fff No. 2615 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 16 JULI 1927 11 HOE DE ZONSVERDUISTERIKG IN DE LEIDSCHE STERRENWACHT WERD WAARGENOMEN VINCENT VAN GOGH ZON COMOEDIA door HENRIK SCHOLTE Zomer-revue "\17IE ontmoedigd door den staat van het tooneel, in de revue een soort verlossing zoekt, dreigt zijn geloof heelemaal kwijt te raken. Haar leger des heils is, als lijdelijk product van den publieken smaak, langzamerhand tot een clich vastgeroest: een of meer succeskomieken, een commere en compere met Hooghaarlemmerdijksche allures, een komische Alte of daarbijkomende bezienswaardigheid, vervolgens een acrobatisch dansduo, ook als Sisters verkrijgbaar, girls bij 10 of veelvouden, gemeenlijk uit de plaats harer inwoning, mannequins en statisten bij het dozijn, en dan van het een en ander nog wat reserve-grut. De producers distribueeren dit materiaal over een allengs zouteloozer en machinaler wordend revue-schema, omdat zij bang zijn voor alles wat naar satyre en scherpte zweemt en verder een min of meer hypocriete angst hebben voor wat maar als prikkel of schunnigheid beschouwd zou kunnen worden. Zonder nu juist het gebruik van deze middelen te willen aanbevelen, verwijt ik de pro ducers toch in de eerste plaats een gebrek aan durf. Niet als remedie voor hét tooneel, maar in haar opzet zelf, met het volle behoud van den gunst van haar eigen publiek, is de revue in dit stadium overrijp voor experimenten in duizenderlei vorm, als de producers haar zelf maar au sérieux namen en Piet Lut en Jan Salie minder naar de oogen keken. Want in de eerste plaats kon Nederland, de hemel weet eigenlijk hoe, altijd een paar goede revue-clowns leveren, en het heeft die nóg. Buziau, de jonge Nieuwenhuyzen en Louis Davids de laatste meer als komisch conférencier zijn meesters in hun vak, dat een overoud en prachtig vak is. Clowns van bescheidener allure als Piet Koh ier, Is. Zwaaf en Deef Goubitz doen vaak knap werk en van Cor Hermus in de revue kan men waar schijnlijk veel verwachten. Maar wat geeft het, indien men ze als gangmakers gebruikt voor een text zonder leven en geest, waarbij hun eigen invallen meestal het eenige amusante zijn tusschen een dom-dure monteering van finales? Kan een regisseur uitteraard met Hollandsche koristen niet zoo heel veel bereiken, de extrageëngageerde krachten, de dansparen, zijn op DEBE5TEVARIMA5 zichzelf genomen meestal goed. Zoo zag ik deze week in de revue in den Plantage-schouwburg den danser Janos. Met zijn partner presteert hij niet meer dan iedere collega in zijn vak, maar hij heeft een solo-Einlage van misschien een kwartier, waarin hij, veelzijdig onderlegd als excentric n als musical clown, een reeks verbluffende dingen doet. Jammer genoeg nu we toch over gemis aan oorspronkelijkheid hebben imiteert hij zwaar eenige Parijsche collega's: het mopje van den vleugel, die hij naar het te ver afstaande piano krukje toeschuift in plaats van omgekeerd, is een bekend succesje van Grock en zijn caoutchoucdansen, hoe voortreffelijk ook uitgevoerd, her innerden levendig aan Stradford, den prachtigen excentric uit de Folies. Toch hoop ik dezen danser, al was het alleen maar om zijn technisch kunnen, hier nog eens meer te zien. In de groote Yardaz-revue in het Haagsche Scala dansen Marakowsky en Iwanoff goed en lenig ballet, terwijl hun vrouwelijke partners in een ook overigens wei-geslaagde Olympiade-finale een partij floret schermden, die n den dans n den edelsten aller sporten eer aandeed. Buiten de revue's om, in het cabaret Gaité, zag ik deze week nog Misguett en Maxly, die ondankshet gesyncopeerde plagiaat van hun namen, een zeer goed acrobatisch danspaar vormen, en voortreffelijk geschoold en vindingrijk met hun apachen-parodie een verdiend succes hadden. Maar over de Dolly Sisters uit de Plantage, die geen moeite doen om ook maar iets van de trou wens onnavolgbare charme van haar groote naamgenooten over te nemen, en over de Haagsche Dalmae Sisters, die niet anders dan tot sterretjes geproclameerde koristen zijn, is het maar beter te zwijgen. Overigens kan men zoowel bij Yardaz als in de Plantage naar geest en draad lang zoeken. De Scala-revue is een kostbaar maar zouteloos kijk spel, de Amsterdamsche Klister is ondanks vlot verloop te ordinair en een beetje armoedig. Aan haar krijgskreet beantwoorden ze natuurlijk geen van beiden. Die uit den Haag kan alleen Hallo Parijs" heeten als telefonische aanvrage om de dure en inderdaad ook vaak mooie costumes van Aumont en Zomora. Maar vier geroutineerde revue-auteurs hebben er nauwelijks n werkelijk geestige scène in tot stand kunnen brengen en het eere-comitéop het programma, bestaande uit directeur, manager, regisseur, spelleider, inspicient, chef-toorieelmeester etc. het verschil in functie is soms wat precieus ??zorgen alleen voor een goede technische af wikkeling. Amsterdamsche regisseurs kunnen hier een. paar werkelijk ingenieuze lichteffecten gaan bestudeeren, o.a. iri de Chineesche scènes en het choreografisch kunstig en van kleur prachtig ontplooien der rozen. In een niet onaardige proloog herhaalt Louis Davids zijn woorden uit de Amsterdamsche ,,Van Kigen Bodem"-revue, waaruit hij trouwens meer ontleent, maar de rest van den avond brengt dan HET adres voor prima PARKETVLOEREN tegen sterk concurreerende prijzen is FRED. MEIJER Amsterdam v. Baerlestraat 160 - Tel. 25615 - Gev. 1908 juist dat genre, wat hij zelf aanvalt. Ook gaan zijn Amsterdamsche Schlagers er in den Haag niet zoo glad in en hij moet het succes deelen met iemand die ik na jaren met genoegen terugzag, omdat zij haar werk met zooveel temperament blijft doen: Louisette, met nieuwe en goede, tot sketch uitge werkte liedjes vanArmand Haagman. Christine Nesnah, de bekende Amsterdamsche commere, bereikte zooiets ondanks haar mooie stem alleen in een sentimenteele, maar toch wel sterke Zeedijk-scène. In de Amsterdamsche revue, die Dat snap je niet" heet dat echter het eenige was, wat ik snapte kan het stel komieken Deef Goubitz en een zekere Kees van Dam, handig opspelen, maar wat zij hier zeggen, is meestal niet aardig. Voor de rest is deze revue een min of meer folkloristische curiositeit. Van speurtochten voor het goede doel naar de volkscabaretjes op den Haarlemmerdijk en in de Ferdinand Bol en omgeving, de halfwereld van wat de puriteinsche tooneelliefhebber op zichzelf reeds de halfwereld noemt herkende ik hier vele tricotjes, en het enthousiastoptreden van al deze kleine goden en godinnen was nog niet het onvermakelijkste van den avond. ten De Lakenhal", te Leiden. Tentoonstellingen van oud Tin. Tot l Aug. De Bron", 's-Gravenhage. Perkament Batik van F. van der Hoef?Van Rossem en Grafisch werk van G. van der Hoef. Tot l Augustus. Voor de Kunst", Utrecht. Teekeningen en Grafisch werk van Floris Verster. Tot l Augustus. Pulchri Studio. Den Haag. Tentoonstelling van Indonesische Weefsels. Tot 10 Augustus. Kunstzaal Willem Brok, Hilversum. Schilderijen van verschillende meesters en krijtteekeningen door Mevr. Brok. Tot I September.