DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 19 NOVEMBER 1927 17 J-f UIT DEN GEMEENTERAAD DOOR BARBAROSSA MET TEEKENINGEN VOOR DE GROENE AMSTERDAMMER" DOOR B. VAN VLIJMEN ? 1 1T\ AAR zitten de slachtoffers, geschaard in twee rijen, nu nog met de bios der levensvreugde op de kaken maar voor hoe lang nog? In het mid den van de eerste rij, zusterlijk aan het ?'zelfde tafeltje, het gevulde Handels blad", geflankeerd door de gezellig * dikke Standaard" en het magere en dus vurige Volk". Luiks van dit trio de Maasbode", kijkend naar de luch ten die in de Handboogstraat niet te aien zijn en de schedels oplichtend van partijgenoot en tegenstander en er meestentijds wonderlijke ontdekkingen doende. Een Chesterton en een Belloc in n persoon ! Naast hem de bewege lijke Nieuwe Rot". Een oude rot in het vak wiens verslagen, listige samen vattingen van veel geklets, meermalen aangehaald worden als betrouwbare bron. Is er grooter compliment moge lijk? Links van hem de zwierige Tijd", Fransen van allure en te levendig van geest om de brij die hem hier wordt op gediend te kunnen genieten, zelfs al is zij toebereid door zijn bloedeigen direc teur Ferdinand Wierdels. Rechts van den Big Three" de Telegraaf", ijverig pennend als een monnik in zijn cel, niet opkijkend, met een wereld om hem heen die vergaan kan zonder dat hij het merkt. Dan >Vaz Dias, ook van een genoegehjk embonpoint het verslaggeven schijnt tegenwoordig een rustig vak! en daar naast, zooals van Vlijmen hem geschetst heeft, de Christelijke Am sterdamnier", met n oor luisterend naar wat er hier gebeurt en vooral wat er niet gebeurt en met het andere de geluiden uit de stad opvangend en ?steeds gereed voor de jacht op een pri meur die zijn redactie in vele gevallen _ maar liever niet plaatst Op de tweede rij de overzichtschrjjTers. Ik zal ze niet beschrijven. Zij gaan voor een groot deel slapend door deze hel, doen hun particuliere zaken af, praten over veel wat hen niet in teresseert en schrijven van tijd tot tijd een zinnetje op als een gezegde van een der raadsleden hen treft. En alle maal zijn zij het er gloeiend over eens: er zit tegenwoordig geen copy meer ui den Raad. Ziethier de allerergste slachtoffers van deza begrootingsdebatten, die, volgens de ingewijden, minstens zes weken zullen duren. Als de verslaggevers hun biertje gaan drinken na afloop der avondzitting, hollen zij naar de redactie en schrijven hun overzicht, dikwijls na een heelen dag slecht zicht"» zoo als de zeeman zegt. En dan moeten zij nog zakelijk zijn tot in de krullen van hun hoofd letters. Ik bewonder ze om hun ijzer sterke hersenen -?de eerste van hen Gaston" zitten? Ik heb trek in wat hartigs". Van al de zeven is de secretaris do eenige die teekenen van leven geeft. Hij let overal op en is altijd gereed het domste raadslid op zijn domste vragen een verstandig antwoord te geven. Links van hem zit dr. Vos. Ook hij studeert of zijn het soms zijn eigen recepten die hij van den apotheker terug heeft gekregen omdat hij er niet uit wijs kon worden? Zijn collega Abrahams heeft vannacht blijkbaar een verlossing gehad. Hij slaapt. En Walrave? Er is poëzie om hem heen onderwijl hij tevreden in zijn kiezen peutert en de twaalf nieuwe voor drachten van de Miranda netjes in een map pakt en er op gaat zitten ter fine van prae-advies. En tusschen hen en de pers krioelt met n oor luisterend moet nog opgesloten worden! Hoe is de toestand aan de over zijde? Daar zitten B. en W., gereed tot den strijd. Ketelaar leest het Volk" en zijn onschuldige ziel geniet van Sulletje en Boonestaak". Drabhe bijt op zijn nagels en staart, als hij een dwangnagel te pakken, heeft gekregen, met hemelschen blik naar het plafond. Jan ter Haar leest niets dan rapporten. Hij schijnt ze van buiten te leeren en zal ze straks door elkaar halen als zij hem bij zijn Hoofdstuk" niet twintig maar dertig lange minuten om de beurt zullen afdrogen. Want dit werd door de sociaal-democraten voor gesteld bij elk hoofdstuk twintig minuten voor eiken spreker maar al leen 6y zijn Hoofdstuk een half uur. Kan het wreeder? De Burgemeester zit er bij hupscb als altijd. En zoo zal hij na acht en tachtig zittingen nog zitten en dan zal hij tegen Roovers, den secretaris, zeggen: ga je mee nog wat bij Ohez de Baad en er ligt een waas van schuch terheid over hem en het is of niemand de bruid den GKirtel durft te lösen". De Machtige is uit Genève terug, rood gebarnd door de Alpenzon en vol anecdoten over Colijn en heel goede zijn er ónder die hij Baas en Professor Woltjer in hun oor vertelt. De Miranda, de nieuwbakken direc teur van den Coöperatieven Baad, draagt nu een wit boordje dat hem het aanschijn schenkt van een zende ling van de Macta" en luistert met ingehouden biceps naar de rede van zijn fractieleider, den jeugdigen heer Boekman, die, zooals het van zoovele verdienstelijke jonge politici geheeten heeft, zijn toekomst al aardig achter zich krijgt te liggen. Neen, dan had Monne het hem beter geflikt. Het was niet een felle aanklacht tegen het burgerlijke Bloc maar veeleer een causerie voor leden van Beth-El" of van de Naai- en Brei-club Dorcas", zoo gemoedelijk keuvelde hij en zoo weinig zei hij dat Wijnkoop zoo goed als geen gelegenheid kreeg tot een van zijn smalende interrupties. Over de begrooting zelf kon hij natuurlijk niets zeggen omdat zij nog is van de vrienden en verwanten" en wat hij over de wethoudersverkiezing zei, was al gezegd en veel beter en fel ler. Maar misschien had hij de opdracht lief te zijn, zoete broodjes te bakken, niet. te prikkelen, heette Rutgers niet een lief kind" en Wijnkoop de parasiet" zoodat.... je kunt nooit weten, niet waar.... Zei Ketelaar niet dat een mensch in de politiek nooit nooit" moet zeggen.... 7.00dat.... Rommelt het niet van alle kanten in de 8.D.A.P., steekt de op positie niet steeds meer den kop op en dus Dr. Abrahams was wakker geworden en voelde eens aan de pooten van zijn zetel. Heel gerust keek hij niet. Het poovere figuur van Boissevain, de liberale tijd die komt nooit in Amsterdam weerom", een zedelijk afgrijzen van de liberale verkiezingstruc die aan deze zij van den Amstel Boissevain nummero n op de lijst zette en aan gene zijde van den Amstel de Jodenbuurt dr. Vos aan het hoofd deed gaan omdat Boisse vain, als voorzitter van de Groote Club" die geen enkelen Jood of Israelitischen mede-christen onder zijn leden telt, verdacht wordt van anti semitische geurtjes...." Daarop een ingewikkelde bereke ning met drie bekenden en vele even redigheden, een traan geplengd op de verdorvenheid der Katholieken die een Heemskerk, een heel democrati sche, door den dood, van Lingen, een minder hevige democraat, door nog erger en Wierdels door heelemaal niets verloren en daardoor steeds meer in het voetspoor van Romme loopen die de democratie als maar den rug toe keert. Dit was de eerste middag en zoo zullen er bij dozijnen volgen....