UIT DEN GEMEENTERAAD ; «. ' " DOOR BARBAROSSA MET TEEKEN1NGEN VOOR DE GROENE AMSTERDAMMER" DOOR B. VAN VLIJMEN r h k, . JoaHiaUstendoni is in den Raad altjjd op' waardige wijze vertegenwoordigd^ geweest. Ik bedoel niet d» journalisten op de perstribune ditmaal; maar zij die in den Baad zelf zetelden' of nog zetelen; Was er niet eenmaal eert Burgemeester die te voren hoofdredacteur van het Han delsblad" was het is natuurüjk de vraag of hét als een7 promotie kon worden opgevat en werd Piet Tak, wiens raadsoverziehten in de Tele graaf" vermaard waren, niet ' een sieraad van den Baad? Genoten wij niet jarenlang van de soepele wel sprekendheid van den Oproerige Krabbelaar" naast de polemische eloquentie van; .Professor Diepen horst, ook journalist bij de gratieVan zijn welversneden pen? En als straks Ferdinand Wierdels zijn wapenschild in de gaag van het verbouwde Raad huis laat ophangen te midden der andere wethoaéerüjke schilden zal hij er dan niet. onder laten schilderen: mfyn pen en mijn waarheid waren mijn zwaard?" Bn zit Eitje Polak, eenmaal grootreporter van het -Volk", niet als een vergeet-mijn-nietjo naast de Miranda, die zorgt dat niemand hem vergeet, en bloeit aan den Boomschen kant niet de jengdige en ook al veel belovende Mr; Kropman, vroeger van het Centrujn" en thans van de Nieuwe Eeuw"? Als drie Gratiën zweYen al deze collega's door de zaal en het zij met' collegiale trots gezegd dat zij er tot de persoonlijkheden behooren. Kr. Kropman heeft tot dusver tweemaal het woord gevoerd en beide ' malen het oor van den Baad gehad, dank zij zijn eenvoudige taal en de nuchterheid van zijn betoog en als goed journalist zorgt hij zelf voor de hoofdjes" boven zijn redevoeringen. Boven zijn eerste had men kunnen zetten: Alles is in Amsterdam ver boden behalve.... enz.!" en boven zijn tweede had kunnen staan: De sociaal-democraten bouwden, maar woonden de arbeiders?" Het eerste zei'lüj over de Politieverordening die langzamerhand uitgegroeid is tot de dikte van een jaargang van de Handelingen", het tweede na de speech van de Miranda die als profeet van het Mekka der Volkshuisves ting" zich zelf niets dan pluimen op het bolhoedje stak en daarmede tevens, zooals de ook nuchtere heer Peters opmerkte, den Baad huldigde, die als maar het geld gestemd heeft voor al de scboone dingen die de Miranda op zijn rekening boekt. U'heeft al begrepen dat wij in deze derde week verzeild zijn geraakt in het hoofdstuk der Volkshuisvesting", het departement van meneer Boissevain die ik weet niet of het een mop van Gulden is van Sinterklaas een Ankerbouwdoos thuis gestuurd kreeg, waar mee hij mi ijverig bezig is zich te oefenen opdat hij niet heelemaal onbeslagen ten ijs komt. De Miranda, die sinds hij wethouder af is, er welgevormder uitziet en zelfs een kapitalistisch buikje entameert, raakte, ondanks den zachten drang van den Voorzit ter die hem eenige ma len op de overschrijding van de hem toegeme ten P twintig minuten moest wijzen, over de zegeningen die het roode beheer over de stad heeft uitgestort in den vorm van bewoonbare wonin gen, niet uitgepraat. Riep hij f verleden jaar met uit, dat er in Amsterdam geen woningkwestie meer bestond en herhaalde hij dien kreet nu niet tri omfantelijk? Natuurlijk niet, want hoe zou hij an ders m de loyale oppositie tegen Boissevain moeten gaan? Nu in eens, sinds zijn aftreden, wemelt onze stad van krotten?hij wil ze bij 10.000 tegelijk op ruimen en woningen bouwen met een toeslag van de gemeente, zoodat de huren door de arbeiders te betalen zijn. Het zal een acht ton kosten maar wat is acht ton ? Een oogenblik dacht ik dat het beroemde Eenhëidsfront" ge vormd zou worden, maar Wijnkoop, die ijverig de stukken had bestudeerd?de Baad ging bij dit wonderlijke? ver schijnsel vol belangstelling omhem heen staan, moest er niets van -hebben en zei een schitterende reeks van on aangenaamheden aan het adres van zijn mede-proletariër wiens aangelaat vol groeven en rimpels en kuilen trok onder den aanval, en die maar niet de vernieti gende interruptie kon vinden, zoodat het werd als een scène op de Nieuwmarkt -?zitten der in mijn sigaren ha ringkoppen? Heb ik ze gestolen? Ligt u na drie trekjes aan mijn sigaren in het Binnengasthuis?" Heel de staf van den wethouder zat op de tribune en noteerde ijverig en het halve stadhuis is bezig aan het 'opstel len van het wethouderlijke antwoord. Het kan ook moeilijk anders. Daar zit een raadslid, dat altijd in de oppositie is geweest, aan de vooruitstrevendste afdeeling van heel het ge, meentebeheer, de begroo ting die hij te verdedigen heeft, is die van zijn 'voor ganger, de adviseurs die hij heeft, zijn allen opgegroeid in de sfeer, eerst van den radicalen Tellegen, daar na in die van Wibaut en de Miranda. En uu zwalkt Bidder Walrave rond op deze ongewisse baren en nergens ziet hij land en als hij een tikje onpasselijk over de reeling hangt, kan niemand hem dat kwalijk nemen. Maar hoe het zij, zoo majesteitelijk een bode tot zich ontbieden als deze Vrijheidsbonder kan geen der andere wethouders. Dat is waarlijk grootsch van allure. Zonder dat er een spier op zijn gezicht vertrekt, knipt hij met zijn vingers, de bode snelt toe en zon der naar den man te kijken, houdt hij een papiertje in de hoogte, dat de slaaf eerbiediglijk en voorzichtelijk uit zijn hand in de zijne doet verglijden en daarna snel naar den hoofdambtenaar op de tribune brengt. Het is, wat men noemt a treat". Vóórdat de Volkshuisvesting begon, was er nog een kort debatje over de uitzending van kinderen naar buitenDe Baad, goedig van hart en begaan met het lot van vele misdeelden, had besloten de minder goed werkende gezinsverpleging op te heffen, maar nauwelijks was dit besluit gevallen of de doktoren Polak en Sajet kwamen met het voorstel dan maar meteen tienduizend gulden beschikbaar te stel len voor de kosten aan die opheffing verbonden. Toen betrok het edele hart van den Baad en men wilde er graag weer af en het scheelde een baar of het geld was er niet gekomen. Met 20 tegen 18 werden de 10.000 toe gestaan. Het was de eenige trophée KOFFIE KAMER, ALS 8>.&w. die op ditmaal den Vos werd ver overd want dit moet gezegd: Zelden is dr. Vos door de oppositie zoo met rust gelaten als bij deze begrooting. Maar nu was de dokter ook in kapi talen vorm en nimmer zoo gul met toezeggingen en beloften en overwe gingen als dezen keer. En hij deed een concessie van belang: wie door de poli tie op straat wordt neergeranseld zal niet langer zelf de kosten van het ver voer naar het Gasthuis behoeven te betalen. Is dat niet lief? Na een pak slaag gratis vervoer. Heeft Woudenberg zich misschien daardoor laten verleiden om Wijnkoop onder de tafel te slaan, nu de toe zegging van Dr. Vos op tafel lag, dat de verslagene eventueel vrij vervoer naar de gasthuizen kon ver langen? * * * Bij de stemming over de tienduizend gulden voor het uitzenden van k'nderen was het democratisch element in het college van B. en W. afwezig. Zoo als men weet zitten de beide vrijzinnig democraten in het college om juist dit element te versterken en daarom is het wel een gezegende taktiek als zij naar de koffiekamer vluchten, telkens als er gestemd wordt over voorstellen waar een democratische geur aan is en die tegen den zin van de meerder heid van het college zijn. Van ver sterking der democratie gesproken....