De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 30 juni pagina 9

30 juni 1928 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

. 266$ DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 30 JUNI 1928 Voor Vrouwen GATHARINA COOL Gebrekkige kinderen als padvindster door J. L. Redeke Hoek door Prof. Dr. Joha. Westerdijk MET Catharina Gooi is een bekwaam keiister der natuur te vroeg uit ons midden gegaan. Tot de .-studie der levende natuur kwam zij, toen zij volop genoeg had van het typische jongemeisjesleven, dat een dertig jaren geleden, vooral in de provincie, nog algemeen geleefd werd. De bals en d inert jes zeiden haar niets en zij zette zich tot de natuur, studie. De paddestoelen kregen al direct haar volle belangstelling en in zeer korten tijd, wist zij zich een groote kennis eigen te maken. In tal van af? doelingen van de toen reeds sterk groeiende Natuur historische Vereeniging trad zij als leidster van paddestoelenexcursies op. Men en ook ae meeste botanici wisten toen zeer weinig van deze eigen aardige planten, en dat deze langzamerhand popu lair zijn geworden, is voor een goed deel aan haar invloed te danken. Een universitaire opleiding heeft zij nooit ge noten, maar toch maakte zij zich universitaire .kennis eigen, door de colleges en een practicum van Hugo de Vries aan de Amsterdamsche Universiteit te volgen. Ook werkte zij gedurende eenige jaren in het Phytopathologigch Laboratorium Willio ??ommelin Scholten" te Amsterdam, waar zij zich met veel succes toelegde op het kweeken van hoogere zwammen in reincultures. De inmiddels opgerichte Nederlandsche Mycolo..?gische Vereeniging benoemde haar tot haar cemservatrix; het materiaal door leden der Vereeniging bijeengebracht, werd door haar bewerkt en be? waard, en al spoedig verrichtte zij uit werk op 's Rijks Herbarium te Leiden, dat aan de Vereeni ging gastvrijheid aanbood. Later werd Mei- Cool tot vaste assistente aan 's Rijks Herbarium be noemd en deze functie heeft zij de laatste jaren van haar leven bekleed. Degenen, die zich Cathai'ina Cool voorstellen, ? denken zich haar echter moeilijk tusschen de pa pieren en de spiritus van een herbarium, maar zien haar in de natuur, en bezig met haar rijke konnis aan anderen mede te doelen. Dit opwekken tot do studie van zwammen was zeker een van haar liefste bezigheden. Zoowel mycologen, als jonge natuur studenten en niet te vergeten de huisvrouwen, wist zij, elk op andere wijze, van haar kennis te doen ge nieten; haar enthousiasme verflauwde nooit, ook niet als haar gezondheid te wenschen overliet. Zij ' was mycoloog met hart en ziel, maar daarnaast was zij ook mycophaag. Gul deelde zij, op de ten toonstellingen van de Mycologische Vereeniging, van haar rijken voorraad ingemaakte paddestoelen uit. Vooral van de nauwe verwanten van de doodelijke zwammen, die zij zoo uitstekend kende, kon, . zij op haar glundere manier de smaak aanprijzen. In haar paddestoolenboekje, dat zij met Dr. van der Lek schreef, is ook de paddestoelenkeuken niet vergeten. Dit boekje, waarvan de laatste uitgave ? zelfs uit 2 deelen bestaat, is in handen gekoman van elk die belang in paddestoelen stelt. Men kan wel zeggen, dat zij in Nederland het middelpunt was voor de zwammenstudie; alle hoogere zwammen werden aan haar opgezonden en elk jaar gaf zij een overzicht van de belangrijke paddestoelen-vondsten in Nederland. Haar groote verdienste was zeker, dat zij niet schematisch re gistreerde, maar dat haar opmerkingen ieder tot . hernieuwd onderzoek aanspoorde. Buitengewoon belangrijk was voor haar een reis naar de Canarische eilanden, waarvan zij door haat' rijke kennis heel veel genot had. Het is hier niet de plaats te wijzen op alle publi? caties die van haar hand verschenen zijn; maar wol -op de plaats, die zij cnder de studenten der natuur' innam. Haar aanstekelijk optimisme, haar grondige kennis, zij zullen gemist worden, overal waar de paddestoelen naar voren worden gebracnt, op de tentoonstellingen, op excursies en zeker het aller meest in milieu's, die zij zich op vele plaatsen in >±iet land geschapen had. E EX Engelsche leidster van padvindstors, die een groep van uitsluitend invalide! meisjes heeft, vertelde het volgende van haar werkzaam heden : Deze kindoren kunnen nooit bij elkaar komen, zij worden gedeeltelijk in ziekenhuizen en inrich tingen verpleegd, de overigen zijn bij de moeder thuis, maar gebonden aan bed of rolstoel. Zij willen alles doen wat zij kunnen om goede padvimlsters te worden, maar zijn uiteraard volkomen afhanke lijk van wat haar leidster of oen andere padvindster ze komt leeren. Verder lezen zij allen hot tijdschrift ..the Ciuide" en laat do leidster lectuur bij ze; circuleereii. Deze leidster had het plan opgevat om haar groep een week naar buiten te bremgen. Gewoon kampeeron was natuurlijk uitgesloten, maar zij zorgde voor onderdak bij verschillende gezinnen in het dorp en had overdag de beschikking over een groote tuin met een flinke schuur om bij reigen te verblijven. De voorbereiding kostte enorm veel tijd en in spanning. Niet alleen moesten alle moeders worden bezocht en was het vaak een heel ding om ttx-stemming van ze te krijgen en me>est elan precies ge:notoerd worden hoc? het kind behandeld behexirele te worden, maar als dit in orele was word ouk meit de behandelende geneesheer het geval bespre>ken en zijn toestemming verkregen en worden zijn voor schriften genoteerd. Maar ten slotte was het toch gelukt om ve>or 10 van de l (J meisjes permissie te krijgen en e>p een me>e>ie elag werden zij afgehaald door hulpvaarelige auto-bezitters en naar hun be stemming, een de>rp ongeveer 25 mijlen buitem Londe:n e;n werkelijk geheel buiten gedegen, ge:brae;ht. De rit op zichzelf was al een emvergetelijke en opwinele:nele gebeurtenis ve>or de; arme: stakkertjes. Een maaltijd van brextel en thee; stond voor zo klaar, en daarna werden ze naar ele ple-ege meiers gebracht, die voeir logies en ontbijt zevrgelen. Direct na het ontbijt werden ze ieeleren dag. geelee;ltelijk por auto, gedeeltelijk in haar rolste>e:le:n, gehaald on ze>o bleven ze; toch den geheelon dag bij elkaar. Ze: Weifelen in twee roneles iiigeelewld, e>lk mot e:e;n remele:leielste:r e:ri eesn assiste:nte'. De e-e:n<> roneleleidster hael e:e:n hartkwaal, ele anelere! e'on zieikte aan ele: we:rvelkole>m. Ue laatste' was e:e'ii kle-in eling van 15 jaar, niet gre>e>ter elan een kind van i). Zij zat geïliee'l in e:e:n gipscorset, maar /,ij kon loope'ii. Twee vriendelijke: de>rpsme;isjes waren be-ivid om de; rolsteielpatientjes te duwen e:ri zoo we-rel ge-re-golel kampwerk en padviiidsterswei-k geelii;t?i. De; dfig besgon mot vlaggeparaele:, ge:he:el zooals he:t bi-he>ort. Zelfs ele rolste>ele:ii stoaeleii keurig in elo rij ein allen salue:erelon 011 resageerden e>p: geel' acht'' en op ele plaats rust". Daarna we:rel<-n ele huise lijke werkzaamheele?n mest elkaar verriesht, e:lk kre-e'g een taak naa,r haar vermogen. Kokeva, afwasschori, opruime;n, alles geschiedde e>nelci' elkaar. Alle: maaltijden werden buitenshuis genome-n eui ele dage:n vlogen e>m. Op een gle>rieuze elag kwamen ele: padvinelste-rs van. hot elorp e>p bezoe:k e:n worde?n er e>p algomoeri verzoek wedstrijden gehemden. Hot was eloor de: leidster zorgvuldig uitgedacht, zoe>, dat alle;n ke>nele:n meedoen en er in 't ge:heel niet hard ge:lejejpen behoefde? te worde:n. Het was aaneloerdijk e>m te zien hejo ele: ge:weme: padvinelste:rs haar bost deden om zich in te leven in ele tex'stanel elor gobrekkigen en b.v. net doelen of het vanxe:l£ sprak, elat als ele leidster floe>t, ioelereson kwam aanstremipelen e}£ aankruipen. Na ele these was er e:on echt kampvuur, wat reusachtig bowe>nde;rd we:rel. De: kinderen leerelen elkaar over en weer verschillende! liedjes en beide partijen gingen uiterst ve)lelaan naai' huis terug. De laatste elag werd er een pic-nic ge:he>uele'ii, waarbij e>nele:r intense belangstelling buiten e>p e:eii hejutvuur gekoe)kt werd. Daarna worel elo terug tocht naar Londen aanvaarel on het was opvallonel hele vorschillenel het uitzien der kiiieleren, elo ste-mming en elo aarel der gespre'kke:n was, vergeleken bij ele heenreis. Te>en we:rd er meest eive-r ele: kwalon ge:sproken. wat ele moeider of elo elokte-r geszegel had en er was e:e:n soort van zie:h besroomcn wie er wel hot ergst aan toe was, nu werd er druk gereele-ne-e-rel over insignes en wat het moeilijkste was van lu-t 2de-klasse-exam;?n. Het spreekt vanzelf, elat ele: kindeu-eii e'en hee-rlijkei week gehael hebbon, m-iar neig voel grexiter zijn elo indirecte voordeeleii we'lke zij van de behandoline als padvindsters ondervonden. Iedereen weet hog nux'ilijk het is ee:iiige tucht eip te leggen aan invalide kineleren zonder onvriendelijk te zijn e:n allen die veel met ze: te de>en hebben weten, dat ook voor hem discipline noodig is. In elo huizen der onontwikke>lele:n worden de invalide kinderen vaak afwissolonel he:e-l erg verwend en dan, als ele moeder overwerkt e:n prikkelbaar is, geplaagd. Maar he>t ele:nkbe'e:lel van alle'ii samen onder dezelfde regels te> leven maakt het alle:s gemakkelijk. Oeik de moe-ilijkhe:ele:n bij ele voeding verdwijnen als bij tooverslag. Kieskeurige meisjes, wier eetlust thuis moet worden opgewekt door blikjes zalm on dergelijke heerlijkheden, overwinnen spoedig hun tegenzin te:geii stamppeit en pap als zij he>e>ren elat dit echt kampeten is. Maar ele gre)otste winst voor allen is, te voe:le:n dat zij dingen kunnen doen evenals ge wone kineleren e-n daardoe>r vergoten zichzelf als interessante gevallen to zien. Bovenstaande is vrij verhaald naar de G. G. Gazette. Ook in ons land zijn wij klaar om tot eleze uitbreiding van de paelvindstorsbeweging over te gaan. He:t is mooi en dankbaar werk, maar vraagt veel toe:wijding en vrij veel tijd. Ile:t heeft n voordeel voor bepaalde categorieën van vrouwen, het legt geen be:slag eip ele avonduren. Daarom hopen wij elat e>e)k in het Nederlandsche Me:isje:sgilde vele emtwikke-lde: em beschaafde vrouwen zich hiertoe aangetreikken zullen voelen en dat ook wij vele invalide meisjes zullen kunnen voorthelpen 'door ze te brengen in dit dex>r de kinderen ze>ozeer begeerele milieu. MUZIEK D STRIJKINSTRUMENTEN D SNAREN Q H D A H D Achter St- Pieter 4 n Q 11. I\/\l IIX Utrecht D Tel. 443 Q PIANO'S D D VERHUREN Q D VLEUGELS Over boeken en tijdschriften XiY/'/i'H/i.f/ en Vriniirt'nldfcdtni/. door C. P roos Jini'ii/c. II'. L. en J. 7>V«.s-.sr'.s l'ili/. Mij. Jiotlcrciani. Dit boe'kje: maakt e'e>n ele-e-l uit van. ele' Sorie De ten-gepaste! kunsten in Xe-elcrland". He-t is e-e-n der laatste ele-c-lt je-s. elie- ine-e>i'ste:iielnik vorsediijne-ii. e:n zt'keT nie-t lie't ge-miikke-lijkste samen te; siellon ge!woost. Ile:t We-ergeivein en in plaat Im-nge-n. van vrouwe-nkloceling is he>e>gst moeilijk. Kloe:eling teie;h is beirekeüid in hoe>l'el/.aak op e'e-n hanuome-u/.e kle-ure-iiweirking e'ii hot teitiial ge'inis van kleur eloot zit;h elus in ele: re-pi'oeluotios altijd 7,<V-i' ge!Ve)e-le?n. Daarbij is elo perseiem die: ele: kleeding elraagt lang geen bijzaak, van eloze: hangt me'deeen greiot ele>e'l van he-t e-ffe-.e:t af. Deze; fae:teire'n eloe-n zie:h in elit kle-eelingbeH'kje ze'-e'-r govocle'n. Het plate'nmatoi'iaal schijnt ons toe: niet gchoe:! geslaagel te' zijn. Ton ele-e-lo ge-vein ele' re-pmelurtiese'on te' fe'lle' vergre)e>ting (zie ei.a. blz. l ."> e-n I!)) zoeida.t ele charme? van lie't kli-eelingsüik verelwijnt e'ninhe't ge'he'el vallen J.eckeiiinge'Ji als op blz. 1)5 e'n 11 uit ele lijn, /.<: geve-n. illusie-, gc(«n woi'ke-lijkhe'iel. In ele keuze! elor kinelci'kle'ceüng is de-se-hrijfste'i' het ge'lukkigst gowe-ost. Ook ele' ge-weven kle-eeling van Mie'S van Os, die' wij re-e-els in perioelii-kcti '/age-ii. is hie-t' volkomen op haar plaats. Do te-kst sleüt zieth bij ele' afbe-e-lelingeül vaag aan. Ze: geeft e'e>Ti kle-in stukje- gese:hie-ele-nis. Me-e-i- kon he>t eiok in elie e-nke-le: blaelzijele-n nie-t zijn. .Mevr. l'rems he-e-ft in eüt se-i'ieele-e-ltje: Viislgele-gel wat altijel meieii blijft e-n nie't Ve-i-üiiele-rt. Laat emshiVïr elaarveieir dankbaar zijn. K. .M. H. De Hofstede OUD-BUSSEM" zendt U eerste keur Roomboter metRijksmerk per postpakket. TELEFOON 139. POST-ADRES NAARDEN.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl