De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 12 mei pagina 17

12 mei 1928 – pagina 17

Dit is een ingescande tekst.

No. 2658 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 12 MEI 1928 17 Alida's croquante ^ croquetjes door ALIDA ZEVENBOOM C INDS Maandag heb ik mijn heele tweede tage verhuurd aan een dame, die hier voor de Olympische Spelen" komt. Zij is mij warm aan bevolen door het bureau van huisves ting en het is op het oog een heel net vrouwspersoon. Alleen een tikje erg eigen met de heeren, als zij ze op de trap tegenkomt. Ze is zelfs al bij meneer Stanislafski binnen geweest ! Wat zij daar doen moest weet ik niet, maar ik geloof dat dat eigenlijk toch geen pas geeft. Ik zal hem dat eens netjes en kalm aan zijn verstand brengen. Ik kan niet anders zeggen dan dat zij heel aardig is. Gisteren kwam zij ongegeneerd bij mij binnen loopen en bleef een kopje thee drinken. Zij spreekt gebroken Hollandsch, maar is heel goed te verstaan en ik heb be grepen dat zij zooveel als sportjournaliste is, die vooral op de sportdames moet letten en over ze schrijven zal. Zij is de heele wereld doorgetrokken, vertelde zij mij en, zoo zei zij, zij had nog,nergens op de aarde zooveel rare gezichten gezien als hier in Holland. Is de aardappel niet uw natio nale vrucht? vroeg zij. Ik knikte, maar ik begreep niet waar zij naar toe wou. Dacht ik wel, zei ze, want de vrouwen bij u voor u maak ik een uitzondering hebben allemaal aard appelgezichten. En waarom? Gaat de kunst tegenwoordig niet ver genoeg? Wat kan een vrouw met zwart, wit, rood al niet bereiken? Zwart, wit, rood ? vroeg ik want ik heb nog nooit verf op mijn gezicht gehad. Ik heb dat gelukkig niet noodig. Het eenige wat ik nog wel eens doe, is een tikje wit op mijn neus want die is 's winters wel eens rood.... van de kou, natuurlijk, en daar is ook een rumgrocje goed voor, hebben ze mij verteld en niet alleen 's winters, want met deze jjsheiligen op bezoek, kan een mensch die wat koud van binnen BRIDGE EEN HANDBOEK VOOR Royal'Aaction en Contract-Bridge voor geoefcnden en voor lifglnnff» DOOR B. M. v. d GROENE PrfJ» infcen. 12.25; ft eb. «.90 Uitgave vu N. V. VAN HOLKBMA & WARBNDOBV8 U.-1L, AMSTKBDAM. is, best een opwarmertje velen. Zwart voor de wenkbrauwen, zei de sportdame, wit voor neus en wangen en rood voor de lippen. En waarom zou met al deze hulpmiddelen de vrouw zoo achterlijk zijn, om er per dag en per week en per maand en haar heele leven lang maar n gezicht op na te houden? Sommige menachen hebben aan hun eene gezicht dikwijls al veel te veel, zei ik. ??Juist daarom, zei zij. Voor die zou het juist zaak zijn als zij hun gezicht veranderden. Waarom niet bij elke nieuwe gelegenheid een passend gezicht. Wat doet een vrouw die naar een trouwpartij gaat ? Trekt die rouwkleeren aan? Die neemt haar vroolijkste japon. Waarom dan ook niet haar gezicht zoo gearrangeerd.... Zegt u maar geverfd, zei ik. Goed, als u dat beter vindt, waarom dan ook niet een gezicht gemaakt dat een en al vroolijkheid is ? Een paai' leuk opgetrokken wenk brauwen, een lachend pruimemondje, een paar schuin staande oogen,waaruit de spot je toelacht en u zou eens zien wat een succes zoo'n vrouwtje wezen zou. En op een begrafenis-partij? vroeg ik. Dan alles even treurig. Hangen de oogleden met treurende wimpers, vaal-bleeke teint, hangende mond hoeken en een wegzakkende kin. Is een blozend, levenslustig gezicht in een sterf kamer niet als een vloek? En als zij naar de kerk gaat, zeker een vroom gezicht met een onschuldig voorhoofd, diepliggende oogen en een ingetogen mond? Waarom niet? Je moet natuur lijk alleen oppassen dat je niet het verkeerde gezicht schildert en bij iemand die een jubileum viert met je zelfmoordenaarsmasker komt en bij een vriendin wier man er van door is, met je extra-flirtgezicht. En als iemand, zoo als ik, die zich heelemaal niet schildert en genoeg heeft aan het gezicht dat hij bij zijn geboorte heeft meegekregen, wat dan? Die dus met een spiernaakt gezicht rondloopt? Die is net zoo onzedelijk als dat u, om maar een voorbeeld te noemen, in Eva's gewaad door de Kalverstraat ging wandelen. Het lijkt mij toch lastig, zei ik, want gesteld nu eens dat ik in den Stadsschouwburg zit en zoo geroerd word door het mooie spel van meneer Verkade, dat ik huilen moet en wat gebeurt er dan als ik mijn oogleden voor de gelegenheid dramatisch blauw heb geverfd? Zullen die dan niet mee gaan huilen en af gaan geven? Het lijkt mij erg ingewikkeld maar ik wou dat zij mij niets verteld had, want sinds drie dagen heb ik nu het gevoel als ik op straat loop, dat ik eigenlijk erg bloot ben en iedereen mij aankijkt. PATRIA = PRIM AANGIFTE VERMOGENSBELASTING JUWEELENBEZIT Het is U wellicht bekend, dat U bij de Vermogensbelasting eveneens een opgave zult moeten verstrekken van Uw bezit van Goud, Zilver, Paarlen en andere Edelgesteenten. Daar het de bedoeling van den fiscus is ALLEEN de TEGENWOORDIGE waarde op te geven en U deze, ook wat betreft Uw oude familie-juweelen wellicht niet bekend zal zijn, belasten wij ons gaarne GRATIS, ook voor niet clientèle, met deze taxatie. S. SPYE Juwelier KALVERSTRAAT222 PLAATS 5 AMSTERDAM 's-GRAVENHAGE

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl