De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 30 juli pagina 20

30 juli 1927 – pagina 20

Dit is een ingescande tekst.

20 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 30 JULI 1927 No. 2617 L I: Rijm-Kroniek Het njarig bestaan van het Ministerie Poincar door MELIS STOKE Ter gelegenheid van den eersten verjaardag van het kabinet Poincaréheeft de Fransche Ministerraad een feestelijke lunch gehouden. Gemetseld met cement op 't roestig parlement houdt, sedert twaalf maanden, dit kranig cabinet 't regeeringshuis bezet en zegenrijk zich staande.. Men bood dus Poincar een prachtig déjeuner. De hemel heeft gegeven, dat 't kabinet zoowaar tot koffie en sigaar in leven is gebleven.. Er werd bij 't voorgerecht in 't icëlkomstwoord gezegd'; Er is nog steeds gén crisis. ." En bij de consomm Vroeg witjes Poincaré: Nog altijd geen surprises.?" Bij de Saumon du Rhin kwam 'n telegram. ,.. E n f in..' zoo kreten plotseling allen.. Men greep naar zijn lorgnet en las.. Maar 't kabinet bleek nog steeds niet gevallen.. Toen, bij de Entrecöte, schrok iedereen zich dood, daar er getelefoneerd werd. . Men keek naar Poincaré, maar deze deelde mee, dat 'r niet geïnterpelleerd werd. Bij de Pdtéen croute kreeg men weer juist wat moed, toen er wér wat aan de lucht was Een bode uit de Sant bracht 't flauwe grapje, mee,. dat iedereen onMucht was Bij de Homard-aspic ontstond er een paniek. Een dagblad dat gehaald was: vermeldde dat de franc, opeens de but en blanc, een punt of drie gedaald was Maar bij de Epinards vertelde een redenaar die 'n briefje had gekregen, dat op de beurs Goddank, ten slotte nog de frank n puntje was gestegen.. Zoo kwam men lol de Glaces. . En ieders oordeel was dat (?allen klopten even ) 't bewind van Poincar tot den Melon Glac nog wel zou blijven leven. . . . Het zweet brak bij het fruit het heel gezelschap uit. . Toen men de vruchtenschalen in 't rond had geserveerd, vroeg men geagiteerd: Zou hij de koffie halen. . ?" Bij 't rondgaan der bonbons begon men: God met ons en Poincaré" te zingen. Tot nog toe ging het goed, maar 'n kabinet ontmoet zoo onverwachte dingen. . . ." Toen ging de koffie rond. en plotseling ontstond een sauve-qui-peut ter deure,. . (daar stond de pers op wacht) Men schreeuwde uit alle macht: Er kan niets meer gebeuren. ..." Men bleef met een sigaar nog even. bij elkaar, om haastig op te doeken. En dat was ook maar goed, ,,Want zeide men men moet het noodlot nooit verzoeken. ." Dus haalde Poincar het slot van 't déjeuner. En sommige kranten schrijven het ongehoorde feit, dat (met brutaliteit) hij nog wel best een tijd, zijn critici ten spijt, bij de gezelligheid had kunnen plakken blijven. . RadiO'Rubriek CHARIVARIA De Telegraaf geeft den iriteekenaren geen woordenboeken ten geschenke, maar schrijft toch: Een diepe drive op O's bacfchand, zoo au en dan een ? lob en een vlijmscherpe pass langs zijn forehand. Een London fog van poussière. Witte manteaux. Eèn'gids interpret. Nice heeft kleine boetiekjes. Het oude auberge-stelsel. Hydroavions. Het was even een tentation. Een groote passagierssteamer. Heerencravates. n'En parlóns plus." den in de in beslag genomen boeken." (Mohamm. H. in de N. K. C.) ,,De persoonlijkheden in dezen open brief acht ik geen antwoord waard en laten mij koud." (U. D.) En warempel, gelijk Beets eens zong, ze nemen de petjes af." (Prof. C. i. h. U. D.) Meestal echter zong hij zijn eigen liederen. ONZE TEEKENAABS Spr. zei dat deze dagen staan in het (f van heilige verplichting." (N. R. C.) ,,De fondsenmarkt stond in het cT der naderende Pinksterdagen." (Pr. Zw. en Ov. CrJ De Residentie staat in het cf van het internationaal toerisme. Onze tijd staat in het (f der fijntechniek." (Kamp.) Zijn studie stond in het r? van de be roemde orde van Vignola." (O. H. C.) Deze avond zal geheel in het ronde en frissche Zeeuwsche cT staan." (H. D.) DE NOMINATIEF-ACCUSATIEF CON STRUCTIE Dit alles is verantwoord en kan men vinOPTIMISME Ik vroeg of het niet kan voorkomen, dat er valsche diamanten werden verkocht. Dit was een onmogelijkheid." (N. Ap. Ct.) De korte golf door Dr. A. DUBOIS TP\E proeven welke plaats vonden tusschen het radiostation van Poldhu en het jacht Elettra" in 1923, geschiedden onder de volgende om standigheden : In Poldhu was opgesteld een korte golfzender, welke werkte met een golf van ca. 9 M. De energie van het station kon opgevoerd worden tot 20 K.W., terwijl naar verkiezing met een gerichten dan wel met een ongerichten zen der gewerkt kon worden. Het jacht Elettra" was voorzien van een gewonen ontvanger, welke in staat was de golven van ongeveer 100 nieter behoorlijk op te nemen. Gedurende de proeven heeft het jacht hoofdzakelijk zich bewogen in Zuidelijke richting, waarbij als verste afstand werd bewerkt de Kaap Verdische eilanden. Gedurende deze proeven werd uit Poldhu gezonden met een energie, van 12 K.W. in de antenne, terwijl herhaaldelijk ontvangststerkten ge meten werden van 150?300 microvolt per Meter. Deze aanvankelijke proeven waren zoo veelbelovend, dat men thans proeven nam met een ontvanger opgesteld aan boord van het S.S. Cedri-c" dat naar NoordAmerika voer. Hiertoe werd de ener gie van Poldhu opgevoerd tot onge veer 20 K.W., terwijl de golflengte werd teruggebracht tot 92 M. De benoodigde energie werd ver kregen door 2 oliegekoelde lampen, terwijl, teneinde de golf zoo constant mogelijk te maken, men gebruik maakte van een zgn. stuurkririg. Op de Ccdri.c" was het mogelijk om over afstanden van ongeveer 2500 K.M. regelmatig te ontvangen. Gedurende deze proeven werd aan de Marcotii Mij. een verrassing bereid doordat zij plotseling het bericht ontving, dat de proeven in Australi zeer goed gehoord waren van 5 tot 9 uur 's ochtends en zeer voldoende ontvangst mogelijk bleek. l'it deze berichten van Australië, bleek, dat gedurende de ochtendperi ode de golven waarschijnlijk niet volgens den kortsten weg, dat wil dus zeggen uit Engeland oostwaarts, doch volgens den langsten weg, njiil. over den Atlantischen Oceana en den Stillen Oceaan, over een afstand van ongeveer 12000 nautische mijlen goed hoorbaar waren, terwijl zij gedurende den nacht over de oostelijke route over een afstand van ruim 9000 mijlen goed hoorbaar waren In Canada werd vastgesteld, dat het mogelijk was gedurende 10 uren van de 24 te ontvangen. Deze proeven gaven een dusdanig onverwacht succes, dat men besloot een telefonieproef te nemen, en zoo gelukte het op 30 Mei 1924 met een golflengte van 92 M. en een totale energie van ongeveer 28 K.W. be hoorlijke telefonieoverbrenging naar Australiëte verkrijgen. Dit aanvankelijke succes heeft de Marconi Mij er toe geleid zich met alle kracht e toe leggen op de ontwikkeling der korle golf-telegrafie. Al spoedig bleek, dat men bij 100 M. golflengte niet moest ophouden, doch dat men steeds verder moest doorgaan en eindelijk werd vastgesteld, dat voor dagverbindirigeii als regel golven tus schen de 10 en 20 M. gunstig waren en als nachtverbindingen golven tus schen de 30 en 40 M. Het spreekt wel vanzelf, dat tal van physici zich oogenblikkelijk aan liet werk gezet hebben, teneinde een ver klaring te vinden van de verschijnselen welke oogenschijnlijk zoo in tegen spraak waren met de tot nu toe heerschende opvattingen. Inderdaad heeft het werk, dat op dit gebied verricht is, door de Nederlandsche physici Prof. Dr. Jhr. Elias, Dr. v. d. Pol en de Engelsche physici Appleton en Eckersley belangrijk bij gedragen tot een betrouwbaar inzicht in bovengenoemde kwesties. Volgens de thans vrijwel algemeen heerschende opvattingen kan men thans zeggen, dat bij de uitzending verschillende stralen worden uitge zonden, welke gedeeltelijk als het ware aan de aarde blijven kleven en langs den aardomtrek rond loopen, terwijl een groot gedeelte van de energie in het luchtruim wordt ge slingerd. Deze laatste energie nu gaat niet verloren, doch worden de stralen, welke naar boven worden uitgezonden, zoodra zij de z.g. heavyside-laag raken, gedeeltelijk omgebogen en weder teruggekaatst, zoodat zij op bepaalde plekken het aardoppervlak weer bereiken. De snelheid van buiging in de heavyside-laag is mede afhanke lijk van de golflengte. Theoretisch kan worden uitgerekend, dat, wanneer men de golven steeds meer en meer verkort, er een oogenblik komt, dat de straal niet meer teruggebogen wordt door de heavyside-laag, doch verder opwaarts wordt gebogen en zich verder van de aarde af beweegt. In dat geval zou men dus als het ware een gat in de heavyside-laag hebben geschoten. De vraag is nu opgeworpen, hoe het mogelijk is, dat men op plaatsen, waar de stralenbundel de aa,rde eigen lijk niet raakt, toch eenigszins ont vangst kan hebben. Hiervoor zijn 2 verklaringen.: 1°. De bovengenoemde directe straal welke echter zeer spoedig wordt afgedempt en dus vrijwel buiten be schouwing kan blijven. 2°. De tweede verklaring is het zgn. diffusie-verschijnsel, waardoor kleine gedeelten van den stralenbundel ver spreid naar beneden komen. Men kan dit eenigszins vergelijken met den stralenbundel, welke wordt uitge zonden door een zoeklicht. Het zal ieder wel eens opgevallen zijn, dat. ofschoon men den stralenbundel van een zoeklicht ver over zich heen ziet gaan. men toch den bundel als zoo danig duidelijk kan /.ieii. Dit is een gevolg van het feit, dat kleine ge deelten van den lichtbundel door kaatsing in de hoogere luchtlagen zich van den hoofdbundel los maken en een indruk op het netvlies te weeg brengen. Tevens geeft bovenstaande een ver klaring van het verschijnsel, dat op een zekeren afstand rondom den zender de teekens van de korte golf zenders niet of slecht kunnen worden opgevangen. Dit is dan het gevolg van het feit, dat de zgn. directe golfniet meer aanwezig is, terwijl de tegen de heavyside-laag teruggekaatste straal geen ontvanger rondom den zender treft, doch als het ware er over heen schiet. Deze afstand wordt door de Engelschen en Amerikanen thans aangeduid met den naam ,,skip" dislance. LINCOLN de meest volmaakte wagen JAN LIMBACH- Haarlem TYP.: AMST. BOEK- EN STEENDRUKKERIJ, V/H ELLERMAN. HARMS & CO.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl