n tocht van Holland naar Indiëwel kost; en toch voordeeliger dan de stukken verzenden', want niemand kan zoo'n molen in Indiëmonteeren; de reis duurt twee maanden; ? in den Indischen oceaan zal 't wel zwaar zijn.... Ze praten zakelijk, maar de trots over hun landgenooten juicht achter elk woord. Hollanders zijn zulke beste sleepers SPIDER 7/12 P.K. 4cyl.kopkleppenmotor, 2 zitplaatsen met ruime 3e in achtergedeelte, duco-lac, lederbekleeding, 4 schokbrekers, 4-wielremmen, afneembare wielen, reserve-wiel, 5 vol-ballonbanden, compleet uitgerust voor den weg ^] f 2200»?, J. LEONARD LANG Amsterdam, Stadhouderskade 114 TE 00/ÏEBBE EK VERZOET HEI WEINIQ WEN UWE WOON INNCHTINa VBMdT f m/ EN BKHOTING Spoor's Mosterd W. A. Spoor Jr., Culembortf. Beschaafde jonge man van ruime algem. ontwikkeling, mod. talen tamelijk goed beheerschend, zoekt betrekking. Brieven letter T. bureau van dit blad. MET OP3TAANDEN BUITEN R AN O HERSTELT O.A. O.Z.VO OE'PLATVOETll TSSING. ^v BURGWAL 33* %MET BINNENGASTHUIS/ Cliché's Van Leer Amsterdam VICTORIA-WATER Opwekkend en gezond OBERLANHSTEIN Natuurlijk Bronwater dat de assurantie de premie een kwart percent verlaagt, als ze weten, dat er een Hollandsche sleepboot voor zit." Ventkerels, in zoo'n klein schuitje." Ze staan verbroederd naast elkaar, voor 't eerst geanimeerd en energiek van houding. Maar ik kijk naar dat kleine lapje rood-wit-en-blauw, dat ze voorop voeren, en dat zoo uitdagend tegen den hemel klappert. Voor 't eerst voel ik: Heiland, Holland, mijn land". Voor 't eerst lijkt het dichtbij te komen, en kan ik blij zijn. Bood, wit en blauw in den Indischen oceaan;.... maar nu weet ik weer, dat het net zoo te wapperen staat op den goeden, ouden toren van Dordrecht, in het hart van ons eigen vaderland.