De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 7 juli pagina 9

7 juli 1928 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

'No. 2666 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 7 JULI 1928 VOOR VROUWEN: 5s MORGENS VROEG door Joh. Idenburg Teekeningen van Emmy van Ingen Reerink We gaan naar den itf~\ P den Aloon-aloon nog nat van den dauw, ^"^ valt de ochtendzon. Een schuine lichtbundel deelt de pilaren, voor het huis van den Assistent Hesident, in twee. Om de dichte ronde kruin van de waringin fladderen de vogels,glattiks en blekoks, speels door de lucht en op de koepel van de .Missikit, de rnoské, koeren vredig wat witte duiven. 't Is 's morgens zeven uur. We gaan naar den Passer. 'Stijf z'n kleine handje om mijn pink stapte onze kleine jongen. Geen minuut staat z'n mondje stil. Hij loopt te vertellen van de aiito, die tiek" is, omdat hij nu nog stil in de garage staat en van .een kleine kappa" (waarmee hij een kleine ?cocosnoot bedoelt). Telkens bukt hij zich om een rschelpje op te rapen uit het grintpad, dan rent hij naar de kokkie, die achter ons aan komt, om z'n buit in haar passermand te gooien, onder den uitroep van: kokkie vas." Nee er gaat niets boven het bezit van zoo'n kleinen jongen, die naast je. loopt te babbelen in ? den ochtendzon. Onder de hooge assemboomen 1) langs den post weg is het druk op dit uur. Er loopen dessavroiiw'tjes 2), die manden met koopwaar op hun hoofd dragen. Er loopen mannen op een draf je met pi"koels arang 3) en anderen met korven gras die bo ven hun eigen lengte uitsteken. Er rijden dessabewoners op hun kleine paardjes, die in de nacht tal op weg zijn gegaan naar beneden en uren,uren gereden komen, stapvoets langs de nachtelijke - wegen, om enkele dubbeltjes te verdienen met hun vruchten, op den Passer beneden. In het gras zitten hier en daar de gestraften, die i bezig zijn het gras van den Aloon-aloon te snijden. In het voorseizoen tot 15 Juli zeer verminderd tarief. ZAND VOORT: HOTEL D'OBANGE en HOTEL DRIEHUIZEN" WIJK AAN ZEE: BADHOTEL en ZEE-DEPENDANCE. Hun mandoer, de oppasser, zit een honderd meter verder in de schaduw van eenregenboom en rookt een strootje 4). Hij kent zijn menschen. Wegloopen daar denken zij niet <aan. Welnee, waarom zouden zij ook. In ,,de Boei", hun gevangenis, hebben zij eten en ze verdienen met het werken op straat nog vijftien centen per dag. Gewapend met arits, hun breede kromme messen, snijden ze rustig verder. Dan opeens roept mijn kleine jongen verrukt: Mama, Mama: deze ief kein mommo 4)" en geheel verteederd blijft hij staan bij een holletje in den weg, waaruit hij vast verwacht, dat dadelijk een lief klein spook" te voorschijn zal komen. Met zijn kinderlijk vertrouwen Iaat hij zich niet makkelijk bang maken en al vertellen de bedienden hem ook van de Mat jan (i) en de Sètan 7), 's avonds in zijn bedje droomt hij van. lieve kleine duivels en mooie kleine tijgertjes, die met hem komen spelen. Op den weg rijden telkens dogkarretjes voorbij, de tuigen van de kleine paardjes rinkelen. Af en toe zitten de inlanders met z'n vijven of zessen in n karretje en je vraagt je at', hoe die dwergachtig kleine dieren al die menschen voort kunnen trekker). Nu komen wij langs de Passéban, het rechtsgebouwtje midden op den Aloon-aloon. Baar zitten op den grond de beklaagden te wachten. Er zitten mannen en vrouwen. Sommigen zijn beklaagden en getuigen, anderen alleen maar vrienden of familiele den, die zijn meegegaan met een krantjang 8) met eten.Uit de Passéban klinken kort enkele vragen van den landrechter en dan de stem van den Djaksa 9), die dient als tolk. Tusschen de inlanders daar buiten 7,itten de oppassers in hun blauwe uniformen kalm te praten. Niemand is geboeid, ook deze menschen denken er r;iet aan te ontvluchten. Als wij er langs komen wisselt onze kleine jongen een groet: Paman" roept hij, wat geloof ik oom" wil zeggen en dadelijk klinkt uit de rijen tabe Njo." 10) Alle inlanders zijn steeds even verrukt van hem, maar hij is ook zoo poetih samma sekali 11) en met zijn witte kuif alleen al heeft hij hun hart gestolen. Op den grooten weg zijn wat gestraften bezig den weg te sirammen. Twee hebben oen ton vast, waaruit anderen water over den weg plerl/en, die nu vol modder is. De kleine jongen stapt er moedig op zijn blooto pootjes doorheen, den weg over. Maar als hij op hot voetpaadje achter de boomeu is gekomen, staat hij opeens stil. Ongelukkig steekt hij zijn voetje in de hoogte en kijkt verwijtend van mij naar zijn teentjes. Deze vies" zegt hij. En ik roep de gestraften bij me met hun ton, ze knielen neer on met hun groote bruine handen wasschen ze zijn blanke pootjes. Dan pakt hij de kokkie de mand af en roept deze vas" en straïend om zijn schoongewasschen voetjes en de mooie kunst, die groote mand aan z'n armpje, dribbelt hij naast me doi Passer op. Liinrjs den weg 1) Assem boomen = Tamarindeboomen. 2) Dessavrouwtjes = dorpsvrouwtjes. 3) Plkoels arang een juk bestaande uit tirec manden gevuld met houtskool. 4) strootje = een inlandxche siyaret. 5) mommo spook. (i) Mat jan tijger. 7) Srtan ?- Duirel. 8) krantjang = mand. 0) Djaksa -?inlandsch ambtenaar run hel baar minister ie. 10) ..Tabe.h .V/o" = dar/ jongeheer. WJ> « 11) Poetih samma sekalï--- hcelfnitial »'it. DROSTE's TOFFEES ALTIJD WELKOM ZONDER EENIGEN BIJSMAAK ?*zy*&*&*&<5>*&^><S**£>*&*«^^ VAN ALLES WAT Vrouwelijke Engelsche Parlementsleden Eenigen tijd geleden vestigden wij in deze rubriek er de aandacht op hoe/eer de Engelsche vrou wen politiek aangelegd zijn en vertelden dat lady Blveden, voorzitster van de vrouwengroep in de Conservatieve Partij, toen zij een rede hield op een vergadering van jonge vrouwen en meisjes, deze opwekte om toch aan het politieke leven deel te nemen en hen o.a. op haar eigen politieke be langstelling wees, welke haar in 1903 toen zij in het huwelijk trad, zoo zeer in beslag nam, dat zij in een artikel van Joe Chamberlain verdiept was (wie weet van hoeveel belang voor de toekomst was haar eigen man?) zoodat zij vergat haar bruidstooi aan te trekken, toen men haar kwam halen voor de trouwplechtigheid. De schrijver van do Datumstukjes in het Haarlemsch Dagblad maakte grapjes over die onvrouwe lijke vrouw en meende haar echtgenoot te moeten beklagen. Deze lady Elveden, thans moeder van 4 groote kinderen, is eenige maanden geleden gekozen als lid van het Lagerhuis, in de plaats van haar man. Op de aanplak- en strooibiljetten stond geen andere a/aube,reling dan allo,?; ..stem op de vrien din die gij reeds 15 jaar kent". Wel een bewijs hoe populair de naam Elveden in dat. district is, TOEGEPASTE KUNST Huize van Hasselt" te Rotterdam De bokooi'V.jko tafereolen van den Belgischen schilder 1,00 Piron, begeleid door do bronsjos van Ucnéo Sintenis en eenige wandtapijten van Do Saodoleor" ontworpen door Paul llaosaorts en Jaap (üddiiig. vormen in Huizo van Hasselt" een. onderhoudende tentoonstelling, Haesaerts xoekt het iti de soberheid on zoo zien wij van hom oou grijs tapijt mot dunne lijnoii eenvoudig doch deftig versierd, terwijl oen ander, in bruin, roomachtig wit on zwart, bezet met dierenmotieven, welke omsloten door driehoeken op strenge wijze worden saamgevoogd, dooi' zijn bescheidenheid blijvend «!?! bevredigen. Uid.il.mg da.arent.egon. is. zooals wij dat van hom gowend aijn, bij/onder kleurrijk. In ver gelijking met tapijten, welke ik vroogor van hem zag, winnon do/.c nieuwe h"t ongetwijfeld door hun ongedwongen vormgeving en fijne schakooringeri. Zij zijn minder fel en uitbundig van toon d"n hot work van voorheen, maar hun beschaving is mij heel wat meer waard, i lot is dan <;ok opmerkelijk. dat (iidding van jaar tot jaar zijn talent woot te verrijken. Tenslotte vindt men hier ook boohihomvwork van don. begaa.fd.cn Duitschor Kolbo. JAN I). VOSKTIL DRINK WEINIG MELK maar goede melk, van betrouwbaar GEZOND VEE. HOFSTEDE OUD-BUSSEM. KERKSTRAAT 67 TELEFOON 37344

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl