De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 17 september pagina 20

17 september 1927 – pagina 20

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 17 SEPTEMBER 1927 No. 2624 liuuuiiiiiiiiiiiiiiiHUiHimiiiiiiiiuimiHiiiuiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiMiiiiiiiiiiiN^ De familie Fiedeldmm . . H. H. f-'* .|IH|liiiiiiiiiii!iiliillliii!iiii!ii!!ili:iillllliillliiiiiiiiiiiiiii:iiiiii:iliillil!ii!iiii,.:iiiiiiiiii;Miiltiii ........ iHiiimiilliliiiiiiimiiiiiu mui ..... i iiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiüiiiüii ....... iiiiiiijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiilliiiiiiiiiiiiilliiiiiiiiumiii ...... iiiiiiininiiiiiniiiniiiüinniniuiiiiiinnNii! ui Internationale regie door MELIS STOKE Londapeakers "C ENE regeering die tegenwoordig ; >5 uitnoodigingen rondstuurt voor eene internationale conferentie ,*oo zeide mij onlangs een der offi!«i^te" van het Volkenbonds-secre'tariaat moet wel weten welke ver' 'pHchtingen zij zich daarmede oplegt." En inderdaad, wie de technische outillage in werking heeft gezien, die de Volkenbond ter beschikking stelt van de internationale conferenties te Genève, staat verbaasd over de ge weldige vorderingen die de secretariaats-techniek in de laatste jaren heeft gemaakt. De vergaderzaal is voorzien van luidspreek-instrumenten die den zwaksten redenaar tot in de uiterste hoeken van de zaal verstaanbaar maken. Een staf van verbazingwekkend-geroutineefde tolken staat ter beschikking om de redenaars in alle levende talen, vlotweg, dikwijls voor den vuist te vertalen. Tolken zijn zelfs in de zaal aanwezig om interrupties of stemmotiveeringen aanstonds vertaald aan den voorzitter door te geven. Moties die, op een papiertje ge krabbeld, worden ingeleverd, worden weinige minuten later, in twee talen keurig gemultipliceerd in de ver gadering rondgedeeld. In de namiddagzitting ontvangen de leden, vaak reeds het stenografisch verslag van het dien morgen behandelde, en den volgenden morgen reiken de ambte naren van het secretariaat reeds de stenografische verslagen van de na middag- en avond-zittingen rond. Aan deze versche ervaringen moes ten wij denken bij de opening, dezer dagen, van de internationale luchtpostconferentie te 's Gravenhage. De Ridderzaal biedt stellig een uiterst decoratieve gelegenheid voor dergelijke plechtigheden. Het zonlicht speelt in duizend kleuren door de mooie ramen over de Oostersche tapijten waarmede de wanden be hangen zijn, en de prachtige structuur van het dak wijdt het schouwspel met iets van waardige traditie. Maar dat is dan ook alles. Toen wy, langs het bordje dat in het Pransch den vreemdelingen den weg wees, langs een brievenbesteller zonder tasch de zaal binnentraden, werden wij, door twee wat stuntelig en hulpkelnerachtig aandoende, ge rokte personen ontvangen die zooieta prevelden van besjoer mesjeu". Dit was de inluiding van de inter nationale sfeer van 's Gravenhage". De zaal schiet in decorum niets tekort, maar toen het presidium gezeten was, en de toespraken be gonnen, werd het pijnlijk gemis voel baar. Minister Van der Vegte, een behoed zaam en zeker niet hartstochtelijk Fransch-spreker, was absoluut onver staanbaar, vooral door het feit dat hem geen technische middelen tot versterking en voortdraging van zijn stemgeluid ter beschikking stonden. De daarop volgende toespraak van een buitenlander ging geheel verloren in het geratel van wagens en het ge toeter van automobielen die, sinds de tram van den gewijden grond van den Binnenhof is gebannen, met dubbel behagen langs de historische hobbel keien snellen. Zelfs de twee hulpkelners die, op een wenk van iemand van het bureau, met fladderende rokspanden toesnelden om de hooge vensters met de stedewapens te sluiten, konden daar mede het hinderlijk binnendringend straatrumoer niet afdoende weren. Het was ons een raadsel dat bij eene internationale conferentie, nog wel op het gebied van Post- en Telegrafiemenschen, en nog wel gehouden in het land van Philips, voor geen betere outillage was gezorgd. En wij herinnerden ons verbaasd dat bij de nationale plechtigheid van de bijzetting van het stoffelijk over schot van den Generaal Van Heutsz, de in de boomen van het kerkhof opgehangen loudspeakers integendeel bijna oorverdoovend waren geweest van geweld. Indien Nederland zijn naam van waardig internationaal centrum wil RIJM-KRONYCK Een water-record door MELIS STOKE Naar aanleiding van een in de bladen verschenen foto, waarop de zwemmer Cor Zegger staat afgebeeld, terwijl hij volgens het onderschrift een glas cognac ledigt, verzoekt de heer Cor Zegger de pers mede te willen deelen, dat de inhoud van het genoemde glas niet uit cognac, maar uit geklutste eieren met suiker bestond. Cornelis had een glas geledigd Vlak aan de straat. De dorst zijne.lichaams was bevredigd, Zijn geest paraat. Zijn wilskracht was niet meer te remmen, Hij wou wat doen: 'n secondenfractie langer zwemmen dan 'n kampioen. Cornelis had voor 't oog der menschen zijn keel gelaafd, en werd door 'n batterij van lenzen ge-fotograaf'd. Des morgens toonden alle bladen hem met zijn glas. Maar uiteraard moest men maar raden wat daarin was. Bestrooid met angels zijn de wegen van 'n journalist. Wat had Cornelis toch gekregen? Geen die het wist. Toen schreef men, daar men 't redelijk achtte, of voor 't gemak (hoewel Cornelis drank verachtte) ,,. . . .hij drinkt cognac. ..." Cornelis die reeds half beroemd is, maar 't niet waardeert, en die de leus dat drank verdoemd is, omhelst en eert, kwam 'n golf van toorn als nietgebruiker naar 't hoofd gegudst. Hij schreef: 't was eieren met suiker door-een geklutst.... ! ! !" Cornelis zal geen glas meer heffen, zoo vlak aan straat. Hij leerde wreed en diep beseffen hoe 't roem vergaat.... De kranten zetten hem na zijn pogen nog in zijn hemd.. . . Straks schrijven ze dat deze schijnbaar-droge in sterkwater zwemt.. . . Cornelis kan nu roem gaan oogsten als waterheld. Want als de natste-allerdroogste werd hij vermeld. Hij heeft Noath naar de kroon ge stoken ter zee- en druif. . .. En 't wereldpersrecord gebroken van eierstruif.. .. behouden, dan kan het niet volstaan niet de wederoproeping van de geesten van Grotius en Bijnkershoek en de renommée van het Haagsche Vredes werk. Tolken t Internationale conferenties stellen heden ten dage zeer nuchtere eischen van techniek, eischen die door nie mand beter kunnen worden begrepen dan door hem die wel eens een Volkenbondseonferentie heeft bijgewoond. Ook kan men zoo nu en dan, bij het Permanent Hof v. Internationale Justitie in het Vredespaleis ver bluffende staaltjes van moderne con ferentietechniek medemaken. Zoo herinneren wij ons een droog, urenlang pleidooi van een Engelschen jurist dat een tamelijk uitvoerig citaat van Shakespeare bevatte. Bij de vertaling van den tolk keek het vermoeide publiek naar deze passage uit als naar een oase in de woestijn van droge argumenten. Toen de tolk de fatale passage bereikte gaf hij, voor den vuist, eene metrische vertaling der verzen in het Fransch en oogstte daarmede een gemompel van bewondering. Het is mogelijk dat hij gedaan heeft wat een zijner collega's in eene confe rentie te Genève heeft gedaan met eene redevoering die een enorm aantal bijbelteksten bevatte, in de argumen teering van een kerkelijke aangelegen heid. Deze tolk liet in allerijl eene officieele Britsche bijbelvertaling ha len en verbaasde het publiek door, onmiddellijk na de redevoering, de citaten in officieelen Britschen bijbel tekst, quasi voor den vuist, weer te geven. Maar toch is er een bewonderens waardige en uiterst intelligente aandachtsconcentratie bij deze klasse van hypermoderne functionarissen.. Zoo schijnt eens een tolk den Vol kenbond groote diensten bewezen te hebben door eene correcte vertaling van eene zeer militante redevoering, die intusschen zoo hoffelijk was dat de tegenpartij hartelijk applaudisseerde, terwijl de Hollandsche delegatie met enkele even polyglottisch aange legde gedelegeerden die kiesche ver doezeling van enkele fijne nuances had gevat. Op de laatste persconferentie te Genève stelde de Britsche voorzitter, naar aanleiding van het spoorweg ongeluk van Chamonix voor, de Zwitsersche Bondsregeering een tele gram van deelneming te zenden. Het was de tolk die, met eene fijne wegdoezeling van de geografische gaffe, vertaalde dat de voorzitter een tele gram van deelneming voorstelde te zenden aan de zeer zwaar getroffen regeering.... (de.Franscfteinditgeval)... v? TYP: AMST. BOKK- EN STKttNDRUKK.EK.l|, V/H KLLtKMAN, HARMS & CO.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl