De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 19 mei pagina 25

19 mei 1928 – pagina 25

Dit is een ingescande tekst.

No. 2660 DE GROENE AMSTERDAMMER 'VAN 26 MEI 1928 UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE PRIMA DE Generaal" zoo plotseling over leden. Ik wilde mijn oogen niet gelooven toen ik het las. En toch !. . . . wij zien het en begrijpen het niet. . . . ,Daar zitten eiken Woensdagmiddag om de veertien dagen vijf en veertig Raadsleden in de Raadszaal en juist hij.... Hij was zoo heelemaal geen mili tair en als ik nog denk aan dien avond van de mobilisatie toen hij bij ons aanschelde en ik hem op de stoep zag staan. Hij kwam bij meneer . en mevrouw zaliger veel over den vloer. maar altijd in het burger en ik had hem altijd aangezien voor een. heer die van zijn rente leefde en duiven hield. En toen op eens zag ik hem in zijn generaalsuniform! Ik schrok er van ! Hij zag dat ik schrok en keek me met zijn bruine oogen zoo goedig aan. Alida, zei hij, is je vrijer soms bij de infanterie of bij de huzaren? Alida's Groquante Croquetjes door Alida Zevenboom Ik schudde van neen want ik had juist kennis aan een meneer met een groote paai'l op zijn das en niet een gouden horlogeketting en op het oog niets dan fatsoen maar wat kan een mensch zich daarin vergissen. . . . -Meer zeg ik maar niet want dat gaat niemand aan. Dat is dan maar gelukkig, zei de Generaal, want anders. . . . Hij hield in eens op en keek mij weer aan. Het is mobilisatie, kind. xei hij. en je weet wat dat beteekent ? Ik wist het. Wat hebben wij hem toen dikwijls zoo heel eventjes bij ons gehad want hij had het erg druk. Heel den dag in het Amstel-hotel tusschen de papperassen ot' op inspectie in weer en \.ind, in de polders en toch altijd even prettig en gelijkmoedig en ik heli toen wel eens bij mezelf gedacht: als die nog eens op den vijand schieten moet, zal hij hem eerst excuus vrage7i. niet alk-en zoo zachtmoedig was hij. maai' ook zoo beleefd. Ik heb over onzen drempel heel wat grudte mannen van allerlei slag zien gaan. maar als ik er een. prijs moest geven voor voor komendheid jegens het personeel dan aan den ..Generaal" ! Ik vroeg hem in den -Mobilisatie-tijd wel eens hoe het er mee stond en wat ik doen moest als de vijand kwam en dan zei hij altijd: ..dan kom je maar in het Amstel-IIotel want al staat het net in den hoek tusschen een brug en een rivier, de vijand zal het niet raken want w is nog nooit een bom op een hoofdkwartier ge\ allen", en als het a.an hem had gelegen, zou hij heel Amsterdam in de kelders geborgen hebben. Ik heb nog nooit cru militair gezien die zoo weinig militair er uit zag maal' in /.ijii hart. was het toch een vechter al waren zijn middelen dan van den /.achtsten aard. Ik heb hem wel mee gemaakt als hij bij ons kwam na een raadszitting toen hij raadslid was. en el- weer eens gest emd was puur v o l gen s de politiek en de meerderheid de minderheid g'eu oon\\'eg neergesabeld had. zoo als hij dat uitdrukte. .Meneer zaliger zei wel eens gek scherend tegen hem: ..je zal het in den Ha.ad nooit' ver brengen want je redevoeringen zijn veel te kort en op den man at'. Als jij wat te zeggen hebt. begin je met het te zeggen en dan zeg je niets meer. I >at is glad verkeerd. Je moet beginnen met niets te zeggen en dat zoo lang mogelijk volhouden. Dan krijg je gezag en ontzag en gaan ze allerlei geheime politieke bedoeVORSTENLANDEN 8 CT DEUI ZAMDSLAO tingen achter je woorden zoeken. Ik heb lui gekend die het op die manier tot minister gebracht hebben". Als in dienst het gelid ..rechts om" moet. dan laat je ze toch ook niet eerst een half uur in het wilde weg mareheeren en commandeer je niet: ..o)) de plaats rust !" Xeen. dan zeg je: ..rechts om !" en daarmee uit. -Vis ze zoo allemaal in de politiek deden, zou je eens zien hoe die in de achting van (ie meiischen steeg. Kn daarom begin ik iedere speech niet : ..slechts een kolt woord mijnerzijds, meneer de Vocii/.it tel'". want zooveel beteekent a.ls: ..rechts. . . . um. ..." en wat ei' dan volgt in mijn redevoering is het: ..Keert!" Kn dan weten /.e wat ze aan mij hebben". Kn nu is deze brave ma,n met het militaire hart (lat sidderde alleen al bij de gedachte aan de ellenden van den oorlog, nok al uit t meer. Zoo gaat de een na den ander die ik goed gekend

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl