De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 4 december pagina 25

4 december 1927 – pagina 25

Dit is een ingescande tekst.

Kerstnummer 25 ^ Londensche combinatie besteeg de grijze Limousine, en deze wiegelde weg over de kinderhoofdkeien van het Hollandsche polderland Zooals immer keerde de grijze Limousine op het vliegveld terug, juist vóór het vertrek van de Londensche machine, waarmede de jonge vrouw vertrok. De vreemdeling oogde haar nog lang na, totdat eerst het gezoem verstomd, tenslotte ook de donkere stip verdwenen was.... Dan vertrok ook hij weer, met de machine van half-vier naar Parijs.... En daarmede was het wekelijksche gebeuren weer voorbij.... Ziethier het nuchter exposévan eene wekelijksche zeer delicate en zeer internationale gebeurtenis, zooals die zich op het drassig plekje vaderlandschen bodem afspeelde sinds de Voor jaarsdienstregeling der luchtlijnen was inge voerd. ... Vóór den eersten Mei had men deze vreemdelingen nimmer gezien, en na half October zou, door het opheffen der dubbeldaagsche luchtverbinding, de gelegenheid voor deze eendagsvlinders niet meer bestaan.... En het voorjaar bloeide uit tot zomer.... en de zomer verkleurde na korte uitbundigheid tot herfst: een vroege herfst, met harde regens en ruwe wind vlagen .... De harde regens maakten het vliegterrein nog drassiger, zoodat de modder hoog opspatte langs de zware wielen der gaande en keerende internationale vliegmachines.... En de ruwe winden veroorzaakten grillige afwijkingen van de nog immer geldende dubbeldaagsche Dienstregeling: vliegtuigen die te vroeg, of veel te laat, al naar den gril der speelsche winden, neerstreken.... Zoo was het de schuld dier stoeische winden dat eenmaal de vreemdeling heelemaal geen gin-sling dronk, en een andermaal veroorzaakte een straffe Noord-Ooster dat hij er drie dronk achtereen Zelfs geschiedde het eens dat, door een krachtigen Zuid-Wester, de Londen sche en Parijsche machines beiden te vroeg, en daardoor de grijze Limousine, schoon precies op tijd, te laat was ; toen dronken de vreemdeling en de helblonde vrouw tesamen vier gin-slings in het restaurant en rookten daarbij talrijke sigaretten.... En de stationschef vernam van den kelner en de buffet juffrouw, dat de vreemdelingen, koesterlingen van Holland's neutralen bodem, zeer innig met elkander gepraat hadden en elkander daarbij zeer diep in de oogen hadden gekeken.... Toen déherfst verkilde tot een grauwen winter met vroeg donkere dagen, en de luchtvaartdienstregeling dientengevolge werd ingekrompen tot nmaaldaags, was er onder het personeel van de luchthaven een zekere spanning Maar dien dag verscheen de grijze limousine niet meer, en de plaats voor het Hnker-venster van het restaurant bleef ledig.... Uit de Parijsche machine kwam alleen een handelaar in wijnen, gevolgd door twee verkaterde studenten en uit de Londensche machine twee Zweden, een Noor, een Amsterdamsche reeder en drie jankende honden in kratten.... Een lange, gure, duistere winter werd gevolgd door een vroeg, juichend voor jaar En dat voorjaar bracht, met bloesems en zoele winden, ook weder een correct gedrukte Voorjaarsluchtdienstregeling.... En de zoele winden droegen door de stralende ochtendlucht vliegtuigen uit Londen en Parijs naar de groene Hollandsche weide, waarin witte madelieven en gele paardebloemen lachten.... En op den eersten Woensdag (want de Dienstregeling was op een Donderdag ingezet) bracht de Parijsche machine wederom den vreemdeling, met een elegant, nieuwerwetsch, grijsgestreept voor jaarscostuum aan.... en de Lon densche de helblonde vrouw in een superben mantel van kalfshuid, dat toen in de mode was. De commandant van het vliegveld en de douanier en de koffer jongens en het restaurantpersoneel begroetten de wederverschijning van de internationaalhebdomadaire gebeurtenis met eene klaarblijkelijke en goedmoedige vol doening .... Ze knikten en lachten en ontvingen, al naar rang en functie, glimlachjes van blijde voorjaarsherkenning terug of wel uitheemsche muntstukken....; neen, er scheen niets veranderd, hoewel dit jaar de Voorjaarsdienstregeling op een voor den loop dezer gebeurtenissen integreerend punt afweek van die van het jaar tevoren. Immers: nog altijd kwam de Parijsche machine om elf uur, en de Londensche om half twaalf aan.... En nog altijd vertrok het Londensche vliegtuig om drie uur en het Parijsche om half vier.... Maar er was bovendien een nieuwe verbinding ingelegd tusschen Brussel en de Hollandsche weide, eene verbinding die via Ostende aansloot op een buitenlandsche lijn uit Londen....: Omstreeks een uur in den namiddag, aldus wilde het deze nieuwe Voorjaars dienstregeling, streek dat vliegtuig neer en bracht uit Brussel Britsche en continentale reizigers die, hoezeer ook rustig overleg in- of snelle aansluiting via-Nederland verlangend, minder vroeg waren vertrokken dan hun recht streeks uit Londen of elders op de madelievenweide neergestreken voorgangers van dien dag. Deze machine nu, die donkergroen geverfd en log van gestalte was, had op onaangename wijze de tradities van Holland's luchthaven onderbroken. Den stationschef had ze gedwongen tot het verschuiven van zijn rustige twaalfuurtje in een melksalon van de naburige stad....; den douanier be lemmerde zij op ruwe wijze in zijne gewoonte om tusschen half een en twee zijn schoenen, boord en ambtspet af te leggen voor een siesta....; den koffer jongens was deze hatelijke dagelijksche bezoeking vooral hinderlijk door de grootere inspanning die ze van hen vergde.... en de oude kelner en de be daagde buffetjuffrouw verfoeiden haar omdat zij schoon verbonden aan eene zeer moderne instelling in hart en nieren te conservatief waren om eenigerlei nieuws op het dagelijksche programma te waardeeren. De Woensdagsche vreemdelingen begrepen als zij waren in den gang van zomersene zaken op en rondom het drassig weiland genoten, schoon onbewust, door deze verandering een nog inniger aanhang, een nog groot moediger toegemeten genegenheid, groeiend bij elk bezoek. De kelner bracht, ongevraagd, de gin-slingen met tien minuten tusschenpauze wanneer de wind richting zulks wenschelijk maakte, en de douanier toonde grooter onder scheiding en mér vaderlijke sanctie nog.... Maar de groengeverfde machine, schoon zij evenals hare zusteren Ameri kanen met sportkousen en met groote lappen watten in de ooren aandroeg, bevatte bovendien groote hoeveelheden vrachtgoed die veel gesjouw en admi nistratie veroorzaakten: zij was ook daardoor gehaat, en wanneer de sirene haar komst aankondigde in het slaperig namiddaguur, was er iets tergends in dat geluid. Men sleepte zijn loome leden bijeen om haar tegemoet te treden en te lossen, en zoo moge het begrijpelijk worden dat deze machine, dit onwelkom ( Vervolg op pat/. SA)

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl