DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 10 SEPTEMBER 1927 '"" Voor Vrouwen , il. it's Tevredenheid door S. BOS Met teekeningen voor de Groene Amstsrdammer" door Nora Schnitzler chtend 10 uur. 't Zaaltje is aan kant, 't zonetje kijkt naar binnen, de bloemen zijn rond gebracht, m'n liefje, wat wil je nog meer?" denkt juffrouw Pietersen, terwijl ze eens lekker tegen haar stapel kussens gaat leunen. Of ik een koppie beïjon lust? Nou, en of hoor, ik ben nergens vies van !" Ze heeft behoefte aan een praatje maar schijnt niet precies te weten hoe ze de conversatie op gang ?zal brengen. Dan steekt ze van wal: dit zou nou me zesde geweest zijn ! Nou bén ik al zes keer in me zelfde pesjon geweest en 't bevalt me altijd weer «ven best, ik kan 't rikkemedeere hoor I" Ja, de rijkelui gaane zomers naar buite, ik ook, -altijd naar me vaste pesjon 2 weken en asse ze 't goed met me make, 3 weken ! Ik ruik de koffie ?jnensche l Genoegelijk kijken haar pientere bruine oogen ?naar haar lotgenooten, haar grove werkhanden ?strijken over 't laken, om een denkbeeldig plooitje -of kruimeltje te verwijderen. Deze weken van rust, .goede voeding en verzorging, zijn werkelijk voor -die vrouw een genot, waarvan ze, nu haar leed ?eenmaal geleden is, dan ook volop geniet. En 't leukste is, ze steekt het niet onder stoelen en ban ken, maar laat haar tevredenheid voelen. Wel een wonder! Want, niet waar, wanneer men Alles lekker vindt en overal van geniet, loopt men Jeans dat anderen denken, dat men thuis niets gewend is en dat is al 't ergste wat een mensch -overkomen kan. Precies doen of 't zoo hoort! is dikwijls de tactiek. Me man en me kindere, vervolgt juffrouw Pie"terse, die binne fijn verzorgd en me baantje blijft ?voor me ope." Ik heb drie schoole en 2 kentore'!" Werke, nou, dat hè'k me heele leve gemoete ?en hard ook." En dan, met de duim, over de schou-der, wijzend naar een paar zusters die aan 't werk zijn, die denke dat ze werreke motte, maar dan anot je mijn zien, maar kompelemente die wacht ik nooit af." , Ze komt in actie, zit recht overeind, druk te .gesticuleeren. Op me ketoor kwam een nieuwe chef, «lie zegt tegen me doe jij eerst mijn hoek j e even?" Ik zeg jij ? wat jij ? Jij bint hier evenveel als ik en jij komt pas kijken en ik bin hier al jare, jij heb niks te jije tege mijn, als jij dat maar begrijpt!" Ze krijgt een kleur bij de herinnering alleen al. Alle vrouwen geven bewijzen van instemming flink zoo, ja mensch laat je de kaas niet van je brood ete precies goed gezeid ! l" Juf. P. gloeit, aller oogen op haar gericht. Tijd en plaats zijn vergeten, ze zijn in 't gewone leven terug en strijden mee met juf. Pieterse. Zoo'n chef toch ook ! ! Nee, dan toe 'k slagerije had, minsch, minsch, werreke van 7 tot half acht s'aves en dan voor ne gulden 10." Alle hoofden schudden meewarig Ach, ach, ja, wij arme mensche toch ! Maar s'aves, s'aves een fijn zoodje mee naar huis. Ik heb altijd een groote blauwe schort en daar doene me 't heele soepie in. En thuis zoek ik 't uit en ik kook er soep van, 3 pond groene errete, J pond witte boone en dan al dat vette dril derin. Minsch, minsch wat een soepie !" Ze is in vervoering, wijst, hoe groot de pot wel is, waar ze 't in kookt en hoe lekker 't wel is. Ze heeft aller aandacht, de slechte eetsters grillen, de hongerigen watertanden ! Maar vuil, zoo'n winkel, vuil! met kokende soda alles doen. Je begrijpt ze binne daar maar biefstuk aan 't hakke en beene en vleesch, 't bloed spat tege de mure, en een vet op de grond ! Vol vuur hakt ze op haar plank de biefstuk en beenen klein, de anderen zijn er volop in, zien 't bloed druipen, voelen 't vet glibberen ! ,,Me schoonmoeder doet 't nou zoolang, as ik Najaarspakje Teëkening voor de Groene Amsterdammer" door Hermine IJzerdraai Jurk en cape van lavendelkleurige wollen stof, met randen en sjaaltje van petit gris. Ceintuur van lint in donkerder tint van het bont. Bijpassend hoedje. in me pesjon ben, een mensch mot ook es rust hebbe, zeg ik maar." Ondertusschen is ze doodmoe, door haar rustkuur van dezen morgen, ze heeft ook nog zooveel te uiten, vooral over dat werk, al dat werk, waar van haar leven doortrokken is. En dan ineens deze rust, waarvan ze geniet zonder in haar geest 't werk te kunnen loslaten. Wat vermoeid zakt ze in de kussens weg, maar dan ontdekt ze plotseling iets. Wat zie ik me daar nou, als haast 12 uur 't etc komt zoo. Ik bestel peree en doperretjes vandaag en jullie? De anderen lachen maar wat. Nou he'k alles gehad, beljon. koffie, de noodige bakhies melk, me bed legt fijn en 't ete kompt, maar nou ontbreekt me alleenig nog maar een steek. Zuster ! 't Scherm valt. Dc voeding van een zuigeling met KARNEMELK van OUD BUSSEM -:- kost 30 cent per dag ~tKerkstraat 67 Telefoon 37344 Van Alles Wat p' r* Chrystabel Pankhurst. In de dagen van strijd voor het ?Vrouwenkiesrecht, werkte deze naam in Engeland electriseerend. Mevrouw Pankhurst, met hare dochters Chrysta bel en Sylvia, voerde het leger der suffragettes aan en, men moge be- of veroordeelen, moedige vrouwen waren .het, die menige blinde ziende hebben gemaakt en menige doove hoorend. Maar na Augustus 1914, toen aller aandacht zich concentreerde op het ^werelddrama, hebben de Engelsche -vrouwen hare persoonlijke belangen op zijde gezet en slechts gedacht aan vaderlandsche hulp. De Pankhursten raakten in het vergeetboek, totdat Chrystabel, die in de Vereenigde Staten en in Canada, als lid eener godsdienstige secte, daarvoor propaganda maakt, in Lon den verscheen en ook daar, in Queen's Hall, een Kerstrede heeft gehouden. De Bobbies, die bij den ingang stonden zullen nog wel eens gedacht hebben aan de dagen toen men zeide: wat zullen de Pankhursten nu weer uit gedacht hebben t" De jongeren onder haar gehoor kwamen uit nieuwsgierigheid en hare oude vrienden verheugden zich over haar onveranderd uiterlijk, haar vita liteit, haar stem en oratorisch talent, waarmede zij trachtte haar gehoor tot het eenige ware geloof te brengen, zonder hetwelk de menschheid nooit het vredesideaal zal kunnen bena deren. Kookfilm Door de firma Otto Beyer Leipzig is een kookfilm tezamen gesteld, die, met toelichtingen van de kookleerares Fraulein Meinel, als wandelcursus" door Duitschland rondreist. Oog en gehemelte worden met allerlei heerlijk heden gestreeld en menige kunstgreep aan de huisvrouw onthuld. Bijv. dat men in plaats van een lepel steeds de schuimklopper bij de hand moet hebben, om het aanbranden van spijzen te .voorkomen, omdat men daarmede de geheele massa verplaatst en niet op n punt den bodem raakt, zooals met een lepel. Verder liet men zien, hoe bij het bereiden van mayonaise de olieflesch, op een doek gelegd voor het wegrollen, met een kurk waaruit een driehoekje gesneden, slechts druppelsgewijs zijn inhoud gaf, zoodat de handen vrij bleven voor het roeren van de mayo naise. En meer van zulke gemoedelijke foefjes. Deze film is ook als kookboek met plaatjes" uitgegeven en verkrijg baar bij het bemiddelingsbureau voor betrekkingen der Duitse h huisvrouwenvereeniging, die deze film ook in haar vereeniging laat vertoonen. NELLY feta