No. 2659 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 19 MEI 1928 17 GESCHIEDENIS DES VADERLANDS, II VEERTIENDE ZANG GISTING Was Philips weggegaan, zijn geest bleef hier in 't land: Die leefd' in 't lichaam van zijn leepen luitenant. Hij was de inan. die thans tot maklijk mikpunt strekte Voor 't snelvuur van verweer, dat 's meesters werk verwekte. Het Nederlandsche volk was in zijn hart loyaal. De koning werd gespaard, men trof don Kardinaal. Eerst later, langzaam aan, begon men te beseffen, Dat men den meestor zelf en niet don knecht moest troffen. 't Begon dan in den Raad, waar Egniond en do Prins Hun tanden lieten zien. Zij waren niet van zins, Verklaarden zij, de sessies langer bij te wonen, Om daar te zitten, zoo-gezegd, voor spek en boonen. Zij schreven den monarch een zeer beleefden brief, Waarin zij hem in kennis stelden van hun grief. Aan overijling ging de vorst zich niet te buiten, Ten slotte kwam 't besluit: hij zou maar niets besluiten; Hij had aan Hoorne, die hem derwaarts had verzeld, En thans terug ging, alles duidelijk verteld; Die kreeg de boodschap mee; hij zou de zaak bespreken, Maar wat hij heeft gezegd, is nooit precies gebleken. Wel deed hij aan den Prins een vrij verward verhaal * Van 's kpnings ergernis, en van de rauwe taal, Die hij bij zijn vertrek te hooren had gekregen, 't Was maar van dit, en dat enfin, ik kan er togen." Een keerpunt in den loop van zaken noemt men dit: Het centrum van 't bestuur niet Brussel, maar Madrid. Maar hoe kon Margareet met vaste hand regeeren, Als Philips toe ging staan op hem te appclleeren? Dit werd zoowat gesust. De toestand was gered, Maar 't prikkelde den geest van weerstand en verzot. Den meesten aanstoot gaf 't vergeven van de posten; De adel was verarmd en zat op hooge kosten, Maar had geen invloed meer. Granvell' alleen besloot, En gaf de baantjes weg aan wie hem voordeel bood. Doch d'adel niet alleen, de gansche natie mokte, Om d'Inquisitie, die de volksconscientie schokte, Om 't bisschopsschrikbewind, om grieven zonder tal. Jn hoeve, stulp en slot. het broeid' er overal. Zeer zelden ziet men. als? een opstand in de maak is. Dat d'ontevredenheid zoo'n algemeonc zaak is; Gewoonlijk staat' den vorst een sterke macht tcrzij. Maar Philips steunde op geen enkele parlij. Margreta schroef beangst haar broeder hier te komon, Om zelf nv.'t zijn gezag de geesten te betoomen. (iranvelle steunde dit verstandige verzoek, Maar Philips bleef maar liever veilig in zijn hoek. Hij schreef de zaken stuk, op eindelooze vellen, En liet aan andren 't werk, zijn janboel te, herstellen. Wat doe ik ginder zonder Spaanschc leyermwht'ï" Zoo slaakte hij zijn postpapieren jammerklacht. ,,'k Versta ze daar niet eens. Moet ilt hun taal so»ix leerend" Een smadelijk brevet van onmacht te regeeren. Heel anders had zijn vader indertijd gedaan, Die was op tante's hulpkreet zelf naar Gent gegaan ! De vader trachtte nimmer buiten schot to blijven, De zoon verkoos te schrijven, schrijven, schrijven, schrijven. Aan n kant heeft zijn penzucht blijvend nut gesticht: Wij zijn omtrent zijn werk volledig ingelicht; De Wetenschap doorzocht zijn kisten en zijn laden Zoo heeft de vorst zichzelf aan 't nageslacht verraden. (TIAlUVAKirS De waarde van lijfspreuken door MELIS STOKE TUDGE GAHY, gedurende zijn J leven president van de U. S. Stoel Corporation had tot lijfspreuk dat het er niet op aan kwam wat men naliet, maar wel hoe men geleefd had. Wij hebben altijd eerbied gekoesterd voor de lijfspreuken van groote of machtige lieden. Wij hebben die altijd beaehouwd als sleutels tot het succes. Men had er zich slechts naar te ge dragen en dat succes was verzekerd. Wanneer men hoort van den millionair die zijn carrière begon met hot op rapen van verloren spelden of sigareneindjes, dan bekruipt ons de lust om door het verzamelen van dien rommel ook millionair te worden. ? Tallooze menschen trachten hun dagtaak en arbeidstempo te regelen naar dat van Henry Ford, Alexander den Groote of Judge Gary. Maar de meeste menschen komen in hunne nabootsing niet vorder dan tot en met het grabbelen en peuteren naarsigarenstompjes en spelden. .. en de millioenen blijven door eene grillige; en onbillijke speling van het lot achter wege. Hieruit blijkt dat groote mannen nog wat anders gedaan hebben dan de dingen die zij aan reporters mededeelen. Het is maar jammer dat zij nu juist niet de trucs vertellen waar door ze de millioeneii hebben binnenoorzi'Hen bij Wiel rijden en Zonnebrand verzacht en geneest door ^PÜROL Doos 30-60. Tube 80 et. BIJ Apoth. en Drogisten gesleept, maar wél de trucs van de sigareneindjes en spelden. Daardoor zou men tot do conclusie kunnen komen dat die lijfspreuken van de beroemde mannon feitelijk niets anders zijn dan middelen om er het groote publiek te laten inloopen. Ster ker: ik geloof dat absoluut zeker. Men vergelijke eens de hierboven afgedrukte uitlating van don heer Gary met de practijk: dezer dagen is op vier achtereenvolgende verkoopdagen zijn collectie geveild en de op brengst bedroeg 2.297.703 dollar. Nu kon de hoor Gary gedurende zijn leven gemakkelijk zeggen dat hot er niet op aan komt wat een mensch naliet. Misschien hebben tallooze menschen die uitlating gretig aan vaard en hun gold links ei rechts weg gesmeten. Wij willen niet insinueereii dat de heer Gary het dan opraapte, en dat zijn lijfspreuk eene behendige op wekking tot het publiek was om vooral niet te vast aan zijn duiten te blijven zitten. Maar er is nog iets anders. De ge veilde collectie bevatte tallooze kost bare schilderijen, Rembrandts, Corots, Halsen, Gainsboroughs. Indien het Gary met zijn lijfspreuk ernst geweest zou zijn, zou het hem koud gelaten hebben wat al die kunstenaars nagelaten hebben. Hij zou tevreden geweest zijn als R ontbrandt van Rijn een nette en fatsoenlijke meneer was gebleven die 's ochtends on 's avonds een wande lingetje maakte, als Oorot on Frans Hals hun belastingbiljetten naar eer on geweten hadden opgemaakt, en als Gainsborough iedercn Zondag twee stuivers in het kerkezakje had godaan on nooit een knoop of een ouwe verftubo. En wat loert do practijk...:' I-lij blijkt zooveel waarde te hechten aan 't geen al die hoeren hebben nagelaten (onafhankelijk van hun privé-levcn) dat hij hot de moeite waard vindt hun nalatenschappen nog eens op zijn beurt na te laten. Als men het lijstje van de veiling bekijkt, dan blijkt liet eenigo duizen den nummers te bevatten. Dat beteokent dat Judge Gary de nalaten schappen van tallooze lieden tot de zijne heeft vereenigd. Er is eer, groote collectie Turkse hètapijten geveild. Dat zijn dus tapijten die geweven zijn door menschen die elk drie, vier of vijf vrouwen haddon. Zooiet,? is nu voor oen fatsoenlijken Arnerikaanschongent leman eenvoudig niet te dulden. Het is niet aan te nemen dat Judge Gary die voolwijverij bewonderd hoeft.. . Desniettegenstaande heeft hij gjheel genegeerd hoe die Turken ge leefd hebben, maar klaarblijkelijk hoogen prijs (de prijzen staan in don catalogus) gesteld op hun nalaten schappen. Hiermede meenou wij hot verplette rend bewijs geleverd te hebben van de vousheid dei-lijfspreuken van groote mannen. Men verblinde er zich niet u,an on bedenke wol dat al dio geweldenaars sluwer zijn dan wij allemaal mot el kaar, en dat hot er hun alleen maar "in te doen is om Rembrandt en u on mij er reeds gedurende ons leven too to bewegen af te staan wat in nor male gevallen onze nalatenschap ge worden zou zijn... en wat - ?- gelijk liet bovenstaande aantoont hini nalatenschap is geworden. Daar zit 'om de knoop... ! ! Nieuwe uitgaven ,,La Theorie Générale <//: t'Jüiit boviétifjuc'' i>;ir K. Mïrl'iiie (Siielzéritch. De Sovjet-grondwet is in WostEuropa weinig bekend. De werken. die er over verschenen zijn, zijn ge schreven óf door personen, die van haat vervuld zijn, óf doof voor alles wat in do Sovjet-Vnie gebeurtin extase neerknielende bewonderaars van hot tegenwoordige regime.In beide gevallen is or natuurlijk geen sprake; van wetenschappelijkheid on objec tiviteit. Bovendien konden vele au teurs van dergelijke werken geen Russisch, zoodat zij don inhoud van do sovjot-wotbooken alleen in ver talingen konden lozen. Het kort ge leden to Parijs (uitgave van Marcel Giard) verschenen boek van prof. 15. Mirkine?Guétzevit-ch. don beken den Russischen deskundige op hol gebied van staatsrecht, is hel eerste waarlijk wetenschappelijke eu ob jectieve werk over het sovjot-recht. Hot boek, dat oen beknopt, on duide lijk overzicht, geeft vau liet wezen van het sovjet-recht, is streng objec tief geschreven. Prof. Mirkine-Gu tzevitch vermijdt alles, wat naar politiek zweemt; hij beschrijft do juridische constructie van don sovjet-staat, do eigenaardige inrichting van don staat. do rechten on bevoegdheden van do verschillende staatsinstellingen, de ver houding tusschen don sovjet-staat on zijn onderdanen, enz. Het is natuurlijk geen boek voor iederoen, maar wie belang stolt in do objectieve beschrij ving van een geleerden jurist van hot wezen vau den sovjet-staat, zal in hot helder geschreven boek van prof. Mirkine-Guétzevitch oen uitstekeiiden gids vindon. De uitgebreide bibliograpliie stelt don lezer in staal op hot vraagstuk dieper in te gaan on niet de bronnon kennis to maken (voor/.oover hij liet Russisch verstaat). Hot boek van prof. Mirkine-Guétzeviteh is een van. de zooi- weinig»; werkelijk goede juridische werken, die do literatuur over Rusland rijk is. Dr. R. RAPTSniIXSKY. CADILLAC Het feit, dat de Cadillac dikwijls voor veel duurder wordt gehouden, dan ze in werkelijkheid Is, pleit wel zeer sterk voor de hooge plaats,die de CADILLAC in de algemeene achting inneemt K. LANDEWEER UTRECHT AMSTERDAM Blltstraat 74 ~ Singel 430-432