Historisch Archief 1877-1940
M',4
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 17 DECEMBER 1927
13
Dramatische kroniek
door TOP NAEFF
t,
c
I;
|J?t«'
Hét Amsterdamsch Tooneel t De zwarte
hand. Romantisch tooneelspel, door
Jhr. A. W. G. van Riemsdijk.
IJ ET geval van Riemsdijk ia in de
geschiedenis van ons hedendaagsch tooneel met niets
te vergelijken. Ik weet niet, of ik het onder de
rubriek noblesse oblige" zou durven rangschikken,
maar iets van dien aard moet er toch in seinem
dunklen Drange" zijn, dat dezen auteur trots
alles noopt tot het schrijven van tooneelstukken.
In den onsterfelijken stijl van Amalia", met het
zelfvertrouwen van ziehier een millioen", en met
lak aan onze puriteinsche bezorgdheden.
Ben stuk van Van Riemsdijk staat boven
de Hel; faute de combattants Ie combat finit;
alles is vergeven en vergeten. Hij zal, wanneer wij
het geheele tooneel dood geredeneerd hebben, de
eenige overlevende zijn.
De Zwarte Hand. In tegenstelling tot de dich
ters, die geboren profeten zijn, voorspelt de auteur
van deze revolutionair-royalistische propaganda
verleden en heden uit het kalk-ei; zijn betoog kan
niet missen, aangezien de Historie hem alreeds
gelijk gaf, en de menigte van nature toevalt aan
den laat sten spreker. De wijze waarop deze zaken
hier zijn voorgesteld, mag ons uit een oogpunt van
sociologie nu en dan bevreemden, daarvoor is het
nu eenmaal een romantisch tooneelspel. Een lichte
twijfel, of het aan het Hof" inderdaad zóó toe
zou gaan als in dit stuk, waar de betrapte minnares
van een kroonprins begint met den vertoornden
en verkouden koning een menschlievend glaasje
water onder den neus te duwen, wordt ontzenuwd
door de gedachte aan de positie, door dezen schrij
ver als mensch ha de wereld bekleed. Wie onzer
zou het beter willen weten !
Wij moeten het ook niet altijd beter willen weten.
Wij moeten ook eens willen aanvaarden.
Welnu, ik mag zeggen, dat ik dit bij De
Zwarte Hand" met succes heb betracht. Ik zou
zelfs nog verder willen gaan en de directie van het
Hollandsen Tooneel den gebraden vogel in den
mond willen geven met dezen bij uitstek
citeerbaren zin: Ik vind De Zwarte Hand" een van
de -beste van Riemsdijks". Een niet slechts
sprekende" film, een geheele Kamerdebatten mede
afdraaiende rolprent. En als men m'j nu vraagt,
of ze mij lang is gevallen, dan moet ik eerlijk be
kennen: neen. Want deze zes bedrijven die geluk
kig slechts zes tafereelen bleken te zijn, waren om
de pointe heen met de ervarenheid en ook met het
talent van den tooneelman ineen gezet, het bijwerk
werd met vaste hand afgesneden, en het geheel, in
de sfeer der banaalste romantiek, beheerscht en
vastgehouden. Van de, openlijk beleden effecten,
was er nauwelijks n verzuimd. En dewijl er op
het hedendaagsch tooneel in alle heimelijkheid
naar vele effecten wordt gestreefd, die zoogenaamd
frisscher", doch intusschen veel minder doeltref
fend zijn dan deze, mag ook dit gereedelijk worden
erkend.
Ziet hier het verhaal, ontdaan van zijnpolitieke
redevoeringen: Een jonge dame, Johanna Duval,
doet afstand van haar beminden kroonprins, ten
einde de dynastie te geven wat haar in het oog van
den conservatieven majesteit-papa, Josoph I.
toekomt. Zij brengt in vrijwillige en edele balling
schap een muzikalen bastaard ter wereld de
kroonprins was namenlijk een verdienstelijk pia
nist en sterft zonder hem het geheim van zijn
afkomst te hebben verraden. En dezen zoon, onder
den schuilnaam Joseph Catani beroemd geworden,
moet nu, twintig jaar later, het vreeselijk lot treffen
om als lid van de Revolutionaire partij: De
ftwarte Hand", den thans regeerenden koning,
Joseph II, zijrftmbekenden vader, te dooden voor
het algemeen welzijn. Een muziek-soirée op het
paleis, waartoe hij wordt genoodigd, biedt seffens
d» gelegenheid, en de tijd dringt, want wij staan
JOS. HARTOG
Rvssiche vrouwen.
Parade van scherpschutsters.
liimtitittle
Op weg naar een offerplechtigheid.
Hoofdsteeg 17
Rotterdam
Nobelstraat 28
Utrecht.
Alle Fotobenoodlgdheden. Nog enkele prima
gelrgenbeidatoestellen. Óók genegen te rollen (alleen goede toestellen).
aan den vooravond van een nieuwen oorlog en het
bevel tot mobilisatie werd den vorst reeds voor
gelegd.
Oatani verschijnt, in rok, doodsbleek, de revolver
in den rechterbroekzak. In een zijvertrek hoort hij
de debatten van den koning met zijn ministerraad
aan aan het Hof bij van Riemsdijk bestaan
muren, deuren, noch etiquette en ervaart welk
een vredelievend, en voor zoover het met zijn
ongelukkigen stand overeen is te brengen, waarlijk
vooruitstrevend man deze moderne koning eigenlijk
is. De twijfel omtrent de hem opgedragen helden
daad begint Catani te bekruipen. En wanneer hij,
na een intiem gesprek met Joseph II, dan nog te
weten komt, dat hij op het punt staat de zwarte
hand te slaan aan zijn bloedeigen vader. . . . mijn
hemel, in welke perikelen kan de heer van Riems
dijk een mensch toch brengen !
De tijd verstrijkt. ... de Klu-klux-Klan over
meestert in n zwarte hand-omdraai liet koninklijk
paleis, de leiders, gemaskerd, in domino, treden
de particuliere vertrekken van zijne majesteit
binnen, vinden er: vader en zoon. .. .
Tot zoover ben ik gekomen; een trein, dien ik niet
verzuimen kon, beroofde mij van de ontknooping.
Ik ontsnapte te midden der opgewekte pro's
en contra's, tusschen Joseph II eenerzijds en
het opperhoofd der anarchisten anderzijds, die
er om gingen of de eerste, ten einde zijn hoofd en
dat zijns zoons te redden, zijn titel van koning met
al wat daar aan vast zit, zou willen prijsgeven, om
eventueel zooiets als de Eere-voorzitter te worden
van dit duister College. De juffrouw van de garde
robe, bij wie ik ambtshalve een discrete informatie
nam, heeft het me toen uitverteld. Neen hoor,
zei ze, mijnheer de Vries is er niet van gediend.
Nou, en dan schieten ze, hè. ... En de jonge mijn
heer Diels z'n eigen".
Veel kan ik bij dit slot niet gemist hebben,
bovendien pleeg ik, als vele leden mijner sexe,
op het oogenblik, dat er op het tooneel schoten
zullen vallen, mijn ooron dicht te stoppen. Maar
dat het me speet, werkelijk speet, den schouwburg,
waar ik mijn halve leven slijt, twéminuten te
vroeg te moeten verlaten. . . . dat geeft toch te
denken. . . . Dat mag dan onverhoeds wellicht
nog pleiten vóór deze romantiek. En wie weet
alle dingen zijn betrekkelijk voor den
onverbeterlijken Jonker.
De vertooning was, mede in haar soort, vrij goed.
Bijzonder goed zelfs aangekleed en geënsceneerd,
regie Chrispijn. Het rondom met zwart doek be
hangen tooneel, waarin de belichting ongestoord
een verfijnd en scherp relief kan geven, zal het op
den duur winnen op alle decoratieve uitvindingen
en is vooral praktisch voor de matig gesitueerde
schouwburgen.
Bij Louis de Vries smelt de romantiek op de
tong. Zijn zoon Philip (de kroonprins) kan in
deze richting van zijn vader nog veel leeren. Te
machtig was Joris Diels de ster-rol: Joseph Catani.
Romantiek vereischt een momenteel vast geloof
in den onzin, breed-beeldende gemoedswarmte van
een goedkoope, maar overtuigende kwaliteit. Diel's
opwinding bleef hol. Meer bereikte Ida
Wassermann (Johanna Du val). Zij gaf, over eenige tekort
komingen als actrice heen, de illusie. Ook Folkert
Kramer, de voorzitter van De Zwarte Hand, stond
zijn man. De geheime zitting van dit onheimelijk
genootschap geleek de heer van Riemsdijk is
tot alles in staat een onvoorzien en ongewenscht
gevolg van het succesvol parlement tegen den
Dybuk". En dan was er nog Lou Chrispijn als
koning Joseph de Eerste, tijdens wiens breed
sprakig sterfbed ik een beetje ben afgedwaald.
Ik bedacht me namenlijk hoe jammer het was, dat
Tristan Bernard onlangs tijdens zijn ongelukkig
bezoek aan ons land Chiispijn's beroemden,.keil
ner" uit het ,,Café'tje" niet eens heeft kunnen zien.
Hoe aardig dat geweest zou zijn voor beide partijen
en voor ons internationaal bewustzijn. Wij hadden
dan meteen de gelegenheid kunnen aangrijpen om
dezen auteur, aan wien het tooneel zooveel
fijngeestigs te danken heeft, een waardiger onthaal te
bereiden dan hem helaas te beurt gevallen is. Voor
een deel, doordat hij zelf ons wat te laag heeft aan
geslagen, voor een deel doordat men hier eenigszins
uit het oog heeft verloren, dat deze Tristan Ber
nard en pantoufles", tevens een der zeer zeldzame,
voortreffelijke blijspel-schrijvers van zijn tijd is.
Een kunstenaar, dien men juist in een, aan fijnen
tooneelgeest straatarm land, uit een zeker zelf
respect gaarne geëerd zou zien.
Tentoonstellingen
Galerij voor Moderne Kimst W. H. Hofstee
Deelman, Amsterdam, Schilderijen van Piet van
WijngacrJt. Tot 20 December.
R. W. P. de Vries, Amsterdam. Tentoonstel
ling van Kunstwerken. Tot 20 December.
De Brug", Amsterdam. Werken van O.
Hanrath. Tot 20 Decem'cer.
Huize van Hasselt, Rolt^rd m. Werken van
Co B:e:nan ei J. Briedé, tot 20 Dccdnbe", en
werken van Ida Siawertsz van Heelmi. Tot
23 Deeemler.
Amsterdam^che Ateliers voor Binnenhuiskunst,
Amstird >m. Werk van Erich Wichmann, Bettina
Jacometti en de Mi;-anda-Kerckhoveii. Tot 23 Dec.
Amersfoortsche Kunstkring, Amersfoort. Glas
werk, schilderijen en batikken. Tot 26 December.
Kunstzaal Willem Brok, Hilversum. Schilderijen
van Evert Pieters. Tot 30 December.
Frans Buffa en Zon(n, Amsterdam. Werken
door J. M. Graadt van Roggen. Tot l Januari.
Bij den Dom, Utrecht. Werk van Reyer Stolk.
Tot 7 Januari.
D. G. SANTEE LANDWEER
Heerengracht 396 Amsterdam
Permanente TENTOONSTELLING van Schilderijen en
Preciosa. Geopend 9?12 en 11?5.