De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 10 september pagina 18

10 september 1927 – pagina 18

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 10 SEPTEMBER 1927 N». 2623 'S' DEN GEHEELEN NACHT letófert DEN GEHEEL] ENERGIE HEBBEJ Démanier waarop men in bed ligt heeft zeer veel invloed op hoe anen zich den anderen dag voelt. Het is niet voldoende om zich ,,een ander mensch" te gevoelen den volgenden morgen indien gy U des 's middags uitgeput zijt en 's avonds niet fit genoeg voor den Charleston. Moderne tijden leggen beslag op Uw energie den geheelen dag en het beste recept is de ouderwetsche slaap 4en geheelen nacht door, en natuurlijk is daarvoor een eerste vereischte: de matras. De ,,Vi-Spring" is het laatste woord op gebied van slaap wetenschappelijk samengesteld. Zijn duizend gerulschlooze springveertjes wiegen U onfeilbaar in slaap; zacht «n meegaande'.voegt hij zich naar elke beweging van Uw lichaam «n bewerkt de algeheele opfrissching van lichaam en geest, welke de meest gezegende rust schenkt. De Vi-Spring" is een bovenmatras, welke gebruikt wordt op een Vito", Springbak, Ketting- of geweven staaldraadmatras of op elke gebruikelijke ondermatras. ?' Vraagt een eerste klas Bedden- of Meubelzaak U eea Vi-Spring" matras te «oonea. Een getiltutreerde catalogus wordt U op aan vrage gaarne toegezonden. k, «ffliraal-Ageit TOOI Holland: B. I. L. i. WILLHSE, ALB. THIJMSTBAAT 32. AMSTERDAM, TeM. O. 29432. Benige Fabrikanten: THE MARSHALL PATENT MATTRESS Co. Ltd. 16, Vi-Spring Works, Victoria Boad, Willesden Junction, London N.W. 10. Vi-Spring Matrassen zijn te bezichtigen en tevens verkrijgbaar bij de firma KOLDEWEY & CORBIÈRE Leidschestraat 30 Amsterdam* AUG* KAUPMANN P. C. Hooftstraat 113, Amsterdam Telefoon 23308 Speciale aanbieding Linnen Goederen Zwaar linnen gerstekorrel droogdoek .... 65 cent Zuiver linnen handdoek 65 cent Zuiver linnen Tafellaken, maat 130 x 165 c.M. f 4.50 Bijpassend Servet 75 cent FEUILLETON: Een filmheld voor honderd jaar door ANDREAS LATZKO N" Tl VEII VEILINGGEBOUW DE ZON L. GIJSELMAN & ZOON Gevestigd 1823 Singel 118?120 en Blauwburgwal 15, AMSTERDAM. Heden, Zondag en Maandag KIJKDAGEN van KOSTBARE INBOEDELS enz. VEILING: DINSDAG 13 SEPTEMBER en vele volgende dagen. Catalogus a 25 cent verkrijgbaar. dagen, l l GERARD B. RIJKE Jr. BINNEN ARCHITECTUUR KEIZERSGRACHT 559 - Telef. 30559 Complete Meubileering p BECIBS honderd jaar geleden werd in het Fransche stadje Macon, hoofdzakelijk bekend om zijn voortreffelijkenwijn,een man begraven, wiens grafrede den geestelijke van zijn parochie in de grootste verlegenheid bracht. Niet dat er een vlek rustte op den naam van den overledene. Eerst tien jaar vóór zijn dood in de stad opgedoken, had hij de dochter van een aanzienlijk burger gehuwd en als welgesteld en tevens weldadig man werd hij algemeen betreurd; alleen zweefde er om zijn herkomst een geheim dat zelfs zijn weduwe niet had weten te doorgronden; evenals Lohengrin had hij zelfs in de echtelijke intimiteit niet verraden, vanwaar hij gekomen was. Onder een valschen naam, op vervalschte papieren ge trouwd, liet hij ook op zijn grafsteen den vreemden naam beitelen, gewaar schuwd door de voorbeelden van Mirabeau, Voltaire, Bousseau, die allen plechtig bijgezet in het Pantheon, later uit het graf gehaald en op een kerkhof in de buurt neergeworpen waren. Waarschijnlijk zouden prefect en geestelijke uit de Bestauratie ook den braven wijnhandelaar in Macon de gewijde aarde hebben ontzegd, als het uitgelekt was, dat hij met zijn waren naam Jean Baptiste Drouet heette ! Op een valsche verklaring het graf binnengesmokkeld, mocht zijn ge beente ongestoord vergaan, maar van hem zelf, van zijn veelbewogen aardsche leven bleef in 't geheel geen tastbaar spoor over, alsof de rol, die hij in de geschiedenis van Frankrijk, en men mag zonder overdrijving zeggen, in de geschiedenis van Europa gespeeld had, door een tooneelspeler was vervuld, die, afgeschminkt, als een gewoon burgerman in het straat gewoel verdwijnt, en slechts in de herinnering van zijn publiek als heldenfiguur blijft leven. Het was ook werkelijk, alsof op een bepaald wachtwoord, de eenvoudige boerenjongen Drouet, van nature aangewezen om evenals vader en overgrootvader in zijn geboortedorp een rustig kruideniersbestaan te voe ren, volkomen argeloos zijn intree deed in de wereldgeschiedenis ! In hemdsmouwen, de stakige beenen in grove kousen en schoenen zonder gespen, stond hij in den zwoelen oamiddag van den 21sten Juni 1791 np het marktplein van zijn geboorte plaats Sainte Menehould, slecht ge humeurd, omdat 's ochtends een door reizend buitenlander in de herberg aan de overzijde van paarden had gewisseld, in plaats van, zooals het behoorde, bij hem, den postmeester van het dorp, zijn nieuw span te nemen. Achter zijn rug in den stal schuifelden ongeduldig zijn paarden en versterkten zijn ontstemming over de hem ontgane winst, toen daar bij de ondergaande zon, uit de richting van Parijs, twee geweldige calèches kwa men aanrijden die opnieuw voor de herberg stil hielden ! Niet het flauwste vermoeden, zelfs niet eens gewone nieuwsgierigheid,, niets dan zijn geprikkkelde boerendorst naar geld joeg Drouet de vijf passen over het plein heen, om die vervl kerels in 't gezicht te kijken, die hem zijn recht matige gewin onthielden. . . . Als op dit oogenblik een profeet zijn schouder had aangeraakt, als een ingeving hem waarschuwend had ver raden, dat hij met deze paar schreden zijn netjes geëffend levenspad verliet en een bestaan op zich nam, waarbij hem een volle kwarteeuw lang veel eer, maar ook kerker, vlucht, ver banning, in een onafgebroken reeks ten deel zou vallen, misschien was hij teruggedeinsd! Maar de glans der avondzon lag vredig op de oude gevels, de schaduwen rekten zich verlangend uit naar de koelte van den zomernacht, niets verried dat dit oogenblik besliste over leven en dood van een vorst en een vorstin, dat het lot van Frankrijk en de vrijheid, de vooruit gang der menschheid afhing van een blik van den postmeester van Sainte Menehould !.... Meer kooplui dan landbouwers, verdienden de Drouets hun brood, geslachten achtereen, zonder het harde ploeteren waardoor het lijf 's avonds uitgeput op de legerstede neervalt. Niet moeizaam gekromd over de aardkluit, hielden zij de ooren open, en Jean Baptiste volgde in de kranten en vlugschriften, die zijn postillons uit het roerige Parijs meebrachten, met hartstochtelijke belangstelling den strijd van de Nationale Vergadering tegen het kabaal van de van alle vrijheid afkeerige hovelingen. Een geweldige schok voer door zijn heele lijf toen er voor de vensterruit van het eerste rijtuig een verdacht bekende vleezige neus verscheen ! Hij? Schreef niet Marat, de vriend des volks", dag in dag uit in zijn blad dat Lodewijk vluchten en aan. de spits van zijn buiterdandsche huurlingen naar Parijs terugkeeren zou om de jonge vrijheid te nekken:1 Was hij dat werkelijk, zat daar werkelijk de koning in het rijtuig, dan was er geen minuut te verliezen ! Als hij eenmaal in Metz bij zijn getrouwen Bouilléwas aange land, dan schreef hij de wet voor; de oude, verdrukkende ongelijkheid, het overgeleverde onrecht werd weer recht, en Frankrijks beste zonen, vadertje Mirabeau, Pétion, Barnave, de gebroeders Lameth vielen in beulshanden !.. . . Met n sprong liet huis in, met n blik den vleezigen neus vergeleken met dien van den koning op een zilveren daalder, toen in vlie gende vaart het beste paard gezadeld en Drouet galoppeerde weg, de toe komst meedragend in de zadeltasch. Maar op straat wemelde het van patrouilles, die Bouilléhad uit gezonden, om de vlucht der majes teiten heimelijk te dekken. De een zame ruiter die als een razende dwars door alles heen joeg, kon niet onop gemerkt blijven; twee onderofficieren, die het meest vast in den zadel zaten, kregen de opdracht, den verdachte op te vangen, levend of dood, maar in ieder geval voor hij de volgende plaats bereikte. , ^ En toen hield de wereldgeschiedenis een uur lang haar adem in, verleden en toekomst hielden een wedren. Aan de Oostelijke grens van zijn land aange komen, met zijn troepen ia den rug, met alle lafaards en succes-aanbidders, die vijfentwintig jaar later van Napo leon overliepen naar Lodewijk XVIII als wegbereiders, tot verraad gereed, vóór zich, zou de koning de Nationale Vergadering naar huis hebben ge stuurd, en de jonge Bonaparte, die op datzelfde uur in zijn ganizoenstad den roman van Werther's lijden

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl