De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 26 november pagina 9

26 november 1927 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

vrouwen: Studie-conferentie over Vredesvraagstukken Conferentie is voorbij, de drie geheel 'gevulde dagen zijn doorleefd. De indruk? Sim? was te veel" is 'teerste motief dat uit samengesteldheid opklinkt. Als 'n film wissel:.-Uï«n en versprongen de beelden. Mooi, de meeste, |.'j», maar met te weinig rust tusscheu de deelen; ?«la 'n chaos hjjna warrelen ze in de herinnering «door de verwerkende hersens heen. Al dadelijk en 't meest: de eerste dag. De ?oeconomische oorzaken van den oorlog;" vast gesteld, behandeld, doorzien, m resoluties onder, .gebracht.... binnen vier uur tijd. 't Zou dwaas ,' ssjjn van oppervlakkigheid, wanneer hier niet 'n ?? ^$eaelBchap vrouwen bijén was uit twintig landen saamgekomen wier ingespannen arbeid, "^füs pioniersters, denksters, bewerksters der publieke -Sopinie, naar reeds had doortrokken van 't Wezen '|üdêr te behandelen problemen, dat, na de samenigpreking, in klaren, tastbaren vorm voor aller oog 9Eou geheven staan. '. I)ie samenspreking echter, het debat, werd dood-,gedrukt tusechen de voortjachtende uren. Wat '-we hoorden, waren: prachtige colleges, nadat «entfc de presidente van den Wereldbond", Mrs <k)Bbett-Ashby, doel en streven van 't gezamenlijk -."werk, in 'n moedig-doordachte, fier-gevoelde opefaingsrede, had uiteengezet. Na haar nam Miss Ruth Morgan 't presidium «ver, dat met iedere zitting wisselde. En zoo acht vrouwen zich acht uitstekende pre sidenten, die deze internationale vergadering aten te leiden met mildheid-in-kracht. tfu maakte 't auditorium waarin 't element .?alleen-belangstellenden" veel" te weinig aan??Vezig was het der leiding ook niet moeilijk. ,De afgevaardigden luisterden en schreven in ge spannen aandacht; de pages liepen op vilten voeten; ile borden Stilte", bij vorige Conferenties omhoog «estoken, ontbraken nu. Ze waren overbodig. "" De Nieuwe Vrouw niet identiek, helaas, .met veel piepjonge vrouwtjes is wel boven <?-veel klexn-vpouwehjks uitgegroeid. Het gebabbel ,«en gekwebbel dat 'n groot filosoof eens meende natuurlijke nitingswijze te zijn van 't tweede', Jhandsche geslacht" zou hij" zelfs hier niet " liebben kunnen opvangen. Ook tot nog iets anders "had deze Conferentie zich opgewerkt: het meeren?deel der sprekers, door haar genoodigd waren anannen. En ze verdienden dat. Experts, geleerden, «statistici, allen van hoog gehalte, en de meesten mog voor de aandacht der vergadering nood-zakelijk : goede redenaars. Van den heer Femand Maurette, directeur v. d. i ^wetenschappelijke afdeel. van 't Internat. Arbeidsbureau, hoorden we dadelijk dézen klank: ,,de * ^Volkenbond, met al zijn annexen", is slechts.... "*Et Machine, die loopt, als de kracht, daarachter, 3iaar drijft. Vrouwen, weest die kracht." Haast beangstigend was 't beroep van al die zoo ?competente mannen op de medehulp, de drijfiracht van de vrouw. De Machine", ongelukkig genoeg, loopt niet vlug, niet regelmatig vooral.. «n ze moet dat doen, want gevaren dreigen, haast overmachtig. Er zijn landen, die zullen springen, als ""n stoomketel onder te hoogen druk, wanneer 't miet tijdig gelukt de veiligheidskleppen te openen. tDiezjjn: geüjkwaardigmaking van de geldswaarde an de verschillende landen; kredietverhooging; opening van de grenzen, nu gesloten door tarief.inuren; toelating ook van de levende werkkrachten, ?opgehoopt hier, nog bruikbaar daar. Prof. Parker Moau, oeconomist aan de Uni'veraiteit van Columbia, toonde zich vooral ge"troffen door het stelsel, bijna, van overdrijvingen". F,j| MODERNE KLOKKEN in speciale uitvoering A, D. SPILLNER Vijzelstraat 83 AMSTERDAM EEN G HOE P VAN LEDEN DER CONFERENTIE Van links naar rechts: Mme Charaoui Pachat (Egypte), Mej. Rosa Manus (Holland), Mrs. Chapman Catt (Amerika), Lady Astor (Engeland), Mme Cfrinberg?Aupourrain (Frankrijk), Marquesa del Ter (Spanje), Mme de Bax (Frankrijk) die staatslieden, de pers, de handel, bankiers telkens en telkens weer toepassen bewust of onbewust maar die er volkomen in slagen om 't publiek te begoochelen, te beangstigen, tedrijven klasse tegen klasse en land tegen land. Zér frappante voorbeelden gaf hij in veelheid. Daarna deed de heer Oudegeest zijn eigen geluid" hooren, dat even derailleerde, toen hij de Conferentie om raad vroeg in zake Holland, waar door hygiënische zorg bij overbevolking de weeshuizen leeg stonden ('t klonk waarlijk als 'n grief 1) en de menschen zoo oud werden. De Pre sidente antwoordde ter snee: Dat dat gelukkige Holland had bewezen.... voor zich zelf te kunnen zorgen! Prachtig, als steeds, van breede kennis bij be zonken oordeel, was Dr. Elisab. Lüders, lid van den Rijksdag. Toen kwam Sir. G. Paish, met zijn humorvol gezicht, dat toch niet lachen kon, waar hij spreken moest als 'n ongeluksprofeet: ,,'n Wereldcrediet-crisis dreigt, die elke natie in 't ongeluk stort, de grootste en rijkste, als de klein ste en armste. Nood, hongersnood, overal, staan dicht achter de deur. Er is weinig tijd nog maar tot afwending." Deze rede alleen al, met de vragen en bedenkin gen die ze opriep, zou, in discussie en antwoord, 'n dag hebben kunnen vullen. We stoomden voorbij. Drie minuten debat voor de enkelen, die zich, ondanks dezen microscopisch en tijdsduur, toch op gaven. Om 5 uur namen wede Resoluties aan: dat wij, vrouwen, geheel onderschrijven de beginselen van de Oeconomische Politiek ter Conferentie te Genève, en dat wij onze politieke macht zullen gebruiken bij onze regeeringen, om deze beginselen te maken tot levende praktijk. Wat we zullen doen óók, naar de mate van onzen invloed en kracht. De tweede dag. Minder overvol, daar 't onder werp, hoewel groot, toch begrensder is: Arbitrage. Onder 't eminente presidium van Mevrouw Bakker van Bosse gaf Mevr. Kluyver plaatsvervangend gedelegeerde bij den Volkenbond haar volgroeide kennis, in térad Fransch, aan de vergadering; deed ons meeleven de ups and downs" van Arbitrage, zijn geledingen, zijn verwikkelingen, zijn schreden vooruit. Ook wat Dr. Stern?Rabarth, directeur van 't Wolff-bureau, ons voorhield, was 't toehooren overwaard. Hij prees de republiek Duitschland in zake: Verdragen van Arbitrage. En ze verdiende dat. Daarna kwam Prof. Ruyssen; alweer: 'n eerste kracht. Maak den vrede tot 'n gewoonte in de opvoeding van kinderen en volken" was de grond toon van zijn betoog, waarlangs 'k met zevenmijls laarzen dien heen te loopen, om aan te komen bij den derden dag: Het Ontwapeningsprobleem." Die bracht 't hoogtepxmt: Prof. Madariaga. De ideale leeraar", eenvoudig, klaar, zoo hoog staand boven de stof, dat de simpelste beelden hem konden dienen, om kennis, en wil, en kracht te reiken aan de luisterenden, onder zijn invloed als tot n leerling saamgegroeid. 'k Zal er maar niets van zeggen: iets is te weinig; veel.... verbiedt de ruimte. Nog enkele sprekei's. We namen de Resoluties" aan, zeer gelukkig aangevuld door de Fransche delegatie. De Conferentie was ten einde. AU e hulde aan Rosa Manus, de organisatrice, die 't technisch gedeelte loopen deed als 'n w lgesmeerde machine, met gehoorzame raderen, in gelijkmatigen gang. Nog iets. Het voornaamste. Zooals de afwezige Lord Cecil de laatste Assemblee beheerschte, zoo troonde boven deze Conferentie de zwijgende Carrie Chapman?Catt. De pionierster, voor vier dagen naar Holland gekomen uit Amerika. De groote mènsch. nmaal sprak ze; in de groote avondvergadering. Zwaar droeg haar volle stem de profeten-woorden de zaal in: Vrouwen van de zes Groote Mogendheden die zelf Duitsch land als zoodanig uitschakelen, want dat heeft geen leger meer, en hoe kun je dan groot zijn? vrouwen van de zes Schuldige Mogendheden, dwing uw regeeringen hun wil niet langer te leggen op alle volken, door de macht van hun bajonetten." De Conferentie, als studie-milieu niet gansch gelukt.. als uiting schoon, als stimulans machtig. W. VAN ITALLIE?VAN EMBDEN | J. B. BENNER 6 ZOON | OEVBSTIOD issi | DEN HAAG 97 NOORDEINDE = iiiiiiimiiimiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiHiiiuiiiiiiiiiiiiiiiii^ Prijsvraag Jongens- en Meisjesboeken De uitslag van deze prijsvraag, waarvoor twee maal duizend gulden als eerste prijzen waren beschikbaar gesteld, vermeldt als bekroonde in zendingen 1°. van een jongensboek: Averij, waarvan de auteur bleek te zijn Marie C. van Zeggelen. 2°. Voor een meisjosboek: Wij, met ons vijven, in Rome, waarvan de auteur bleek te zijn Tine Cool te Bussum. Op pagina 3 omslag vinden belangstellenden uitvoeriger mededeelingen. Wie YOGHURT van OUD-BUSSEM cct, wordt oud, maar blijft jong, KERKSTRAAT 67 TELEFOON 37344

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl