Historisch Archief 1877-1940
No. 2659
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 19 MEI 1928
Meer licht i
door Dr. U. HUBER NOODT
Pierre Gaxotte, La Révohdion iranraise.
Paris, Fayard, 1928.
Neen, den uiterlijken vorm van een diepgaande
studie een zwaar foliant, lange noten aan d^n
voet der bladzijden, gewichtigen betoogtrant, die
de wenkbrauwen doet fronsen en de hersenen sael
afmat heeft dit boek niet, dat het eerste werk is
van den jongen agréyé, oud-leerling der Ecole
Normale Supérieure. Het is, zooa'.s het daar voor
ons ligt, geworden tot een vurig, vlamm-nd be
toog, een de aandacht nimmer loslatend verhaal
(een criticus heeft gezegd, dat men dit boek in n
adem behoort uit te lezen), een meesterlijk requisi
toir, waar elk woord op de juiste plaats staat en
waar ieder argument wordt vastgehamerd in ons
brein. Zelfs is het misschien (maar ik neem het
woord in ruimen en gunstigen zin) een pamflet.
To£fy wat een kennis heeft het bij den auteur
vereischt! Niet alleen vat het samen al wat er in
den laatsten tijd over de revolutionnaire periode is
geschreven, de ontzaglijke hoeveelheid
monographieën en détailstudies inbegrepen; niet alleen zijn
de-beste auteurs gevolgd, die het tijdvak hebben
doprwCTkt (Mathie/ over de politiek, Marion over
de financiën, de la Goree over de kerk); maar ook
heeft Gaxotte in tallooze archieven der provincie
gezocht, en aangevuld wat er te Parijs (waar naar
het 'i schijnt veel documenten, vooral over het
ancien régime, verloren gingen bij de
Seine-overstrooming in 1910) ontbrak.
Alle, gebeurtenissen weer te geven en uiteen te
zettes^ was onmogelijk. De verteller heeft zich
onthouden van overvloedige appreciaties. Hij tracht
ons te geven, wat bij de moderne historiebeoefening
(Aulard is er een voorbeeld van) zoo gewaardeerd
wordt: f acts, just that. Soms echter wordt het zijn
jeugd te machtig en spat er een woord, een zin,
zelfs een alinea tusschen al die gewild-zakelijke
feiten uit. Waardoor de lezing, zoo mogelijk, nog
smakelijker wordt.
Gaxotte tracht den loop der dingen te verklaren,
desnoods toegelicht door een typische, tot heden
weinig of niet bekende anecdote of omstandigheid.
Van de regeering van Lodewijk XVI af tot 19
Brumaire toe wijst hij erop, hoe de toestand ge
compliceerd wordt en verergert, doordat bij de
onberekenbaarheid der massa en de soms ont
stellende beperking van blik der enkelingen zich
het element voegt, dat we soms aanduiden als
noodlot. Het sterkst komt dit uit bij het verhaal
van de reis naar Varennes (de bedoeling was
geenszins een onredelijke vlucht naar den vijand.
doch een zich terugtrekken binnen de vesting
Metz): hier voelt men voortdurend het onafwend
bare naderen als het beklemmend en vormlooze
gevaar" in een nachtmerrie. Als we nog twijfelden,
dan blijkt hier wel, dat Gaxotte behalve een histo
ricus ook een kunstenaar is en een psycholoog
bovendien, kwaliteiten, die de wetenschap zelf
versterken.
Maar naast dat onbekende" legt de schrijver
den nadruk op de redenen, die dwingen tot een
voortdurend opschuiven naar links, wijl het
gelijkheidsbeginsel leidt tot een verdeeling der
rijkdommen en een permanenten strijd tegen de
bezitters". En diezelfde oorzaak dwingt ook tot
vergelding, die de doctrmairen der Gironde, de
Jacobijnen en de heterogene troep, die n& den val
van Robespierre aan 't bewind is, met gelijke
felheid treft. Allen zijn op hun beurt de slaven der
revolutionnaire denkbeelden. Volkomen terecht
schrijft Bainville naar aanleiding van dit boek
STAANDE
LAMPEN
EN
LAMPJES
U II
MEUBEL s»FABRIEK
ESKER
TRAATin
.DEN JÏAAGJU
(hij prijst het, hoewel
Gaxotte veel vrijer
staat, zich ruimer be
weegt, minder enkele
leerstellingen door
alles heen handhaaft):
,,Hoe langer men er
over denkt, des te
meer voelt men, dat
deze revolutie, vulgair
en vol slijk in haaj
loop en haar bijzonder
heden, slechts groot is
door de altijd tegen
woordige majesteit
van den dood, die
eveneens grootheid
verleent aan liet ge
zworenenhof eu aan
het hospitaal."
De ontwikkeling der
ideeën, die oorzaak
werden van 1789.
wordt door den auteur
voortreffelijk weerge
geven. Beknopt, glas
helder en steunend op
treffende aanhalingen
en bewijsstukken zijn
de eerste hoofdstuk
ken. Wie niet verder
gelezen heeft dan tot
de bijeenroeping der
Staten-Generaal (het
volgende gedeelte heet
L'Anarchie), begrijpt
reeds de hoofdzaak
van het gebeuren der
Fransche omwente
ling, waarin men dan
nog slechts de voor
naamste feiten en per
sonen op hun plaats
heeft te rangschikken.
De personen ! Want
zij spelen een zeer
bepaalde rol op het
bont en bloedig tooneel
der Omwenteling. Ik
vrees, dat Gaxotte's
portretten van'al die
groote" mannen aan
verscheidene lezers een deel hunner illusies /.uilen
ontnemen, hoewel het eenvoudigweg vlugge en rake
krtjtschetsen zijn naav de gedetailleerde,
olieverfportretten van de hand van andere geschied
schrijvers. Ik neem als voorbeeld Danton. uil
tientallen, die de keus moeilijk maken:
..In 1780 was Danton sinds twee jaar advocaat
en in moeilijke geldelijke omstandigheden. Met
schuld beladen als hij was, verleerd door behoeften.
slaaf van een heerschzuchtig temperament wierp
hij zich op de revolutie als een maaier op een
weiland. Grove welsprekendheid, een doggetronic,
een machtige vlegel :*e'esf Ie Mirabeau tic 1<( cnttuillc.
Drie jaar lang bewerkt hij een publiek uit de laagste
klassen. Met een sleep avonturiers en verdorven
individuen achter zich aan gaat hij op in
all"complotten, is gemengd in alle agitatie. J J ij is
brutaal, veil, zonder scrupules, speelt beide par
tijen tegen elkaar uit, ontvangt geld van Engeland,
van den hertog van Orleans, van het hof. De eene
koopt hem om aan te zetten tot wanordelijkheden.
de ander om ze tegen te gaan. Hij doet aan dema
gogie als 'n baantje, zonder eraan te gelooven. De
revolutie sleept hem mee tot daden van geestdrift
en wilskracht, maar hij heeft geen vertrouwen in
haar duur en staat er op, steeds een weg voor zijn
terugtocht open te houden. Hij blijft dan ook in
goede verstandhouding met de loyalistische agen
ten in Bretagne en te Parijs. Als de gelegenheid
zich voordoet bewijst hij hun zelfs bescheiden
diensten, die hem nuttige dankbaarheid verwerven.
Op de tribune is hij voor den oorlog tot het uiterste.
in het geheim voor een spoedigen vrede tot. eiken
prijs. In het openbaar gaat hij er prat op, den
tienden Augustus te hebben tot stand gebracht en
de monarchie te hebben omgeworpen. In den
huiselijken kring kondigt hij den toekomstigen
Louis-Philippe de wederoprichting' van den troon
aan ten bate van den jongsten tak. Te Parijs is hij
de man der luubourys, de verdediger van het prole
tariaat. Te Arcis koopt hij land. een boerderij, twee
'lirieurés, bosschen, honderd hectaren grond. In een
ministerie van malende commiezen vertegenwoor
digt, hij een modem type van een gladden,
seepDE STROP
(De belasting-factor op 0.6 gehandhaafd)
BARBERTJK ULIJ FT HANOEN.
tischen "il op genot behisten politicus, die dol is op
macht en de/e weet te gebruiken.... Hij heeft
kameraden voor alle postjes, leveranciers voor
lederen koop. decreten voor alle /.aken. Hij plun
dert di' geheime fonds jn. benoemt de commissa
rissen te velde, drijft duizenden vrijwilligers naarde
kampementen. In don chaos voelt hij y.ich op zijn
gemak. Hij vindt er alles waar hij van houdt:
cm ities. geld. pos 'S. Temidden der verschrikkelijke
wanorde, die Frankrijk meesleurt, is hij alleen bij
de hand genoeg om te doen. of hij iets beteekent.
liet is geen staatsman, maar, op ccn afstand gezien,
diens lawaaiige caricatuur."
Xa bijna anderhalve eciuv moet men de historische
waarheid onder de oogcn durven zien. Dat men deze
thans elders zoekt dan enkele decenniën geleden, be
wijst onshct le/,ens waardig werk van PierreGaxottc.
TOfTOES
ZONDER EENIQEN BIJSMAAK