De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 11 februari pagina 9

11 februari 1928 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

. 2645 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 11 FEBRUARI 1928 Voor vrouwen: HULDE door A. A. SIRKS-JOUSTRA SFEER D E tijd van de groote huldigingen is tot 't volgende betere jaargetijde weer achter den .?*ug. Goddank ! zal menigeen in stilte verzuchten. Tenzij er wereldberoemde boksers komen op dagen. Of nieuwe schitterende filmsterren. Maar voor nieuwe proeftochten naar verre oorden iis de winter niet het jaargetijde bij uitnemendheid. Toch, wie was er in zijn hart niet een beetje trotsch over, dwaas trotsch, maar men was het toch, toen eenige jaren geleden (hoe lang en ver lijkt het feit ons, nu er die lange rij van gerucht.makende tochten op volgde): het Hollandsche drie manschap op Sumatra en daarna op Java landde. Men voelde, hier was het: to be or not to be, en het restje van 't oude vaderlandsche, avonturiersbloed kookte. En hoe volgden we daarna met .gespannen belangstelling de reis van Geysendorffer, die zijn passagier zoo kalmpjes heen en weer bracht van Amsterdam naar de Oost en terug, alsof het ?de meest gewone opdracht was. Vele Nederlanders, die in de richting Zuid-Oost van Schiphol wonen, hebben den gedenkwaar?<iigen middag, toen van Lear Black terug werd verwacht, meerdere keeren de lucht ingekeken en -.zich dan weer afgewend, omdat het toch te dwaas was te denken, dat ze tusschen het dagelijksche ?werk door juist het oogenblik zouden treffen, dat ze, opkijkend, de vlieger voorbij zouden zien trekken En ze volgden in gedachten 't feest op Schiphol. Daarna kwam de Postduif. Zou hij 't klaarspelen? 't Seizoen is al zoo ver heen ! meenden enkele '.zwaartillende menschen van rijperen leeftij.d. Daarginds zullen de landingsterreinen nu te -drassig worden , oordeelden met kennis van zaken oud-indisch mannen. En allen telden de dag tochten: nu nog drie a vier, nu nog twee?, nu was hij in Achter-Indie. Nog n warempel het telegram van behouden aankomst was er ! En menig ouderhart klopte harder bij 't idee, -dat 't verre Indiënu misschien wat minder ver zou worden. Er werd gehuldigd in Medan in Batavia. Nu ja, dat wist men al, en men legde de krant weg, die dit nieuws in bijzonderheden weergaf. De Postduif ging terug. Als 't nu maar goed gaat! Bijgeloovig, zei men: 't is al te vaak goed ,:gegaan, er zal nu wel iets tusschen beide komen. Een panne !?Er kwam inderdaad een panne ; snaar de machine was in 'n enkelen dag weer icis?vaardig En ook de Postduif kwam heelhuids aan. Er werd gehuldigd. Volgens 't bestaande recept. l'Histoire se repète, ook hierin. We hadden er nu volop genoeg van, terwijl wij 'stoch gaarne ons voegden bij de vele bewonderaars -van deze durf en ondernemingsgeest. Deze cliché-huldiging is niet meer wat de eeiste maal het was. En er komt ook iets anders bij: wordt men niet al te onbillijk met al die hulde brengerij-en? 't Is waar en 't kan niet genoeg herhaald, er is ?durf, doorzettingsvermogen, zelfbeheersching, koel bloedigheid in hachelijke oogenblikken, voor noodig ?om tochten als de drie genoemde te volbrengen. Maar wie spreekt er van de mannen, die met ?even taaie wilskracht, even veel uithoudings- en ?doorzettingsvermogen; met even veel zelfbeheer.?sching dagen en maanden doorbrengen in studeer kamer of werkplaats en wier arbeid in den grond het volbrengen van deze tochten mogelijk maakte. Is er eigenlijk niet veel meer te bewonderen in ?den werker, die dag in dag uit,voortgaat zijn speciale taak tot in uiterste volmaking te volbrengen zonder kans op roem of extra belooning. Hulde voor de kranige vliegers, die door hun ?durf wezen op nieuwe mogelijkheden voor de naaste toekomst, maar hulde niet minder en vooral, 3/an de werkers, van verstand en vernuft, die in ?stilte, met opoffering van vrijen tijd en gezondheid ?-soms, arbeiden en die door hun arbeid deze, terecht ;geroemde, daden mogelijk maakten. Tentoonstelling Pander & Zonen, Amsterdam |"~\ EZER dagen is er bij de firma II. Pander een tentoonstelling, waarin de vrouw zeker belang zal stellen. Men heeft er negen tafels gedekt met het zijden damasten tafelgoed van E. J. F. van Dissel en Zn., met het kristal van de firma Ij. en S. Muller, met het zilver van de Koninkl. Begeer, en met de fayence uit de magazijnen van N.V. C. Hoying. Een combinatie dus van vier eerste klasse finna's, die getracht hebben te doen zien, wat onze Nederlandsche kunstnijverheid op dit gehied brengt. Sfeer" is de titel van de exposities en nu is het vreemd, dat juist de ..sfeer" bij de meeste tafels verre te zoeken is. Alleen in liet interieur van den ontwerper \Vouda is deze te vinden. Hoe goed weet deze kunstnijvero bij zijn stijlvolle; meubels zijn kleuren te kiezen. Hoe voornaam doen do bruine tinten van het dressoir en het felrood van den achterwand bij den streng gehouden tai'elopzet. In dat milieu kwam het ensemble; zeker liet best tot zijn recht. Maar al missen de tafels over het algemeen de gevoelige eenheid waarnaar juist do huisvrouw streeft, en' die met de sfeer" zoo nauw samen hangt, er valt toch veel te genieten. Daar is Van Dissel's tafelgoed, vol van lichtspeling, glanzend naar voren brengend de weelde van do verschillende, dooi- Chris Lebeau meesterlijk ontworpen, dessins. Daar is Muller's kristal in een ongeëvenaarde smetlooze zuiverheid en een rijkdom van sierlijke vormen. Hoogst sober is bij enkele bokalen, vazen en glazen de versiering, die bestaat uit mat ge slepen kelkdragers, gegraveerde zonnetjes en randjes. Van een diep, warm groen zijn de zware kristallen schalen en kommen, die voornaam prijken op het damasten tafelgoed. Bij het kristal ligt het degelijke massieve zilver van de Koninkl. Begeer, in gave, blanke schoonheid. Daarnaast staan uit Hoying's magazijnen de borden van de fijnste fayence. Ze doen oenigszins vreemd in de omgeving van Nederlandscheii arbeid. Alleen in Wouda's interieur vindon wij een eetservies in de lijn van dezen tafelopzet. Toch had dit op het rijke damast kostbaarder kunnen zijn. Laat ons hopen, dat onze Xedtrlandsche Isunstnijveren eenmaal de- aandacht zullen wijden aan ons servies, dat vroeger in Delftsch blauw van zoo groote waarde was. E. M. R. Van' alles wat Een bijzonder debat In do Kingsmay-llall in Londen heeft onlangs een debat plaats gevonden, dat zeker waard was geweest om per radio anderen daarvan mede te laten genieten. Lady Khondda, a I'eercss in her on-n riyht, zooals dat zoo typisch wordt uitgedrukt, die opname geëischt heeft als lid van hefrHoogerhuis, wat men haar geweigerd heeft, heeft een debat gehouden met den bekenden journalist mr. C. Iv. Chesterton, over het gevaar dat de vrouw met te veel vrijen tijd the leisured woman" oplevert voor de maatschappij. Bernard Shaw had de leiding dier vergadering, that speaks volumes ! Lady Rhondda, die zelf een berg werk verzet, zal zeker goed haar stellingen hebben verdedigd, maar mr. Chesterton vast te zetten bleek een onbegonnen werk. De conclusie van het gehoor was: dat de vrouwen met leegen tijd deze beter moesten loeren bestedon, maar ook, dat de werkende vrouwen wat meer aan sport moesten gaan doen. Er was een tekort aan beide zijden. Moderne tooverkunst In de Six point Group", een eerbiedwaardige Vereeniging in Londen, waar letterkundige voor drachten worden gehouden, staat Miss Sylvia Townsend Warner als spreekster aangekondigd, met het onderwerp: Tooverkunst, een uitste kende bezigheid voor de moderne vrouw". In haar eerste, zeer origineele novelle Lolly Willowes" behandelt zij dit onderwerp ook. Zij beweert daarin, dat zij een opleving der toover kunst verwacht. Sommige critici hebbon haar nog aux sérieux genomen. NKLLY Voor Voorjaarsdagen Teëkeniny voor ,,de Groene Amsterdammer" door Neity Heylitjers lluisjurJcen van effen wollen stof versierd met G rijen ribbels, die men verkriji/t door telkens de stof te vouwen en vlak bij de vouw door te stikken. ! CORSETIÈRE G KEIZERSGRACHT 772 AMSTERDAM l r-!TELEF.57151fj -ür^- ATELIEBWODBREWBATiËN IN DEN HAAG f Lr»N VH.LAC MOTELCENTPAL J/V'i spelt een zomer, van beloften rol, broeiluter en broed, als zonbevlamd? vruchten, i/edoken. arme roof- e», kou-bedtte/iten, in tcarme holte o[> donzen 'tcüijenpol. 't Dampige ven dommelt in gulden tcol van neerlcn, die in gloeiend lieht veniuehten, en tinten de amethisten morgenliie/iten 't is lenle's mist. die over 't leren ztcol. J)c roeiriem voert den spieder 't nest nabij, iaars diepst en liefst geheim li/jt voor hem open: tioilts prij.s der min. r/eviel der milde 3Ici. Itan scheert de boot naar brecder n:ater heen ichid spant liet zeil, en schipper laat ze loopen een blinnrc dag bloeit over 't rosse veen. A. J. D. v. OOSTEN De Hofstede OUMUSSEM" zendt U eerste keur Roomboter met Rijksmerk per postpakket. TELEFOON 139. POST-ADRES NAARDEN.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl