Historisch Archief 1877-1940
No. 2668
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 21 JULI 1928
UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE
Croquante croquetjes
door Alida Zevenboom
ALS ik al het geld dat ik aan post
zegels verdaan heb met het
Schrijven op huwelijksadvertenties nog
in mijn zak had, zou ik mezelf nu een
aardige lijfrente kunnen koopen.
Waarom ik dat zeg? Omdat ik dacht
aan dien Landru in Marseille die
zooveel vrouwen en meisjes geworgd
heeft die op zijn advertenties ge
schreven hadden. Als ik bedenk dat
zoo iets mij ook had kunnen over
komen ! Ik ben blij dat de Tele
graaf" den man bijna levensgroot
afbeeldde, want dat was een mooie
waarschuwing voor ons vrouwen om
vooral geen vreemde mannen te ver
trouwen op het eerste gezicht en af
te gaan op hun mooie praatjes en
daarin herken ik weer de hand van
professor Casimir en eerlijk gezegd
had ik een gevoelig waarschuwend
woord van hem verwacht.
Als ik mij zelf naga wat heb ik dan
al dikwijls op zoo'n
huwelijksadvertentie geschreven. .Te komt er zoo
gemakkelijk toe. Eerst gaat het uit
een grapje. Er is een in de keuken die
het doet en er soms goed mee weg
komt bij de oude mevrouw Dedel
is het keukenmeisje bizonder ge
lukkig geweest want nu zie ik haar
kleindochter rondrijden in een groote
auto en in hetzelfde heerenhuis waar
haar grootmoeder diende, komt zij nu
op visite ! en hoe aanlokkelijk
staat het niet in de krant:
..Burgerlieer met vaste positie zoekt langs
dezen weg" enz. Ik heb heel wat ant
woorden gehad, vooral als ik mijn
portret in vertrouwen er bij insloot
met postzegels voor antwoord.
Maar als je die burgerheeren dan
op de keper beschouwde, was er
altijd een of andere steek aan los. En
ik moet zeggen, dat mijn spaarduitjes
mij altijd liever geweest zijn dan een
man en dat is mijn geluk misschien
geweest.
Die nette burgerheer van de inwen
dige zending had mij al zoover
besmoesd dat wij bijna onder de ge
boden zouden gestaan hebben en het
was nog maar net bijtijds dat ik er
achter kwam dat hij nog een kleinig
heid op zijn kerfstok had dat hij uit
moest zitten.
Ik begrijp niet. zei meneer
Stanislafski toen hij den
vrouwenworger in de krant zag staan, dat ei'
n vrouw zoo mal kan zijn om ver
trouwen te stellen in zoo'n individu.
De misdaad staat den kerel op zijn
kaken te lezen.
Dat moet u toch niet zeggen,
zei ik. Heeft u hem hooren spreken
als hij verliefd deed? Weet TI wel hoe
mooi een man kan kirren als hij oen.
onschuldige vrouw er in wil laten
loopen? Die va.n do inwendige zen
ding had een. smoes", als ik liet zoo
Hotel Duin en Daal" - Bloemendaal
Str. koud en warm water op alle kamers
PRIVÉBADKAMERS Telefoon 22223
eens zeggen mag, over zich, om een
steen aan het huilen te brengen. Ik
heb hem eens een advertentie van een
uitverkoop zoo roerend hooren voor
lezen dat mijn. zuster en ik er bij
hebben zitten te snikken. TS'een, hoe
leelijker en afzichtelijker een man. is,
hoe gemakkelijker het voor hem is om
door zijn praten een vrouw heelemaal
de kluts kwijt te doen raken. Hij
valt toch eigenlijk erg mee", zegt zij
dan bij zichzelf en dan is ze al ver
loren. En u moet ook niet vergeten,
zei ik tegen meneer Stanislafski. dat
al de vrouwen, die op een
huwelijksadvertentie schrijven, alleeiiloopende
zielen zijn die met twee handen de
gelegenheid aangrijpen als een man.
in hun vertrouwen tracht te dringen.
Hij is nu met vacantie ik bedoel
meneer Stanislafski en ik heb een
vermoeden dat hij die Fransehe
v redesjuffrouw opzoekt, want hij heeft
in de laatste dagen niets dan Fransehe
liedjes loopen zingen, allemaal liedjes
die die re\ue-dame uit Parijs, die zich
pas heeft doodgeschoten, moet ge
zongen hebben, als ik tenminste
zoo'n onbetrouwbaar wezen als dat
acteurtje van driehoog goloovon mag.
Maar ik vond hot toch mooi van
meneer Merckelbach van don Stads
schouwburg, dat hij het publiek ver
zocht op te staan om die; dame. van
wie ze allicht nooit gehoord hadden,
to herdenken. Toon. lleijermans ge
storven was, OM de Lobo's, hebben, zo
dat inden Stadsschouwburg vergeten
een merisch kan ook niet overal aan
donken en daarom doet het goed
«lat ze nu tenminste op don goeden
weg zijn. Ik hoop nu maar dat voor
taan, telkens als er een oude acteur
of actrice gestorven is, die voor ons
menschen meer beteekend heeft dan
oen Parijsche danseres on liedjes
zangeres, meneer Morckolbach voor
het voetlicht komt on ons verzoeken
PATRIA ! PRIMA
zal hem staande aan te hooren. Dat
kunnen dan heel mooie oogeiiblikken
worden vooral omdat meneer, naar
het acteurtje mij verteld heeft, zoo
roerend spreekt en eigenlijk boter
acteur is dan er thans n in den
Stadssschouwburg rondloopt.
* *
*
Van meneer Kikus ('o'ijn ]]<?!> ik een
aardig briefje; terug geluid omdat ik
hem gefeliciteerd had mot zijn. ver
kiezing tot lid van de Kamer. Hij
schrijft mij in vertrouwen dat hot
accoord met de coalitie-partijen bijna
getroffen is on dat meneer Dirk op
zich hooft genomen telkens voor oen
meerderheid te zullen, y.orgen als er
van de katholieke, part ijst ommen oen
stuk of wat naar links ovorloopeii.
..Het is jammer dat u geen
oaiididaat-notaris is", schrijft meneer Kikus
nog want anders zou ik u een briefje
voor Excellentie Donner meeuwen en
dan had u zoo een standplaats. Maar
als u collectrice van de Staatsloterij
worden wil, dan heeft u hot maar te
zeggen.
-Maai' dat strijdt nu juist tegen mijn
beginsel.