DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 19 NOVEMBER 1027 No. 2633 B1JKOMST1GHEDEN door ANNIE SALOMONS ccxov \7~ANMIDD-AG kreeg ik een_aardi, [gen brief naar aanleiding van een vroegere Bijkomstigheid,waarin ik had geschreven: Aan 't moderne meisje is niets meer geheim .... Geen geheim dus ook geen misleiding; minder verwachting, minder teleurstelling". Dit is volkomen juist", schreef mijn vriendelijke onbekende, wat haar optreden en haar kleeding betref t. Maar.... naarmate zij minder be dekking in den vorm van kleedingmateriaal gebruikt, zoodat veel van wat vroeger bedekt was, thans openlijk wordt vertoond, schijnt, door een "zekere reactie, de bedekking van wat vroeger iedereen mocht zien aan ' de orde. Van de vrouwen en meisjes, die 't meest wenschen te bekoren, ziet men 't minst van haar grootste bekoorlijk heid: het gelaat l 't Open, jeugdige voorhoofd, de heldere kijkers zijn overdekt met een helm, die bijna 't zien belet; en wat van 't gelaat daar' onder overblijft, draagt een masker van poeder en verf, dat al 't natuurlijke en bekoorlijke er aan ontneemt en ons poppengezichten vertoont, met lippen van een kleur, die geheel afwijkt van het werkelijke, levende rood, dat vroegere dichters en romanschrijvers inspireerde". En de schrijfster eindigt haar op merkingen met deze bede: Verlos ons van de verf kwast, Heer.' Schenk ons natuur en waarheid weer." Toen ik dit betoogje (en ik kan verklaren: met volle instemming) had gelezen, kwam opeens de herinnering bij me boven aan de strenge, Parijsche moeder, die haar groote gezin op ouderwetsche wijze achterna zat, en die? toen we op het punt waren naar een concert te gaan en de kinderen in hun beste kleeren nogeens de revue passeerden, haar oudste dochtertje een kort: Madeleine, poudre-toi", toevoegde, zooals een Hollandsche moeder haar kind zou gecommandeerd hebben rechtop te staan of op de reinheid van haar handen te letten. Het poederen behoorde daar tot de noodzakelijke toilet-uitrusting, en een zeventienjarige, die het had vergeten, was niet in de puntjes.... En toen dacht ik aan het groote geschilderde portret van mijn groot moeder op haar achttiende jaar in haar trouwjapon; dat portret, waarbij mijn moeder de haren ten berge rezen, b als ze zich voorstelde, dat Mama zóó gedecolleteerd op het altaar heeft geknield".... Ze werd de brave moeder van dertien kinderen; en niemand schijnt er in die dagen ook maar eenigen aanstoot aan genomen te hebben l ONTWERP WPENAAT ZEER BEHAGELUK.E EA5V CHAIK MET VE05TELS4CEN RUG. EN VEOCIAWSBAQE SCHIJF OPmnARMLEGGED VOOR THEEKOP a IN EIKENHOUT.W». BONDE ROOKTAfiEL MET ONDERBL EN ZWART .? p BQ/ENBIAD.IN FIKENHOUT«Dc35tou*ei 55X^\JI . Hoe wisselen de opvattingen om trent deze bijkomstigheden met den tijd en met den volksaard: in onze jeugd, toen we in ons laatste school jaar al in de lange kleeren staken, zoodat we dari in den eenen arm onze boeken torsten en met de andere hand onzen rok opwipten, om hem voor contact met de modderige straat te bewaren in onzen tijd gold het voor onbehoorlijk, als iemand ook maar een streepje van je been kon vermoeden; en de waarschuwing: Ik zie je kous, pas op," had altijd een onmiddellijk naar beneden trekken van de japon ten gevolge. Toen ik dit aan een zeventienjarige vertelde, wier poezele knietjes nog nooit eenige belemmering van rokkenzwaarte had den behoeven te dulden, keek ze me zóó diep verwonderd, zoo volkomen niet begrijpend aan, dat ik nooit sterker heb beseft historie" te zijn geworden, dan op dat oogenblik. Men kent algemeen het gebaar, waarmee Rembrandt en vele andere Europeesche schilders Susanne hebben afgebeeld, wanneer ze bij het .baden verrast wordt. Wanneer een Oosterling een vrouw in dezelfde situatie zou willen schilderen, zou hij haar of den boezem of (wat ons nog vreemder aandoet,) het gelaat laten bedekken. De Turksche vrouw sluierde zich met den yasmak en legde dien alleen af, als ze zich binnen de muren van haar woning en onder de oogen van haar eigen man bevond. (Hebben onze meiskes met het haar tot in hun kijkers zich deze mode" tot voorbeeld gesteld?) Voor haar zou het even onbehoorlijk zijn geweest, om zich met naakt gelaat onder de menigte te begeven, als voor ons om zonder badpak te gaan baden. En de volken, die gewoon zijn alleen in hun vel", zooals de kleine jongen het noemde, te water te gaan, denken van ons, dat we zeker iets te verbergen hebben, als we ons bij die gelegenheid bedekken ! Nu het ook in Turkije begint te gisten onder de vrouwen, leggen de ontwikkelden onder haar den yasmak af om te tóónen,dat ze ontwikkeld zijn. Maar ze zullen zich eerst in dien nieuwen staat wel even on-af hebben gevoeld als een Javaan zonder zijn hoofddoek. Trouwens we hoeven niet eens zoo ver van huis te gaan. Vertelde een oude Fries mij niet, dat zijn moeder zich nooit zonder oorijzer buitenshuis zou hebben vertoond? Die had nu weer 't gevoel, dat gekleed zijn" bestond in het verbergen van het haar. Ik denk hier aan dat lieflijkst symbool, dat gebruik en mode hebben uitgedacht: de bruidssluier. Vroeger hulde die het gezichtje van de jonge vrouw in een nevel van blankheid, en de diepere iin was waarschijnlijk, dat hij alleen voor den echtgenoot zou worden teruggeslagen. Tegenwoordig is hij meer een ornament geworden, dat achter de bruid aanzwiert; maar ook hiertegen zijn geen bezwaren, als ze zich maar van de waarschuwing bewust blijft, dat de vrouw in het geestelijke nooit alle sluiers mag laten vallen. Zooals de vrouw-met-een-ver leden in het verhaaltje van Jack Loiidon zegt: een vrouw moet eigenlijk wel duizend sluiers hebben; want zoo dikwijls haar man met al zijn charmes van hart en hoofd tracht haar te veroveren, moet ze er n laten vallen, zoodat hij voor een oogenblik de illusie heeft, dat hij nu haar diepste wezen heeft gepeild.... Maar den volgenden dag moet hij gewaar worUW INTRODUCTIE TOT DROOMENLANJ Medici erkennende voortrej'l' eli.jke hoeduni'f/heden der Vi-Spring" Matras. duttr sij weten hoe onmisbaar r/eznnde slaap voor een goede gezondheid ix. Wij moeten U hier opmerken, dat men op de Vi-Spring moet breken met de gewoonte om in bed te lezen. Eenmaal rustend, zijt gij spoedig op weg naar Droomenland en voor dat men 't weet, zijt gij gelokt in een diepen slaap, een slaap zonder onderbreking. En dat komt alleen, omdat de matras zoo JUIST is samengesteld. Geluk is afhankelijk van Gezondheid; Gezondheid van goede slaap in andere woorden Geluk hangt, af van de ,?Vi-Spring", de^Matras met over de 1000 zachte en verrukkelijk soepele gepatenteerde springveertjes. De ,,Vi-Spring" is een Bovenmatras, welke gebruikt wordt op een Vito" Springbak, Ketting- of geweven staaldraadmatras of op elke gebruikelijke ondermatras. Haar constructie is gepatenteerd en aanstaande koopers worden gevrijwaard van het be trekken van minderwaardige namaaksels, door er speciaal op te letten, dat de matras ons etiket draagt, waarop de gedeponeerde naam Vi-Spring" als Handelsmerk. Vraagt een eerste klas Bedden- of Meubelzaak U een Vi-Spring" matras te toonen. Een geïllustreerde catalogus wordt U op aan vrage gaarne toegezonden. *. .^ ' J ..f.ai Beniraal-AgBJlt TOOI Mand: B. M. L, A, WILLEMSE, ALB. THIIMSTRAAT 32. AMSTERDAM,Telef. No. 29432. Ecnigc Fabrikanten: THE MARSHALL PATENT MATTRESS Co. Ltd. 15, Vi-Spring Works, Victoria Road, Willesden Junction, London N.W. 10. Vi-Spring Matrassen zijn te bezichtigen en tevens verkrijgbaar bij de firma KOLDEWEY & CORBIÈRE Leidschestraat 30 Amsterdam» TEOO/THtöttK ZUN /f EED/f E BEZICHTIGEN Cvnc/er den jrf. (J/taarten ^Vis d vis (Vredespalais, {Jtaay .... ^Venetiaanscfïe ftronen ZLaan v. t/lieerderooort fy'j-3 (Dpruirning meubels Olofcin /5, (Amsterdam (jUjdeüjk Oosterscfie tapijten (Verlaagde prijzen VICTO R l A-WATER Opwekkend en gezond OBERIAHMSTEIH Natuurlijk Bronwater den, dat ze altijd IIOK een sluier in reserve had.... mMaar wat praat ik van sluiers en hun aantrekkelijke symboliek in een tijd, dat de vrouwen zich tot heel andere symbolen hebben gekeerd, en niet een zwijnt j e of een aap in den arm vertoonen, alsof ze er een eer in stelden, hun verworden instincten. hun beklagenswaardige ondeugden voor hun medemenschen te kijk te dragen !