Historisch Archief 1877-1940
ir.
Groene Amsterdammer.
redkblad voor Nederland
TRIANON
is tóch gezelliger en
gedistingeerder
ONDER HOOFDREDACTIE VAN G. W. KERNRAMP
Redacteuren: H. BRUGMANS, M. KANN EN TOP NAEFF
Secretaris der Redactie: C. F. VAN DAM
Uitg.: N. V. DE GROENE AMSTERDAMMER
KEIZERSGRACHT 333
AMSTERDAM. C
Alom verkrijgbaar
OPGERICHT IN 1877
No. 2624
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1927
Amsterdam zonder
Wibaut
t T IT de Amsterdamsche kleuren is het rood
verdwenen; in het college van B. en W. zullen
Voortaan geen sociaaldemocraten zitting
hebbenToen vrij hier de vorige maal over dit onderwerp
ehreven, veronderstelden wij dat bij het verschij
nen van dat artikel de beslissing reeds zou zijn
gevallen, wanneer er althans niet opnieuw een
ftink in den kabel kwam.
Inderdaad is het touw wederom in den knoop
getaakt. De gemeenteraadsvergadering van Vrijdag
9 September werd een reprise van de voorstelling
, Van den vorigen Dinsdag. Voor de drie vacaturen
treeden, evenals toen, de sociaaldemocraten
Wibaut en de Miranda en de vrijzinnig-democraat
Abrahams gekozen; voor de tweede maal bedank
ten, alle drie voor de eer; de heer Abrahams, die
de vorige maal zijne benoeming nog even in beraad
had gehouden, behoefde thans geen bedenktijd
Keer en kon onmiddellijk in den breede
uiteen'fcetten, waarom het voor de vrijzinnig-democraten
?iet mogelijk was een wethouderszetel aan te
Hemen.
Na voorop te hebben gezet, dat de eisch der
Boeiaaldemocraten: drie of niets, onbillijk was,
te meer, daar zij het er niet op toelegden een college
van- B. en W. te vormen, dat in meerderheid
democratisch was, maar alleen hun eigen zetels
Verlangden te behouden, achtte hij het niettemin
OBgewenscht mede de verantwoordelijkheid te aan
vaarden voor de verkiezing van een college zonder
?ociaaldemocratische leden. Op drie gronden:
omdat dit college dan een rechtsche meerderheid
zou krijgen, wat niet beantwoordde aan de politieke
constellatie van den raad; omdat het bovendien,
door het ver uiteenloopen van de meeningen der
Wethouders, geen democratisch regeeringsbeleid
«on kunnen voeren; ten slotte: omdat het noodig
tras, dat de sociaaldemocraten, die een derde ge
deelte van den raad uitmaakten, ook directe
bestuureverantwoordelijkheid aanvaardden.
Men moet zich in de politiek niet binden aan
,bepaalde uitspraken; men kan daar altijd ook
anders". De heer Ketelaar heeft deze week den
teer Wibaut, tegemoet gevoerd, dat het woordje
nooit" verboden kost moest zijn voor een er
varen politicus; men kan zich begrijpen, dat deze
gedachte bij hem op den drempel lag, omdat hij
pas had ervaren, hoe lastig het kan zijn, wanneer
men zich heeft vastgelegd.
Immers, vier dagen nadat de heer Abrahams
namens zijne fractie had betoogd, dat de
vrijsannig-democraten zich niet op een
wethoudersSetel konden neerzetten, hebben zij zich daarop
neergevlijd; het is waar, inmiddels was het hun
aangeboden aantal zetels van n tot twee ver
meerderd, maar van de redenen, die hen eerst
fcadden bewogen om het gestoelte der eere aan
anderen over te laten, was er geene vervallen,
althans geene, die steek hield.
Hun bezwaar, dat de omstandigheden in Amster
dam deelneming van de sociaaldemocraten aan het
dagelijksch bestuur der gemeente vereischten, was
onverminderd blijven bestaan; sinds jongstleden
?Dinsdag zitten er in het college van B. en W.,
behalve den antirevolutionairen burgemeester,
<én Katholiek, n Christel.-Histor., twee
Vrijheidsbonders, twee vrijzinnig-democraten, en geen
enkel sociaaldemocraat.
Evenzeer is de politieke samenstelling van dit
college zoodanig gebleven, dat er geen meerderheifl
zal worden gevonden voor wat men democra
tische" maatregelen pleegt te noemen.
Alleen aan den eisch, dat het college in meer
erheid uit mannen van links is gevormd, is voldaan;
maar deze eisch heeft geen wezenlijken inhoud;
de vervulling ervan beteekent niets; in de
belangrijkste vraagstukken der gemeentepolitiek van
thans doet de tegenstelling van rechts tot links
zich niet meer gelden; gezwegen van andere rede
nen, alleen reeds hierom niet meer, omdat de
linksche Vrijheidsbonders en de linksche demo
craten niet ne lijn trekken, maar front
maken tegenover elkaar.
Voor den ommezwaai van de vrijzinnig-democra
ten is er maar n verontschuldiging, die aan alle
gerechtvaardigde kritiek het zwijgen zou opleggen:
de noodzakelijkheid om het dagelijksch bestuur
niet langer onvolledig te laten en de gebleken
onmogelijkheid om voor de nog onbezette wet
houderszetels competente figuren te vinden in de
overige burgerlijke" raadsfracties. Deze laatste
voorwaarde behoort er bij; de vrijzinnig-demo
craten zijn alleen dan verantwoord, wanneer men
het buiten hen niet stellen kon; of dit echter het
geval was, of de overige raadsfracties, bij weigering
van de vrijzinnig-democraten om tot het college
van B. en W. toe te treden, niet het vereischte
aantal personen konden aanwijzen, geschikt voor
het wethouderschap en bereid om dit aan te nemen
dit behoort tot het geheim der onderonsjes, die
aan de verkiezing vooraf zijn gegaan.
De raadsmeerderheid, die het stel van zes wet
houders compleet heeft gemaakt, verklaarde, bij
monde van den heer Bomme, dat de Vrijheidsbond
en de vrijzinnig-democraten elk n hunner wet
houders uit het college zullen doen terug treden,
zoodra de sociaaldemocraten er weer zitting in
willen nemen.
Dit hebt gij ons onmogelijk gemaakt, zei de heer
Wibaut, door onzen eisch van drie zetels af te
slaan.
Het is te hopen, dat hij en de zijnen niet bij dit
inzicht zullen blijven; zoowel ter wille van zijne
partij, die immers door constructieven arbeid ook
eigen volmaking bevordert, als omdat het hoogere
belang der gemeenschap gediend wordt door deel
neming van de sociaaldemocraten aan het ge
meentebestuur.
Alleszins verklaarbaar is het, dat zij, toen zij
eenmaal drie wethouderszetels innamen, getracht
hebben deze te behouden; van verkregen macht
doet men ongaarne afstand. Dit vroeger verworven
aantal zetels was iets abnormaals, wijl niet in even
redigheid met de getalssterkte der partij in den
raad; maar behalve dat de socialistische gemeente
politiek ook veelal door andere partijen of sommige
leden ervan werd gesteund en dit aan de sociaal
democraten een sterker vertegenwoordiging in het
dagelijksch bestuur mocht verschaffen dan waarop
zg volgens zuivere evenredigheid aanspraak kon
den maken het zijn ten slotte de burgerlijke"
partijen zelve geweest, die, uit onmacht, uit onder
linge verdeeldheid, aan de sociaaldemocraten drie
wethouderszetels hebben ingeruimd en hun daar
mede, dank zij den eminenten eigenschappen van
den heer Wibaut, een nog veel grooter invloed op
het gemeentebestuur hebben gegeven dan alleen
uit het aantal hunner wethouders reeds voort
vloeide.
Hinc lacrymae: vandaar de poging om dien in
vloed, dien men had leeren duchten, in te dammen,
vandaar het zich vastklemmen der
sociaaldemocraten aan de eenmaal verkregen machtspositie.
Toen echter bleek, dat de meerderheid van den
raad zich niet tot inwilliging van den eisch van
drie zetels wilde leenen, had de
sociaaldemocratische partij, zoo het belang der gemeente haar
marsepein en,
framdia. karj.
EenBGNBCN 1
heerlijk a/s weinige. ]
vóór alles ging, zich met twee moeten tevreden
stellen.
De heer Wibaut noemde dit onmogelijk, omdat
zijne partij de bestuursverantwoordelijkheid alleen
kon deelen, zoo haar drie wethoudersplaatsen wer
den toegewezen. Eenerzijds schijnt hiermede de
invloed onderschat, dien hij in het college kan uit
oefenen, ook zoo daarin slechts n sociaaldemo
craat naast hem zitting heeft, anderzijds wordt de
beteekenis, die de sociaaldemocratie in Amster
dam heeft verkregen, hoe groot ook, er lichtelijk te
hoog in aangeslagen.
Het zal eenigen tijd duren, voordat de verande
ring van inzicht, waarop men moet hopen, zich
voltrekt. Gemakkelijk zal dit den heer Wibaut niet
vallen. Iemand met een heerschersnatuur als hij
zal fel toornen tegen wie hem ten val brachten. Niet
omdat hij zoo aan zijn baantje" gehecht was
zulke overwegingen passen alleen bij kleine
menschen, niet bij mannen van zijn gestalte; maar
zooals aan een Bismarck, die met alle vezelen van
zijn bestaan gehecht was aan het heersenen, de los
rukking onnoemelijke pijn deed, zoo zal ook hij
lijden onder de verstootenheid uit zijn
machtsoefening. En evenmin als een Bismarck zal hij in
stilte lijden.
Burgemeester de Vlugt zal wethouder Wibaut
missen. In het boek van Jezus Sirach vindt men
een plaats, die in mijn Lutherschen bgbel luidt:
De regeering op aarde staat in Gods handen;
Die geeft haar op zijn tijd een bekwaam regent.
Het staat in Gods hand, dat een regent voorspoedig
zij: Hij geeft hem een loffelijken staatsdienaar".
Zulk een loffelijk dienaar was wethouder Wibaut
voor burgemeester de Vlugt.
KERNRAMP