De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 8 oktober pagina 6

8 oktober 1927 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 8 OCTOBER 1927 No. 2627 T fc [f f B1JKOMST1GHEDEN do«r ANNIE SALOMONS CCLXXXIX V\jT IE verre reizen" maakt, kan * niet alleen veel vertellen", maar hij krijgt er ook belangstelling door voor allerlei dingen, die hem ?vroeger niets te zeggen hadden. En nu bedoel ik Met u voor de honderdste maal nog eens het lied voor te zingen, dat alleen wie lang in den verren vreemde heeft geleefd, weet, hoe boven alles mooi en lief zijn eigen vaderland is, met zijn vaarten en meeren, met zijn weiden vol welgedane koeien; met zijn zeilschepen en zijn jachten, met zijn geweldige wolken gevaarten, en de zachte, blauwe nevels van den naderenden herfst. Ik bedoel voor deze keer, dat de andere lucht, die men heeft ingeademd, ons wezen heeft verruimd en geheimen voor ons heeft ontsloten, die vroeger voor ons verborgen lagen. Ik wilde u dit vandaag demonstreeren aan een bezoek in de d'ergaarde. In m'n jeugd vond ik die Diergaarde nogal een vervelend verblijf; je slen terde er langs de tralies; je werd moe en je kreeg het warm, en toen ik een beetje ouder werd, leed ik bovendien aan ethische bezwaren, tegen het kooien van zulke groote, sterke beesten, die weerloos moesten toelaten, dat ze door zwakke, laaghartige menschjes in hun ongeluk werden gesard. Maar nu ik eindelijk weer eens langs de welbekende weggetjes liep, met dien wilden geur, die uit de hokken ?Walmde, nu werd het opeens iets heel anders voor me dan vroeger: een «vocatie van die verre wereld, waar ik me wel nooit heb thuis gevoeld, maar waar ik toch te lang bij heb behoord, om niet ook mooie herinneringen er aan mee te dragen. Als we den tijger mismoedig uit zijn nachthok zien komen, nijdig blazend tegen de onnoozele menschengezichten, die hem zelfs in den vroegen ochtend alweer voor zijn tralies staan op te wachten, dan moet ik denken aan dien zoelen nacht, dat ik, op een wit houten kist, bij de nauwe kooi zat, waarin een jonge tijger was gesloten, die den vorigen dag nog vrij in het bosch had geloopen Dien verren nacht, toen het maneschijnsel blauw van de palmblaren afdroop en er geen ander geluid was dan het plonzend baden, van de inlanders, en soms even het gepiep van een kleinen hond, die -worstelde met een benauwden droom. Bij het olifantje, dat in gevangen schap is geboren en dat er zich dus waarschijnlijk heel goed thuisvoelt, zie ik weer den sterken olifant achter ons huis, wiens pooten met kettingen waren vastgesnoerd en die zich zóó' lel verweerde, dat de bloedige strieEETKAMER NAAR ONTWERP W. P E NAAT. ? BESTAAN06 UIT ? DRE.S5OIR .TAFEL. THBETAFEL.4STOELEM 2 ARMSTOE LEN /. UITGEVOERD IN PRIMA EIKENHOUT EN IN ELKE GEWENSCHTE HOUTKLEUR AFBEELDINGEN FRANCO iMSTEP METZGC2 men door zijn zware, dikke huid trokken. Ik heb nooit zulke vertwij felde kreten gehoord, alsof heel het zwijgende, geheimzinnige oerwoud in hem stem had gekregen. Als we door het reptielenhuis loopen, heb ik bij de krokodillen een verhaal voor de kinderen, hoe we in Indiëeens een kistje thuis bezorgd kregen, met de boodschap er bij, dat we het gauw moesten openmaken, en wat denken jullie, dat er toen in zat, jongens? een levende krokodil! hij zwom gewoon in een teil, zooals jullie in de keuken hebt, en de be dienden durfden hem zoo maar aan te pakken; vlak achter zijn kop; dan kon hij niet bijten Als we eens ooit onze kisten uitpakken, zul jullie kunnen zien, wat een scherpe tanden hij had; en wat een mooi, zacht velletje.... Buiten, in den zoelen herfstdag, liggen de roze-witte, heilige ossen, en kijken met zwaarmoedige zachtheid voor zich uit. De huidplooi bij hun hals, door Couperus zoo teekenend hun jabot" genoemd, trilt bij iedere beweging; zouden ze nog eenige her innering hebben aan hun geboorteland, waar ze den schitterend gouden wagen van hun godheid mochten trekken en ' waar de klappermelk als offergave voor hun voeten werd geplengd? De zwaargebouwde karbouw, met zijn gedraaide horens, is hun buurman. Hoe dikwijls hebben we, langs de eindelooze wegen van Atjeli niet vaart moeten minderen, omdat zoo'n log gevaarte, met de huid stijf van de modder, waarin hij zich behaaglijk had rondgewenteld, ons den weg versperde, en traag nu eens naar rechts, dan weer naar links uitweek, maar nooit ver genoeg om er langs te kunnen schieten. Dan staan we in het vogelenhuis, tusschen al de rijke kleuren en het uitbundige geschetter van vogeltjes uit warmer streken, maar boven alles uit klinkt de scherpe roep van den beo: katjang gorèng ! Katjang gorèng !" En daar loop ik weer in de drukke volksstraat, warm en vol rumoer, ofschoon het nog vroeg op den dag is. De kippen waggelen er door het stof, half naakte kinderen spelen in de goot langs den weg; een wagenmaker past een wiel aan een gebroken sado; een Maleier laat zich, voor het huis van zijn barbier, de ooren reinigen; schoenlappers, kleer makers, timmerlui, alles is aan 't werk in de open huizen; vrouwen zitten op de stoep met haar kind te spelen; een Kling is bij een pomp bezig de lange, natte haren in een knoedeltje te draaien; Hongkongtrekkers slenteren voor hun leege karretje, en tusschen al die drukte manoeuvreert een oud ventje met zijn wandelende keuken, en roept doordringend met zijn ge barsten stem: Katjang gorèng-rèng ! Katjang gorèng !" In de serre staat, als iets kostbaars, een pisangboom, en er wordt ine, als een groote merkwaardigheid verteld, dat hij laatst vruchten heeft gedragen. Maar die vind je in Indiëbij ieder inlandershuisje, en de vrouwen ge bruiken de groote blaren als parapluie''. zeg ik uit de hoogte. Ik verbaas me over de trots van bij ons in Indië" in mijn eigen stem. .. . De kameelen staan met hun ge duldige koppen over het rasterwerk geleund. Ik zag ze het laatst, toen we door het Kanaal van Suez voeren, zwaar geladen met breede vrachten, in dat wonderlijk blauwe en roze licht Conduite Intérieure TYPE 509 *' fiL 2600.De wagen voor ieder Jaargetijde. Verbruikt slechts l L. benzine op 12 K.M. en haalt ruim 80 K.M. snelheid; 7/12 P.K., 4 cyl. kopkleppenmotor ; 4 wielremmen; 4 schokbrekers; ducolak; reservewiel met band. J. LEONARD LANG Stadhouderskade 114 AMSTERDAM Telefoon 27100 HET SUMMUM^ VAN SLAAPCOMFOm: Het weelderig comfort van de ,,Vi-Spring" is te danken aan de verrukkelijke zachte souplesse der ruim 1000 kleine, gepatenteerde springveertjes. Deze springveertjes, welke de fijnste zijn, welke in elke willekeurige vorm ooit voor stoffeering zijn gebruikt, bewerken een gevoel van heerlijk lichamelijk comfort, welke zeer spoedig de meest gezonde en verfrisschende slaap veroorzaakt. De Vi-Spring" is een bovenmatras, welke gebruikt wordt op een Vito ', Springbak, Ketting- of geweven staaldraadmatras of op elke gebruikelijke ondermatras. Haar con structie is gepatenteerd en aanstaande koopers worden gevrijwaard van het betrekken van minderwaardige namaaksels, door er SPECIAAL op te letten, dat de matras ons etiket draagt, waarop de gedeponeerde naam Vi-Spring" als Handelsmerk. Vraaqt een eerste klas Bedden- of Meubelzaak U een Vi-Spring" -matras te toonen. Een geïllustreerde catalogus -wordt U op aan vrage gaarne toegezonden. Gemaal-Agent TOOI Holland: B. M. L. A. TILLEMSE, ALB. THIIMSTRAAT 32. AMSTERDAM, Telel. KO 29432. Eenige Fabrikanten: THE MARSHALL PATENT MATTRESS Co. Ltd. 15, Vi-Spring Works, Victoria Road, Willesden Junction, London N.W. 10. Vi-Spring Matrassen zijn te bezichtigen en tevens verkrijgbaar bij de firma KOLDEWEY & CORBIÈRE Leidschestraat 30 Amsterdam» VICTORIA-WATER Reeds meer dan 40 jaren OBERIAHNSTEIN in Nederland ingevoerd van de woestijn, langzaam ^cadanseerend zich voortbewegend. . . . Maar de kinderen hebben geen belangstel ling meer voor hun nobel profiel, nu hun hart naar de altijd weer boeiende apen trekt. Voelen die, zelfs op dezen nülden herfstdag, al de nadering van den langen, donkeren winter.5' Ze zitten met trieste kopjes, in een hoek ge doken en staren melancholiek voor zich uit. En ineens treft mij de parallel: zooals zij somber worden om de kou en het duister, zoo drukte mij, in het land, waar zij lustig over de boomen dartelen, de hitte en het barre licht. O, waarom moeten de schepselen over de heele wereld toch door elkaar geschud en geklutst worden.... waar om mag niet ieder blijven in het land van zijn vaderen, waar hij behoort en waar hij y.ich thuis voelt....

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl