De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 17 december pagina 20

17 december 1927 – pagina 20

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 17 DECEMBER W27 No. 2637 P" fc> t ' ; «-" »." HET KERSTNUMMER VAN DE GROENE AMSTERDAMMER verschijnt de volgende week Deze aflevering is bijzonder fraai uitgevoerd met talrijke groote illustraties, gedeeltelijk in kleuren gedrukt. Zij bevat verhalen, zooals alleen DE GROENE die weet te geven. Top Naeff, Alie Smeding, Felix Timmermans, Emmy van Lokhorst, Melis Stoke maar laten wij U niets verraden. Het blijft een Kerstverrassing* Zijt ge nog niet geabonneerd op de Groene Amsterdammer DAN ZENDEN WIJ U het Kerstnummer en de nog te verschijnen nummers gratis toe, indien ge U voor 1928 als abonnéopgeeft. (Abonnementsprijs f 10.-?p. jaar of f2.50 plus incassokosten p. kwartaal). Zend ons een postwissel, of een briefkaart met Uw adres* Ons postgironummer is 72880; ons Gemeente gironummer G1000* OF NOG EENVOUDIGER Bel ons even op: 37964 door HENRIK SCHOLTE Vereeniqd Tooneel: John Marlay (Interference)" TN zijn kader bezien is dit intrlgue-stuk nog zoo kwaad niet. Een vrij verwikkelde, maar niette min boeiende chantage-geschiedenis: een dreigend schandaal tusschen twee vrouwen, wier verleden nauw verbonden is mot den persoon van een thans moreel, physiek en miatschappelljk ten ondergeganen minnaar, die zich voor het huwelijksgeluk van de eene opoffert en de andere even om zeep helpt, wordt doorkruist door een ten goede keerende interference" van den, aanvankelijk buiten het geval staanden, gentleman-geleerde John Marlay. De ingrediënten van dezen plat du jour zijn met kennis van zaken, en ook van tooneelzaken, ge mengd. Het is een goed opgezet geval, gaat recht op zijn doel af, generaliseert niet en heeft het viriele, bijna zakelijke verloop van de Engelsche story. Kunst eraan toevoegen zou in dit verband beteekenen, vleesch in een vegetarische keuken halen. Met wat angelsaksische sarcasmen over publiciteitswoede en huwelijksmoraal smaakt het ook. Het heeft zijn fouten: bijkomstigheden zijn naar het geval" toe verwrongen, de derde acte loopt door het gebrek aan benoodigde nieuwe motieven een beetje af en er worden ook een paar blunders meer gemaakt dan bedoeld zijn. Maar het heeft daarnaast een pittigen, wel niet flonkerenden dia loog, de schrijver maakt het zich niet zoo gemak kelijk als schrijvers va-a dat slag wel eens plegen te doen, het geval schept actie en mér: de mogelijk heid tot weliswaar passagere tooneelkarakters. De rol van den raté, door den dood bedreigd, moreel vernietigd, miar juist daardoor met een laten hang naar door eigen schuld verloren ge meenzaamheid, die hem jenseits" van goed en kwaad tot een offer in staat stelt, kan voor een acteur zelfs een creatie zijn. Het is een genoegen te kunnen constateeren, dat Eerens er ook inder daad een creatie van heeft gemaakt. Met sterk, eenigszins ruig spel is hij er in geslaagd aan zijn belangrijke rol het haar toekomende leven te geven: een in eenzaanVieid mislukte ziel, een bruut uit zwakheid, reddeloos, maar in zijn ontreddering bijna weer sympathiek: een die ook op den bodem nog kon zien waartoe hij gedaald was. Toch is het jammer dat zijn spel in de knappe scène uit het tweede bedrijf, voor hij zijn vroegere geliefde uit het dubbele en troebele motief van misèrj en offervaardigheid vermoordt (of eerder helpt vermoorden), niet de daarvoor en daaraa weer bereikte hoogte had. Dit tweede bedrijf be staat uit drie groote scènes, die beslissend zijn voor het verloop: de drie hoofdfiguren tegenover de chanteerende vrouw. Het markwaardige geval doet zich nu voor, dat deze drie spelers, die in het voor- en tiabedrijf stuk voor stuk goed waren, in deze acte veel minder voldeden. Ik geloof dit in hoofdzaak te moeten wijten aan het gebrek aan tegenspel. Nel Stants stond volkom ;n machteloos tegenover haar rol als (feitelijk eVen beklagens waardige en reeds afgedane) vamp": een rol die ondanks haar beknoptheid zij treedt slechts in het tweede bedrijf op de belangrijkste rol en vóór alles de rol van een groote actrice is. Daar naast is tenslotte het opgejaagde, eenvoudige vrouwtje, door Else Mauhs prachtig nerveus en vol gespeeld, veel mjer tweede plan. Verkade als John Marlay speelde Verkade, en die rol ligt hem nu eenm i il goed. Het was zelfs een zeer goedenVerkade. De verzorging der episoden, de regie en de geheele aankleeding sloot als een bus. Maar als msn dit stuk buiten zijn kader beziet, als men zich gaat afvragen of dit tenslotte ons tooneel is en of het als intermezzo tusschen een belangrijk repertoire volkomen te verdedigen stuk, bij gebrek aan dat repertoire niet ten onrechte essentieel en typeerend wordt, ja, dan komt achter dezen op zichzelf knappen en knap opgevoerden John Marlay een groot vraigteeken te staan. Met een uitroepteeken erbij voor den nadruk ! BENNETT'S REIZEN Naar Noorwegen 1928 bieden U de volgende voordeelen: 1) Alles vooruit voor U gereserveerd. 2) Overal de BESTE klasse transport en verblijf. 3) Geen moeilijkheden met de vreemde taal. 4) Individueele reizen, dus geen gezelschapsreizen. 5) Beduidende reducties. 10-daagsche reizen fl. 190.?; alles inbegrepen; ALLES EERSTE KLASSE. Vraagt gratis inlichtingen en brochures. BENNETT'S REISBUREAU LEIDSCHESTRAAT 33. - Tel. 37881. - AMSTERDAM,

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl