No. 2667 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 14 JULI 1928 UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE Croquante croquetjes door Alida Zevenboom MEVROUW Zevenboom, zei me neer Stanislafski, toen ik hem de krant bracht, uit uw geschriften en schrifturen ja, dat zei hij en u had moeten hooren hoe zijn stem klonk heb ik gemerkt dat u een vrouw is van vredelievende allure. Ik knikte. Ik had wel net drie mi nuten te voren dat acteurtje van de driehoogvoorkamer de huur opge zegd en het was een tikje luid gegaan, omdat hij al drie maanden achter was met de huur en met het boekje zeker wel een half jaar, maar dat neemt toch niet weg dat ik vlak voor den vrede ben in mijn hart, in mijn huis en in de wereld, vooral als men mij met vrede laat. Mevrouw, zei hij, deze week wordt het Congres gehouden van de Unie van Volkenbondsvereenigingen en aangezien daarmede eenige passen de f eestelij kiieden gepaard gaan, heb ik de eer u uit te noodigen dit congres bij te wonen in uw kwaliteit als. . . . als.... ? Vredesengel, zei ik maar toen hij er niet uit kon komen, want zoo zijn mannen. Het zijn onvergetelijke dagen ge weest, dat wil ik u wel zeggen. Wij zaten in de zaal van de Tweede Kamer en ik heb met eerbied langs de kussens gestreken waar domin Kersten op zit en ik ben er even op gaan zitten en er kwam een gevoel over me, net of ik opgetild werd en zoo opvloog naar den koepel boven mij. Zoo sterk hing zijn geest nog in dat kussen. Ik heb van al die redevoeringen, eerlijk gezegd, niet veel begrepen, maar het moet heel mooi zijn geweest en als de vrede morgen met den dag er nog niet is, dan ligt het zeker niet aan de sprekers. Ik heb wel eens gedacht dat er tegenwoordig misschien wel wat al te veel over den vrede gesproken wordt, waardoor de menschen verhinderd worden er aan te denken en daaromdoet het mij altijd zoogoed als de vereenigingen ,,Onze Vloot" en ,,Ons Leger" vergaderen, maar ik zou ze zoo gaarne in over weging geven wat meer lawaai te maken en frisch van de lever over den oorlog te spreken en niet, zooals zij tegenwoordig doen, hulde te brengen aan den vrede, die zij ook al heeten te bevorderen. Ik had een paar maal heel erge lust om een uiltje te knappen, maar gelukkig had ik dan maar mijn oogen op te slaan en naar meneer Limburg te kijken en ik was in eens weer klaar wakker. Wat is dat toch een vief ventje, met alle respect gespro ken ! Ik zie hem nog bij ons komen, toen hij net mislukt was als kabinets formateur, och, och, wat was hij toen klein. Hij had alles voor elkaar, zei hij, een model-ministerie, en het is nooit uitgelekt waarom het toen in eens mis was, maar zooveel heb ik wel begrepen, dat sommige ITaagsche kringen meer mag ik er niet van zeggen van meneer Limburg niets hebben moesten, omdat hij toevallig wel naar een katholieke provincie heet, maar overigens tot onze Isra litische mede-christenen behoort. Ik moet zeggen, dat wij den vrede op gepaste wijze gevierd hebben. Het eene pretje volgde op het andere en ik hoop maar dat de vrede nog lang op zich laat wachten, want anders zal het wel een efge dood e en saaie boel worden, liet slot was het mooist. Dat was in Arnhem, waar ik nog een aangetrouwde neef heb wonen, die mij een verontwaardigden brief heeft geschreven, ..over mijn schandelijk gedrag." zooals hij het durft te noemen. En het was toch niets dan onschul dige pret. zooals alloen menschen hebben kunnen die den vrede van binnen bezitten, om met Professor Oasimir te spreken. Eri wat ik dan uitgehaald heb voor vreeselijks, zult u misschien, vragen? Wij hebben pen beetje gehost, toen wij met d,« nuziek naar het station gingen en wij hebben gezongen van: ,,waar de meisies zijn. waar de meisies zijn" en hier heeftmijn aangetrouwde neef misschien niet heelemaal ongelijk ik heb met meneer Limburg ge.... gestept ! Midden op het Velperplein. Waar een mensch al niet toe komt als hij vervuld is van den drang naar den wereldvrede ! Geneert U zich maar niet, zei hij onder het dansen, het is allemaal reclame voor den vrede. Er wordt op zooveel manieren reclame gemaakt voor den oorlog, dat zij nu ons maar eens aan het werk moeten zien" en ik hèb neef ook teruggeschre. ven dat het voor een goed doel was en dat als zijn zoons en kleinzoons niet meer hoeven te sneuvelen, dit voor een deel het werk van tante AJida zal zijn. Ik hoop maar dat hij h<-t begrijpt. En dan in den trein ! Met de muziek voorop, zijn wij alle wagons doorgetrokken en hebben meneer Limburg en de andere hoeren nog eens extra gehuldigd en als u ons zoo gezien had, zou u allicht gezucht hebben: a.ls al die dames eu heeren al zoo vurig zijn. voor den vrede, hoe moeten zij dan wel zijn als zij nog eens warm loopen voor den oorlog ! En dat allemaal met eigenlijk niets anders dan vegetarische dranken. En meneer .Stanislafski? zal u misschien vragen. Die zat, toen de feestvreugde in den trein het hoogst was, in den achter sten wagen, met het licht neer, met, een Frangaise heel dicht naast zich en nu ben ik een beetje op voet van oorlog niet hem, dat wil ik u wel zeg gen. Dat komt er van als j(> zon. vurig den vrede bevordert. DDIOUAIfl llfCDC 8 x vergrootend, ons speciaal merk rnlOniMM.ilVC.ni> cristal-Prisma,onovertrolien 11.45.JOS. HARTOG. Hoofdsteeg 17 Rotterdam. Nobelstraat 28 Utrecht. Hotel Duin en Daal" - Bloemendaal Str. koud en warm water op alle kamers PRIVÉBADKAMERS - Telefoon 22223