De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 10 maart pagina 9

10 maart 1928 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

No. 2649 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN '10 MAART 1928 Moderne Moderne Vraag en door EMMY J. BELINFANTE XXII. Pers en Vrouw |"~> B pers en de Vrouw hebben dit gemeen, dat ^"^ beiden afwisselend op de meest overdreven ?wijze over- <en onderschat worden, al naar het haar vleiers of vijanden gewenscht voorkomt. De Koningin der Aarde".... als men haar noodig heeft, persmuskieten". . . . als men haar -tegenwoordigheid vreest of kan missen. Ce que femme veut, Dieu Ie veut". . . . als zij jong is en mooi en aanbiddelijk. Een Eva's dochter", als men haar voor coquet houdt en haar onbereikbaarheid vermoedt. Niet voor niets is de pers vrouwelijk in alle talen. Anders komt het nog wel voor, dat bij de vaststelling der geslachten het Latijnsche ras het in logica van het Germaansche wint. Was het wonder, dat de Vrouw zich tot de pers aangetrokken gevoelde, al ware het alleen uit sympathie voor de onderdrukte. Misschien ook besefte zij, de geboren propagan diste, welk een machtige hulp de pers was bij haar propaganda. En dan, waren de vrouwen als schrijfsters van brieven en dagboeken, niet reeds journalisten, voordat zij gedrukt werden? Werd Mme de .Sévignéniet door een Fransch vrouwenblad de ^eerste vrouwelijke journaliste genoemd? Het is waar, dat de historische groep van de vrouwenafdeeling der pers-tentoonstelling, welke ?van Mei?October a.s. te Keulen wordt gehouden, ?volgens de Duitsche opvatting begint bij het begin der 18e eeuw, de vrouw van Kousseau's tijd en de vrouwen der Pransche revolutie, zoo ver zij bij de publiciteit betrokken waren, omvat, maar niet gewaagt van de beroemde brief schrijf ster, die het hof van Lodewijk XIV voor ons deed leven. Maar wellicht zullen de Fransche vrouwen zorgen, dat haar naam op de tentoonstelling indruk maakt. De geheele Duitsche opzet schijnt ons aan den «enen kant wat Duitsch zwaarwichtig, aan den anderen kant een beetje vaag, zoodat er veel wordt overgelaten aan het initiatief der verschillende af deelingen. Intusschen verdient hot initiatief van de Duitsche vrouwen op de Internationale pers-ten toonstelling plaats te verkrijgen voor een afzonder lijke vrouwenafdeeling alle waardeering, en niet minder knap was hot, dat zij wisten door te zetten, dat de vrouwen geen huur behoeven te betalen voor de ruimte welke zij in beslag nemen. Als men weet, dat de gevraagde huurprijzen bovenmatig hoog waren, is dit een bijzondere overwinning. De overweging voor een afzonderlijke vrouwen afdeeling was deze, dat de betrekkingen dor vrouw tot de pers in dezen tijd zoowel als in het verleden, -zoo veelvuldig, zoo eigenaardig on zoo persoonlijk ?waren, dat deze slechts in ejn bijzondere afdeelirig -effect konden hebben en dat daar slechts haar beteekenis kan worden begrepen", zoo ongeveer :stond het in een der vele circulaires, waarmede wij -de laatste paar maanden werden overstroomd, nadat wij maandenlang vergeefs hadden gewacht ?op aanwijzingen, wat van ons werd verwacht. Blijkbaar streden in dezen tijd do Duitscho vrouwen voor haar vrijstelling van huur, wol begrijpend, ?dat zonder deze er niets zou komen van de mede werking der vrouwen in binnen- en buitenland. * * * Toen in Juni 1927 Ministerialrat Dr. (Jertrud 'Baumer, die mot Ministerialrat Helene Weber, het 'presidium heeft van de vrouwenafdeeling, op een -der bijeenkomsten van hot perscomitó van den tint. Vrouwenraad te Genèvo, den leden van dit 'perscomitéverzocht zich te willen belasten met de ^inzendingen uit haar respectieve landen, waren allen bereid te helpen. Het heeft niet aan do ijverige .en voortvarende Convener van dit Comité, onze Vrijheid brengt rust door RO VAN OVEN In de Montessori-klasse GIDDINGSI MTUYNENBURG MUYS| ^SCHILDERS! landgenooto Mevouw Wijnacndts Francken ge legen, dat het in vele landen bij do toezegging dor medewerking bleef. En de medodeelingen van Duitsche zijde misten wel eens die helderheid, welke bevorderlijk is voor het begrijpen en hande len. Er was nog een andere schaduwzijde: Men bepaalde zich niet tot hot hulp vragen aan den .ien Internationalen Vrouwenraad, die door zijn perscomité(indien dit was wat het moest zijn) hot best en vlugst zou kunnen werken, maar richtte zich ook tot de Internationale Katholieke Vrouwen organisatie, den Int. Protestantsche Vrouwenbond en den Int. Verploegstorsbond, zoodat wij, ons wendend tot Christelijke vereenigingen, aangesloten bij den Nat. Vrouwenraad van Nederland, tot Nosokomos" eveneens daartoe behoorend, ten antwoord kregen, dat zij reeds hadden ingezonden bij den Int. Bond, welke meer rechtstreeks haar belangen raakte. Dit was een teleurstelling voor de Nederlaridsche afdeeling, waarvoor een comitévan vrouwelijke journalisten was gevormd, waarvan ieder op zich had genomen zich te belasten met oen der bijzondere afdeolingen, welke correspondeerden met de tien afdeelingen der Frauonpresse, mnl.: I. Allgemoine Frauenzeitschriften umi Zeitschriften der Frauenbewegung, sowie die Fraueriboüagen dei' Tagespresse; II Holigiöse Frauenzeitschriften; III Ilausfrauenzeitschriften, IV Kunst- und Frauoiikulturzeitschriften, V Khytmik- und Sportzeitschriften; VI Sozialo und caritative Frauenzeitschriften; VII Pedagogische Frauenzeitschriften; VIII Die Presso der Berufsorgaiüsat ionen; IX Weiblieho Jugendzeitschriften; X Die Presse der Wissenschaftlichtatigen Frau. Zoo konden enkele dezsr afdeelingen niet volledig worden. Een tweede teleurstelling was de mededeoling, dat- er geen afzonderlijke Nederlandsche afdeeling zou zijn, maar dat de verschillende groepen dor Nederlandsche afdeeling zouden worden onder gebracht bij de correspondeerende internationale groepen. Weg illusies van eigen graphische voor stelling, eigen maquette, eigen inrichting, eigen. architecte ! Van Duitsche zijde levert men maquettes, voor de eenheid en al kosten deze niets, als tegemoet koming in do onkosten, verzoekt men voor elk tijdschrift dat wordt neergelegd maandelijks mark. Dit alles klinkt niet heel aanmoedigend, en al was Joh. Nabor spoedig gereed met haar histo rische schets van de vrouwenbladen in Nederland, al mocht hot comitéde eerste vrouwelijke journa listen Geertruida Carelsen en Henriet te van der Moy, als eereledon vermelden op een circulaire aan een honderd vereenigingen, antwoordden er nog geen vijftig en oen aantal dagbladen bleven in gebreke de vragen omtrent het aantal en de werkzaamheden hunner vrouwelijke medewerkers te vermelden. Dit alles is niet bevorderlijk voor het animo. Maar dagelijks brengt de post nog brieven dus wij wanhopen nog niet. * * * Vier dagen voor de opening moet de tentoon stelling gereed zijn. Hot is bij ons altijd do trots der vrouwen geweest, dat tentoonstellingen, door vrouwen georganiseerd, bijtijds klaar waren. Wij hopen, dat de Duitsche zusteren iu dit opzicht oven nauwkeurig zullen, zijn, en dat ondanks de paperassen, die ons wol eens erg bezwaarden, en <le verwachte statistieken, het beeld van hot werk del' vrouw bij de pers in het lieden en het verleden zeer duidelijk en klaar zal zijn. TV/T IJN lagere schooljaren liggen ver achter me. Niet zoo heel veel is me ervan bijgebleven. Meer egaal zijn de bewaarde indrukken. Eén heel donker punt was er in de klas, de donkergejaste onderwijzer, die het eenig beweeglijke moment was. Ik herhaal 't, 't is lang geledon on 't was op een dorpsschool. Misschien waren de stadsscholen anders, maar ik geloof toch niet, dat ze zoo'n kleurrijk beeld te zien gaven als do lagere Montes sori-klasse op de Wilhelmina Catharinaschool, die ik deze weck aanschouwde. We weten nu langzamerhand wel allen, dat we in het Montessori-oridorwijs do klasse niet als n eenheid eenerzijds en den onderwijzer als een supraeenheid anderzijds aanschouwen. Ik wil hier niet het Montessori-onderwijs in uit voerige detailbospreking nagaan; slechts twee din gen wil ik constateeren. In do eerste plaats werden de gedragingen der kinderen gekenmerkt door een rust en een zeker heid, die niet anders dan ten goede kan komen aan heel hun wezen. Deze kinderen worden niet spoedig afgebracht van dat, wat hun belangstelling heeft. Zou niet in iedere gewone klas een bezoeker een afleiding hebben bezorgd, welke (dat hangt van den. onderwijzer af) bij don oen tot een onnatuurlijke, haast angstige stilte, bij den ander tot even onna tuurlijk aandacht-trekken aanleiding zou zijn. geweest. Even merkte ik, dat ze onder elkaar vroegen, wie ik wel mocht zijn. Toen deze vraag was beslist, was er geen der kinderen, die me moer eenigo bijzondere aandacht gaf. Het even verbroken rhythme verbond weer allen; de kinderen werkten on bewogen zelfverzekerd verder. Geen voimming, geen aansporing was noodig. leder wist, wat hem te doen stond. In vrijheid bewogen ze zich, niet m ;rkend, dat deze vrijheid niet aan zichzelvo wordt overgelaten. Want de leidster is steeds op haar post: ze ziet, als do jon gen, die zinnen logt, allo losse lotto rs, waaruit liet woord zal bestaan, tegelijk opneemt en ze herinnert hem aan het eens gegeven lesje, dal de letters stuk voor stuk uit de letterdoos m >et en worden ge ne na in. En het meisje, dat met da teekenfiguren een decoratieve toekening ineenzette, zegt ze, dat niet met de losse liniaal extra lijntjes mogen wor den tusschongevoegd. Alloen de figuren mogen worden omlijnd. Zonder eenig verwijt, onopzettelijk, worden de terechtwijzingen gegeven. Het kind accepteert zo, begrijpend do orde, door deze leiding geschapen. En een. winst wordt geboekt voor zijn zelfbewust zijn. In beheerschte vrijheid. Een tweede punt trok bijzonder mijn aandacht. Het was do hoffelijke, vanzelfsprekende hulpvaardigheid, waarmee het eene kind hot andere hielp, kleine diensten bewees. Twee makkertjes leggen een samenspraak. Ze beginnen: Hans: Ik ben Zondag naar Abcoude geweest, en toen zijn w'j ha:t,st van de dijk gereden ! Elsje: Ilius, la^ei' toon w V-er om de d'jk heen? Hans: Ja het water was aan een kant. Elsje: Hans, een beest in Artis dat was een Moederleeuw, dat was. . . . Zo hebben niet genoeg letters om verder te gaan, En Toosje biedt oogenblikkelijk de letterdoos aan. waarmee ze juist zoo heerlijk bezig is. Hans en Elsje gaan dadelijk door. Dertig jaar geleden zou zooveel zekerheid on zooveel hulpvaardigheid onbestaanbaar zijn ge weest. Niet omdat de kinderen veranderden, maar omdat de volwassenen erkennen de waarde van goed-geleide vrijheid. Ook voor hot kind, dat. straks volwassen zal zijn. Wie YOGHURT van OUD-BUSSEM eet, wordt oud, maar blijft jong. KERKSTRAAT ? _ TELEFOON 37344

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl