Nt>. 2668 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 21 JULI 1928 VOOR VROUWEN: Duitsch porcelein door Elis. M. Rogge CONTRASTEN door J. Witmondt Een belangrijke tentoonstelling; ER gaat toch een. bijzondere bekoring uit van mooi porcelein. Wellicht heeft bet meer aan trekkelijkheid voor de vrouw dan voor denman, ?mdat het een der beteekencndste gebruiks? Yoorwerpen in ons huis is. Onze koffie-, thee- en eetserviezen, onze porceleinen tafel- en schemer lampen, ons huishoudelijk aardewerk, 't wordt alles door ons, vrouwen, gekozen, het komt ons dagelijks in handen en telkens weer weten wij het te waar deere». Te Wiesbaden is op 't oogenblik een groote tentoonstelling van Das Deutsche Porzellan", waarvoor dan ook de vrouwen uit alle landen belangstellinghebben. Ken dergelijke expositie zou zeker in ons land ook suc ces hebben, doch of de moge lijkheid daartoe bestaat be twijfelen wij. Duitschland heeft zijn machtige Porzellanindustrie, de groote fabrieken drijven nog op hea.r roemrijk verleden. Holland staat daar, wat ons huishoudelijk porcelein betreft, vrij pover tegenover, al hebben wij onze groote fa: briek van Kegout. - Bovendien is in onze moderne kunstnijverheid aan het porce lein' nog het minst de aandacht gewijd. Wij zijn bij 't kiezen van onze serviezen meest op de vreemde industrie aangewezen. Hoezeer wij de nieuwste creaties van onze Nederlandschc pottebakkers ook op prijsstellen, en het werk van een fabriek als De Ram en die te Steenwijk kunnen loven, zoover zijn we toch niet, dat de resul taten van ons Sederlandsch porcelein de kunst van ons Nederlandsche glaswerk; dat reeds een goede naam in den vreemde heeft, evenaren. De tentoonstelling Das Deutsche Porzellan" is voornaam gehuisvest. Zij wordt gehouden in een der nog overgebleven vorstelijke paleizen, het Paulinenschlöszchen". door den staat afgestaan als expositiegebouw. Het Schlöszchen ligt tamelijk hoog. Men stijgt langs geboomte en goed onder houden groepen bloemen opwaarts om dan te staan voor een eenvoudig: doch vorstelijk gebouw. Nog een breede hooge stoeptrap en wij treden door een ruime vestibule terstond in de eerezaal van de tentoonstelling. Uit den stralenden zonneschijn staan wij plot seling in een groote ruimte met indirect paarsrood gedempt licht. De stijlvolle zaa'.inrichting, de aankleeding, alles is paarsrood. Die kleurtoonis zóó vreemd, dat men er even aan moet wennen. Ze maakt de zaal duister. Of de waarlijk sierlijk verzorgde opstelling der beide groote porceleinfabrieken van Meissen en Berlijnniet beter tot haar recht gekomen waren in een lichtere ruimte, zouden wij niet durven ontkennen. Grootsch zijn 'die beide Staatliche Porzellan Manufacturen vertegenwoordigd. Het Meissiier Por zellan staat er in al de glorie van zijn groei van 1710 af. Het is exquis-fijn van opvatting, van kleur, van vorm, van decors. Zijn -idyllische, bevallige pronkfiguurtjes, zijn monumentale, pompeuze vazen en groepen, of dieruitbeelding, 't is alles krachtig werk \ai derieersten'rang. Het porcelein van de Staatliche Porzellan Manufactur Berlin heeft sinds de stichting in 1763 eveneens een roemrijk verleden van weeldevormen, van kostbare decors eu onover troffen, kleuren. Deze fabriek begint zich in haar decors aan te passen aan onze moderne woninginrichting, schuchter nog, wel is waar, doch de poging alleen is reeds van beteekenis. Toch blijft men nog aan do oude vormen getrouw waar het opdrachten geldt voor jubileumfeestgaven aan. hooggeplaatste personen. Zoo ontving Hiridenburg onlangs op zijn SOston geboortedag als geschenk vau de regeering een eetservies zóó kostbaar als het werk in vroeger dagen, in de grootst denkbare uitbreiding van schalen, scho tels, terrienen en borden, dooi de Berlijnsche fabriek werd ver vaardigd. De rondgang op de tentoon stelling is bepaald. Wij hebben ons naar den aangegeven weg te voegen en doorwandelen een zestiental groote en kleine zalen. Overal treft ons de geraffineerde doorvoering van de inrich ting. De etalage-stoffen zijn meest in. zachte kleuren gehouden, die, hoewel voor elke inzen ding afzonderlijk gekozen, volkomen harmonisch tegen elkaar staan en koketteer en in glans met de reflets op het porcelein. In vitrinekasten langs de wanden staat het kleine, precieuse werk: de bekende Meissner amoureuse tafreeltjes, de speelsche, jolige figuurtjes, markant en expres sief van gebaar, in een volheid van kleuren en de dierbeeldjes naar 't karakter in actie gemodelleerdDoch 't aantrekkelijkst voor de vele bezoeksters zijn de gedekte koffie-, thee- en eettafels met haar fijn bewerkte dekservetten en haar bij het servies passende vaaslampen. Aan die tafellampeii en vooral de lampekappen was op deze tentoonstelling de volle aandacht gewijd- Hoe goed deden als middenstuk de hooge vaaslampen. Met haar puntige kappen van wit voile, strak in plooien gespannen en een goudgalon aan den spitsen gepunten onder rand. Zoo zagen wij in die zestien zalen een weelde van het kostbaarste porcelein, overladen met gouddecors, niet in elk huis te gebruiken, maar ook een overtalrijk aantal serviezen envooral koffieen theestellen, zóó beschaafd van kleur eu pittig van vorm, dat ze een genot voor de oogeu waren, totdat.... de blik van het goede te veel kreeg en vermoeienis en de invloed van het indirecte kleurige kunstlicht in al de zalen, deden verlangen naarde frissche gezonde buitenatmosf eer en den vroolijken zonneschijn. De tentoonstelling Das Deutjche Porzellan" is naar ons voor komt een gebeurtenis die niet zal vergeten worden. De cata logus, hoewel hoogst sober ge houden, sluit zich door de voor aanstaande artikelen geheel bij de goede verzorging der expositie aan. Het boekje zal zijn waarde blijven behouden als, na twee maal verlengen, de tentoon stelling is gesloten. NA eenige weken de drukte te zijn ontvloden, ben ik weder in het hart van Frankrijk terug gekeerd, bruist weder het rumoerige leven van de Seinestad om mij heen. De meest elegant gekleede vrouwen gaan aan mijn oog voorbij, hetzij gracieus voorttrippelend op het hooggehakte fraaie schoeisel, hetzij gezeten in de kostbare luxe-auto. Een stroom van midiiiettes huppelt al lachend den Boulevard des Oapucines in. Drommen menschen gaan gestadig de breede trappen van den metro-ingang op en af. Reclame-mannen slenteren als een troep ganzen achter elkander. Mannen en vrouwen in nationaal costuum, landelijke bewoners van Normandië, Bretagne en andere oude Fransche provinciën, slenteren te midden der dichte menigte. En te midden van dit leven vol tinteling en schittering verwijlen plotseling mijn gedachten naar het rustige bergland, naar den Alpengordel, naar de zwijgende reuzen, hemelhoog verheffend hun kruinen. Contrasten ! Wereldstad en bergland '! Het eerste het toppunt van verfijning, van luxe, van modern leven. Het tweede het summum van eenvoud, van bescheidenheid, van vasthouden aan oude zeden. Deze tw^e uitersten hebben mij veel geleerd, hebben mij een duidelijke openbaring gegeven van den menschelijken ziel, van invloeden ten goede en teri kwade. De avond daalt. Als spookgestalten hangen reus achtige .schaduwen over de bergen, slechts de toppen nog in rosachtigen gloed door laatste zonnestralen. Langzaam dalen de eenvoudige bewoners van het dorpje, na een langen zwoegenden dag hoog in de bergen, het harde bergpad af. Voor op de man, gebruind en verweerd, het magere lijf gestoken in armoedige plunje. Achter hem het ezeltje, zwaai- beladen met hooi en hout. De winter is lang, zoodal, reeds gedurende weken voor den wintervoorraad moet worden gezorgd. Log sjokt <le koe, op het rhythme van het halsklokje, achter den ezel. De geit weet nog telkens oen lekker hapje langs den weg te vinden en moet telkens door d, achterloopende vrouw met kind en hond tot doorloopen worden aangespoord. Aardig, landelijk tafereel ! Hoe voelt zich die kleine troep als n ! Hoe gehecht zijn die menschen aan die paar dieren, die hun geheele bestaan vormen, en omgekeerd. welk een trouw dezer dieren aan do menschen. waartoe ze behooreri, die nooit ruw tegen hen op treden, die een zachtheid en geduld tegenover hen tentoonstellen, die men tevergeefs in onze milieux van ontwikkeling en beschaving zal zoeken. Hotvertrouwelijk is het gesprek, dat deze bergzwoegers met u voeren. Door di' reine lucht d<-i' bergen, door het eerbiedig opzien tegen de geweldige natuurmachteii, door liet mysterieuze, dat steeds de bergtoppen omzweeft, doch ook door de eenvoud hunner omgeving, dooi- het niet aan wezig zijn van den prikkel tot meerdev begeeren-. tot zucht naar geld, naar weelde, naar genoegens. clio slechts tot verderf kunnen leiden, wijkt do bergbewoiior niet spoedig van hot ware levenspad af, behoudt zijn ziel liet evenwicht, dat hem be hoedt voor den. ondergang. Wat. wij als toppunt van beschaving- in. onze wereldsteden mogen aan schouwen, wat wij bewonderen als uitingen van hoogste kunst 011 hoogsteri smaak, wat onze zinnen .streelt, wat ons met sterker bogeorori vervult, leidt meestal juist tot verwoesting van ons beschavmgsgevoel, doodt alle kiemen van zachtheid OH welgezindheid in ons, wakkert daarentegen de heb zucht aan, verergert <len dorst naar geld en woelde. kortom het terrein vau het goedo. ons t er bebouwing gegeven, wordt verkeerd bewerkt. Vandaar do contrasten, de groote scheiding tusschen. monschengroepen, een scheiding dio niet gemakkelijk tot verbroodei-lijkmg dor meuschen kan leiden. De voeding van een zuigeling met KARNEMELK van OUD BUSSEM -i- kost 30 cent per dag -:Kerkstraat 67 Telefoon 37344