Historisch Archief 1877-1940
DE fÜENE AMSTERDAMMER VAN 10 SEPTEMBER 1927
No. 2623
;*?
*»
v **
£'
l,,t
? iv
f,
tf:'
iV
^
4;
w:
Jhr. Mr. F. Beelaerts van Blokland,
Minister van Buitenlandsche Zaken,
Voorzitter van de Nederlandsche
Delegatie te Genève.
Het allernieuwste op het gebied der bewapening : een monster
kanon voor het beschieten van vliegtuigen.
SPREEKZAAL
Kunstenaarsmisère
1"~\ B heer A. H. v/d. Feen die in uw blad een
tip" gaf aan kunstenaars en publiek over
de ontwijfelbare oorzaak" der misère onder
eerstgenoemden, maakt een rekensommetje en be
cijfert, dat een schilderstuk van b.v. een halven
vierkanten meter oppervlak met lijst en verf etc.
den schilders ? 15.?zegge vijftien gulden, kost.
Waar is de lijstenmaker die een behoorlijke
hjst immers een factor van beteekenis voor
een wandversiering" voor ? 10.?kan en wil
leveren? En dan meent de heer v. d. F. nog wel,
dat / 15.?erg ruim berekend is. Ik heb pas voor
vier lijstjes waarvan dégrootste 40 X 50 cM. was
/80.?betaald en ik loop ook op de koopjes.
De heer v/d. F. zal de gansche Ned. Schildersbent
aan zich verplichten, indien hij ons dat adres van
dien lijstenmaker aan de hand kan doen.
Wat verder de te hooge prijzen betreft. Inderdaad
zijn er zulke gevallen. Maar generaliseeren is
fout. Op de laatstgehouden tentoonstelling van de
Ver. de Brug" waren prachtige schilderstukjes,
en niet eens van de eerste de beste, waar maanden
lang aan gewerkt was, te koop voor ? 300.?Maar
ik moet toegeven, ze waren niet 50 bij 100 cM.,de
heer v/d. F. schijnt echter niet te weten, dat de eene
schilder heel anders werkt dan de andere, want
een schilder die vlijtig is, behoorlijk acht uur per
dag werkt en niet uit luiheidsdrang op de divan
gaat liggen wachten op inspiratie, werkt hoogstens
zeven dagen aan een stuk van een halven M2".
Elke schilder die er langer over doet is lui of
verknoeit z'n tijd. En een schilder die meerdere
doeken maakt 'en uit artistieke overwegingen
slechts een daarvan wil tentoonstellen en
verkoopen zoo een, nu ja die is ook waard dat hij
armoe lijdt. Elke week minstens een schilderij
van minstens Keen halven vierkanten nieter
er bljjftjiogJtijdTgenoeg over voor^om^schetsen
of ontwerpen voor andere dingen te maken"
A ? 100. 52 x f 100 = ? 5200. Gaat af 52 x ? 15.
= ? 780.?. Blijft over ? 4420 per jaar, dat is toch
een behoorlijk inkomen?
Er is slechts een bezwaar. Er zijn duizenden
schilderij-ma/cers zegt v/d. F. (de eenigo juiste
benaming voor zulke worst-, pardon schilderijen
draaiers).
Laten wij aannemen, dat er in ons land slechts
duizend zijn 1000 x 52 schilderijen = 52.000
per jaar alleen voor ons goeie landje. Als die niet
alle verkocht worden, ja dan zullen de schilderijen
makers uitverkoop moeten houden zooals elke
gewone nuchtere zakenman.
Er is ook niets tegen als er maar verkocht zou
worden. Maar ik vrees dat ook dan nog vele werken
onverkocht terug zouden komen, want zoolang
nog een groot deel van het publiek niet kan zien
wat een goed uitsluitend vakkundig gesproken
en een slecht schilderij is, zoolang zullen er
slechts weinigen ? 100 uitgeven voor een schilder
stuk. Kijkt u maar eens de binnenkamers en salons
van gegoede burgers na, de grootste prullen hangen
aan den wand.
Op de Ver. De Brug" is voor het eerst hier in
ons land de mogelijkheid geopend om in huurkoop
te koopen. U ziet, wij zijn zakelijk, nuchter.
Waarom zou men wel een auto of piano in huurkoop
koopen en geen schilderij ? En ook de
minderwelgestelde kunstliefhebber krijgt zoodoende
een kans.
Zoodra nu de behoefte aan een goede
wandversiering bij het publiek even sterk ontwikkeld is
als de behoefte aan muziek in huis, zoodra zal de
misère der kunstschilders minder worden. De
kwestie van meer steun van Rijk en Gemeente in
den vorm van subsidies van ver. of opdrachten
laten wij nu maar onbesproken. Laat de heer v/d.
F. eens nazien hoe karig de schilders gewaardeerd
worden in vergelijking b.v. met musici of
tooneelspelers.
De ontwijfelbare oorzaak" van de misère der
schilders schuilt dan ook niet in de prijzen die zij
vragen, och kom, dat zijn slechts enkele
onverstandigen. De kwestie is wel wat ingewikkelder.
Maar een der hoofdoorzaken is hierin gelegen.
dat het publiek geen behoefte heeft aan schilder
kunst omdat ze niet kleurgevoelig ontwikkeld is ert
over 't algemeen ook niet genoeg onderscheidings
vermogen bezit om goed werk van slecht werk
teonderscheiden.
JAN VISSER..
(Van redactieieeye
bekort)Risico
_ Tn uw blad van 3 dezer bracht de WelEd.
GestrHeer Mr. E. van Bolhuis een belangwekkend stuk
over Notaris en risico". Mogen we nu ook eens;
het risico beschouwen, dat de burgerij loopt,
inverband met de al te veel voorgekomen
malversatiën in de laatste jaren gepleegd, door hen,
diehet in hen gestelde vertrouwen zoo deerlijk mis
bruikt hebben? Was dat vertrouwen lichtvaardig?'
Geenszins. Men kiest zijn medicus of rechtsgeleerde,
nadat men zich naar de betrouwbaarheid van den
persoon tot wien men zich vervoegt, goed heeft
geïnformeerd. Bij een Notaris acht men de nood
zakelijkheid daarvan uitgesloten. Bij hém toch,.
benoemd en aangesteld door de Kroon, die bij het
uitoefenen van zijn functie onder een zeker toe
zicht van den Staat blijft (immers bij tijdelijke
afwezigheid is hij telkens tot het doen van
mededeeling daarvan verplicht), voelt elke cliënt zich
veilig. Het groote publiek en zeker ten platten
lande, ziet nu eenmaal in die officieele benoeming
een waarborg. Bestaat er niet een annaloog verband
in het risico dat de Notaris loopt, in het geval door
Mr. v. B. beschreven en het risico dat de Staat
moest loopen, ingeval burgersg eruïneerd worden,.
door eene misdraging van een der enkelen door
den Staat aangewezen vertrouwenslieden ?
Door meer bevoegden wordt dit onderwerp wellicht
van voldoende beteekenis geacht, om het nader
uit te werken. Zou het verschaffen van Cautie of
borgstelling bij de benoeming niet verplichtend,
kunnen gesteld worden?
C.
&v
: t
t