D l' tff. ftlJKOMSTlGHEDEN door ANNIE S ALOMONS f J* A i «r i ff & OOXCVII j» dit na lekker vindt " der, terwüjl "luj met oógeta naar den'' druilistisarde n naar den "*eg,' dl» glom vaH dénattigheid. ' .fA'cn1.... lekker", antwoordde ik VaAgï?want' ik ben zelf weieens bang, 'dat'ife'aan eeüparti pris lijd, als ik d nare dingen van Holland (tochtende 'ramen, verkoudheden, gure wind of motregens), nooit onoverkómenlijk vifld'en vam een desdlaten dag vooral ' de weemoedige schoonheid ervaar Bovendien heb ik ai een brief van een onbekende uit Weltevreden gekregen, 4iémij vroeg* nu eindelijk eens te bedetfkerï, dat er in Indiëook nog menztjtÉ} die 't''ef jaren moeten uit? als ik niet ophield over de van 't vaderland te werd'hun verlangen1 veel te -t\' /?' ?:f ff ;[* ! > 5t { ^ i t 't itaaïwat lêari ik er tenslotte aan ftoënf tftói ik de werkelijkheid ver' Itelicöen; de werkelijkheid, dat dit r laaft niét eijn bleefce, zilverige zonlicht, f "metrzijrl'kalèboomen e,n h'og wat late roten in zijn tuinen; dat deze stad met' Haaf rivier, die gonst vanden '?arbeid; die 's avonds met duizend Hchtjes is getooid) een wonder is onv téaanschouwen en dat de ont roering om haar telkens weer andere1 "schooïiheid onze dagen rijk maakt? Neem" nu alleen maar het geluk vari' dfe schemering-, een sensatie, die leder, die va de bliurt van den evenaar ' heeft geleefd, al dien tijd heeft moeten missen. In Indiëheb je het ne kwar tier' nog last van de zengende zon, en even erna moeten de lampen ont stoken worden; d«insecten zoemen in dichte gelederen naar binnen en je ben& opeens middenin het duister van deri nacht. Koe anders hier, waar, als een lange waarschuwing vooruit, eerst het licht in de kamer een beetje matter wordt. En1 als je dan snel je werk opzij legt, bazig, dal/ je tóch weer te lang bent doorgegaan en dat je 't mooiste van , den zonsondergang zult missen, blijkt buiten alles nog in den klaren dag te 'staan, strak geteekend tegen de door schijnende lucht. En die opperste, verklaarde schoonheid duurt niet, zooals in Indië, n rijk, spannend oogenblik, -maar het is een toestand", die je, rustig rondgaande, kunt ge nieten: de roode hemel spiegelt zich ' in den stillen* donkeren vijver; een laantje met dorre boomen is van een kostbaar lilas met bruinen weerglans; , «m de oude zomeruitspanningen heb ben ia huu verlatenheid zoo'n geheim zinnige charme, dat je wel op een van die magere, ijzeren stoeltjes zoudt willen gaan zitten, om te droomen van voorbije zomervroolijkheid. ONTWERP WPENAAT SCHRUfBUREAl) IN EIKENHOUT. IN ELKE GEWEieCHTC HOUTKLEUR LANG. TOIt. HEELE HOOGTE OOVWPTE OÏ. ^3SL.7 :METZ Als de lucht bleeker wordt, loopen we in de richting van de stad; er schijnt een ijle, grijze nevel overheen te hangen, waardoor hier en daar een be scheiden lichtje begint te pinken. Hoe' meer we naderen, .hoe meer het leven in intensiteit toeneemt; want de werk dag is bijna voorbij en iedereen jacht om délaatste bestellingen afgedaan te krijgen; om de laatste boodschappen te bezorgen. De auto's gieten hun felle schijnsels door de schemering en nu beginnen ook de uitbundige licht reclames hun uitroepen ten hemel te zenden: rood, groen, blauw, geel, ieder met verbijsterende nadrukkelijkheid. Ik geloof niet, dat het mooi is, maar meesleepend is het wel, zooals heel de stad op dit uur van een ondefinieer bare meesleependheid is, met haar arbetdsgeronk; met haar feestelijke café's; met al die menschen, die zich huiswaarts haasten, elk met een eigen, verborgen doel j blijheid of smart; met den somberen toeter van haat booten; en over dat alles heen de hemel, waar het laatste licht in ver sterft en waar die andere, onrustige schijnsels als vreemde bloemen tegen ontbloeien. Ach neen, gij, die in Indiëdeze regels mocht lezen, ik wil u niet week maken; Holland ie een land met een zeer on volmaakt klimaat, het is zeker negen maanden van hét jaar koud; je krijgt er winterhanden en bronchitis; je kunt er zeker zestien keer je paraplue tegen eens je parasol meenemen, en als 't weer op»z'n slechtst is, rijden de trams je vol" voorbij, de een na den ander, en moet je bij de halte half ver stijfd staan te wachten.... Maar hoe komt 't dan, dat we deze rampen zoo getroost aanvaarden? Niet alleen, om dat het Holland is, en omdat wat Holland doet, welgedaan is". Het is de diversiteit van de moeilijkheden, die ons zoo energiek houdt; het is, omdat we altijd op iets anders kunnen hopen. Varietas delectat"; vooral als het hinderlijkheden betreft. Als we in Indiëonder de warmte leden, dan wis ten we, dat dit voor het heele jaar was, en het volgend jaar weer, en altijd, lederen dag weer. opnieuw, en dat er geen kans bestond, dat er, door een natuurwonder, opeens een koelere wind over de tropen zou gaan waaien of dat, op een gezegeuden dag, de zon iets van haar zengende kracht ver loren zou hebben. Ook de muskieten waren een plaag, waarmee je nooit afrekenen kon, terwijl je hier, op een heeten Augustusnacht, als ze, hinder lijker dan ooit in 't verre land, rond je onbeschermde hoofd gonsden, altijd den troost had, dat ze over een maand alweer krachteloos zouden zijn Hoe begrijpen we, als we dit onder scheid overwegen, de fatalistische be rusting van. den. Inlander: Appa boleh boewat?" wat zul je er aan doen? Dat is nu eenmaal zoo"; tegenover de energie van den Europeaan, die tegen alles wat hem hindert, zich verzet, omdat het bij hem altijd maar een kor ten tij d duurt, en er dan weer iets anders voor in de plaats komt, dat misschien wel even lastig, maar in elk geval heelemaal anders zal zijn. Worden de dagen donker en triest, we kunnen naar Februari uitzien, als, op een verrassenden middag, het licht opeens veel lan ger aan den hemel blijft, en de aarde begint te geuren naar vruchtbaarheid. Is het een stoffige, droge dag we kunnen naar de verkoeling van den regen verlangen; blijven de boomen daarentegen te lang kaal, n uur zonneschijn kan de knoppen opeens Hier i s de Kachel!!! een volkachel, U kent toch het nieuwe systeem CENTRALE VERWARMING. Zoo niet, vraagt nog beden OOM brochure: IN DEN WINTER.... DE ZOMER IN UW HUIS HERINGA & WUTHRlGtt, HAARLEM. Tel. 11966 Voor den Haag: C. OLDENBURO Ir- RHtwlJk. Tel. Den Haag 18970 NOVA Kerstnummer is overal te bekomen a 60 cent ere bevat o. a.: Jeugd-portretten van Nederlandsche Tooneelspeelsters. M. van Warmelo door F. Hulleman. Olympische Spelen door W. J. M. Linden. Voorts proza en poëzie van Helene Swarth, Martha Walden, Elis. Zernike, Jeanne R. v. StuWe, G. H. Priem, Philips Oppenheim, W. W. Jacobs, Job Steynen Piet van Veen, B. Herrick Thomson enz. Meer dan 7O illustratie* in zwart, bruin twe«- «n driekleurendcbk. DW 9NTFPIFJJC lEi JAREN MET U MEDE IMF HEI D(K)P W STEUNZOLEN VEGZOMEN OVERHEMDEN NAAR MAAT FR. SINEMUS 20 LdhladiMtrMt 22 - Aautenlw BOUIUTINHET nCN VRA&C UTRECHT QVtfcALÏM CATAL06UJ LEIDEN L DEN HAAG jifttn MOU1VTMAT ? doen springen. Als dus het oogenblik, dat we beleven, ons niet altijd de vol heid van bevrediging geeft, dan loopen we toch altijd met de zekerheid rond, dat alles" zich hier telkens en telkens opnieuw wenden" zal; en al zullen die veranderingen niet allemaal ten bes te" zijn, ze houden ons hart jong en vol verwachting; want Etwas wünschert und verlangen; etwas boffen musz das Herz; Soll vergebens Mond und Sonne nicht an dir vorüber gehn".