De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 7 april pagina 19

7 april 1928 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

2653 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 7 APRIL 1928 19 Feest el ii ke optochten te \\T IE over nationale onwelvoeglijkheid klaagt, dient er aanstonds tegenover te stellen, dat het publiek" van straatjongens en daarmee te vereenzelvigen elementen bij ons dan ook drommels weinig te beleven" heeft. Wat te doen" is een alarmkreet, die een feest voorbereidt. Het feest van een. oogenblik aan de benauwenis van de ? dagelijksche eentonigheid te ontsnappen, om het even, of het een brandje, een overrijding dan wel een elementair gebakkelei betreft. Te Parijs is dat anders. Er is al dadelijk de wereldstad, de stad, die eigenlijk geen stad, die kruis- en knooppunt van de wereld is. En dan is er het andere ras, dat ook in het ergste verval nog aan zekere tradities trouw blijft. Er is een sterker solidariteit in de lijst van een nationaal saamhoorigheidsgevoel, dat met politiek niets te maken heeft. Dat heeft zich de eeuwen door ten koste van dat soort individualisme ontwikkeld, hetgeen vrijheid met ongebondenheid of het schenden van anderei' vrijheid verwart. J5ovenal is er die tintelende spanning van levenslust, die, verre van bemoeiziek, .in eenvoudige dingen plezier heeft en anderen plezier gunt. Dit komt vooral bij de openbare feesten uit. Wat de aanleiding tot dat feestvertoo nis, kumt er niet op aan. Wie denkt er 13, 14 en 15 Juli aan, op straat onder wat bengelende lampions bij de tonen van een schichtig muziekje op de steenen steppend, dat voor zooveel jaar de Bastille bestormd en Europa in vuur en vlam gezet werd ? Er zijn andere feestdagen gelijk Halfvasten, die ook geheel van hun oorsprong loskwamen. En dan is er een stede lijke commissie tot organisatie van de feestelijke ommegangen. l>e schilder-teekenaar S. L. Schwarz heeft schetsen gemaakt van zoo'n stoet m-t allemaal verkleede menschen, sommige te paard, andere in opgetoren.de praalwagens en natuurlijk de mooie meisjes, een paar uit elk arrondissement, die in luchtige gewaden met een driekleurige sjerp, koningin, eeredam > of bijtje heeten en uren lang glimlachen en kushanden strooien naai' de aan weerskanten van den weg te/amengestroomde menschen. Het is een feest van en voor het volk, waarvan de behoefte aan ontspanning en als in. een sprookje tenminste n dag Majesteit te zijn. door de hulde van de stadsbestuurderen versterkt wordt. En de massa gedraagt zich daarnaar. 7e heeft schik in dien opschik, de primitieve wagen'; met hun bonten tooi, de /onderlinge ruiters in histo rische dracht, de valsche geluiden uit ontstemde instrumenten en wat van zulke optochten de groote bekoring is. /e voelt zich n met di ? andere elementen uit dezelfde kringen, die nu in 'ere zijn en dat dit mogelijk is. stemt haar goedmi >dig. /e vult, uren voordat de stoet verwacht w >rdt, de boulevards over de volle breedte met haar ge dempte vreugde en bedaarde gedrentel. zoodat het verkeer per as weldra ondoenlijk is. liet wordt afgeleid, maar dit geeft geen aanleiding tot ver wikkelingen en zelfs geen scheldpartij, want die dagen hangt ieder zijn zonnigste humeur uit. De heirbaan tusschen Jladeleine en Place de la H publique gelijkt n. feesthal in de open lucht. Merkwaardig is de stilte van die zoetjes schuife lende, zich zelf ordenende menigte. De politie behoeft niet in tv grijpen, want wanordelijkheden komen nagenoeg niet voor. Dronken menschen zie je er niet. maar altijd zijn er vlegels, die ver momde meisjes lastig vallen. Het gaat wel eens h'tndtastelijk toe en door dit gekrioel schietei. sbepjes raar uitgedoste jongens en meisjes met onncodig getier, maar niemand, die ei- aanstoot aan net uut. l>e brave burger, die er met vrouw en kroost wandelt, gaat een stapje op zij en heeft ple/.ier in die snaken. Er worden ook ..feestartikeleii" gevent, die herrie maken of waarmee je je op andere manier onderscheiden kunt. En als een schallende fanfare eindelijk de nadering van den stoet aankondigt, maken de menschen van zelf ruim baan. Wie kan. en zich nog geen stalles- of sehelling.splaats veroverde, klimt op een van die huisjes, welke den rijweg omzoomen of gewoonweg op een baak. Het kleine grut wordt opgelicht en een enkele moeder u ziet het laat er zelfs haar man met kinderwagen voor in den steek. H. VAX 1,OOX' TUYNENBURG MUYS| ISCHILDEPSI

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl