Historisch Archief 1877-1940
Wo. 2641
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 14 JANUARI 1928
Moderne Vrouwen en
Moderne Vraagstukken
door EMMY J. BELINFANTE
XXL Dansles ?
OETEN onze kinderen dansen?" vroeg in
")) Het Kind" mevrouw van Nes-Verster en
getuigde, dat zij zelf geen kwaad erin zag, maar
haar man voelde niets ervoor.
P En in een volgend nummer van hetzelfde
paedajgodische blad, antwoordde haar een ander lezer,
J. Benders. o.a.: Als er n ding is, dat de omgang
?tusschen jongens en meisjes radicaal kan bederven,
?dan is het wel dit".
Het is een krasse uitspraak. Schrijver beroept
zich op eigen ervaring en die van anderen en ver
klaart: Als u weet, hoe men danst, wat men erbij
?denkt, wat ervan komt, dan zult u niet meer
aeggen, dat er geen kwaad in steekt".
Wie is die men? De mannelijke helft of de
-vrouweUjke? En zou nu werkelijk die men" zoo
-algemeen zijn, als het door dezen strengen raadsman
?werd voorgesteld?
Wij hebben leeren dansen in den tijd, dat er nog
niet werd gestept, dat lanciers, polka mazurka en
?wals nog een groot deel van het programma in
beslag namen en de cotillon op elk bal nog vele
.gelukkigen maakte. En wij hebben nooit in onze
?vrouwehj'ke omgeving iets gemerkt, dat ons thans
reden zou geven het dansen op zichzelf verkeerd te
vinden. Toen wij later eens lazen, dat de wals, toen
?deze pas in de mode kwam, aanstoot wekte, be
grepen wij niet waarom.
Misschien was het heel naif, maar is het niet
gezonder dan het onmiddellijk zoeken van het
verkeerde in elk woord en elke beweging? En ook
Tragen wij ons af of het beweerde prikkelende in
liet dansen, ligt in het dansen zelf of in de omgeving,
?waarin wordt gedanst. Of het avondtoilet niet
gevaarlijker werkt dan het dansen?
Wij geven onmiddellijk toe, dat het steppen, de
?charleston en latere negerdansen minder onschuldig
ssijn, dan de pas de quatre, Washingtonpost, pas
des patineurs en Kreuzpolka, die onze volgende
inwijding in de danskunst werden, maar zelfs in
het steppen maken wij onderscheid tusschen hen,
?die dansen om het dansen, om de rhytme, om de
kunst.... en hen, die dansen om zichzelf te ont
vluchten in den roes van het rhytme.
Wij begrijpen volkomen, dat er verzet is tegen de
moderne danswoede, zooals tegen alle moderne
buitensporigheden, maar om de overdrijving be
hoeft men niet alles af te keuren.
Wij juichen het toe, dat als reactie op het onge
zonde in deze dansmanie, waaraan alles wordt
opgeofferd, beproefd wordt terug te keeren tot de
reidansen en oude volksdansen. Het verheugt ons
?zeer, dat het Congres dansleeraren heeft besloten
in het aanstaand seizoen de oude volksdansen te
gaan onderwijzen. En wij zouden het nog meer
waardeeren, als de welmeenende ouders zelve
invloed oefenden op de dansleeraren en zorgden,
?dat hun kinderen geen les kregen in charleston,
iblackbottom en dergelijke. Maar behalve in eenige
uitzonderingsgevallen, waar werkelijk zeer bijzon
dere maatregelen noodig zijn, zouden wij altijd en
?overal opvoeding tot matigheid verkiezen boven
?opvoeding tot geheelonthouding.
Als de jeugd op een eenzaam eiland kon'leven,
?waar geen enkele verzoeking tot haar kwam,
zouden wjj haar wellicht verre kunnen houden van
?alle wereldsche gevaren, en het kunnen beproeven
met de geheelonthouding.
Nu zij gedwongen is te leven in een maatschappij,
?waar goed en kwaad zoo dicht naast elkaar
voorkomen, dat het haast onmogelijk is naar het eene
?te grijpen, zonder ook het andere aan te raken,
:moet de opvoeding haar sterk maken, zoodat zij
het leven aandurft en in zichzelf voldoende weer
standsvermogen heeft om sommige giften te
drinien, zonder ervan ziek te worden.
Er zijn natuurlijk giften, waarop het woordje
Paviljoen Vondelpark"
Tel. 24190-27595
Oroote en kleine Zalen voor Déjeuners,
Diners, Soupers, Bals en Recepties
Huize ZOMERDIJK BUSSINK.
doodelijk" beteekent afblijven". Maar er zijn er
andere, waartegen wij immuum moeten zijn. Wij
gelooven, dat dansen tot deze laatste behoort. De
algemeene opvoeding moet ervoor zorgen, dat de
jongens en meisjes gezond eu rein rijn, en dan.
hebben de ouders te waken, dat de danslessen
gegeven worden door een leeraar, die de danskunst
niet enkel opvat als geldwinning en eerbied heeft
voor de jeugd en onbedorvenheid zijner leerlingen.
In de dansles moeten geen elementen worden toe
gelaten, die de atmosfeer bederven.
Een andere vraag is het, hoe men denkt over
bals en wat daarbij komt. Men kan zijn tegen bals,
maar behoeft daarom niet te zijn tegen dansen in
de open lucht, niet tegen de dansles.
Dansen is een natuurlijke uiting van vroolijkheid,
die alle volken kennen en die bij hen oorspronkelijk
in overeenstemming was met hun aard en bet peil
hunner beschaving. Als volken, die in andere op
zichten het peil der negerbeschaving te boven zijn,
hun heil zoeken in negerdansen, kan dit enkel
wijzen op ontaarding hunner beschaving.
De omgang tusschen de geslachten zal altijd
moeilijkheden opleveren, welke de beste opvoeder
niet kan voorzien. De meting van geestelijke kracht
in het vernuftig woordenspel kan leiden tot een
flirtation, waarbij een der partijen gewond wordt,
en toch is scherpen van het vernuft op zichzelf geen
kwaad. ?
Men moet voorzichtig zijn met oordeelen en
veroordeelen. Heel dikwijls schuilt het kwaad bij
hen, die overal het kwade zien en er blijft nog altijd
waarheid in het woord: Den reinen is alles rein".
Van alles wat
Madame Mère
Eenige maanden gelden vierde Marianne Mainisch
te Weenen haar 88ste verjaardag. Deze hoogstaande
vrouw, aan vele Nederlandsche vrouwen bekend,
die zij ter gelegenheid van Congressen van den
Internationalen Vrouwenraad of van den Wereld
bond voor Vrouwenkiesrecht ten haren huize
ontving, bekleedt een hooge plaats in de harten
harer landgenooten.
Toen zij in 1871 voor het eerst in het openbaar
optrad om voor een betere opleiding van vrouwen
en meisjes een lans te breken, heeft zij dadelijk
de sympathie gewonnen, door haar echt vrouwelijke
natuur, die zich in niets verloochende, gesteund
door een gelukkig familieleven, een bevallig uiterlijk
een mooie, heldere stem, en de overtuiging dat zij
voor anderen moest opkomen, Steeds heeft zij de
medewerking der mannen gezocht. Wij hebben de
mannen noodig zooals zij óns ook noodig hebben,
zoo sprak zij. Daarom moeten wij trachten ge
meenschappelijk te arbeiden, ook voor de emanci
patie van de vrouw.
Er is geen sociale vereeniging, waarin zij niet
de leidende hand heeft gehad. Overal, in Volks
ontwikkeling, Volkshuisvesting,
vrouwen-arbeidvereeniging, Vereeniging voor verbetering van het
Meisjesonderwijs, de Vrouwenclub, in ontelbare
weldadige en sociale ondernemingen nam zij aan
deel in het werk. Haar organisatorisch talent hielp
haar, om den Bond van Oostenrijksche
Vrouwenvereenigingen te stichten, die zich bij den Inter
nationalen Vrouwenraad aansloot. Jarenlang is zij
Vice-Presidente van. dien I. V. R. geweest, totdat
zij in 1918, wegens haar hoogen leeftijd aftrad.
Toch is zij altijd nog vol aandacht voor alles wat
den I. V. B. betreft, die haar in 1925 tot Eere
presidente benoemde.
Zij bezit het geheim der eeuwige jeugd, zij heeft
haar psyche jong en frisch weten te houden door
haar arbeid voor anderen. Al heeft zij veel van
haar werk in jongere handen gelegd, toch zijn er
nog een paar vereenigingen, die van haar speciale
zorgen genieten, zooals die voor de oorlogsslacht
offers, de behoeftige moeders envandeVerceniging,
die jongelieden tot sociale werkers opleidt. Van
deze laatste, het Jeugd-Roode-Kruis" geheeten,
is zij Eerepresidente.
Dat haar zoon, dr. Michaël Hainiach als presi
dent van de Republiek Oostenrijk is gekozen, ver
vult "haar met blijdschap en trots en als men
haar Madame Mère" noemt, aanvaardt zij dit
met een begrijpenden glimlach, omdat zij wel weet
dat hiermede niet op haar politieken invloed ge
doeld wordt, maar op haar humanitair leven en
streven, waardoor zij zich zelve geadeld en in dat
opzicht haar zoon beïnvloed heeft en waardoor zij
ten allen tijde een schitterend voorbeeld voor de
komende geslachten x;al blij/en
NELLY
D. G. SANTEE LANDWEER
Heerengracht 396 Amsterdam
Permanente TENTOONSTELLING van Schilderijen en
Preciosa. Geopend 9?12 en IJ?5.
Sneeuw
door TINE COOL
T_T ET kleine, verdiepte tuintje bevindt zich
voor het tuinhuis, waar de zon zoo warm in
schijnt, dat men er lui liggen gaat in een rieten
dekstoel, terwijl het toch overal elders buiten
zaak is niet te blijven staan en men zich hoedt
voor den Noord-oostenwind.
Het tuinhuis heeft een zwaar, rieten dak, dat
ver over den breeden, open voorwand steekt; lange
ijskegels hangen daar als een glinsterende ver
siering aan en op de steenen van den vloer vallen
de druppels die de zon er voor de lijsters en andere
vogels af doet smelten.
De steenen vloer zet zich wet in het tuintje,
maar dat is nu niet te zien, want er ligt sneeuw
buiten het tuinhuis.
Hoe verschillend is de wijze waarop de sneeuw
op de planten is blijven liggen.
De Juniperus Phizeriana's, die in het witte,
glanzende veld staan dat het gazon geworden is eu
waarover men ver heen ziet tot waar het frissche,
blijde, in de zon pralende lichte groen van een
Bambusa het oog vasthoudt, de Juniperus Phi
zeriana's, die ten deele het tuintje begrenzen,
dragen een zware vacht op de horizontaal gegroei
de, ruige armen.
Hun eigenaardige bouw is verstild en nog meer
verstrakt door de sneeuwruggen die zij gekregen
hebben, toch zijn ze in staat ons, in hun vreemd
verschijnen, zeer te boeien.
De Ephedra en de heide in het verdiepte tuintje
gaven de sneeuw geen gelegenheid om zich onge
stoord, aaneen, neer te vlijen. De bezemachtige
groei was daartoe een hinder en een beletsel en
nu is in het eigenlijke hart van de planten wel de
sneeuw gekomen, maar overal sprieten de schrale
takjes er boven uit.
Bij de Veronica's, lager bij den grond in hun
groei gebleven, rijst het ne blanke bergje naast
het andere, opgehouden door de donkere, bijna
zwarte plantjes.
Het Acertje op het lage stammetje, is n schit
tering; het mooie boompje dat zomers met de fijne,
ingesneden blaadjes weet te pronken, heeft zich
nu versierd met sneeuw en met stukjes ijs en het
is verwonderlijk hoe iets, wat eenmaal sierlijk
is, dit altijd, onder alle omstandigheden, weet
te blijven.
Dit boompje en de Juniperus Phizeriana hebben
onze aandacht, maar ook de Prunus Lusitanica
die maar weinig sneeuw bewaarde in 't warme
hoekje bij het tuinhuis, maar opvalt door de op
gewekte kleur van de wat toegespitste bladeren.
In de verte staan de oude beuken aan de groote
laan. De wind ontlokt aan de dooreengegroeide
takken en twijgen van de kronen een geluid dat
doet denken aan de branding langs de kust.
En zoo is het geen stille sneeuwdag, maar het
is een stralende sneeuwdag vol zon en waar die
niet kan komen, liggen de kleurrijke, soms blauwe
schaduwen.
In het tuinhuis is 't zomer gelijk, want de
klimroos draagt nog haar bladeren onder de beschutting
van het dak. Noode scheiden wij, maar in huis
schijnt ook de zon in de kamer en doorstraalt
het wit van de Cyclame, die er op het midden
van de tafel te bloeien staat. Wij vinden echter
niet het wit van de sneeuw dat ten leste onze
oogen moe maakte en verblindde, wij vinden er een
warmer wit.
Zoo gaf ons de sneeuw vreugde, want zij ver
nieuwde onze omgeving.
DRINK WEINIG MELK
maar goede melk, van betrouwbaar
GEZOND VEE.
HOFSTEDE OUD-BUSSEM
KERKSTRAAT 67 TELEFOON 37344