No. 2657 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 5 MEI 1928 Hotel Duin en Daal" - Bloemendaal Str. koud en warm water op alle kamers PRIVÉBADKAMERS - Telefoon 22223 Uit de Natuur: De Cocksdorp door Dr. JAC. P. THIJSSE Dwergsterntje op het schelp f nstrund van Tsxel (Foto J. Strijbos) JV/T EN heeft er mij wel een verwijt van gemaakt, dat ik door het Verkade-Album Texel" het gevaar heb doen ontstaan, dat het eiland onder den voet zou worden geloopen. Nu, daar ben ik niet bang voor, integendeel. Hoe meer menschen het zeer bijzonder natuurschoon van Texel leeren kennen en waardeeren, hoe liever mij dat is, want dan bestaat de beste kans, dat het blijft behouden. Al de duinen van Texel toch zijn domeingrond, dus ons aller eigendom. Die duinen bevatten weer mijlenwijde zandvlakten en moe rassen, met kreken en meren en vormen zoo met elkaar een parklandschap van grooten rijkdom en schoonheid, nog lang niet genoeg begrepen, gewaardeerd en ontzien. Hoe meer kenners en bewonderaars dat landschap heeft, des te sterker kan hun verzet zijn tegen onnoodige en ongewenschte verandering. Bij ministerieele beschikking is reeds een groot deel van de duinen verklaard tot natuurmonument, eigenlijk moesten ze alle als zoodanig beheerd en behandeld worden en daar zal de regeering wel toe moeten besluiten, wanneer Texel zooveel bewonderaars krijgt als het verdient. Ik durf daarom gerust nog eens de puntjes op de i te zetten door de aandacht te vestigen op enkele minder bekende deelen van het eiland. Veertig jaar geleden sloegen we ons hoofdkwartier op aan het dorp Den Burg, destijds eigenlijk alleen maar beroemd om zijn lammeremnarkten en nog altijd is het een zeer bruikbaar hoofdstation. Later ging de groote trek naar Koog, dat een badplaats worden wil en waar het met Pinksteren en in de zomervacantie al tamelijk druk kan zijn. Maar op een kilometer afstands van het hotel vindt ge reeds de eenzaamheid. Eenzamer nog is het noordelijkste dorp van het eiland: De Cocksdorp. Ik leerde het kennen in een tijd van depressie en het was er toen nog al vervallen en verveloos. Tegenwoordig is dat heel anders; het aardige dorp met zijn boomen en MODERNE KLOKKEN In speciale uitvoering A. D. SPILLNER Vijzelstraat 83 AMSTERDAM beschutte tuintjes ligt frisch en fleurig langs een mooi breed water: de Boggesloot. Dit is een geul, die bij de indijking van den polder Eyerland niet droog kon komen. De bodem is deels modderig, deels zandig, de oevers zijn laag en grazig en het geheel geeft de allerprachtigste gelegenheid voor het broeden van de moerasvogels, die er dan ook niet ontbreken. Deze Boggesloot is een waardige tegenhanger van het beroemde Kil en Molenkil in den polder Waalenburg, dat op dezelfde wijze is ontstaan. Beklimmen we den zeedijk bij De Cocksdorp, dan hebben we bij laag water een groote slibvlakte voor ons, met een nauwe vaargeul, die uitkomt in het Eyerlandsche Gat. Naar rechts zet die slib vlakte zich voort en tegen den dijk van de Eendrachtpolder verheft zij zich tot bloemrijk, grazig buitenland, doorsneden met modderige kreken. Dit heele gebied is in alle tijden van het jaar merk waardig om zijnTvogelbevolking; hier trekken millioenen vogels'door en hier vinden we altijd vogels uit de Poolstreken, zoowel overwinteraars als zomerboemelaars. Wandelen we van Oocksdorp noord- en oostwaarts eerst langs den dijk, verder langs den verwoesten dijk van den thans drijvenden" polder de Volharding, dan bereiken we vrij spoedig de duinen, de Vuurtoren duinen. Het strand is aanvankelijk nog smal en het is wel te zien, dat hier een duinenrij sterk bedreigd wordt door den vloedstroom. Werkelijk ziet het er zeer avontuurlijk uit. Verderop wordt het strand breeder en de wandeling naar de noordelijkste punt van het eiland leidt over een blonde schelpenvlakte, schelpen wit en gelig en blauwig, zand en schelpgruis hier wit, daar aschgrauw. Daarboven wittig blauwe hemel met stra lende zon, in de verte de brandingstreep en zee en lucht en nevelbank onherkenbaar dooreen. Over het zand glijden vlugge schimmetjes, uit de lucht klinkt fel geroep en het kost moeite in deze grijze stralende wereld de vlugge grauwe bewoners van dit strand te ontdekken, de strandpleviertjes en de gracieuse dwergstemtjcs. Gedrang van menschen is hier nooit. Wij koeren nu Zuidwaarts en sturen op de duinen aan, laten den vuurtoren links liggen en komen weldra in een bekoorlijk heuvellandschap. Deze Vuurtoren duinen waren al een eilandje toen Eyerland nog een groote slib- en zandbank was. Het is toen door een rechten zanddijk verbonden met de Slufterbollen, de duinen van het oude eiland en later is Eyerland ingepolderd. Toch vertoonen die Vuur torenduinen den rijken plantengroei van het jonge duin. Sommige dragen tot op hun toppen een dicht kleed van eereprijs, viooltjes, wilde aardbei, bevernel, geel walstroo en fijne grasjes en waar de schapen komen is dat alles egaal kortgeschoren. Xaar den zeekant ligt wilder duin met zandhavur en helm en biesgras. Tusschen de heuveltjes liggen valleien, sommige droog en grazig, andere vochtiger en daar zijn ook plassen, waarvan de oevers prijken in den bonten bloementooi, die den roem uitmaakt van de Buiten Mui: Orchideeën van allerlei soort, Parnassia, Wintergroen, Duizendsguldenkruid en soms ook het Zonneroosje. Verderop worden die vlakten en plassen uitgestrekter om eindelijk over te gaan in de Groote Sluftervlakte. Aan deze plassen ontbreken zelden de prachtige bergeenden en in den voorzomer kan het er druk zijn van aller lei mooie doortrekkers: de bontgekleurde steenloopers en de prachtige zilverpluvieren, die met hun zilvergrijs, pikzwart en spierwit wel mogen meetellen onder de fraaist geteekende vogels. Ze zijn onderweg naar de poolstreken, maar menig een geeft er de voorkeur aan om zonder te broeden hier den zomer door te brengen. Nu zijn we gaandeweg in de Sluftervlakte ver zeild geraakt en sturen af op de plek waar de Zanddijk aansluit aan de Vuurtorenduinen, een nog al tamelijk hoog duin, dat een prachtig uit zicht geeft over den polder en de boerderijen, ieder in hun boomenkrans. De overgang van duin naar polder is weer bijzonder rijk aan bloemen en vogels. De Duinweg brengt ons in het dorp terug en door een klein hekje stappen we in den beschutten achtertuin van ons hotel ,,De Hoop", waar de spotvogel zingt. Op onze open en dikwijls winderige eilanden zijn de huizen met hun tuinen omgeven door hooge wallen of dichte hagen en daardoor heb ben ze een eigen, zachter klimaat, een sfeer van droomerige rust temidden van het daveren van wind en zon en zee. Ik moet nog een puntje op een i zetten. In het Te\el-album zeg ik dat het hotel de Hoop twee goede logeerkamers heeft. Dat is lang geleden. Er zijn er nu elf. Bezoekt de Hollantóe In het voorseizoen tot 15 Juli zeer verminderd tarief. ZAND VOORT: HOTEL D'ORANGE en HOTEL DRIEHUIZEN" WIJK AAN ZEE: BADHOTEL en ZEE-DEPENDANCE. KRONIEK Dienstweigeraars 's Hertogenbosch, 14 Maart Voor den Krijgs raad alhier stond gisteren terecht zekere P.B. uit Heerlen, dienstplichtig soldaat, ingedeeld bij het Ie reg. Infanterie, thans gedetineerd te Den Haag. Hij had geweigerd te Assen te voldoen aan den last van den kapitein om de militaire Meeding in ontvangst te nemen. Wegens dienstweigering werd hij conjorm den eisch veroordeeld tot Hen maanden gevangenis straf met ontslag uit den dienst. (V.D.) Ziehier een eenvoudig berichtje. Vroeger zou dat veel commotie" gewekt hebben. Er was een tijd, toen een jongeling, gelijk bovenbe doeld, door een gansche schare van geestver wanten als een martelaar werd beschouwd en ge vierd ; dat men demonstraties hield voor hem en voor het principe der dienstweigering; dat gloeiende protesten tegen de onchristelijkheid des oorlogs en de tirannie des staats een niet geheel onbelangrijk deel der pers vulden; dat vurige en offerwillige predikanten in vlammende redenen schier de Vaan des Oproers plantten en deswege naar 't gevang gesleurd werden; dat eindelijk, de naam van Tolstoi en zijn beginsel van geen-weerstand op veler en veelsoortige lippen was. . . . En thans, op een bericht als dat bovenstaande, beweegt er geen muis. Men is de geestdrift en het ,,getuigen" blijkbaar moe geworden, gelijk men van vele dingen moe geworden is na het einde des oorlogs, toen alles weer ,,zijn normalen loop" nam. Want wat is normaler dan dat y.ulk een jongeling streng gestraft wordt voor zijn misdrijf ti'gvn den Staat, het misdrijf van zijn weigering het Vaderland te dienen en eventueel te besehermen;' En hoe dat alles verder heet. Was er niet, nu ook al weer lang geleden, een wetje in den maak om den eerlijken gewetens bezwaarde tenminste van den ..wapenhandel" te bevrijden, al zou men hem dan ook te werk stellen bij liet grondgraven ? Xooit werd meer gehoord van dat wetje, en de krijgsraden gaan rustig en lustig voort het misdrijf tegen den Staat hooger aan te slaan dan dat tegen de menschheid. Wat. zouden krijgsraden, ook anders doen. als de politieke mannen en de ..volksmenigten" zich niet roeren? Het ligt zeker niet op den weg van den Staat of zijn organen vrijwillig een recht af te staan ten bate van individualistisch idealisme. Daar moet voor gevochten, dat moet veroverd worden. Maar de liefhebberij schijnt er vrijwel af te zijn. Men kan ook niet altijd getuigen en zich idealistisch betoonen. En als de algemeene ontwapening er komt. nietwaar? zijn wij van zelf van het gedoe af. \Yat zullen we ons dan nu druk maken. Zoo'ri enkele mér in 't gevang. . . . Maar n ding is zeker: de jonge man, die thans, zonder'eenig aanmoedigend handgeklap van de galerij, zijn kleinen eigen wil schrap zet tegen het zoo overtuigd en machtig staatscomplex, is een persoonlijkheid van eerbu dwaardige afmetingen. En mochten er meerderen zoo zijn, dan kan do propaganda voorloopig rustig blijven slapen. Dan groeit het verzet tegen deze hatelijkste aller burgerplichten" ook wel /.onder haar. F. C. MIJNHARDT's Hoofdpijn-Tabletten 60ct Laxeer-Tabletten.. 60ct Zenuw-Tabletten .75ct Staal-Tabletten..90ct Maag-Tabletten 75ct Bij Apoth. en Drogisten