De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 21 juli pagina 19

21 juli 1928 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

No. 2668 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 21 JULI 1928 UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE Croquante croquetjes door Alida Zevenboom ALS ik al het geld dat ik aan post zegels verdaan heb met het Schrijven op huwelijksadvertenties nog in mijn zak had, zou ik mezelf nu een aardige lijfrente kunnen koopen. Waarom ik dat zeg? Omdat ik dacht aan dien Landru in Marseille die zooveel vrouwen en meisjes geworgd heeft die op zijn advertenties ge schreven hadden. Als ik bedenk dat zoo iets mij ook had kunnen over komen ! Ik ben blij dat de Tele graaf" den man bijna levensgroot afbeeldde, want dat was een mooie waarschuwing voor ons vrouwen om vooral geen vreemde mannen te ver trouwen op het eerste gezicht en af te gaan op hun mooie praatjes en daarin herken ik weer de hand van professor Casimir en eerlijk gezegd had ik een gevoelig waarschuwend woord van hem verwacht. Als ik mij zelf naga wat heb ik dan al dikwijls op zoo'n huwelijksadvertentie geschreven. .Te komt er zoo gemakkelijk toe. Eerst gaat het uit een grapje. Er is een in de keuken die het doet en er soms goed mee weg komt bij de oude mevrouw Dedel is het keukenmeisje bizonder ge lukkig geweest want nu zie ik haar kleindochter rondrijden in een groote auto en in hetzelfde heerenhuis waar haar grootmoeder diende, komt zij nu op visite ! en hoe aanlokkelijk staat het niet in de krant: ..Burgerlieer met vaste positie zoekt langs dezen weg" enz. Ik heb heel wat ant woorden gehad, vooral als ik mijn portret in vertrouwen er bij insloot met postzegels voor antwoord. Maar als je die burgerheeren dan op de keper beschouwde, was er altijd een of andere steek aan los. En ik moet zeggen, dat mijn spaarduitjes mij altijd liever geweest zijn dan een man en dat is mijn geluk misschien geweest. Die nette burgerheer van de inwen dige zending had mij al zoover besmoesd dat wij bijna onder de ge boden zouden gestaan hebben en het was nog maar net bijtijds dat ik er achter kwam dat hij nog een kleinig heid op zijn kerfstok had dat hij uit moest zitten. Ik begrijp niet. zei meneer Stanislafski toen hij den vrouwenworger in de krant zag staan, dat ei' n vrouw zoo mal kan zijn om ver trouwen te stellen in zoo'n individu. De misdaad staat den kerel op zijn kaken te lezen. Dat moet u toch niet zeggen, zei ik. Heeft u hem hooren spreken als hij verliefd deed? Weet TI wel hoe mooi een man kan kirren als hij oen. onschuldige vrouw er in wil laten loopen? Die va.n do inwendige zen ding had een. smoes", als ik liet zoo Hotel Duin en Daal" - Bloemendaal Str. koud en warm water op alle kamers PRIVÉBADKAMERS Telefoon 22223 eens zeggen mag, over zich, om een steen aan het huilen te brengen. Ik heb hem eens een advertentie van een uitverkoop zoo roerend hooren voor lezen dat mijn. zuster en ik er bij hebben zitten te snikken. TS'een, hoe leelijker en afzichtelijker een man. is, hoe gemakkelijker het voor hem is om door zijn praten een vrouw heelemaal de kluts kwijt te doen raken. Hij valt toch eigenlijk erg mee", zegt zij dan bij zichzelf en dan is ze al ver loren. En u moet ook niet vergeten, zei ik tegen meneer Stanislafski. dat al de vrouwen, die op een huwelijksadvertentie schrijven, alleeiiloopende zielen zijn die met twee handen de gelegenheid aangrijpen als een man. in hun vertrouwen tracht te dringen. Hij is nu met vacantie ik bedoel meneer Stanislafski en ik heb een vermoeden dat hij die Fransehe v redesjuffrouw opzoekt, want hij heeft in de laatste dagen niets dan Fransehe liedjes loopen zingen, allemaal liedjes die die re\ue-dame uit Parijs, die zich pas heeft doodgeschoten, moet ge zongen hebben, als ik tenminste zoo'n onbetrouwbaar wezen als dat acteurtje van driehoog goloovon mag. Maar ik vond hot toch mooi van meneer Merckelbach van don Stads schouwburg, dat hij het publiek ver zocht op te staan om die; dame. van wie ze allicht nooit gehoord hadden, to herdenken. Toon. lleijermans ge storven was, OM de Lobo's, hebben, zo dat inden Stadsschouwburg vergeten een merisch kan ook niet overal aan donken en daarom doet het goed «lat ze nu tenminste op don goeden weg zijn. Ik hoop nu maar dat voor taan, telkens als er een oude acteur of actrice gestorven is, die voor ons menschen meer beteekend heeft dan oen Parijsche danseres on liedjes zangeres, meneer Morckolbach voor het voetlicht komt on ons verzoeken PATRIA ! PRIMA zal hem staande aan te hooren. Dat kunnen dan heel mooie oogeiiblikken worden vooral omdat meneer, naar het acteurtje mij verteld heeft, zoo roerend spreekt en eigenlijk boter acteur is dan er thans n in den Stadssschouwburg rondloopt. * * * Van meneer Kikus ('o'ijn ]]<?!> ik een aardig briefje; terug geluid omdat ik hem gefeliciteerd had mot zijn. ver kiezing tot lid van de Kamer. Hij schrijft mij in vertrouwen dat hot accoord met de coalitie-partijen bijna getroffen is on dat meneer Dirk op zich hooft genomen telkens voor oen meerderheid te zullen, y.orgen als er van de katholieke, part ijst ommen oen stuk of wat naar links ovorloopeii. ..Het is jammer dat u geen oaiididaat-notaris is", schrijft meneer Kikus nog want anders zou ik u een briefje voor Excellentie Donner meeuwen en dan had u zoo een standplaats. Maar als u collectrice van de Staatsloterij worden wil, dan heeft u hot maar te zeggen. -Maai' dat strijdt nu juist tegen mijn beginsel.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl