Wo. 2621 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 27 AUGUSTUS 1927 17 Uit het kladschrift van Jantje Alida's croquante croquetjes door ALIDA ZEVENBOOM CHARIVARIA ENEER heeft twee nichtjes uit den polder over, echte nichten, dochters van zijn zuster die met een heereboer getrouwd is. Dus geen Parij sche waarvan meneer altijd den mond vol heeft als hij uit die stad Belials terug komt, al moet ik zeggen, dat het eigenlijk niet vreemd is omdat hij nog al familieziek schijnt te zijn. De eene nicht heet Jaap en de andere Piet, wat ik voor meisjes van even twintig nog al vreemde namen Vind, al moet ik zeggen dat ze stevig Hollandschklinken,|\vat meneer Charivarius plezier zal doen. Jaap is blond en nog al groot van stuk, Piet is donker en een hittepetit. Maar ze zijn erg hartelijk, dat moet ik . zeggen. Vrijdagavond zijn zij gekomen en Zaterdagmorgen heb ik me toch een schrik gehad. Ik stond in de eet kamer brood te snijden toen Piet naar beneden kwam en tegen Leent j e zei, die net bezig was de gang te stof zuigen: Leen waar is Tante?" Ik dacht, dat ik door den grond zonk en het mes beefde in mijn hand al ben ik van nature niet erg beverig, dat kan u meneer Pierre vragen. Leentje begon te giebelen en zei: Tante is in de eetkamer". Wat raar, zei Piet maar ze zei niets en ging naar binnen en nu was het misschien niet erg handig van me maar u kan begrijpen hoe ik mijn tramontanen kwijt was en ik was zoo onvoorzichtig te vragen: heeft u oom soms wat gezegd, juffrouw Piet ? " Oom wat gezegd? vroeg Piet onnoozel, maai* die meisjes uit den polder kun je niet vertrouwen al doen ze onnoozel en waarom zou meneer, die eigenlijk een schuchter mensch is, niet langs dezen weg.... Omdat ik u aan Leentje hoorde vragen naar Tante, zei ik. Was dat misschien met een bedoeling, als ik vragen mag? Natuurlijk was het met een bedoeling, zei Piet. Wat kan ik er anders mee bedoelen? Kind, zei ik en ik ging er bij zitten want ik voelde mijn knieën wat slap worden, kind, zei ik, houd je me niet voor de mal? Maar waarom, zou ik? zei Piet. Is dat zoo vreemd dat ik naar Tante vraag ? Hij heeft eens juffrouw Ali tegen me gezegd en als dat spook uit de Lairessestraat er niet tusschen was gekomen... . Piet, zei ik, je weet niet wat je daar zegt, kind, kom in mijn armen, ik moet je een zoen daarvoor geven ! Je oom is een schat en wat hef om me zoo te waarschuwen. Net iets voor hem ! Maar kunt u me nu niet zeggen waar Tante is? vroeg het kind dat van ongeduld begon te trappelen. Maar hier is je tante, je aan staande tante. Piet ! Ik ben het, ik, ik ! ! Toen begon Piet te lachen zoo als ik nog nooit een boeredochter uit een polder heb hooren lachen. Ze moest er op een stoel voor gaan zitten en ze stikte bijna. Ik werd een tikje nijdig, dat kunt u begrijpen. Ik zie heelemaal niet in dat er iets om te lachen is, zei ik. Uw oom is drie of vier en zestig en ik ben twaalf jaar jonger. Dat kan navraag velen en kookt er een zoo fijn bot als ik en wie houdt er van kalfslever met een schijf je als ze door Tante is klaargemaakt ? Maar Tante.... -?En ik hoop voor jullie een lieve, goeje tante te zijn. Ik heb het al lang gevoeld dat het komen moest. . .. En daar kwam het. Meneer deed de deur open en het eenige dat ik uit kon brengen was niet anders dan: Wim En ik gaf hem een zoen op zijn wang dat het klapte. Piet gilde van de pret, Wim keek of hij een klap inplaats van den eersten kus der minne gehad had en Jaap stond in de deur te dansen en riep: O, oompie, dat had ik van u toch niet gedacht ! Meneer keek van de een naar de ander en was beduusd. Een lange verkeering hoeft het niet te zijn, zei ik. Wij kennen elkaar Te Parijs hebben de communisten getracht door het vernielen van vele zaken de terechtstelling van Sacco en Vanzetti ongedaan te maken. Het is hun niet gelukt. Wij, POLYGLOTTEN Mlle Mireüle verleende dezen avond haar medewerking als chansonnette." (N. C.) ,,Ah, vous voulez crire un beau article?" l H. P.) BEPROEVINGEN In antwoord op uw schrijven betreffende uw 'gewijzigden betonopzetter bericht ik u, dat ik kennis genomen heb van de resultaten der beproevingen. Indien de resultaten even gunstig blijven als bij de beproevingen, acht ik dit systeem goed." { Brief Gemeent. Bouw- en Woningtoez. Amsterdam) ,,München staat in het teeken (waarom heeft Charivarius hier toch zoo tegen?) van de schoonheid?" (De Vrijh.) Waarom? Omdat 't me dood ver veelt. DE MEEBLOOZEN De beambte gaf hem zonder meer een schop." (Sum. Post) Men voorkome, dat iemand die is afge keurd, zonder meer zich bij een anderen arts kan vervoegen." (Mij. v. Geneesk.) De minister heeft zonder meer alle waar borgen laten vervallen." (L. D.) Een stuk Roomsche plicht zonder meer." (N. Haarl. Ct.) HET RHYTHME-PROBLEEM OPGELOST Wat doet het rhythme? Dit probleem is thans opgelost: kloppen. Dr. W. van Ravesteyn schrijft in de Gr.: De Wcstersche wereld, waar het rhythme van den arbeid sneller klopt." The proof of the pudding is the eating," schrijft het Wbl. v. G. en M.O. Wij verkiezen dezen korteren vorm boven den Engelschen: The proof of the pudding is in the eating." Hij was de eerste stichter van de Haagsche Courant." (Corr. Bur.) De volgende hadden toen natuur lijk gemakkelijk werk. Kenners zeggen: MIJ smaakt allén eem BROCHES Cigaret' ? genoeg, wat jou Wim? Maar Wim werd blauw en daarna bleek en vroeg wat dat beteekende. Toen stond dat ellendige monster van een Piet op en kwam het er uit, onder tranen en gillen van het lachen: Ik vroeg Leentje waar Tante was en die zei: in de kamer" en daar was niemand anders dan juffrouw Alida en die denkt dat oom.... En zij snikte het alweer uit. Toen ging er meneer een licht op. Dat ' is hier een afschuwelijk misverstand, zei hij droog. Mijn BOOTZ' ORANGEADE TRIPLE SEC ^"^^*^^" ** r s^A r>>. r nichtje bedoelde met Tante" niets. anders dan een zekere gelegenheid, zoo heet die in den polder. Juffrouw Alida, u wil straks wel even op mijn kamer komen. Toen lachte Piet niet meer, dat moet ik zeggen. . Oom zei zij, het is mijn schuld. Ik had moeten begrijpen dat in Amsterdam. ... Meer heb ik niet gehoord wat er gezegd is. Ik ben naar mijn kamer gevlogen en ik was zoo ontdaan dat ik een glaasje rum genomen heb oni weer op mijn verhaal te komen. Over het onderhoud dat ik met meneer had, zal ik me niet uitlaten. Ik ga met October veranderen en dan hoop ik dat ik nooit meer deernen uit den polder tegen het lijf zal loopen. Ik beloof u, dat ik niet zoo heel vrien delijk tegen ze zijn za]....